De volgende morgen vertrekken we al voor de middag. We varen weer de Amer op, passeren Drimmelen en slaan iets verder de Amertak op. We komen nu op de Donge en varen rond Geertruidenberg. In de mooie en gezellige passantenhaven liggen twee grote boten aangemeerd; we kunnen er niet meer bij. We varen dan maar verder terug de rivier op. De Amer is hier van naam veranderd en heet nu de Bergse Maas. Juist na de enorme brug over de A27, slaan we stuurboord het Oude Maasje op en varen voorbij de jachthavens Hermenzijl en het Oude Maasje. We zijn nu toch al een goede drie uur onderweg en besluiten terug te keren. Rond 16.30 zijn we terug in onze thuishaven. Er is nog wat tijd om enkele kleine klusjes te klaren.
Het blijft schitterend weer. Na een afspraak maandag voormiddag, vertrekken we nog naar de Lage Zwaluwe. We komen pas aan in de namiddag, maar besluiten toch nog om uit te varen. Het wordt een tochtje op de rivier de Amer. We varen een goed uurtje tot aan de Amercentrale, een belangrijke electriciteitscentrale in Geertruidenberg.
We varen verder. Langs het "Gat van de Noorderklip" en de "Ruigt" bereiken we het "Nauw van Paulus". Even verder bevaren we het "Steurgat", vervolgens het "Middelste Gat van het Zand" en uiteindelijk de "Spijkerboor" die uitgeeft op de rivier de Amer. Daar is het heel wat drukker met al die beroepsvaart. Na iets meer dan een uurtje varen op de Amer komen we terug aan in de jachthaven van de Lage Zwaluwe.
Na het eten maken we een wandeling op het eilandje. Na enkele minuten komen we op het strand. Op een paar kajakkers na, ligt het strandje er verlaten bij. We voelen ons echt bijna op "expeditie Robinson".
Het is bijna middag; tijd om iets te eten. We varen voorbij de "Paardenkop" het "Gat van Kampen" in en komen aan de "Rietplaat", een mooi eilandje in de Biesbosch. We zien dat de aanlegsteiger nog vrij is (wat in juli of augustus nooit het geval is), en meren er aan. We genieten van het uitzicht en het lekkere weer.
Eindelijk lekker nazomerweer. We vertrekken om 10.30 uit de Lage Zwaluwe voor een tochtje rond de Biesbosch. We steken de rievier de Amer over en varen de Biesbosch binnen langs het "Noordergat van de Vissen". Er is bijna geen wind en het is rustig op het water; voor de meesten is de vakantie is duidelijk voorbij. Bijna geen boten te zien. Heerlijk!!
Op de Dordtse Kill wordt het weer alsmaar slechter. Bij het opvaren van het Hollands Diep, juist voor de Moerdijkbruggen, breekt een kort, maar hevig onweer los. Met veel moeite zagen we nog juist de te volgen betonning. Een vijftal minuten later was het ergste voorbij en zagen we reeds de ingang van de Jachthaven Crezée, onze thuishaven. Het was een prachtig avontuur, en waren toch wel blij dat onze nieuwe boot op zijn definitieve ligplaats aangemeerd lag.
Onze laatste vaardag. We vertrekken uit Woubrugge en varen terug dezelfde route als op de heenreis; via Alphen an de Rijn, Gouda en Dordrecht. In Dordrecht dreigen donkere onweerswolken.
Zonder te lange wachttijden varen we door Haarlem en zijn Spaarnebruggen. In de binnenstad kunnen we ook terug voltanken. We varen terug op de Ringvaart van de Haarlemmermeerpolder, steken het Braassemermeer over en besluiten te overnachten in Woubrugge. De jachthaven ligt aan de Heimanswetering.
De haven van Amsterdam laten we achter ons en we varen het Zijkanaal op. Het regent. Voor de brug bij Spaarndam liggen een aantal zeilboten te wachten voor de brug draait. Wij kunnen er zonder problemen onderdoor. Even verder varen we de schutsluis binnen.
Onder een bewolkte hemel vertrekken we uit Amsterdam; terug het Noordzeekanaal op. Langs de haven van Amsterdam zien we een hypermoderne containerterminal in volle werking.
Na een namiddag wandelen en winkelen in de stad, gingen we weer lekker eten bij hetzelfde Italiaans restaurant van op de heenreis. Op onze terugweg naar de jachthaven lag het IJ er betoverend bij in de avondschemering.
Eens op het IJ kwam de slyline van Amsterdam al vlug in zicht. Langs de kade lagen twee enorme, imposante cruiseschepen aangemeerd. Enig mooi om daar langs te varen.
Na een goede drie uur varen kwamen aan de Oranjesluizen, de toegang tot het IJ en Amsterdam. In de sluis was het erg druk Er lag ook weer een prachtige boot van de "bruine vloot".
Hoe dichter we Amsterdam naderden, hoe minder hard de wind waaide. In de verte, dicht aan de kant, zagen we een replica van een V.O.C schip (??!!). Het schip was echter te ver om te achterhalen welk schip het juist was. Wel een mooi gezicht!!
Na eerst de Houtribsluizen genomen te hebben, waren we weer terug op het Markermeer. Het weer was niet te best. De weersvoorspelling gaf windkracht 4 tot 5. Voor de zeilboten was dat een lekker weertje, maar voor ons had het wel iets zachter gemogen.
Na een paar lekker tassen koffie en een verkwikkende douche werd het hoogtijd om te eten. In de jachthaven van Lelystad is een prima restaurant. Het eten was er buitengewoon; het was echt genieten.
Na de sluis waren we al vlug terug op het IJsselmeer. In tegenstelling tot een paar dagen geleden was het nu niet windstil, maar was het windkracht 4; een hele verandering. De golven sloegen soms tot tegen de voorruit en de boot ging hard op en neer. Na een kwartiertje voel je dat niet eens meer en treed gewenning op. Een goede vier uur later kwamen we aan in Lelystad.
De volgende morgen vertrokken we terug naar huis met de nieuwe boot. Eerst moesten we brandstof tanken. Aan de jachthaven was een bunkerstation, maar ook weer van diezelfde uitbater van de jachthaven en het café-restaurant. Bij de prijs van de diesel telde hij doodleuk het havengeld bij voor 1 nacht. Indien we niet betaalden zou hij de politie verwittigen. Dus weer 15 euro bijbetaald. We voeren terug via dezelfde weg maar in plaats van door Lemmer te varen bleven we op het Prinses Margrietkanaal, om via de Prinses Margrietsluis het IJsselmeer op te varen. Het was zondag en het was erg druk in de sluis.
Uiteindelijk raakte toch alles een beetje op zijn plaats. Het werd hoog tijd voor een verkwikkende douche. We stapten naar de havenmeester en vroegen waar we konden douchen en waar we de afvalcontainer konden vinden. De anders zo vriendelijke man zegde ons dat de douches alleen maar bestemd waren voor diegenen die havengeld betaalden. Nu was het al de derde keer dat ik in de Woudfennen kwam, was er altijd goed en vriendelijk ontvangen, en had er ook al veel gegeten en gedronken. Vanwaar die plotse ommekeer? Ik vertelde hem dat ik 35 euro had betaald via de makelaar aan de eigenaar van de boot om de nieuwe boot er nog een paar dagen te laten liggen. De havenmeester beweerde dat hij daar niets van gezien heeft. We zijn dan met z'n vieren NIET gaan eten bij hem, maar zijn op onze nieuwe boot blijven eten. Wel na eerst een uitgebreid aperitief te hebben gedronken, ook aan boord natuurlijk.
