Skoda Fabia WRC 05.. De Red Bull Skoda Fabia WRC, De auto met als rijders Andreas Aigner, Mattias Ekkström en Harri Rovanperä, met de navigators Klaus Wicha, Stefan Bergmann en Risto Pietilaïnen.
De specificaties van de Skoda Fabia WRC: een 4 cilinder DOHC 20 klepper met een turbocharger die een maximale trekkracht kent van 600 Nm en een topsnelheid van 220 km/h. Op het asfalt is deze WRC in 3,9 seconden aan de 100 km/h. In het seizoen WK Rally 2006 werd het team van Red Bull Skoda 6e in het constructeurs kampioenschap.
BMW 2800 Spicup 1969 Niet alle ontwerpen en prototypes hebben ook tot een productiemodel geleid, zoals de BMW Turbo die wel in productie is gegaan en officieel als BMW M1 ter wereld kwam. De Bmw 2800 Spicup van 1969 was een prototype
Bmw 3.5 CSL 1975 Aan de absolute top bij bmw stond de 3.0 CSL die qua naam en uiterlijk weliswaar niet zo heel erg af leek te weken van de 3.0 CS, maar die dat wel degelijk deed. De L stond voor Leight en dat was hij ook. Standaard kwam deze BMW met een vermogen van 205 tot 210 pk, maar voor gebruik op het circuit werd hij vaak dusdanig onder handen genomen dat er soms zelfs meer dan het dubbele aantal pks uit werd gepompt. Mede dankzij de toepassing van een turbo. De homologatie-specials voor op straat zagen er net als de circuitversies bijna angstaanjagend uit, met een enorme spoiler op de achterklep. Daar dankt de 3.0 CSL ook zijn bijnaam aan: Batmobile.
De BMW E21 is een model van het Duitse automerk BMW. Het werd ontworpen onder leiding van Paul Bracq. In 1975 (in de VS: 1977) rolden de eerste 3 modellen van de band. De E21 wordt gezien als BMW's eerste echte 3-serie, die van mei 1975 tot 1982 geproduceerd is. Voorloper van de E21 was het 02 model, beter bekend als 1502, 1602, en 2002. Echter, met de komst van de E21, kreeg BMW een 3-cijferige type aanduiding. De E21 kwam alleen maar uit met benzinemotoren. In het begin van de productie kon men kiezen uit verschillende types: de 316, 318, 320 en 320i. Tegen 1977 kwam de 323i erbij en werd de viercilinder 320i vervangen door de 320/6. Zowel de 320/6 als de 323i waren zescilindermotoren. In 1980 kwam er nog de spaarversie bij, de 315.
BMW 320 Groep 5 (1977) De rondetijd van de BMW 320 van groep 5 met de frontspoiler in de vorm van een sneeuwschuiver was in 1977 een échte sensatie. De naar 1.4 liter verkleinde viercilinder-motor haalde maar liefst 400 pk. 293 kW 300 km/u
SCHNITZER 635 csi 1984 In 1976 lanceert BMW de elegante 6-serie, die uitsluitend door krachtige zescilindermotoren wordt aangedreven. In 1983 verschijnt met de M635CSi de machtigste motorvariant: een 24-kleps zescilinder-in-lijn. Niet zomaar een sterkere motor, want de krachtbron komt rechtstreeks uit de roemruchte M1. De M staat voor Motorsport GmbH, een gespecialiseerde afdeling van BMW die zich bezighoudt met de ontwikkeling van race-autos, zoals destijds de 3.0 CSL en de M1. Omdat de M1-motor na het verscheiden van dat model toch niet meer gebruikt werd, besloten de ingenieurs m bij wijze van proef in de BMW coupé te lepelen. Met verbluffend resultaat. 286 trappelende paarden zorgen voor een onstuimige acceleratie: van 0 naar 100 km/h in 6,4 seconden. De voorwaartse drang stopt pas bij 255 km/h. Door de sportwagenmotor in een gewone coupé (en vanaf 1985 zelfs in de vierdeurs 5-serie als M5) aan te bieden zet BMW een nieuwe trend, die uiteindelijk door alle zichzelf respecterende merken wordt gevolgd (zoals de Mercedes AMG, Audi S en Volvo R lijn). Uiterlijk is de M635CSi herkenbaar aan de speciale lichtmetalen kruisspaakwielen, de grotere voorspoiler met luchtinlaat en een kleine spoilerlip op het kofferdeksel. De technici hebben ervoor gezorgd dat het wagengewicht nagenoeg 50:50 over voor- en achteras is verdeeld, waardoor de wegligging zeer stabiel is. Ook in de toerwagenracerij is de M635CSi zeer succesvol. Meteen in 1983 wordt de auto Europees kampioen. Eind 1987 krijgt de 6-serie een lichte facelift, met andere bumpers en DE-koplampen. In deze gedaante wordt de 6 nog één jaar doorgebouwd, tot eind 1988 het doek valt.
type M635CSi bouwjaren 1983-1988 bouwwijze 6 cil.,lijn cilinderinhoud 3453 cc brandstof benzine aandrijving achter vermogen 286 pk/6500 tpm koppel 340 Nm/4500 tpm lengte 475 cm breedte 172 cm hoogte 136 cm wielbasis 262 cm massa 1500 kg topsnelheid 255 km/h acceleratie 6,4 s
Sinds het verschijnen van de BMW 2002 Turbo is er eigenlijk geen extreem sportieve uitvoering van de kleine BMWs meer verschenen. Daar komt in 1986 verandering in met de M3 (E30). Aangemoedigd door het succes van de M635CSi en de M5 en om concurrent Mercedes 190E 2.3-16 af te troeven geven de ingenieurs van BMW Motorsport GmbH de 3-serie een anabole-steroïden-kuur. De M3 is niet te missen vanwege de uitgeklopte spatborden, de voor- en achterspoilers en het hoger gelegde kofferdeksel met schuiner geplaatste achterruit. Dit laatste ten faveure van een betere stroomlijn. Het interieur is uitgerust met Recaro-sportstoelen en de instrumenten hebben roodgekleurde naalden. Onder de motorkap geen zescilinder, maar een 16-kleps viercilinder met 2,3 liter cilinderinhoud en een maximum vermogen van 200 pk (met katalysator 195 pk). Deze motor is in principe verkregen door van de bestaande Motorsport zescilinder twee cilinders af te hakken. De M3 is uitsluitend als tweedeurs leverbaar. Later (in 1988) verschijnt de M3 Cabrio. Vanaf 1989 beschikt de M3 over 215 schone pks. De M3 is meteen een goede basis voor homologatie in de diverse raceklasses, en daardoor zeer succesvol op de internationele circuits: de titel in de Duitse DTM-serie wordt diverse keren in de wacht gesleept en de M3 wordt ook de eerste wereldkampioen bij de toerwagens. Speciale gelimiteerde series van de M3 zoals de M3 Johnny Cecotto (één van de toprijders bij BMW), de M3 Evolution I en II en de M3 Sport Evolution (600 exemplaren met een tot 2,5 liter vergrote viercilinder en 238 pk) herinneren aan die successen. In 1992 verschijnt de opvolger, de nieuwe M3 (E36), die een zescilinder onder de kap heeft. Van de eerste M3 worden inclusief de gelimiteerde series in totaal 18.392 exemplaren gebouwd.
type M3 M3 Sport Evolution bouwjaren 1986-1989 1990-1990 bouwwijze 4 cil.,lijn 4 cil.,lijn cilinderinhoud 2302 cc 2467 cc brandstof benzine benzine aandrijving achter achter vermogen 195 pk/6750 tpm 238 pk/7000 tpm koppel 240 Nm/4750 tpm 240 Nm/4750 tpm lengte 434 cm 434 cm breedte 168 cm 168 cm hoogte 137 cm 137 cm wielbasis 256 cm 256 cm massa 1200 kg 1200 kg topsnelheid 235 km/h 248 km/h acceleratie 6,7 s 6,5 s productieaantal 18392 600
De dichte BMW Z4 is een schot in de roos. Het coupé-koetswerk spreekt duidelijke taal en is ontworpen om de liefhebber in het hart te raken. Maar de Z4 Coupé is tegelijkertijd een sportwagen voor de fan van bruut vermogen.
SIGNALEMENT merk + type BMW Z4 Coupé 3.0si carrosserie 3-deurs, coupé transmissie 6 versnellingen, sequentiële automaat nieuwprijs 58.543
De Suzuki Alto is een model van het Japanse automerk Suzuki. De Alto is in Nederland het best bekend als het model dat geproduceerd werd tussen 1989 en 1994. Daarnaast bestaat er een model van voor 1989, een model dat verkocht werd tussen 1994 en 2002 en het model dat vanaf 2002 verkrijgbaar is.
Het model werd in Japan uitgevoerd met een F5A motor. Deze heeft een SOHC motor met 3 naast elkaar geplaatste cilinders met 6 kleppen (twee per cilinder). De motorinhoud kwam op slechts 550cc. Daarmee viel de Alto binnen de kei-klasse, waardoor enig belastingvoordeel behaald wordt in Japan naast een aantal versoepelingen in regelgeving over parkeergelegenheid.
In Europa werd de Alto tot 1994 met een 800cc motor geleverd. Deze F8B heeft net als de F5A een SOHC 3 naast elkaar geplaatste cilinders met twee kleppen per cilinder. Het model van na 1994 werd geleverd met een 1.0l 4 cilinder motor. Het nieuwste model wordt geleverd met een 1.1l 4 cilinder motor.
Naast deze standaard Alto wordt er ook een Alto-Works geleverd. Deze Alto is uitgerust met een DOHC 3 cilinder motor met 660cc met een turbocompressor (F6A) en vier kleppen per cilinder. Deze wordt uitgevoerd als FWD en AWD.
De motor van een Suzuki Alto wordt gebruikt in de Formule Maruti.
SUZUKI CAPPUCCINO 1995 Japans speelgoed De Japanners hebben altijd al een voorkeur voor dit soort speelgoed gehad. De Cappuccino doet dan ook onweerstaanbaar denken aan de Honda S800 van zon 25 jaar geleden. Maar de Cappuccino bewijst wel dat de techniek niet heeft stilgestaan. Zo is zijn motorgedrag veel gezeglijker dan dat van de zeer piekige Honda. De turbo zorgt voor een heel gelijkmatige vermogenstoename en onderin is de Suzuki-dwerg zò soepel dat je in de vijfde versnelling onbekommerd met 50 km/h kunt voortpruttelen. Bovendien heeft de Cappuccino een voorbeeldig weggedrag. Wat bij de Cappuccino de meeste bewondering afdwingt is zijn superieure miniatuurtechniek. Zoals het 657 cc driecilinder turbomotortje mèt interkoeler en vier klepjes per cilinder, dat zich vrolijk tot 8000 toeren laat opjagen. Samen met het ultrakort schakelende vijfbakje en de flitsend reagerende besturing geeft dat snerpende mini-bromtolletje de sensatie alsof je een formulewagen bestuurt. En hoewel het rijden door de bank genomen een Spartaanse belevenis is, ontbreekt het niet aan toegevoegde luxe, zoals elektrisch bediende zijruiten en een heuse airco van poppehuis-afmetingen. Zowel wat zijn rijgedrag als zijn uitrusting en zijn kameleon-eigenschappen betreft, is de Suzuki Cappuccino een uniek stukje automobilistisch speelgoed, dat weinig gemeen heeft met welke hedendaagse auto ook.
Suzuki Jimny SJ 410 1982 De SJ410 werd geïntroduceerd in 1982 als aangepaste versie van de LJ80. Het maakte gebruik van een grotere versie van de 1,0 liter 4-cilinder motor van de LJ. Deze motor produceerde 45pk en had een topsnelheid van 110 km/u.
Een handgeschakelde 4-bak was standaard, net als onbekrachtigde trommelremen aan de voor- en achterzijde. SJ-410 kwam als half-deurs cabriolet, 2-deurs pick-up, af te nemenhardtop, en glasloze hardtop. De SJ werd geproduceerd in Spanje bij Santana Motors in Linares, Jaén .
Suzuki Ignis S1600 2004 De Suzuki Ignis Super 1600 lijkt een stukje speelgoed, maar dit spierballetje leverde Per-Gunnar Andersson wél de wereldtitel op in het Junior WRC 2004. En dat is geen toeval...
Tyrrell P34 1977 In 1970 kwam Lotus met de wigvormige Lotus 72, die alweer een nieuwe stap zette in het verder evolueren van de aerodynamica. Na wat getest met verschillende voorzijdes kwam ontwerper voor het Tyrrell team Derek Gardner met een idee. Hij bedacht een wagen met zes wielen, twee normale achterwielen en 4 kleine 10 voorwielen. De theorie bestond erin dat wielen die aan de rijwind blootgesteld staan, een zekere mate van lift veroorzaken en dat deze lift groter is als de wielen groter zijn. De kleinere wielen veroorzaken dus minder weerstand wat een hogere bochtensnelheid kan geven en de zes wielen geven ook meer grip. Omdat er meer wielen contact maken, zou er wel een verlies aan topsnelheid zijn maar dit zou compenseren door de hogere snelheid in de bocht. Ken Tyrrell was akkoord en de Tyrrell P34 werd geboren. Tijdens het testen kwamen echter al enkele problemen aan het licht. Omdat de voorste wielen kleiner waren, moesten ze meer ronddraaien dan de achterste, wat meer slijtage gaf en zelf zorgde voor een vervorming van de wielen. Brabham, March en zelfs het anders zo conservatieve Ferrari testten met zeswielers. Zij hadden wel allemaal 4 achterwielen in tegenstelling tot de Tyrrell. Ferrari zette zelfs de achterwielen 2 aan 2 naast elkaar. Het eerste jaar ging voortreffelijk met 10 podiumplaatsen (waarvan 1 overwinning in Zweden). In 1977 had de P34 wat minder succes, toch werden nog 4 podiumplaatsen behaald. Toen Goodyear geen 10 wielen meer wilde leveren aan Tyrrell werd het Project 34 eind 1977 afgeblazen. (Williams testte nog een keer met een zeswieler, brak het ronderecord, waarna de FIA onmiddellijk 4 wielen verplicht stelden).
Hindustan Ambassador 1947 De Ambassador is niet alleen een heel herkenbaar Indiaas symbool - soms in één categorie geschaard met de Taj Mahal en Mahatma Gandhi -, maar ook een zeer krachtig symbool. Sinds de Ambassador in India in productie werd genomen, is de auto de dienstwagen van iedere minister-president. Ook blijft hij tot op de dag van vandaag het officiële voertuig van hoge politici, ambtenaren, rechters en generaals. Momenteel heeft de Indiase regering een vloot van ruim vijfduizend Ambassadors op de weg.
GAZ Kombat 3120 2001 In 2001 werd in Moscou een tereinwagen in retrostijl gepresenteerd onder de naam Gaz 3120 Kombat. qua functies en gedaante riep hij opzettelijk herinneringen op aan de legendarische Gas 69. zijn hoofdontwerper, Ogor Soldatov, verichtte voortreffelijk werk. hij gebruikte het chassis van de Gas 2308 Ataman als basis, voegde er bladveren van de Volga-stationcar aan toe en monteerde een ( in licentie van Steyr gebouwde ) Gaz 5601-turbodiesel met interkoeler ( 4 cilinders, 2130cc, 110pk, 130km/u ) of 8-cilinderbenzinemotor.
andere specificaties: wielbasis: 221cm lengte: 429cm breedte: 189cm hoogte: 192cm bodemspeling: 21,5cm leeggewicht: 1651kg laadvermogen: 550kg en vijf personen. de Kombat 3120 Hardtop werd in 2001 voor het eerst getoond in Moskou.
Ik ben guy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam skodaman.
Ik ben een man en woon in Duffel (belgie) en mijn beroep is ( geen ) invalide.
Ik ben geboren op 30/01/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: alles over autos.
Ik ben guy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam skodaman.