EPILOOGxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Het is voor de tweede maal dat we Turkije bereisd hebben en we kunnen er ons nu een goed beeld over vormen. Graag wil ik dat met jullie delen.

Turkije is een groot land tussen Europa en het Midden Oosten met een oppervlakte van 81O OOO km². Slechts een klein deel ervan nl. Tracië  hoort tot het Europese continent maar het overgrote deel behoort tot Azië. De stad Istanbul ligt op de scheidingslijn tussen die twee werelddelen. Als grenzen kent het land de Zwarte Zee, Griekenland, Bulgarije, Georgië, Armenië, Azerbeidjaan, Iran, Irak en Syrië.
Wie over Turkije droomt , denkt automatisch aan de waterpijp, bazaars vol tapijten en exotische geuren opgefleurd met schitterend koper en juwelen, een prachtige kust met helderblauw water en noem maar op. Maar er is zoveel meer. Zo hebben we er de tegenstellingen tussen oud en nieuw die er eveneens voor zorgen dat het land zo fascinerend is en de talrijke opgravingen hebben een culturele waarde. Het land heeft prachtige bergketens die het dun bevolkte Anatolische Hoogland omsluiten, de stroomgebieden van de Tigris en de Eufraat waar niet kan naast gekeken worden. Er zijn uitgestrekte ongerepte gebieden met een zeer rijke flora. Vergeten we de wetlands niet, de bossen en de steppen met enorm veel bloeiende plantensoorten. Het vulkanische Cappadocië mag aan de opsomming zeker niet ontbreken. Foto’s kunnen de betovering hiervan bijlange niet weergeven. Hier is door miljoenen jaren lange erosie het landschap in fantastische sprookjesachtige formaties uitgesleten. Moskeeën en hun minaretten zijn niet uit het landschap weg te denken. Kortom: het is een land dat je zeker moet bezoeken en dan merk je dat alle lof die dit land toegezwaaid krijgt ook met de werkelijkheid strookt. Je ontdekt er juweeltjes die verbazingwekkend zijn en hoe meer je afwijkt van de platgetreden paden, hoe meer je ervan gaat houden. Turkije is onuitputtelijk!!!

Een van de belangrijkste kenmerken van dit land is de uitgesproken en welgemeende vriendelijkheid en gastvrijheid van zijn bewoners. Respect voor de medemens staat bovenaan de lijst en het is soms beschamend te ondervinden hoe gemoedelijk en attent je er ontvangen wordt. Zelfs de taal vormt geen barrière. Ze pogen je met hand en tand bij te staan en bij te brengen wat ze bedoelen. Achter hun soms heldhaftige houding schuilen schatten van vriendelijkheid. Wij westerlingen hebben nog een lange weg te gaan!!!

Enkele minpunten hebben we tijdens onze reis kunnen ervaren en één daarvan is hun slordig omgaan met de natuur.  Het land is één grote vuilnisbelt waar arme stakkers zoeken naar iets bruikbaars. Plastic vinden we het ganse land door; wat ze niet kunnen gebruiken gooien ze weg, vuilnisbakken worden soms niet geledigd en daar rond is het walgelijk om te zien wat er rondslingert. Op dit vlak is er nog een grote weg af te leggen en kunnen zij misschien van ons iets leren.

Een tweede minpunt is de staat van de wegen. Dit laat  op verschillend plaatsen veel te wensen over. Hoe meer oostwaarts hoe penibeler het wegdek. Maar dat hebben ze blijkbaar zelf ingezien en ik denk niet dat er één gebied is waar ze niet met wegeniswerken doende zijn. Om er momenteel over te rijden is het op z’n minst gezegd ondoenbaar maar binnen een X aantal jaren zal er een grote verbetering te merken zijn.

Roken als een Turk! Dit is een gezegde dat niet uit de duim gezogen is. Wij hebben er ons echt aan gestoord te weten dat de bevolking al zo arm is en dat het ongezond is. Toch blijft men er mee doorgaan. Zelfs op heel jonge leeftijd is men er soms al verslaafd aan. Dar moet zeker aan gewerkt worden!

Maar laat dit ons algemeen beeld over Turkije niet vervormen. Je moet het land gezien en beleefd hebben. Dank zij onze zwerfwagen hadden we heel veel aangename contacten die zeker niet te verwaarlozen zijn. Zulke reis is op alle vlakken een verrijking; gewoonweg DOEN.