Donderdag 27 juni 2019

We zijn dus thuis…gisterenavond na ons mislukt dinertje hebben we dan maar beslist om te vertrekken.

Rond 21u30 zijn we

vertrokken voor onze laatste etappe van deze reis.

Het voordeel van dit late vertrekuur is dat er geen files zijn, GEEN files, zalig…

De staat van de autosnelwegen rond Rotterdam is echter bedroevend slecht. Soms lijkt

het wel of je over

verkeersdrempels moet rijden. Die worden echter niet aangegeven zodanig dat je flinke trekken krijgt, niet gezond

voor auto en caravan…

Uiteindelijk parkeren we voor de deur om 00u30. Veilig en wel terug thuis…

Samenvatting

We hebben op onze trip 10 verschillende campings bezocht. De ene beter dan de andere, maar

echt slechte of vuile

campings waren er niet bij.

2754 km heeft de caravan extra op zijn teller. De auto heeft 4888 km achter de kiezen, toch stevig…

Denemarken is zeker de moeite om te bezoeken, vooral de westkust heeft onze voorkeur. De natuur

is hier echt

overweldigend, het leven en de verkeersdrukte zijn rustig. De oostkust is veel drukker,

ook omdat de enige

autosnelweg aan die kant ligt.

Kopenhagen kan je onmogelijk links laten liggen.

Denen zijn vooral eerlijke mensen. Overal langs de weg zie je kraampjes met jordbear (aardbeien),

je neemt wat

je wil en legt het geld in een bakje…

Wil je op de camping je gras afrijden, neem een grasmachine, vul hem met de bijgeplaatste

jerrycan benzine,

en ga je gang.

In Roskilde heb ik een gedeelte van het camping geld cash betaald, om van onze Deense Kronen

vanaf te geraken.

De campingbaas heeft zich meerdere keren verontschuldigd omdat hij het geld moest natellen…

Is er dan niets minder leuk geweest ?  Zeker wel, de ellende op de wegen in Duitsland is echt

verschrikkelijk.

Je kan onmogelijk naar Scandinavië zonder door Duitsland te rijden en dat is spijtig. Zoals er daar

wel meer fout

loopt, Wir Schaffen das nicht…

Al met al was het een leuke, avontuurlijke vakantie. We zijn blij dat we het gedaan hebben,

het was de moeite…!!!

EINDE

Danmark er absolut et besøg værd. ( Denemarken is absoluut een bezoek waard). 

Woensdag 26 juni 2019

BREAKING NEWS…NOODTOESTAND UITGEROEPEN  IN NEDERLAND THV DE VELUWE…

GENAAMDE C.P. RIEP

ALGEHELE NOODTOESTAND UIT WEGENS VLIEGEND HERT OP FIETSPAD…

DE INTERVENTIE BETROF HET VEILIG OVERBRENGEN VAN VLIEGEND HERT NAAR DE

BOSRAND. DE INTERVENTIE

IS SUCCESVOL VERLOPEN. DE NOODTOESTAND IS NADIEN OPGEHEVEN…

Zoals je ongetwijfeld kan raden hebben we nog een dag extra kunnen bijboeken.

De temperatuur is wel tot een

aanvaardbaar peil gedaald. Tijdens onze fietstocht is het zelfs fris, zo snel kan het gaan…

Het is hier echt leuk fietsen door de Veluwe, zeer wisselende landschappen en veel fietsers,

die allemaal even

vriendelijk ‘hallo’ zeggen…

Buiten het incident met ‘het vliegend hert’ komen we heelhuids terug op de camping.

We gaan vanavond nog

maar eens eten om de feestelijkheden definitief af te sluiten. Alleen, het trok deze keer

op geen kl*ten. We hebben

anderhalf uur moeten wachten op een Mediteranees plankje waar dan nog bedroevend

weinig oplag. Zelfs

de dienster zat er mee verveeld, zodanig dat ze ons maar de helft aanrekende…

Een afsluiter in mineur, dus dat zullen we moeten overdoen als we thuis zijn…

Dinsdag 25 juni 2019

Wat een hitte. Het blijft nog lang gloeiend heet in onze caravan, niet ideaal om te slapen…

Daar we midden in de Veluwe zitten besluiten we een fietstochtje door het natuurpark te maken. Veel bosse

n en heide en heel mooie fietspaden, wel de moeite.

Onderweg komen we een (nagebouwd) verscholen hut tegen in het bos. Blijkt dat tijdens de tweede wereldoorlog

hier een volledig dorp verstopt was in het bos. Verzetsmensen, Joden en Engelse piloten hielden zich daar

schuil voor de Duitse bezetter.

 We denken er zelfs aan om nog eens een keer terug te komen naar hier. Het bevalt ons  wel.

Na onze fietstocht brengen we het cafe aan de camping een bezoekje, een weizzen Hertog Jan gaat er altijd in.

Voor de rest van de dag zoeken we de schaduw op aan de caravan, het blijft drukkend warm…

We besluiten om ’s avonds maar weer iets te gaan eten wegens te warm om zelf te koken.

Als er morgen onze plaats nog vrij is blijven we nog een dagje extra, anders komen we naar huis.

Afwachten maar…

Maandag 24 juni 2019

Allez, vandaag onze huwelijksverjaardag. Hopelijk kunnen we vanavond nog ergens een

hapje gaan eten…

We besluiten toch maar om verder richting Nederland te trekken. De camping is toch niet wat

we ervan verwacht

hadden. De (verse…!!!) broodjes voor deze morgen lagen gisteren avond reeds klaar in

het winkeltje…

En ja, tot vervelens toe, we rijden recht naar de file. Deze keer is het de omgeving van

Bremen dat ons

parten speelt, aanschuiven, aanschuiven en nog eens aanschuiven. Bremen uiteindelijk

voorbij gesukkeld,

Osnabruck biedt van hetzelfde laken een broek…doffe ellende. Doe mij er straks als we

thuis zijn eens aan

denken om een bedankingsmail naar Mitsubishi te sturen…dit kan niet elke auto aan…

Eindelijk bereiken we de Nederlandse grens. Daar zijn de benzinestations op de autosnelweg

zodanig

geconstrueerd dat je heksentoeren moet uithalen om met een combinatie auto-caravan

terug te kunnen

vertrekken na het tanken.

De afmetingen die ze in acht nemen zijn net voldoende voor hun mini-autootjes…pfffttt…

Rond een uur of drie bereiken we onze camping en wat blijkt…ze staat vol.

We mogen nog wel op het sportveld gaan staan, met de voetbalgoal net voor

de deur…

Daar bedanken we feestelijk voor. Op naar de volgende camping, een boerencamping

waar geen ruimte is

voorzien om auto en caravan te plaatsen voor de ingang, dus dat wordt ook niets.

We krijgen het (meer dan stilaan) op onze heupen. De buitentemperatuur loopt op tot

zo’n 33gr, man, man,man…

Dan maar op goed geluk de bordjes van een andere camping gevolgd. Het blijkt

RCN-camping Jagerstee

te zijn en, wonder boven wonder, ze hebben plaats.

Voorlopig hebben we twee nachten geboekt. Het is best een leuke camping.

Vanavond zijn we dan lekker gaan eten (weet je nog onze huwelijksverjaardag…)

Zondag 23 juni 2019

Om 6u opgestaan en om 7u laten we Roskilde achter ons. Terug over de Grote Beltbrug richting Flensburg.

De grensovergang geeft geen enkel probleem en voor we het weten zijn we in Duitsland. De snelheden op

het linker baanvak gaan weer drastisch naar omhoog. Stilaan naderen we Hamburg en de GPS geeft file aan.

We stoppen nog even voor een snelle hap en met een volle dieseltank beginnen we eraan. In wat voor ellende

zijn we terecht gekomen…Heel Hamburg en wijde omstreken zit muurvast. Alleen al van het talloze keren

ontkoppelen neemt mijn linkerbeen de afmetingen aan van Arnold Schwarzennegers beide benen, toen hij

nog Mister Universe was, ni te doen…

Ongeveer 4.5 uur later dan gepland bereiken we onze camping in Heidenau.

Ook ons mamske is volledig op. Toch gaan we nog een frisse Erdinger en cola drinken.

‘Tzal vanavond niet laat worden denk ik. Morgen, of overmorgen trekken we richting Nederland.

Nog één gouden raad : blijf zover mogelijk bij Hamburg vandaan…

Zaterdag 22 juni 2019

Vroeg uit de veren vandaag. Andrew en Maxime houden het voor bekeken in Denemarken en

vliegen huiswaarts

met Brussels Airlines.

Ze worden netjes door ondergetekende afgezet aan de ‘Kiss and Fly’ zone en weg zijn ze…Spijtig

want het was wel

leuk zo met ons vieren.

Wij gaan nog langs de Fotex in Rosklide om de nodige voorraden op peil te brengen. Morgen is

het immers onze beurt

en laten we Roskilde achter ons.

Na de middag gaan we een fietstochtje maken. We sleuren al heel de vakantie 2 fietsen mee en

hebben er nog geen

gebruik van kunnen maken…

Ik was in de veronderstelling dat we iets gingen drinken in de gezellige stadskern maar dat was zonder

ons Mamske

gerekend. Zij besluit van eens rond de fjord te fietsen en zo gezegd zo gedaan. Waarschijnlijk dringt het

niet tot je door

maar de omgeving hier is redelijk, tot stevig, heuvelachtig. En wie rijdt er NIET met elektrische

ondersteuning…? Juist…

Ik moet wel toegeven dat het een leuke trip is, naast het water, door het bos, bergop en bergop…

(geen schrijffout…)

De fjord is blijkbaar zoveel groter dan we dachten en nadat mijn tong tussen mijn ketting is

gedraaid besluiten we

eens op Google Maps te kijken, en wat blijkt, je kan de fjord helemaal niet rondfietsen

wegens…geen wegen.

Moesten we kunnen varen met onze fietsen hadden we een kans gehad, maar nu…

Dus retour dan maar. Al die leuke stukken bergaf van zojuist worden nu net iets minder leuk…

Ondertussen krijgen we het nieuws dat onze kinders veilig en wel terug thuis zijn.

Uiteindelijk bereiken we terug de camping.

Dan maar alles in gereedheid brengen voor morgen. Terug naar Duitsland…

Vrijdag 21 juni 2019

Kan je Denemarken bezoeken zonder een Vikingdorp bezocht te hebben ?

Ja, dat kan, maar wij bezoeken vandaag het lokale ‘Bokrijk’, Sagnlandet Lejre genaamd of

‘The Land of Legends’.

Het park ligt ook maar op een 15 tal kilometer van Roskilde.

Het domein herbergt enkele huizen uit de lang vervlogen historie van het land, gaande van

Vikinghuizen tot woningen van begin 1800.

Zoals de meeste musea die de geschiedenis van Denemarken uit de doeken doen is het vooral

gericht op kinderen. Vuur maken, hout kappen, zelf een potje koken enz…leuk voor kinderen.

In één van de laatste huisjes die we bezoeken lopen we de lokale James Cook op het lijf, het zou

zomaar zijn broer kunnen zijn. Deense James legt ons uit dat je een weekeind kan doorbrengen

in het huisje anno 1855. Je leeft er volgens de geldende regels van toen, dus zonder elektriciteit,

zonder waterleiding enz, enz…

Eén van de medewerkers blijft bij de bezoekers om alles uit te leggen en om de manier van leven

van toen te beleven. Zelfs de gepaste kleding hoort er bij.

James gaf ons zo’n enthousiaste uitleg dat we al zin kregen om eens mee te doen. Toen ik de vraag

stelde hoe het zat met de hygiene kwam de aap uit de mouw. Eén maal per jaar, met kerstmis, werden

de jurken binnenste buiten gedragen om de indruk van propere kleding te wekken. En dat was het dan…

We zijn dan toch maar vertrokken…

Wat hebben we geleerd vandaag ? Dat de Vikingen al ‘knipdingen’ hadden volgens ons mamske ‘scharen dus…’ .

Morgen brengen we onze kroost terug naar de luchthaven en keert de rust weer…

Donderdag 20 juni 2019

Voor één keer houden we onze excursie eens dichtbij : Roskilde (spreek uit ‘Roskille, met de nadruk op ROS…’)

is maar een paar kilometer van de camping. Roskilde is gelegen aan de andere kant van de fjord en was blijkbaar

vroeger de hoofdstad van Denemarken.

In de fjord zijn er in de jaren ’60 vijf originele vikingschepen gevonden. De vijf schepen, of beter wat er van rest,

zijn in een museum ondergebracht. De schepen zijn minutieus geconrestrueerd (volgens Maxime)…

 De wijze waarop de schepen gebouwd werden wordt uitvoerig belicht. Tevens komt de levenswijze en de

verre reizen die ze maakten aan bod.

 Alle overleden koningen en koninginnen van het land zijn in de basiliek van Roskilde begraven. Voor de

huidige koningin is er reeds een sarcofaag voorbehouden, die voorlopig nog aan het oog wordt onttrokken.

26 overleden vorsers zijn begraven in de kerk. Je kan wel elk praalgraf bezoeken, best wel indrukwekkend.

Roskilde is voor de rest een gezellige stad, met winkel-wandel straat…

Na de middag kunnen we eens van een welverdiende rust genieten…eindelijk…

Woensdag 19 juni 2019

Terug naar Roskilde om de trein te nemen, maar geen plaats op de parking…

De vriendelijke parkeerwachter van gisteren herkent ons en wijst ons een plaats aan die er eigenlijk

geen is. Even later bezorgt hij ons zelfs een parkeerticket, super…

Via City Hall gaan we naar ’ Ripley’s believe it or not’ museum. Een allegaartje van speciale dingen

en wistjedatjes.

Door de hele leuke winkel-wandelstraat gaan we naar ‘the round tower’, die Andrew en ik beklimmen.

Rosenborg huisvest de kroonjuwelen van de Deense dynastie, dus dat kunnen we niet overslaan.

In een echte ondergrondse megagrote kluis worden de kronen, tiara’s en dergelijke bewaard.

Vandaar naar de botanische tuinen en de vlindertuin. Het is ondertussen zo warm dat Maxime en

ons Mamske bedanken voor de serre’s waarin zich massa’s tropische planten bevinden.

Andrew en ik wanen ons in een sauna, ni te doen…

Vandaar terug naar de winkelstraat waar de dames de shoppingmicrobe niet meer kunnen

onderdrukken. De heren gaan een pintje (75cl per glas !!!) drinken (14 euro per pint…???).

We besluiten ons bezoek aan Kopenhagen af te sluiten met een bezoek aan het Hard-Rock Cafe.

Het eten was best lekker maar het was een echt HARD-rock cafe, we konden amper een paar woorden wisselen, ZO luid…

Kopenhagen is een leuke, drukke stad die zeker de moeite waard is om te bezoeken. Maar zoals

onze gids zei : “Everything in Kopenhagen is expensive…!!!”.

Dinsdag 18 juni 2019

Vandaag en morgen staat Kopenhagen op het programma. Thuis hadden we al de Kopenhagen-Card

online besteld. Met deze kaart hebben we gratis toegang tot de belangrijkste bezienswaardigheden.

Nu, gratis is veel gezegd omdat de kaart 80 euro p/p heeft gekost…

We gaan met de trein naar Kopenhagen maar parkeren aan het station van Roskilde is een ander paar

mouwen. Uiteindelijk vinden we een plaatsje nabij het station maar de borden op de parking zijn

uitsluitend in het Deens…we begrijpen er niets van. Gelukkig helpt een vriendelijke parkeerwachter

ons verder. We moeten een ticket (dat gratis is…???) in de auto leggen, begrijpen wie kan…

We rijden met de overvolle trein naar station Osterport en wandelen naar HET bekendste punt van

Kopenhagen, de kleine zeemeermin…

10-tallen mensen verdringen elkaar om toch maar een mooie foto te kunnen nemen, mooi maar

eigenlijk niets speciaal…

Onze volgende stop is de Marble Church. Een indrukwekkende koepel waarin zich een kerk bevindt.

Vandaar gaan we naar Amalienborg waar juist de wissel van de wacht plaats vind. De soldaten dragen

berenmutsen, geen cadeau met deze warmte…

Ons mamske was onder de indruk van Frederik ‘ie ie’ en Frederik ‘vee ie ie’…

De mens die toezicht hield op de zaal zag ik zijn wenkbrauwen fronsen, die had waarschijnlijk al

veel meegemaakt, maar dit…???

In Amalienborg woont de Deense kroonprins en de koningin heeft daar een buitenverblijf. Tevens

is er een museum dat de monarchie langs alle kanten belicht.

Dan op naar Nyhavn. De bekendste straat van Kopenhagen. De huizen hebben allemaal mooie kleuren

en tussenin bevindt zich een havengeul met 10-tallen bootjes.

We nemen daar een toeristische rondvaart die ongeveer 1 uur duurt. Onze kapitein en de grappige gids

brengen ons langs alle leuke plaatsen van Kopenhagen, zeker de moeite. Zo komen we te weten

dat de ‘kleine zeemeermin’ dateert van 1813 en ondertussen al een heel zwaar verleden meetorst.

Zo is ze blijkbaar al haar ledematen al eens verloren, al 2 keer haar hoofd kwijtgespeeld en ze

heeft al een bomaanslag moeten verteren…

Ze is al een keer op reis geweest, naar de wereldtentoonstelling in Shanghai.

Bezoekers in Kopenhagen kregen toen een live-feed vanuit Shanghai…

Andrew beklimt nadien de toren van ‘The church of our saviers’, weeral 400 trappen naar boven…

Midden in Kopenhagen bevindt zich een pretpark, Tivoli genaamd. Andrew en Maxime leven zich uit

op talloze attracties. Best een leuk park.

Binnen het park bevinden zich 10-tallen restaurantjes, waarvan we een Italiaans restaurantje

meepakken, lekkere pizza’s.

Rond 21u nemen we de trein terug naar Roskilde en zijn net op tijd terug op de camping (ingang sluit om 22u)…

Nog snel een doucheke en dan slapen,slapen,sla………zzzzz

Maandag 17 juni 2019

De absolute nummer 1 van dingen die je moet bezichtigen in Denemarken is Mons Klint, zo staat

toch in alle reisgidsen.

Het is wel 127 km van de camping, maar we gaan toch maar eens naar daar.

Rond 11u komen we aan bij Mons Klint, de laatste kilometers over grindwegen.

Het blijkt een 128m hoge klif te zijn die zich over kilometers uitstrekt. Het zicht bovenaan over

de zee en stranden is adembenemend. Je zou op elk uitzichtpunt foto’s willen nemen. We wandelen

een stevig stuk langs de bovenkant van de klif en dalen dan met trappen af naar het keienstrand.

De trappen blijven maar komen zodanig dat Maxime op zeker moment onwel wordt. Even later

zijn we beneden. Vanuit deze kant kijk je omhoog naar de witte krijtrotsen, indrukwekkend.

Blijkbaar zit het hier vol met fossielen en we vinden inderdaad verschillende keien met afdrukken.

We verorberen onze picknick op een groot rotsblok. Via het strand wandelen we terug tot we aan

de volgende trap aankomen, en dan begint onze reis terug naar boven. Uit pure noodzaak moeten

we enkele pauzes inlassen want het is een stevige klim. Liefst 1274 trappen hebben we vandaag gedaan !!!

Terug boven bezoeken we nog een museum over het ontstaan van de kliffen en dan vooral over

de prehistorische dieren waarvan de fossielen hier gevonden worden.

Het is al na 16u wanneer we de terugweg aanvatten. Op de terugweg besluiten we maar om

langs de KFC (Kentucky Fried Chicken) te rijden wegens geen zin meer om zelf te kokkerellen.

Weeral een geslaagde, vermoeiende dag. (weeral…)

Mons Klint staat terecht op nummer 1 van de bezienswaardigheden.

Morgen staat Kapenhogen (volgens Maggy…) op het programma.

En of mamske haar socache (sacoche dus…) gaat meenemen weet ze nog niet…

Zondag 16 juni 2019

Gisteren dus Maxime gaan oppikken aan de luchthaven van Kopenhagen. We waren ruimschoots op tijd

(whats new…) en moesten dus nog wel even wachten. Ondertussen onze Copenhagen Card gaan afhalen

die we op voorhand hadden besteld.

Hoeveel mensen komen er op een zaterdagavond aan in Kopenhagen ??

Veel, heel veel…vanuit alle uithoeken van de wereld komen ze naar hier. Honderden mensen hebben

we zien langskomen, ni normaal. En plots was ze daar, recht vanuit België. Op de terugweg blijkt hoe

druk het is maar na +/- 45 min. zijn we op de camping.

Vandaag hebben we Frederiksborg bezocht. Wel de moeite, een kasteel dat mooi gerestaureerd is met

honderden schilderijen die de monarchie van Denemarken belichten. De tuinen rond het kasteel zijn

enorm uitgestrekt, en de zon is weer van de partij, dus een meevaller.

Na ons bezoek van het slot besluiten we om naar Roskilde te rijden.  Roskilde is vlakbij de camping gelegen.

Blijkt dat de voornaamste bezienswaardigheden sluiten om 16u, dus waren we te laat.

We hebben dan maar van de gelegenheid gebruik gemaakt om nog eens te winkelen. Deze keer was he

t een Fakta, de eerste supermarkt die ook kleding, electronica enz. aanbiedt.

Weeral een leuke (vermoeiende) dag…

Zaterdag 15 juni 2019

Weeral een hele nacht regen gehad, stilaan worden we het wel beu…Alles ingepakt en daar gaan we weer.

Na enkele kilometers komen we al aan bij de grote Beltbrug.

 Het eerste stuk is een vlakke brug, het tweede deel bestaat uit een gigantische hangbrug. Er staat een

stevige zijwind over zee dus het is wel concentreren. En ondertussen blijft het regenen.

Als we aan de tolpoortjes komen van de Beltbrug ziet ons mamske een kapotte beschermkap van een

piesel liggen (blijkbaar ander woord voor spiegel)….

De snelweg richting Kopenhagen is best druk. Rond de middag komen we aan in Roskilde. De vriendelijke

campinguitbater geeft ons de grootste plaats van de hele camping, ‘tis moeilijk te schatten, maar ik denk

zo’n 450m2. Enorm. We moeten wel wat zoeken om de caravan waterpas te krijgen daar de plaatsen

redelijk afhellen. En maar regenen en onweren…

Wanneer het voor een half uurtje over is halen we de dakkoffer van de auto omdat ik twijfel of je de

luchthavenparking  op kan met dakkoffer.

Ondertussen heeft Maxime laten weten dat ze op de luchthaven van Zaventem is. Hier is het weer

volop aan het gieten, met donder en bliksem en storm…

We zeggen maar niets van het helse weer hier om ze niet ongerust te maken. Wij zullen wel ongerust

zijn in haar plaats…

Haar vlucht vertrekt om 21.05u en ze komt aan in Kopenhagen om 22.30u.

Normaal gezien komen we terug op de camping  rond 23.30u…duimen maar…

Vrijdag 14 juni 2019

Je raadt het al, het is weeral niets geworden…geen pot met goud.

Vandaag zijn we naar Nyborg gereden, de stad het dichtst bij de camping gereden, op zo’n 15 km.

We zijn naar een uitzichtpunt gereden waar je de Grote Beltbrug in al haar glorie kan bewonderen.

Er zijn in Denemarken maar 2 bruggen waarvoor je tol moet betalen nl de nabij gelegen Beltbrug

en de brug van Kopenhagen naar Zweden. En die tol kan tellen, voor de auto met caravan vragen

ze voor een enkele rit 50 euro !!  Stevig…maar je kan niet anders.

Morgen trekken we naar Roskilde op een 40 km van Kopenhagen, waar Maxime tegen de avond zal

landen…spannend.

Ondertussen krijgen we het zoveelste onweder over ons, en telkens de full-option met donder,

windstoten en alles erop en eraan.

Het gebrek aan Nederlanders van de eerste dagen is ondertussen volledig in evenwicht gekomen.

De weg naar de campings aan de westkust van Denemarken kennen ze heel goed.

En geloof het of niet, er is weer een prachtige regenboog verschenen…maar die pot met goud, die kan de pot op…

Donderdag 13 juni

Vandaag staat Egeskov op het programma. Slot Egeskov bevindt zich in Kvaerndrup op 27 km van de camping.

En het is stralend weer…eindelijk.

Het blijkt dat het kasteel het meest bezochte is van Denemarken en het krijgt aanbevelingen van CNN, Michelin,

Traveller, enz…

En inderdaad, het is prachtig. De immense parktuin die het kasteel omringd alleen al is de moeite.

Honderden heggen ommuren het kasteel. Fototijd !!!

Daar het kasteel zelf maar om 11u opengaat verkennen we het domein. Blijkt er een enorm

oldtimermuseum aanwezig te zijn met tientallen wagens, gaande van Britse dubbeldekker tot een

DeLorean, Jaguars, Ferrari , enz. Zelfs een straaljager staat in de hangar…

10-tallen brommers en moto’s, koetsen uit vervlogen tijden. Maar ook vliegtuigen, helikopters,

fietsen, te veel om op te noemen. Dan bereiken we de oude paardenstallen van het kasteel

. Deze blijken afgeladen te zijn met nog meer auto’s, brommers en tal van onderdelen.

De grot van Ali Baba verzinkt in het niets…Zelfs de zolder blijkt vol gepakt te zijn met echte schatten…

Dit vertegenwoordigt héééél veel geld, nog nooit gezien. Stuk voor stuk zeldzame dingen.

Een beetje verder stuiten we op nog meer moto’s. Allemaal keurig opgehangen aan stalen kabels

zodanig dat je alles goed kan zien. Harley-Davidsons, Indians, Ariel, Thriumph, Norton, BSA’s…tevee

l om op te noemen. Daar achter een verzameling brandweerwagens en ziekenwagens van de

jaren 30 tot vandaag. Indrukwekkend…

Onderweg naar het kasteel komen we de huidige graaf tegen die nog steeds in een gedeelte

van het kasteel woont. Er is blijkbaar ook een jonkvrouw bij die Andy’s interesse heeft gewekt, goe bezig gast…

(Ik zal het oldtimer gedeelte wel voor mijn rekening nemen JJJ)

Het kasteel zelf is ook wel de moeite, met zeer mooie stukken, gaande van meubilair tot speelgoed

van lang geleden.

Andy en ik maken ook nog een wandeling door de boomtoppen via hangbruggen die tussen de

verschillende bomen zijn gespannen, leuk…

Al met al een leuke interessante dag en als toetje schitterend weer.

Als je ooit in Denemarken bent is dit een absolute aanrader…!!!

Terwijl ik dit schrijf is er vlak achter de caravan een prachtige regenboog, dus moet ik NU direct

op zoek naar de pot met goud…

Woensdag 12 juni 2019

Omdat het toch maar blijft regenen besluiten we een dag eerder te vertrekken vanuit Horsens. 

Nog snel eerst naar de winkel en dan laten we Horsens achter ons. Ik denk niet dat ze ons hier

nog gaan terug zien, eerder een ongezellige, sombere, half opgebroken stad, met tientallen

verkeerslichten die absoluut niet op elkaar afgesteld zijn. Van de ‘groene golf’ hebben ze hier nog

nooit gehoord…

Op de snelweg is het best druk, met de onvermijdelijke werken onderweg.

Eens weg van de autosnelweg komen we snel terecht op kleine, en heel kleine, smalle baantjes.

Hopelijk komen er hier geen tegenliggers want dan wordt het toch echt moeilijk. Uiteindelijk komen

we aan op Tarup Strandcamping en wat blijkt…receptie gesloten tot 14u, dus een uurtje wachten dan maar.

Om 13u30 opent onze gastheer echter al de receptie, special voor ons. We krijgen een mooie

plaats met zicht op zee en de imposante brug richting Kopenhagen. Dit is echt wel speciaal,

hopelijk hebben we morgen een heldere dag en kunnen we dan wat mooie foto’s maken.

We staan tussen de Nederlanders en nog een eenzame Belg, die ondertussen al kennis is komen maken.

Tijdens onze eerste verkenningstocht op de camping komt Andrew een wip-wap tegen, of nee

tis ne wipper…Blijkt dat het een doodnormale wipplank is (OMG).

We zijn ook broodjes gaan bestellen voor morgen. De campingbaas kan het maar niet begrijpen

dat we negen broodjes bestellen. Nine…nine…??? Waarschijnlijk hebben we negen broden besteld

of zoiets dergelijk, want hij kon het echt niet geloven, nine…???

Terwijl ik dit schrijf vallen de eerste druppels weer. Denemarken is een land van water, op alle gebied…

Dinsdag 11 juni 2019

Op naar Legoland in Billund. 65 km van de camping, een klein uurtje rijden. Het pretpark is

vlakbij de drukke luchthaven van Billund gelegen. Het is een komen en gaan van vliegtuigen.

Als er een vliegtuig opstijgt ruik je de petroleumachtige uitlaatgassen, zo dicht bij zijn de startbanen.

Dan het park zelf : 50 euro toegangsgeld p/p, voor de parking is het zelfs maar 2,5 euro, das al

een pak goedkoper dan bij ons. Redelijk weinig volk dus dat viel ook al goed mee. Er is een soort

mini-wereld, alles uitgevoerd in Lego. Luchthavens, kastelen, booreilanden, sluizencomplexen enz,enz.

De uitvoering is zondermeer prachtig, soms met honderduizenden steentjes. Echt knap gedaan.

De attracties zijn vooral gericht op kinderen, buiten een paar uitzonderingen. Als ervaren

rollercoastergebruikers zijn we toch van één bepaalde attractie onder de indruk, nog nooit

meegemaakt (ik verraad toch ni wa…).

Er was ook een soort robotarm waar je zelf een traject kan voor uitstippelen, gaande van 1 tot 5

waarbij 1 een rustige rit is en 5 de hel op aarde beloofd.

Ik moet Andrew intomen want die wil resoluut voor 5 gaan. Het wordt dus traject 4.

We nemen plaats in een soort hangende stoel en worden door de beugel vastgeklemd.

De beentjes hangen vrij te bengelen. Dan wordt ons gekozen traject geladen en v

ertrekken we. Recht naar boven, onderste boven, links, rechts…vul zelf maar in…

Blij dat ik eruit was. Andrew heeft er nog niet genoeg van en laadt een traject met niveau…5. Jawadde…

De Hulk kon groen zien, maar Andrew moest zeker niet onderdoen. Zelfs zijn nooit aflatende

honger liet hem in de steek…heavy shit…

Ondertussen zijn de hemelsluizen geopend en valt de regen met bakken uit de lucht.

Legoland verandert stilaan in een echt waterpretpark…spijtig maar niets aan te doen.

Rond 18 u sluiten de deuren van het park en keren we weer huiswaarts. Was het de moeite ?

Ja, vooral voor de kunstwerken met talloze Lego steentjes.

Kom je nog terug ? Nee, ik heb het gezien en dat volstaat.

Maandag 10 juni 2019

Dus ja…tot zover het vrije podium. Iedereen weet dat daar de grootste weirdo’s op afkomen.

Ik had beter moeten weten, eigen schuld….

Vandaag een off-day. Het grootste deel van de nacht regen en het grootste deel van de dag…ook regen.

Vanmorgen zijn we even tot in Horsens gereden, een stad op een steenworp van de camping.

Ze hebben hier wel een mega-stadion, waaronder binnenkort Pink en de Foo Fighters optreden.

Zoiets als het Sportpaleis bij ons, maar het oogt veel moderner, allez aan de buitenkant toch…

Vermits 2^de pinksterdag hier algemeen gevierd wordt is er geen bal te beleven in

Horsens (de uitdrukking ‘Hold your horses’…is hier waarschijnlijk ontstaan) wegens alles gesloten.

Hier en daar is er een voedingswinkel open maar that’s it…

Dus noodgedwongen maar een dagje camping (waar ook al niets te beleven valt…).

Ons Mamske heeft al besloten om hier een dag eerder te vertrekken omdat op onze volgende

bestemming meer te beleven valt…

Morgen gaan we naar Legoland, mooi weer of niet. Onze kleine wil daar absoluut naartoe, dus ja…

En om het nog even over de blog van gisteren te hebben…de GP bleek vorige nacht door te

gaan aan de andere kant van de caravan. En ja, voor mijn part is de wereldtitel inderdaad voor …AM !!!!

How many times I have to tell you…I always have a plan (dixit Benjamin Linus uit de serie Lost)

Vandaag de eer aan gast-blogger Andrew.

Tip tap top, de datum staat op zijn kop…

Deze nacht was niet beter dan de vorige. Heel veel regen en super veel last gehad van brommers…

Als ik niet beter had geweten dacht ik dat ik op een moto gp was: Carina bromt zich door de eerste bocht,

gevolgd door Martin die een harde snurk door de bocht neemt. De spanning is te snijden.  Ohnee Martin

krijgt een platte band… Snel de pit lane binnen… Inademen… snurk… stilte… NIETS…. Nog steeds niets…

de toeschouwers worden ongerust… stilte… te stil… en dan SNURK… oef de pit stop is gelukt… de race kan

weer van start gaan…. Vroem vroem snurk snurk

Na een lekker ontbijt en na het betalen bij de vriendelijke, zeer aangename knappe dochter vertrekken

we weer: een trip van 247 km. Papa aan het stuur, aan het blazen (vroem vroem), mama daarnaast, en ik… ik ben

weer vertrokken aan een nieuw vermist avontuur. Als een echte rechercheur verslind ik op 3 uur gemakkelijk

3 zaken: als dat geen record is met een kapot tv spelertje…

Wanneer we aankomen op de camping staan we in de allergrootste file ooit die we al hebben meegemaakt

(allé toch volgens ons vader): zeker 1 caravan voor ons, en twee campers achter ons… Op de deur van

de receptie staat: we gaan pas terug open om 2 uur… “Allé we zullen maar overnachten voor hun deur zeker?”

‘vroemt’ ons vader… “Papa, het is nog maar een uurtje.”

Op zoek naar een plaatsje ontdekken we dat de camping overvol zit. Ons moeder begint weer,

zoals ze elke keer doet als we op een nieuwe camping aankomen: “Dit is nu al de aller slechtste camping

waar we al hebben gestaan deze vakantie.”  Ik vraag me af wat haar graad van “aller slechtste” eigenlijk is…

We zijn gestart bij slecht, aller slecht, aller aller slecht en nu opnieuw een dieptepunt… Nog even en we

hebben opnieuw de top bereikt.

Na dagen wachten (volgens ons vader) gaat de receptie EINDELIJK open. Voordat ik het wist was ik opnieuw

toeschouwer tijdens een moto gp. De vrouw achter de balie (de over over groot moeder van ons

dochtertje van deze morgen) blaast gewoon ons vader bijna achter haar bureautje omver… Waarschijnlijk

was het ineens mega druk in haar receptietje en de computer wilde precies ook al niet meer meewerken…

En ons moeder had de kamer al lang verlaten wegens te hoge “sauna” temperaturen… Dus daar kon de

defecte computer ook niet aan liggen.

…

Oef eindelijk helemaal geïnstalleerd. Nog een beetje genieten van de zon en … ach waarom niet: nog snel

1 vermist case oplossen. Als een echte ‘James Bond’ stel ik mijn tv’tje in en zet ik me klaar voor een nieuw…

haperend… avontuur.

Terwijl ik dit typ denk ik na over de volgende nacht…: Wie zal de volgende gp winnen en maakt dit jaar

kans op de wereldtitel (snurken)…

VROEM VROEM…

Zaterdag 08 juni 2019

Veel regen gehad deze nacht. Tegen de morgen is het wel wat beter geworden, zodanig dat we

een wandeling konden maken in de buurt van de camping. Voor één dag mag de auto ook eens

aan de kant blijven…

We waren nog maar net vertrokken en onze gids, Andy, stond oog in oog met een hert. Wie het

meest schrok weet ik niet, maar het hert schoot als

een pijl uit een boog weg, en Andy stond als genageld aan de grond. Andersom had trouwens heel

raar geweest…maar wel geweldig om zien.

Het uitzicht van op de kliffen op de camping en de stranden is echt wel de moeite. Na de middag betrekt

het echter terug en valt er malse regen. Eigenlijk de eerste dag dat het weer tegenzit.

Uit frustratie gaan we vanavond dan maar eens eten op de camping, maar meer dan een veredeld frituur

is het niet, ook al geen topper.

Bij terugkomst aan de caravan blijkt er een rusp (geen schrijffout) de straat over te willen steken. Ons

mamske heeft de rusp veilig overgebracht naar de overkant.

Morgen vertrekken we naar onze volgende bestemming.