Is een woord dat niet in een woordenboek voorkomt. Voor mij heeft het echter een reële bestaanswaarde. Het leven is een aaneenschakeling van ups en downs. Een “Palindroom” dat verder gaat in het zichtbare of onzichtbare oneindige.
Kerstmis is de tijd van vrede ook nog voor de duur van hede kijk wat er rondom ons gebeurt de aarde is met bloed besmeurt voor de vrede word er gestreden ook nu word er nog steeds geleden hele gezinnen die nog rond dwalen het staat reeds in vroegere annalen toen het kindeke werd geboren woonde het niet in een ivoren toren als we daar eens goed over nadenken misschien iets van onszelf wegschenken alleen dat is reeds een goede rede want Kerstmis is de tijd voor vrede.
De leer der goden is mythologie ondoorgrondelijk om te begrijpen als rudimentaire definitie bibberatie om hem stil te knijpen
Met Cupido als god van de liefde meerdere harten wat sneller deed slaan die ieder zonder geschil geriefde de pees van zijn boog voelde soms warm aan
Priapus als god van de vruchtbaarheid dronk overdadig van zijn ratavia zijn geliefde Astar was hem gelijk samen zorgden zij voor hun Ponoma
Godin der bloemen was vrouw Flora zonovergoten, altijd goed gezind hulde zich vaak in het licht der aura omgeven door de liefde van een kind
Tijdens tweedracht heerst de godin Eris tevreden bij over en weer gegooi bij onenigheid is er Nemesis brengt alles terug in de juiste plooi
Een mythe verteld een goden verhaal koutte tijdens een goddelijk traktaat op die bijeenkomst is er soms schandaal daar is te horen waaruit dat bestaat.
Mijn spiegelbeeld, laat mij zien wie ik ben of ik mezelf zo ken me niet anders voordoe en soms, dat geef ik toe is het spiegelbeeld dat ik zie iemand anders, maar 'k weet niet wie.
Een portret dat ik niet ken waar ik niet aan wen het is wel hetzelfde beeld dat voor en tegenspoed deelt maar in mijn geest is er een ander geweest iemand anders dan mijn spiegelbeeld.
Als de zon, s morgens, wat later opgaat en de aarde alsmaar wat schuinser staat is de herfst in het land aangekomen t is te zien aan de kleur van de bomen
Oplossen in prachtige kleurschakeringen hun plaats zolang mogelijk afdwingen kruinen, worden als stekelige pruiken hoe kan de natuur, toch zoiets fnuiken
Afgevallen bladeren vliegen door de wind achterna gezeten door een kind hen grijpen zal echter niet gaan een kind heeft daar nog niet bij stil gestaan.
De herfst is de mooiste tijd van 't jaar al is is er veel nog niet voor klaar geduldig doet het echter zijn werk daardoor komt het dat ik het niet merk.
Plotseling is die tijd voorbij gegleden 't gaat nog steeds als in een lang verleden veel is er over geschreven en verteld wat ik gezien heb staat hier vermeld.
Als het licht in donker overgaat en de pijn aan je voordeur staat de klok slaat al kwart over enen alle geluid in huis is verdwenen niemand die je 't kan vertellen het met je eigen ik moet stellen je lichaam nat, een klam gevoel gezeten aan tafel op die ene stoel klinkt ingekeerd, je smartekreet, die je hele gestel huiveren deed begon er helemaal van te zieden waarom moest dit mij geschieden heb ik een slecht woord gezegd iemand iets in de weg gelegd niets van dit al kan ik vinden 't helpt niet om mij op te winden of te schelden of met een vloek heb alleen dit kleine verzoek ga mijn deur voorbij vannacht verlost mij van die zware vracht laat mij los, jij smerige pijn dat ik even een mens kan zijn.
