Wie op dit ogenblik ergens op vakantie is in het buitenland, of dat de komende weken van plan is te doen, doet er goed aan om geen onnodige ruchtbaarheid te geven over zijn nationaliteit, en liefst volkomen zwijgzaam te zijn over zijn entiteit. De wetenschap een Belg te zijn, zoul bij zijn gastheren misschien enige meelijwekkende empathie kunnen opwekken, maar met zijn Vlaamse entiteit paraderen, zal, zo niet onbegrip, dan toch op zijn minst enige argwaan genereren.
Je kan het Nederlanders, Fransen, Duitsers, laat staan Engelsen, moeilijk kwalijk nemen, dat zij geen moer begrijpen van onze ingewikkelde staatstructuur. Voor zover men er zelf wat van weet, is het trouwens onbegonnen werk om op een zwoele namiddag uitgelegd te krijgen dat, om dit op zichzelf geografisch mooi landje te besturen, er zes regeringen en evenveel parlementen nodig zijn. Nog onbegrijpelijker wordt het, als men stelt dat de hoofdstad van het eentalig gewest Vlaanderen, in een ander gewest ligt dat tweetalig is, en voor 70% bewoond wordt door Franstalige Belgen, en tegelijk dienst doet als hoofdstad van het federale België. Om zijn toehoorders helemaal tureluur te maken, kan men daar dan bij vertellen dat het Brusselse tweetalig gewest, binnen het grondgebied van het eentalig Vlaamse gewest ligt, waar het omringd wordt door Vlaamse gemeenten, waarvan sommige voor 80% bevolkt worden door Franstaligen, maar toch in de Nederlandse taal, door een hoofdzakelijk Franstalig gemeentebestuur bestuurd worden. Dat niet alleen het nationale parlement, maar daarenboven ook de federale regering uit partijen en ministers bestaat die maar door één enkele taalgemeenschap zijn gekozen, kan je bij gebrek aan voldoende resterende toehoorders, gerust achterwege laten.
De enkelingen die na het voorgaande nog enigszins bij bewustzijn zijn gebleven, kan je de fatale mep toedienen door te wijzen op het feit dat dit land, wereldwijd een benijdenswaardig sociaal verzekeringsstelsel en gezondheidszorg heeft, en geroemd wordt voor zijn kwalitatief hoogstaand onderwijs. Alleen de super hoogbegaafden zullen de moed nog opbrengen zich af te vragen, waarom in het derde welvarendste land van Europa, de bewoners van een het Vlaamse deel, dat tot de top-10 behoort van 's wereld rijkste regio's, steen en been klagen over het feit dat zij niet volledig zelfstandig over hun rijkdom kunnen beslissen, en het beu zijn daar heel klein deel van af te staan aan het andere, minder fortuinlijke andere landsdeel ...
|