De Suzuki Alto is een model van het Japanse automerk Suzuki. De Alto is in Nederland het best bekend als het model dat geproduceerd werd tussen 1989 en 1994. Daarnaast bestaat er een model van voor 1989, een model dat verkocht werd tussen 1994 en 2002 en het model dat vanaf 2002 verkrijgbaar is.
Het model werd in Japan uitgevoerd met een F5A motor. Deze heeft een SOHC motor met 3 naast elkaar geplaatste cilinders met 6 kleppen (twee per cilinder). De motorinhoud kwam op slechts 550cc. Daarmee viel de Alto binnen de kei-klasse, waardoor enig belastingvoordeel behaald wordt in Japan naast een aantal versoepelingen in regelgeving over parkeergelegenheid.
In Europa werd de Alto tot 1994 met een 800cc motor geleverd. Deze F8B heeft net als de F5A een SOHC 3 naast elkaar geplaatste cilinders met twee kleppen per cilinder. Het model van na 1994 werd geleverd met een 1.0l 4 cilinder motor. Het nieuwste model wordt geleverd met een 1.1l 4 cilinder motor.
Naast deze standaard Alto wordt er ook een Alto-Works geleverd. Deze Alto is uitgerust met een DOHC 3 cilinder motor met 660cc met een turbocompressor (F6A) en vier kleppen per cilinder. Deze wordt uitgevoerd als FWD en AWD.
De motor van een Suzuki Alto wordt gebruikt in de Formule Maruti.
SUZUKI CAPPUCCINO 1995 Japans speelgoed De Japanners hebben altijd al een voorkeur voor dit soort speelgoed gehad. De Cappuccino doet dan ook onweerstaanbaar denken aan de Honda S800 van zon 25 jaar geleden. Maar de Cappuccino bewijst wel dat de techniek niet heeft stilgestaan. Zo is zijn motorgedrag veel gezeglijker dan dat van de zeer piekige Honda. De turbo zorgt voor een heel gelijkmatige vermogenstoename en onderin is de Suzuki-dwerg zò soepel dat je in de vijfde versnelling onbekommerd met 50 km/h kunt voortpruttelen. Bovendien heeft de Cappuccino een voorbeeldig weggedrag. Wat bij de Cappuccino de meeste bewondering afdwingt is zijn superieure miniatuurtechniek. Zoals het 657 cc driecilinder turbomotortje mèt interkoeler en vier klepjes per cilinder, dat zich vrolijk tot 8000 toeren laat opjagen. Samen met het ultrakort schakelende vijfbakje en de flitsend reagerende besturing geeft dat snerpende mini-bromtolletje de sensatie alsof je een formulewagen bestuurt. En hoewel het rijden door de bank genomen een Spartaanse belevenis is, ontbreekt het niet aan toegevoegde luxe, zoals elektrisch bediende zijruiten en een heuse airco van poppehuis-afmetingen. Zowel wat zijn rijgedrag als zijn uitrusting en zijn kameleon-eigenschappen betreft, is de Suzuki Cappuccino een uniek stukje automobilistisch speelgoed, dat weinig gemeen heeft met welke hedendaagse auto ook.
Suzuki Jimny SJ 410 1982 De SJ410 werd geïntroduceerd in 1982 als aangepaste versie van de LJ80. Het maakte gebruik van een grotere versie van de 1,0 liter 4-cilinder motor van de LJ. Deze motor produceerde 45pk en had een topsnelheid van 110 km/u.
Een handgeschakelde 4-bak was standaard, net als onbekrachtigde trommelremen aan de voor- en achterzijde. SJ-410 kwam als half-deurs cabriolet, 2-deurs pick-up, af te nemenhardtop, en glasloze hardtop. De SJ werd geproduceerd in Spanje bij Santana Motors in Linares, Jaén .
Suzuki Ignis S1600 2004 De Suzuki Ignis Super 1600 lijkt een stukje speelgoed, maar dit spierballetje leverde Per-Gunnar Andersson wél de wereldtitel op in het Junior WRC 2004. En dat is geen toeval...
Tyrrell P34 1977 In 1970 kwam Lotus met de wigvormige Lotus 72, die alweer een nieuwe stap zette in het verder evolueren van de aerodynamica. Na wat getest met verschillende voorzijdes kwam ontwerper voor het Tyrrell team Derek Gardner met een idee. Hij bedacht een wagen met zes wielen, twee normale achterwielen en 4 kleine 10 voorwielen. De theorie bestond erin dat wielen die aan de rijwind blootgesteld staan, een zekere mate van lift veroorzaken en dat deze lift groter is als de wielen groter zijn. De kleinere wielen veroorzaken dus minder weerstand wat een hogere bochtensnelheid kan geven en de zes wielen geven ook meer grip. Omdat er meer wielen contact maken, zou er wel een verlies aan topsnelheid zijn maar dit zou compenseren door de hogere snelheid in de bocht. Ken Tyrrell was akkoord en de Tyrrell P34 werd geboren. Tijdens het testen kwamen echter al enkele problemen aan het licht. Omdat de voorste wielen kleiner waren, moesten ze meer ronddraaien dan de achterste, wat meer slijtage gaf en zelf zorgde voor een vervorming van de wielen. Brabham, March en zelfs het anders zo conservatieve Ferrari testten met zeswielers. Zij hadden wel allemaal 4 achterwielen in tegenstelling tot de Tyrrell. Ferrari zette zelfs de achterwielen 2 aan 2 naast elkaar. Het eerste jaar ging voortreffelijk met 10 podiumplaatsen (waarvan 1 overwinning in Zweden). In 1977 had de P34 wat minder succes, toch werden nog 4 podiumplaatsen behaald. Toen Goodyear geen 10 wielen meer wilde leveren aan Tyrrell werd het Project 34 eind 1977 afgeblazen. (Williams testte nog een keer met een zeswieler, brak het ronderecord, waarna de FIA onmiddellijk 4 wielen verplicht stelden).
Hindustan Ambassador 1947 De Ambassador is niet alleen een heel herkenbaar Indiaas symbool - soms in één categorie geschaard met de Taj Mahal en Mahatma Gandhi -, maar ook een zeer krachtig symbool. Sinds de Ambassador in India in productie werd genomen, is de auto de dienstwagen van iedere minister-president. Ook blijft hij tot op de dag van vandaag het officiële voertuig van hoge politici, ambtenaren, rechters en generaals. Momenteel heeft de Indiase regering een vloot van ruim vijfduizend Ambassadors op de weg.
GAZ Kombat 3120 2001 In 2001 werd in Moscou een tereinwagen in retrostijl gepresenteerd onder de naam Gaz 3120 Kombat. qua functies en gedaante riep hij opzettelijk herinneringen op aan de legendarische Gas 69. zijn hoofdontwerper, Ogor Soldatov, verichtte voortreffelijk werk. hij gebruikte het chassis van de Gas 2308 Ataman als basis, voegde er bladveren van de Volga-stationcar aan toe en monteerde een ( in licentie van Steyr gebouwde ) Gaz 5601-turbodiesel met interkoeler ( 4 cilinders, 2130cc, 110pk, 130km/u ) of 8-cilinderbenzinemotor.
andere specificaties: wielbasis: 221cm lengte: 429cm breedte: 189cm hoogte: 192cm bodemspeling: 21,5cm leeggewicht: 1651kg laadvermogen: 550kg en vijf personen. de Kombat 3120 Hardtop werd in 2001 voor het eerst getoond in Moskou.
Opel Ascona 400 1982 De Ascona 400 werd ontwikkeld voor de rally sport Om met een dergelijke auto mee te mogen doen moesten er een aantal straat versies van worden verkocht De toenmalige groep 4 rally klasse schreef voor dat er 400 stuks van moesten worden verkocht om in aanmerking te komen voor homologatie
De tweede serie Sting-Rays rolde van 1968 tot 1972 van de band. In 1973 verscheenen er drie Corvettes in Le Mans . twee konden zich kwalificeren ( als 12e en 18e ). de derde moest al na drie uur opgeven.
Alfa Romeo 155 V6 TI 1993 Om de 155 in te zetten in de touring kampioenschappen werd er een GTA (Gran Turismo Allegerita) versie gebouwd. De term GTA was niet nieuw en werd eerder gebruikt voor de sportieve versie van de Giulia. De GTA kreeg vierwielaandrijving en een tweeliter motor die met turbo zorgt voor een vermogen van 400 pk voor de raceversie en 180 pk voor de productieversie. Voor het DTM kampioenschap werd een V6 TI gebouwd. Tussen 1992 en 1994 won de 155 onder andere het Italiaanse Superturismo kampioenschap, het Britse Touring Car kampioenschap, het Duitse DTM en het Spaanse Touring Car kampioenschap.
Om in 1988 de 25e verjaardag van Lamborghini te vieren werd op basis van de QuattroValvole een laatste versie van de Countach ontwikkeld. De Countach werd iets minder agressief gemaakt en was beter geschikt voor alledaags gebruik.
De Lamborghini Countach speelde een belangrijke rol in de films The Cannonball Run 1, 2 en 3. De Countach was één van de auto's in het populaire racespel Test Drive (1987). ..
LP 500 S / LP 500 QuattroValvole Ondertussen had eeuwige rivaal Ferrari met de 512 BB hun nieuwe V12 op de markt gebracht, die sneller bleek te zijn dan de Countach. Als reactie hierop werd in 1982 de cilinderinhoud van de Countach vergroot naar de oorspronkelijke 5 liter (4754 cc). De naam veranderde van LP 400 S naar LP 500 S of in latere versies LP 5000 S. Het antwoord van Ferrari liet niet lang op zich wachten en in 1984 zag de Ferrari Testarossa het levenslicht. Een jaar later kwam Lamborghini op het autosalon van Genève met de Countach LP500 QuattroValvole, de laatste grote update van de wagen. De cilinderinhoud werd verder vergroot tot 5167 cc en de motor leverde een maximaal vermogen van 455 pk, ruimschoots boven de 390 pk van de Testarossa....
Lamborghini Miura 350GT 1968 De 350 GT bezat alles wat een Ferrari liefhebber wist te waarderen. een aluminium carrosserie met daaronder een 3463cc V12 motor met 270pk/6500tpm, vier nokkenassen, zes dubbele webers, een vijfbak, onafhankelijke vering rondom, vier schijfremmen en ( in de laatste 23 exemplaaren ) een 4.0-liter motor. Bertone heefd één Miura cabriolet gebouwd. hij beleefde zijn premiere in 1968 op de autotentoonstelling in Brussel.
Lamborghini Miura SV 1971 In 1971 volgde de laatste versie van de Miura met de P400 SV, waarbij de V voor veloce staat. De meest opvallende uiterlijke verschillen zijn het verdwijnen van de "wimpers" bij de koplampen en het verbreden van de wielkassen achteraan vanwege de nieuwe wielen met bredere Pirelli banden. Het vermogen van de motor werd verder opgedreven tot 385 pk.
Lamborghini Jota SVR 1972 In 1968 komd de lichtjes verbeterde Miura S en in 1971 is het de beurt aan de nog snellere Miura SV. Uiteindelijk zullen tussen 1966 en 1971 circa 750 exemplaren (alle versies) gebouwd worden. Eén daarvan, een bloedrode Lamborghini Miura P400, staat permanent tentoongesteld in de showroom van Lamborghini Brussels (Leuvensesteenweg, Sint-Stevens-Woluwe). Na uitdagende uitstappen, lange afstandsrally's en deelnames aan talloze meetings geniet deze Miura van een pensioen.
TECHNISCHE FICHE Lengte: 4.390 mm Breedte: 1.780 mm Hoogte: 1.100 mm Wielbasis: 2.505 mm Rijklaar gewicht: 1.305 kg Motor: 4.0 liter V12 benzine (350 pk) Versnellingsbak: 5 manueel Top: 260 km/u,0-100 km/u 5,5 s Aantal exemplaren Miura P400 (1966-1968): 474
Een van de bekendste Miura's is waarschijnlijk deze Jota, Bob Wallace was testrijder voor Lamborghini en had deze heel speciale Miura gebouwd in zijn vrije tijd, de Jota had de ultieme Lamborghini racewagen kunnen worden.
Maar Ferruccio Lamborghini geloofde niet in racen en bijgevolg werd de Jota nooit officiëel ingeschreven, en wanneer er financiële problemen opdoken voor Automobili Lamborghini SpA werd de Jota als eerste verkocht aan een rijke klant. Jammer genoeg was de Jota later betrokken in een voor de wagen fataal ongeluk waardoor de enige echte Jota niet meer bestaat alhoewel er verschillende replica's van gebouwd werden naderhand.
De Lamborghini Jota was gebaseerd op de Miura, maar zo'n beetje alles was aangepast of vervangen, een totaal nieuw koetswerk uit ultra licht Avional, een speciale race ophanging met enorme wielen en natuurlijk een motor met een totaal vermogen van 440 pk.
Motor V12 3929 cc Vermogen 440 pk bij 8500 omwentelingen Topsnelheid 320 km/u Acceleratie 0-100 Km/u 3,6 sec
Bouwjaar 1970 Type Tweedeurs coupe, tweezitter Aantallen 1 (en enkele SVJ's)
Ik ben guy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam skodaman.
Ik ben een man en woon in Duffel (belgie) en mijn beroep is ( geen ) invalide.
Ik ben geboren op 30/01/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: alles over autos.
Ik ben guy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam skodaman.