'S ochtends ging ik weer na het dierenasiel om te poetsen. Zoals gewoonlijk hebben we geen ruimte meer voor katten. Er zijn poesjes met hun katjes zelfs in het kantoor en een rij van katten die om binnen te komen wachten. In de zomer is het altijd dus. De foto toont Bertha, een van onze inwoners, op een kleine stoel. Morgen moet ik mijn tomaten in grotere potten zetten. Ik ben hoopvol dat we zullen geen meer vorst hebben. Ik heb aan de CDs van "Colloquial Dutch" geluisterd. Het accent is niet zoals ik hoor op RVI. Soms luister ik aan de Vlaamse Radio op mijn computer. Ik hoop dat als ik hoor het Nederlands, ik zal meer ervan begrijpen, maar het hangt er nog van af wie spreekt.
Gistermiddag ging ik naar de nieuwe bibliotheek te Failsworth. Het was mijn eerste bezoek. De bibliotheek was alvorens in een andere gebouw en verhuisd in februari of zo. Daar ging ik niet veel, want er waren weinig boeken in die ik om te lenen wilde. Er zijn nu flink wat nieuwe boeken, maar ik was heel verrassend om een boek over de Nederlandse taal te vinden, "Colloquial Dutch" met 2 CDs. Dit is het beste boek daarover die ik heb gevonden. Meestal boeken over talen deze fout hebben: zij proberen alles makkelijk te maken, maar dat is verwaarder, want je hebt nooit genoeg informatie om de grammatica te begrijpen. Je lees en dan je weer vergeet. Vandaag hebben we veel regenbuien gehad. Ten zuid van Engeland hebben ze meer zonneschijn, denk ik. De foto toont mijn uien op de volkstuin. Ze zijn nu een beetje groter. Ik heb niet veel foto's onlangs genomen. Ik moet proberen om meer moeite te maken.
Gisteren gingen Chris en ik naar het volkstuintje voor drie uur. Ik heb de erwten geplant, terwijl Chris meer onkruiden verwijderd heeft. Dan hebben we de uien en aardbeien met "Miracle-Gro" gevoed. Ze hebben een mirakel nodig, denk ik. Na het droog weer hebben we veel regen, maar de wind is slechter. Het is nog te koud voor mijn tomaten en bonen. Op het einde van mei gaan we naar Oostende op vakantie met de bus. We zullen natuurlijk Brugge bezoeken, en ook Antwerpen voor de eerste tijd. Op onze eerste vakantie in Oostende, hielden we niet veel ervan, maar nu we kennen de stad een beetje meer. Vorig jaar hebben we op de Kusttram gegaan en hebben veel staden en dorpen op de kust gezien. Onze favoriete plaats was De Haan, die heel prettig is. We hopen dit jaar om langs de kust meer te wandelen, in plaats van op de tram zitten.
Vorige week mijn mooie kat Bruno (zie foto) gebeten was door een zwarte en heel agressieve kater die binnen ons huis kwam bij de poezenluik. De veearts gaf een antibioticum aan Bruno en zei dat ik mag de kater vangen en hem brengen om te steriliseren. Dit maakt de katers minder agressief. Ze hebben ook geen katjes meer. (Het is een zwerfkater en toebehoort niet aan mijn buren.) Ik leende een katval van Millstream en op dinsdag heb ik de kater gevangen met een beetje gekookte vlees. De veearts hem steriliseerde, dan gisteren heb ik hem vrijgelaten in een kleine park dichtbij. Ik hoop dat hij komt niet terug, dus mogen we geen voedsel in de keuken laten, na onze katten gegeten hebben. Bruno is nu al beter, maar hij kwam niet beneden voor twee dagen.
Op dit moment schrijf ik de Nieuwsbrief voor het dierenasiel. Het is een goede kans om onze donateurs over de dieren en onze activiteiten te laten weten. Ik schrijf een in de lente of zomer en een op Kerstmis. De foto toont de vorige Nieuwsbrief. Eindelijk hebben we wat regen gehad. De tuinen lijken al beter ervoor.
Vorige week heeft Chris een tweedehandse Wii van een collega gekregen. Ze denkt dat we zullen meer trainen doen, als we op de Wii gaan. We zijn te groot en hebben zeker meer trainen nodig. (De vrienden die Chris op Pasen bezocht hadden ook een Wii, dus wilde ze ook een zichzelf hebben.) Je mag er fietsen, joggen en veel meer spelen doen op. Deze foto toont Chris op de Wii.
Gisteren ging ik met mijn moeder naar het ziekenhuis te Bradford, want mijn moeder had haar hoorapparaten in orde brengen nodig. Bij de deur van het audioloogdepartement uitstapt ze van de auto, dan reed ik rond de parkeerplaats om ruimte te vinden. Er is nooit een goede plaats omdat het ziekenhuis zo bezig is. Eindelijk vond ik een plaats die zo smal was dat kon ik niet de auto uitstappen, uitgezonderd door de passagierdeur. Ik klauteerde over de versnellingshendel met moeilijkheid, want de auto zo klein is. Wanneer we hadden alles gedaan, ging ik terug naar de auto terwijl mijn moeder wachtte. Het had moeilijk om te uitstappen geweest, maar het was zelfs moeilijker te instappen. Voor een paar minuten dacht ik dat ik zou de brandweer nodig hebben, om mij uit de auto te snijden. "Ik heb zin in een kopje thee," zei mijn moeder, toen ik aan haar terugkwam. Dus gingen we thuis.
Vandaag ging ik weer na het volkstuintje om water aan de planten te geven. Het weer nog HEET is. (Op woensdag was ik daar voor drie uur om de onkruiden te verwijderen. Ik kreeg wat zonnebrand door mijn T-shirt, dus kwam ik weer thuis.) Ik plukte ook wat rabarber en 's namiddags heb ik tien flessen van jam gemaakt voor de WI. Jam van rabarber is niet mijn favoriete soort te maken. Het is moeilijk om te weten of je hebt het genoeg gekookte. Maar weinig soorten van vruchten zijn beschikbaar in april. Ik zou liever jam maken van frambozen, zwarte bessen, of pruimen enzovoort. Dit weekend heeft Chris op bezoek naar haar vrienden Sheanne en Alan gegaan. Ze wonen in Northamptonshire, niet ver van Market Harborough. Ik kon met haar gaan, maar ik moet de vijf katten te verzorgen, en ook soms geniet ik van thuis alleen zijn. Ik heb geen nodig wat we zullen eten te beslissen, bijvoorbeeld. Waarschijnlijk zal ik geen koken alle weekend doen. Dit zijn foto's van mijn jam en ook de hyacinten in de tuin.
Vandaag ging ik eerst naar het volkstuintje om water aan de uien en aardbeien te geven. Ik wortelde ook een beetje gras op, maar morgen ga ik terug om meer kruiden te verwijderen. Dan naar het dierenasiel met een zak van voedsel voor Mabel de geit, die ik gisteren in Otley had gekocht, terwijl ik bezochte mijn moeder. Dan weer thuis. Ik heb twee wassen gedaan, die op de waslijn snel zijn gedroogd. Eindelijk maakte ik onze avondmaal, Spaghetti Bolognaise. Niet zo origineel, dat weet ik, maar ik heb ergens gelezen dat zelfs mensen die veel boeken van gerechten hebben, en die veel keukenprogramma's op de TV kijken, meestal slechts twintig of minder verschillende malen maken. Deze heel eenvoudige gerechten omvatten, zoals gekookte eieren, of witte bonen in tomatensaus op geroosterd brood. Ik heb niet veel foto's genomen, want ik heb zo druk geweest, dus ik heb een foto van wilde eenden geplaatst, die ik heb een paar jaren geleden genomen.
Lieve blogmaatjes allemaal, Het spijt me, maar het is veel dagen sinds ik heb iets in mijn blog geschreven. Ik heb weer druk geweest. Vorige zondag Chris en ik hebben de hele garage opgeruimde, want zijn nieuwe dak tijdens de week daarop geplaatst werd. We begonnen voor negen uur in de morgen en dan tot zes uur of zo in de avond werkten. De garage is nu zo proper en mooi is dat we kunnen niet het geloven. Dit nieuws is niet zo opwindend, dat weet ik, maar we hebben met een natte en lekende garage voor negen jaar gewoond, sinds we verhuisden. Op maandag bezochte ik weer mijn moeder in Bradford. Op dinsdag en woensdag was ik bezig met verpakken wat items die ik had op eBay verkocht, en ook wat werk voor het dierenasiel. Op donderdag heb ik gebracht de hele dag in de tuin door. Ik heb meer zaden geplant en de zaailingen in grotere bloempotten geplaatst. Ze zijn nog niet groot genoeg om in de volkstuintje te gaan. De slakken zouden hun in een beet eten. Op dit moment het weer is nog droog, en we hebben minder slakken. Hoewel het is bijna de Pasenvakantie, dus zal ik meer regen gauw verwachten. Deze tulpen zijn in onze achtertuin.
Deze week heb ik niet veel gebloggeerd, want er zijn zoveel dingen om te doen. Op zondag gingen Chris en ik naar Bradford om mijn moeder te bezoeken, als was het "Mother's Day". Ik was van plan naar Websters cafe in Baildon te gaan, om de dag te vieren, maar mijn moeder zag, "Het kost te veel." Dus kochten we wat vis en frites van de afhaalrestaurant en dan hun later in de auto op de hei van Baildon aten. Het was geen viering, dacht ik. Mijn moeder klaagde over de zout en azijn op de frites (er is nooit genoeg), de tocht door de vensters van de auto, enz. enz. We hebben ook de nieuwe televisie van mijn moeder geinstalleerd, die ze een paar weken geleden kocht. (Chris is beter met technologie dan mij.) Tenminste was mijn moeder gelukkiger daarover. Op zaterdag hebben we meer op de volkstuintje gedaan. Eindelijk zijn de aardappelen geplant. Gisteren heb ik meer poetsen gedaan. 'S avonds komen de FAB WI commissieleden voor ons maandelijks ontmoeting. (Brenda is bang van katten, dus zal dat pret zijn, denk ik niet. Misschien zal ze niet komen). Ik zou een foto plaatsen maar het is niet mogelijk op dit moment. Er is iets verkeerd met de website, en heb ik geen tijd meer om daarmee te rotzooien.
Tegen mijn verwachtingen heb ik gisteren alle de uien en sjaloten in het volkstuintje geplant. Het weer was een beetje ellendig met regen en koud, maar in de lente kan je niet thuis zit te klagen over alles dat je moet doen. Dus ging ik daar met mijn uien en nu is deze job gedaan. Ik heb vergeten om een foto van de uien te nemen en het zou slechts een stukje van grond zijn. Deze foto is van de rode bessen en een paar narcissen in de voortuin.
'S ochtends heb ik naar de volkstuintje geweest. Ik heb niet zoveel tijd daar gebracht door, want we hebben de woonkamer geschilderd en de garage opgeruimd, en ook in februari hebben we een vreemde soort van grippe gekregen. Hoewel is er nu veel te doen, maar dankzij het mooi weer, de onkruiden hebben niet zoveel gegroeide als ik had gedacht. Vandaag heb ik wat wieden gedaan, en een kleine hazelaar geplant (je hebt twee hazelaars nodig om noten te hebben. Ik heb een andere hazelaar, maar in mijn auto is er geen genoeg ruimte. Op het weekend zal ik het in de auto van Chris brengen). Morgen zal ik de uien en sjaloten planten. Vorig jaar hebben we onze aardappelen een beetje te vroeg geplant. Ze hadden pas boven de grond gekomen, toen de vorst hun kneep. Ze groeide opnieuw, maar we hadden niet zoveel. Er waren van vorig jaar wat preien en pastinaken en ook een spruit, die ik om te ontworstelen had vergeten. Ondertussen het had wat spruitjes gegroeide. Dat was verrassend, want we hebben de groentenziekte "club root" in de grond en onze kolen enz. niet zowel doen. Dan ging ik weer thuis, en namiddags heb ik wat lekkere groentensoep gemaakt, van alles dat we hebben gekweekt.
'S ochtends, na ontbijt in de cafe van Morrisons Supermarkt en een beetje boodschappen daarin, kwamen we weer thuis. In de tuin heb ik mijn zaden geplant en hun in de beschermkap geplaatst. Er zijn tuinbonen, beetwortels, koolrapen, en erwtjes. De kat in de foto is onze oudste kat, Hoover. Hij is zogenaamd na een soort van Engelse stofzuiger, omdat hij alles eet. Hij is niet zo vriendelijk, maar hij had een zware leven voor hij bij ons kwam. (Dan ik hem naar de veearts nam, om hem te steriliseren. Hij was niet zo gelukkig erover). Soms spint hij wanneer ik zijn hoofd aai, maar hij houdt niet van knuffels. Ik weet niet hoe oud hij is, maar ik denk omstreeks 12, misschien.
Gisteren hebben we veel vuilnis vanuit onze garage weggegooid. Ik weet niet waarom we voor zolang het hebben gehouden. Ik vulde de auto en naar de vuilnisbelt op Reliance Street reed. Tijdens de week van 4 april zullen we eindelijk een nieuwe dak op de garage krijgen. Vandaag hebben we een bezoek naar de liefdadigheidswinkel gemaakt. Ik had een vitrage voor het schuurtje nodig. Er waren veel mensen in de winkel, misschien omdat het weer zo mooi was. We hebben ook wat boeken gekocht. (We hebben meer boeken geen nodig!) Morgen zal ik mijn zaden planten, bonen, beetwortels, koolraap, enz. Op de weekend ga ik terug naar het volkstuintje om de uien en aardappelen enz. te planten. Deze week heeft heel bezig geweest. Chris nam een paar dagen vakantie "om rust te hebben". Dit zijn twee van onze katten, Bruno en Annie. Ze houden van elkaar en vaak samen liggen te slapen.
Gisteren ging ik weer naar Bradford. Chris heeft deze week een paar dagen vakantie genomen. Toen ik thuis terugkwam, had ze de muren van onze woonkamer met zijn grondverflaag geschilderd. We hadden om te schilderen beslist, maar ik had niet verwacht dat ze zou gisteren het beginnen. 'S ochtends ging ik naar B&Q om de bovenste verflaag te kopen. Ik wilde een bleke kleur te keuzen, maar ongelukkig het was heel gelijk op de witte grondverflaag. Dus was het moeilijk om te zien. Alle dag hebben we tegen elkaar gezegd, "Je hebt een beetje gemist!" Hoewel is het nu gedaan. Morgen zal we het meubilair schikken. Deze is een foto van Chris op Ness Gardens nabij Liverpool, vorige zomer.
Vandaag heb ik een ontwerp getekend voor de banier van onze WI groep. Het is een soort van gezicht van Failsworth, maar met slechts de beste stukken. Het beeld op rechts is Ben Brierley, een dichter in het dialect van Lancashire, die in Failsworth geboren was. Er is een kanaal met brug (de kanalen in Engeland meestal smaller dan die van Belgie zijn), Failsworth Pole natuurlijk en ook Sint-Jans kerk en de grootste pub. De leden van de groep die kunnen goed naaiwerk doen, zullen van dit ontwerp hoopvol een applique maken.
Deze week heb ik weer bezig geweest. Op woensdag ging ik naar het dierenasiel om te poetsen. Vorige zondag een oude kat naar ons gebracht werd, die had in de parkeerplaats van Morrisons Supermarkt alle het weekend gezeten. Ze is heel mager en geen tanden heeft, maar toen ik ging naar de veearts met haar, hij zei dat ze heeft geen gezondproblemen en slechts heeft meer voedsel nodig. Ze is een vriendelijke lapjeskat met een blauwe en een groene oog. Kerry, een van de vrijwilligers, heeft haar thuis meegenomen.
Gisteren ontmoette ik mijn vriend Rosemary op het museum in het centrum van Oldham. Op dit moment is er een tentoonstelling over haar grootvader, Francis Buckley, die had in de jaren twintig veel antieken verzameld en ook wat boeken over hun geschreven. Hij gaf zijn antieken aan verscheidene musea. Vooral waren er antieken uit China en Japan, en oude glaasjes met versierde stelen enz. Francis Buckley zichzelf was een heel interessante man. Hij had in de Eerste Wereldoorlog gevochten en andere boeken over zijn ervaringen geschreven.
Val, een vriend van Rosemary, kwam ook om de tentoonstelling te zien. We gingen dan naar een pub in Denshaw, The Old Bell, om te lunchen, en reden rond Saddleworth, waarin de grootouders van Rosemary woonde en waar ze had haar vakanties als meisje gebracht door, met haar zussen. Inderdaad is er een afbeelding van Rosemary in een gebrandschilderde glasvenster in de kerk van Greenfield. Toen haar grootvader in 1949 overleed, haar grootmoeder gaf een herinneringsvenster aan de kerk. Ongelukkig, toen ging ik daar, de kerk was gesloten, dus heb ik slechts een foto van de buitenkant.
Vandaag poetsen, poetsen en meer poetsen. Morgen de stamboomonderzoekgroep van de WI weer komen. De zon scheen, dus zou ik liever mijn bonen en andere groenten planten. Wassen, strijken en meer poetsen. Ik was heel vervelend.
Op zondag ging ik naar Dove Stones Reservoir, om met wat vrienden van de WI te wandelen. Dove Stones ligt tussen Greenfield en Holmfirth, niet ver van Oldham. Het is heel mooi, en populair met wandelaars en gezinnen. De weg rond het reservoir is omstreeks 4 km. Het weer was goed, met veel zonneschijn. (Chris wilde ook om te komen, maar had ze een infectie in haar teen.) Ik ben niet in zo goede conditie mezelf, maar na 1 km of zo, ik voelde me een beetje moe. Ik besefte dat de andere vrouwen in een schuifelende loop gingen. Het was te langzaam voor mij en dus had ik rugpijn gekregen. Ik moest wel sneller wandelen, en nu en dan op een rots zitten om te wachten. Hoewel heeft iedereen de wandeling genoten, en gauw zullen we ergens anders gaan, misschien. Deze foto is van Wikipedia, door Ian Roberts (ik had mijn camera vergeten).
Ik ben Linden
Ik ben een vrouw en woon in Failsworth, Manchester (Engeland) en mijn beroep is Liefdadigheidswerker.
Ik ben geboren op 28/11/1956 en ben nu dus 68 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie, tuinieren, schilderen, schrijven, lezen en het Nederlands leren.
Leven en reizen
'S ochtends ging ik weer na het dierenasiel om te poetsen. Zoals gewoonlijk hebben we geen ruimte meer voor katten. Er zijn poesjes met hun katjes zelfs in het kantoor en een rij van katten die om binnen te komen wachten. In de zomer is het altijd dus. De foto toont Bertha, een van onze inwoners, op een kleine stoel. 
Lieve blogmaatjes allemaal,
'S ochtends heb ik naar de volkstuintje geweest. Ik heb niet zoveel tijd daar gebracht door, want we hebben de woonkamer geschilderd en de garage opgeruimd, en ook in februari hebben we een vreemde soort van grippe gekregen. Hoewel is er nu veel te doen, maar dankzij het mooi weer, de onkruiden hebben niet zoveel gegroeide als ik had gedacht. 
Ik ben Linden
