In 1956 vestigde Johnny Allen met een 649cc Triumph-motor in een gestroomlijnde behuizing op de Bonneville-Zoutvlakte in de Verenigde Staten een nieuw Wereldsnelheidsrecord voor de motorfiets. Zijn record werd verworpen vanwege vermeende tijdwaarnemingsproblemen, maar hij leverde wel iets dat Triumph van onschatbare waarde was. Door de T110 met twee carburateurs uir te rusten en de motor anders af te stellen, creéerde Triumph in 1959 welicht zijn beroemste motor. de T120, of Bonneville, zoals hij werd genoemd om de rit van Allen te memoreren, was gewoon de meest gave cafe racer. hij had de juiste Spartaanse uitstraling en - net zo belangrijk- het vermogen dat erbij hoort. De jaren zestig zouden een weergaloos decenium voor de motorsport worden en Triumph had een troef in handen. De Bonneville was een eclatant succes. Het was onbetwist de sportmotor van de jaren zestig, zowel in Engeland als in de Verenigde Staten, en overwinningen in de TT en op Daytona leverden talloze modellen op.
De productie van Honda in Europa begon in 1963 met bromfietsen vanuit de Honda Benelux-fabriek in Belgie. Het eerste model dat hier gemaakt werd, was de 49cc C130- hoewel het succes pas begon met de aangepaste en verbeterde C312 & C311 bromfietsen In 1965 had Honda inmiddels elk ander merk achter zich gelaten wat betreft productie en export aantallen en werd er aan vele nieuwe modellen gewerkt.
In 1950 werd de verouderde GTV 500 (later tot Astore omgedoopt) vervangen door de Falcone 500. Dit werd de droommachine van het overgrote deel van de motorrijders uit 1950. In 1949 werden de eerste wereldkampioenschappen motorrijden gehouden en in de jaren tot 1957,toen Moto Guzzi voor de laatste maal meedeed, scoorde het bedrijf een serie opzienbarende overwinningen. Naast Carlo Guzzi bestond het racing team uit technici van de bovenste plank, zoals Umberto Todero & Enrico Cantero, en een ontwerper die zou uitgroeien tot een legende, Giulio Cesare Carcano. nadat hij in 1936 bij Moto Guzzi was gekomen, tekende hij voor de creatie van de sensationele Guzzi V8 motor, een motor die door velen als de puikste tweewieler aller tijden werd beschouwd.
In 1920 werd Harley-Davidson, met 2000 dealers in 67 landen , de grootste motorfietsproducent ter wereld. Het jaar daarop werden de JD & FD modellen met een nieuwe 1200cc blok uitgerust & in 1925 kregen de benzinetanks de bekende druppelvorm.
De Triumph Dolomite autogroep bestaat uit de Dolomite 1850 HL & Sprint, de Triumph 1300 TC en 1500 en de Triumph Toledo, allemaal onderdelen van British Leyland ltd.
De ontwikkeling van de 1300 was genoemd AJAX, ook wel de "Junior 2000", die een paar jaar ervoor ontwikkeld was. Michelotti was de ontwerper van deze "Junior 2000". Hiervoor werden de 1296 cc Spitfiremotoren gebruikt. De eerste zijn verkocht in januari 1966 als 4 deurs saloon. De enige auto uit de AJAX ontwikkelingsserie die ooit 2-deurs werd geleverd is de Toledo. De 1300's zijn voorwielaangedreven, in Nederland een zeldzaam verschijnsel. Daarna werd de body aangepast (verlengd) voor de Dolomite types met dubbele koplampen en achterwielaandrijving.
De Dolomite stond bekend om zijn zeer hoge kwaliteit interieurafwerking, in zijn tijd. Met een grotere motor (1850 cc, ontworpen door Spen King), maakte dit tot een stoere saloon.
De Four Valve Dolomite Sprint was de meest opwindende van de serie; een zeer snelle en echte competitioner voor de Alfa Romeo. De oorspronkelijke typeaanduiding voor de Sprint was 135, naar het aantal PK dat hij leverde. Deze prestatie was echter niet mogelijk in de US, gezien de regelgeving daar. Deze Sports Saloon heeft 127 bhp met een TR 6 versnellingsbak met overdrive standaard, of automaat, met een topsnelheid van 187 km/per uur. Deze motor werd later ook nog gebruikt in de TR7, met dezelfde versnellingsbak.
De ster uit de 120-serie was de 123 GT. Deze wagen had de 115 pk-motor die eigenlijk alleen voor de 1800 S sportwagen bedoeld was. In 1968 kreeg hij voor de landen waar hij nog verkocht werd de B 20-motor ingebouwd en steeds waren de viercilinders gecombineerd met een 4-versnellingsbak met elektrische overdrive. Een sportstuur, twee mistlampen en een bovenop het dashboard gemonteerde toerenteller behoorden eveneens tot de luxueuze standaarduitrusting. Dat deze GT tot de meest gezochte Volvo's behoort, is zeker. Kijk uit voor namaak-GT's.
Soort: coach Aantal cilinders: 4 Cilinderinhoud: 1778 en 1990 Vermogen: 96/5600 en 100/5500 Topsnelheid: 170 Chassis: zelfdragend Productiejaar: 1967-1969 Productieaantallen: ca. 2.500
De BMW M1 is een auto die vanaf 1979 tot 1981 geproduceerd werd door BMW. Het was tot dusverre de enige BMW met een middenmotor, een M88/1 3.5 L6 cilinder. De M1 is een van de weinige auto's waarvan vanuit het serie model een raceversie is ontstaan. Zo kon bijvoorbeeld het chassis zonder grote modificaties worden gebruikt voor een raceauto. Het vermogen is afhankelijk van de versie en varieert van 277 tot 950 pk. De topsnelheid van de straatversie bedraagt 262 km/h; die van de circuitversie 310 km/h
De BMW E21 is een model van het Duitse automerk BMW. Het werd ontworpen onder leiding van Paul Bracq. In 1975 (in de VS: 1977) rolden de eerste 3 modellen van de band. De E21 wordt gezien als BMW's eerste echte 3-serie, die van mei 1975 tot 1982 geproduceerd is. Voorloper van de E21 was het 02 model, beter bekend als 1502, 1602, en 2002. Echter, met de komst van de E21, kreeg BMW een 3-cijferige type aanduiding. De E21 kwam alleen maar uit met benzinemotoren. In het begin van de productie kon men kiezen uit verschillende types: de 316, 318, 320 en 320i. Tegen 1977 kwam de 323i erbij en werd de viercilinder 320i vervangen door de 320/6. Zowel de 320/6 als de 323i waren zescilindermotoren. In 1980 kwam er nog de spaarversie bij, de 315.
De Karmann Ghia was een tweedeurs sportwagen die door Volkswagen werd verkocht. Het ontwerp was van het Italiaanse bureau Ghia. De Duitse carrosseriebouwer Karmann bouwde tussen 1955 en 1974 meer dan een half miljoen stuks, in twee typen.
Triumphs TR-reeks is een successerie, maar het nadeel was dat de autos steeds groter en zwaarder zijn. Toen ook nog eens bleek dat Austin-Healey met de kleine Sprite en later ook MG met de kleine Midget goud in handen heeft, kan Triumph niet achterblijven. Het tegenoffensief wordt ingezet met de Spitfire, die in 1962 komt. Technisch leunt de auto op de Triumph Herald, maar qua vorm is het een onvervalst sportwagentje: laag en gestroomlijnd en met plaats voor niet meer dan twee personen. De Italiaanse ontwerper Michelotti tekent de lijnen, zoals hij dat wel vaker doet voor Triumph. De Herald-viercilinder (1.147 cc) is licht opgevoerd en levert nu 63 pk; vanaf 1963 nog vier pks meer (de Spitfire mk2). Tegen die tijd is ook een overdrive leverbaar, waarmee de topsnelheid op 155 km/h komt. In 1967 werd de auto flink gefacelift en ontstaat de mk3. Met het oog op de Amerikaanse markt zijn de bumpers nu een stuk hoger geplaatst waardoor het autootje gelijk totaal anders aandoet. De viercilinder van de Herald is nu weer verder opgeboord, naar 1.296 cc en levert 75 pk, waarmee het de sterkste configuratie is. Weer later, in 1970, komt een mk4-versie uit van de Spitfire, maar deze was voor de verandering niet sterker. De motor is teruggeschroefd naar 63 pk (het oorspronkelijke vermogen van de mk1), maar doordat versnellingsbak en wielophanging zijn verbeterd, is de auto nog altijd in staat 155 km/h te rijden. De mk4 is ook wat betreft vorm weer flink gemoderniseerd. Vanaf 1974 is er een nieuwe 1.493 cc motor met 71 pk. Die blijft tot 1980 in productie en tegen die tijd zijn er in totaal 314.322 Spitfires gebouwd.
Ik ben Guy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam skodaman.
Ik ben een man en woon in Duffel (Belgie) en mijn beroep is invalide.
Ik ben geboren op 30/01/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: autos .
Ik ben Guy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam skodaman.