Ik ben Godrie Catharina (Rina), en gebruik soms ook wel de schuilnaam Tweety.
Ik ben een vrouw en woon in Deurne (Belgie) en mijn beroep is Bediende.
Ik ben geboren op 18/02/1951 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Een goede actiefilm of waargebeurd verhaal op tv,Muziek,eens lekker gaan eten,koken.En natuurlijk mijn peeceeke.Mijn blogs.
Ik help graag,voor zover het in mijn mogelijkheid ligt.Heb een hekel aan mensen die rond de pot draaien.Ik kan heel goed luisteren,naar mensen die een uitlaatklep nodig hebben.Daarom noemt mijnschoonzus mij soms"De pispaal":-))
Dit is één van onze twee troeteltjes "Chivas".Een lieve,maar uitbundige Jack Russel.Klik op de afbeelding om de ware grootte te zien
En dit is onze tweede deugniet "Sherry"is nog uitbundiger dan de andere.Klik eveneens op deze foto om de ware grootte te zien
Deze kaarsjes blijven op mijn blogje branden,ter nagedachtenis,van ons vake en moeke.We missen hen nog elke dag
Hier zijn ons moeke en vake
Moeke en vake.
Voor we onze jack Russels hadden Hebben we een St Bernardshond gehad.Een schat van een beest. We missen hem nog.Ook op de afbeelding klikken om de grote foto te zien
Als je op de foto klikt zie je de weerkaart voor morgen
Klik op Nanda's top 100,en pro- moot er je site.Als je op het andere labeltje klikt kom je op haar site. De moeite waard om te zien
Lekker genieten van het zonnetje !!!
Ik hoop dat,de bezoekers van mijn blog niet op deze manier reageren nadat ze het bekeken hebben:)))))
Ik denk dat dit beestje een duvelke teveel heeft gedronken
Dit is onze poes.Zijn naam is"sok" omdat hij zo'n mooie witte sokjes heeft.'t Is een echte goede loebas, want hij heeft veel geduld.En zeker met onze twee Jack russels
Dit is dan"Vitesse".Omdat ze echt serieus door het huis kan spurten.In tegenstelling tot"sok"heeft zij niet zoveel geduld met haar huisgenoten.Als ze in de buurt komen, hoor je dat wel aan haar gegrom en geblaas.
Ooit ben ik eens mijn staart verloren zomaar ineens was ik hem kwijt ik weet, zo ben ik niet geboren maar het zal wel wennen met de tijd. De mensen lachen vaak om mij en roepen "Stompie heeft geen staart" gelukkig heb ik nu een baas die mij met liefde zo aanvaardt. Ze mogen om mij lachen hoor men krijgt er mij niet onder mijn naam draag ik met trots en eer want ik ben tenslotte heel bijzonder.
Als ik eventjes ben weggeweest en ik kom dan weer thuis, dan lijkt het wel een groot feest, Er wordt geknuffeld en gelikt,
De één geeft mij een poot, De ander 'óf het mij nu schikt', Kruipt op mijn schoot. Ze voelen altijd met mij mee, In vreugde en verdriet. Ze geven liefde,zijn altijd tevree, Met al wat ik hen bied. Wat geeft mij zoveel vreugde en hoop? Het zijn twee Jack Russeltjes Ze zijn voor geen miljoen te koop.
Ik schrijf u,aldus een verzekerde,om mijn onlangs gebeurde ongeval nader te verklaren. In vakje nummer drie van de ongevalsaangifte had ik als oorzaak van het ongeval ingevuld:"geprobeerd om werk alleen te doen". U zegt dat u dat niet begrijpt.Dus zal ik het nuuitleggen.
Van beroep ben ik metser.Op de dag van het ongeval, was ik aan het werken op een dakvan een nieuw gebouw van zes verdiepingen.Toen mijn werk gedaan was, ontdekte ik dat ik nog ongeveer 250 kg. stenen over had. Liever dan ze met de hand naar beneden te dragen, besloot ik een ton en een katrol te gebruiken. Die katrol was bevestigd op de zesde verdieping. Ik maakte het touw vast op de grond,ging terug naar het dak, vulde de ton met stenen,en ging terug naar beneden. Daar maakte ik het touw voorzichtig los,zodat de lading met 250 kg. stenen zachtjes naar beneden zou komen. Maar in vakje twee van het ongevalsrapport zult u lezen dat ik 67 kg weeg.
Tot mijn grote verassing,schoot ik dus opeens omhoog. Ik vergat het touw los te laten.Onnodig te zeggen, dat ik zeer snel naar omhoog ging.In de buurt van de derde verdieping, kwam ik de ton tegen.Dit verklaart de hoofdwonde, en het gebroken sleutelbeen.Ik schoot nog verder naar omhoog, tot de ton de grond raakte,en de bodem eruit viel. Zonder stenen woog de ton nog slechts 25 kg. en ik weeg er dus 67. En zo begon ik dus aan een snelle afdaling.In de buurt van de derde verdieping,kwam ik weer de ton tegen,die omhoog kwam. Dat verklaart de gebroken enkels,en verwondingen aan benen en onderlichaam.
De ontmoeting met de ton had echter mijn val gebroken. Toen ik tenslotte op de hoop stenen viel,brak ik slechts twee wervels. Helaas moet ik nog zeggen dat,toen ik op de hoop stenen lag, en mij niet meer kon bewegen van de pijn,ik weer mijn tegenwoordigheid van geest verloor,en het touw losliet. De lege ton woog meer dan het touw,en kwam dus naar beneden op mijn benen.Zo brak ik die ook.
Ik hoop hiermede voldoende informatie te hebben verstrekt, over de wijze waarop het ongeval is gebeurd.
Tranen rollen over mijn gezicht Ik kan er niet meer tegen En doe mijn ogen dicht. Was je maar hier,en niet bij haar Waren wij maar samen Alleen met elkaar. Dan zou ik zeggen hoeveel ik van je hou. En hoe gek ik ben op jou. Achter mijn oog prikkelt weer een traan Waarom mag onze liefde niet bestaan.
Een knuffel heeft iedereen nodig in het leven. Een knuffel, elkaar wat warmte geven. Een knuffel, even die arm om je heen. Een knuffel, je bent niet alleen. Een knuffel, houdt je op de been. Een knuffel, hierbij geef ik jou er één! Mocht je weer eens balen. Kom dan hier een knuffel halen!
Zoals jullie waarschijnlijk ook op ons Mieke Moma haar blog gezien hebben,is het vandaag 28 jaar geleden dat ons groot idool ons heeft verlaten.Daarom hier deze kleine herdenking.Ook zal deze week de muziek van mijn blog regelmatig veranderen.Maar het zullen allemaal liedjes zijn die"THE KING"heeft gezongen
*Haal het filmrolletje uit het doosje en doe het in de camera. *Haal het doosje uit de bek van de pup en gooi het in de vuilnisbak.
*Haal de pup uit de vuilnisbak en veeg de koffiedrab van zijn neus. *Kies een mooie achtergrond uit voor de foto. *Zet de camera op de driepoot en controleer de flits en de zoomlens.
*Zoek de pup en haal de vieze sok uit zijn bek. *Zet de pup op de gekozen plaats en ga terug naar de camera.
*Vergeet de gekozen plaats en kruip op handen en voeten achter de pup aan.
*Zoom in met de ene hand en weer de pup af met de andere hand. *Haal een doekje en veeg de neusafdruk van de lens af. *Zet de kat buiten en ontsmet de kras op de neus van de pup. *Leg de tijdschriften terug op de salontafel. *Probeer de aandacht van de pup te krijgen , door in een piepspeeltje te knijpen dat je boven je hoofd houdt.
*Zet je bril terug op je neus en controleer de camera op schade.
*Spring binnen een seconde op om de pup in zijn nekvel te pakken en zeg, "Nee, buiten!" *Roep je man om te helpen met het opruimen van de rommel. *Schenk wat te drinken in. *Ga rustig op de bank zitten, * leg je voeten op tafel,
*neem een slokje van je drinken en besluit dat je de
volgende dag eerst de pup leert zitten en wachten.
Op mijn kleine korte pootjes, kniel ik even voor u neer. Ik wil u hartelijk bedanken, voor deze fijne dag, o Heer. Wel moet ik u opmerkzaam maken, het begon een beetje vroeg. Of lag het aan mijn slaperig oortje, dat de klok zes slagen sloeg?
Er viel vandaag een beetje regen en de wind was guur en koud. U moet weten Grote Schepper dat een hond daar niet van houdt? Het is niet dat ik wil verwijten, daarvoor ben ik toch te klein. Maar de warmte van het zonnetje zou voor mij veel beter zijn.
Ik heb vandaag weer veel gelachen, Lieve Heer wat een plezier. Want die pest-kat van de buren, zorgde weer voor mijn vertier. Lekker bibberend van de koude, zat hij op de schuur....kletsnat. Ik zat droog achter de ramen, hemel wat een lol gaf dat.
Omdat ik deed of ik iets 'doen' moest, liet de baas mij even uit. Ik zachtjes naar dat beest geslopen, met z'n stomme kattensnuit. t Loeder had niets in de gaten en toen gaf ik toch een blaf!!! Lieve Heer, 'k heb krom gelegen, hij viel van het schuurtje af.
Met z'n staart recht in de hoogte, ging hij krijsend aan de haal, op een afstand zitten blazen, 't beest is toch zo Asociaal. Ik kreeg toen zo de pest in, Ik heb hem even opgezocht. Eerlijk Heer,ik was vergeten dat het van de baas niet mocht.
Maar wat doet dat zwarte monster? Deelt een dreun uit met z'n klauw, zeg nou zelf dat was niet eerlijk en toen gaf ik hem een knauw. Het werd een levensgrote ruzie, met ontzettend veel kabaal en ik dacht: voor k ga verliezen, ga ik pijlsnel aan de haal.
Dat was reuze slim bekeken want daar kwam mijn baas net aan. Nou, dat is een sterke kerel die kan echt een kat wel aan. Over mij had hij wat zorgen, die kattenklauw deed reuze zeer. Gelukkig had hij nog een tube met een of ander wondersmeer
Toen ben ik even uit gaan rusten. Voor deze keer mocht ik op bed. Terwijl ik sliep,trokken mijn pootjes,nog van de dolle binnenpret. Het wakker worden was geweldig. O Heer mijn baas is toch zo'n dot Omwille van de krabbel, kreeg ik een heerlijk hondenbot.
Nou dacht ik Heer,een kleine hond heeft vast Uw welgevallig oog k' ben altijd lief, altijd gehoorzaam; de baas prijst me immers hemelhoog. Als U een beetje mee wilt werken, Uw scheppingsplan nog eens beziet, denk dan aan katten zonder nagels,dat is toch eerlijker......of niet?????
Ben vanmiddag mijn aangiftebrief voor de belastingen gaan halen.Ik weet het,ik ben er laat mee maar ik had tamelijk lang op het laatste papiertje dat ik er moest bijvoegen moeten wachten. Ikke met een klein hartje op weg.Denkende"hoeveel moeten wij nu weer betalen".Alle jaren kregen wij een belastingsbrief om"U" tegen te zeggen.Ze weten de werkman wel te pluimen.Ik schrok mij het apelazarus toen ik de berekening die ze gemaakt hadden zag.Terugtrekken ga ik doen dit jaar. Ze zullen zot geworden zijn op de belastingen zeker.Maar ik vond het in ieder geval wel goed nieuws.
Hier ben ik dan eindelijk terug.Heb het eventjes heel druk gehad. We zijn grote kuis aan't doen,en de keuken een beetje aan't veranderen. Het is soms een beetje hectisch en natuurlijk ook veel rommel en stof. Plezant is anders natuurlijk.Als het af is zal het beter zijn,al is het maar voor een jaar of vier.Dan gaan we stilletjes uitkijken naar een nieuwe keuken. Ik heb deze eigenlijk nooit mooi gevonden.Maar ze stond er in toen we dit huis kochten. Hebben dit jaar ook al nieuwe ramen en een deur laten plaatsen.En ja mannekes......we weten allemaal dat het geld niet aan de bomen groeit hé.(Al zou dat wel makkelijk zijn). Vandaag zal een rustigere dag worden.Ik moet niet van hier naar ginder lopen.Alleen straks een beetje inkopen doen voor het weekeind.En morgen werken met de late. Als ik thuis kom eerst wat eten,en dan nog eens serieus aan mijn blog werken.En natuurlijk mijn blogfamilie een bezoekje brengen.Ik geef alvast een dikke knuff aan al mijn blogbezoekers.
Ben vandaag in mijn muziekdag.Loop al heel de dag te zingen en te dansen.Vanmiddag een mp3 ke ingestoken.Lap....en'k was vertrokken.Dus ook nog een muziekje voor jullie Hoop dat ik jullie er niet mee verveel.
Het weer gaat terug veranderen.Het wordt terug warmer.Ik zet hier dan maar een link naar een liedje dat we dan eindelijk kunnen zingen.Jullie weten het al hé........Mijn muziek uit.
Vanmorgen las ik in de krant,dat er nog nooit zoveel dieren zijn binnengebracht in"Veeweyde".Dit jaar is het echt een record.Dus men kan niet anders dan,oude dieren,of dieren die te lang blijven zitten,een spuitje te geven.Er werd ook geschreven dat kleine honden makkelijker een thuis vinden. Nu moet er mij iets van het hart.Ik wordt er gewoon pisnijdig van,dat dieren zomaar in asielen,ergens in een bos,langs de weg,of 't is eender waar gedumpt worden,omdat het baasje gezellig in verlof kan gaan.Een dier is geen wegwerpprodukt,dat je zo maar eventjes wegdoet.Een dier nemen is er ook voor zorgen.Misschien een minder duur verlof....of een weekje minder nemen,en voor een goede opvang zoeken.Mensen die zo handelen,verdienen het niet om nog vriendschap in hun leven te krijgen.Dit moest me even van het hart,want ik ben er helemaal ondersteboven van.
Dit is mijn zus (kleintje).Een grappig vinnig madammeke, dat mooi kan zingen.
Dit eekhoorntje is duidelijk Héééél happy.
Dit is onze poes wisky. Die spijtig genoeg overleden is nadat ze op het voetpad aangereden werd door een bromfietser
Een foto van mijn zus (kleintje) en van mij.Dat ruitjeskleedje was één van haar favorieten. Toen het te klein werd,en ons moeke zei dat ik het kon dragen was ze kwaad.Ni moeilijk.In die tijd waren wij kat en hond.