Dag bloggers,ik ben terug op aarde!Niet dat ik mij beter voel,maar ik heb samen met die bibberaanval ook zo'n andere aanval gehad en ben de rest van de dag niet meer uit bed gekomen.De rest van de dagen voelde ik mij veel te misselijk om iets neer schrijven,vandaag gaat het wel wat beter,maar heb toch al een aanval achter de rug en zal proberen er het beste van te maken.Mijn neuroloog heb ik nog altijd niet aan de lijn gehad,en ik probeer ook niet meer!,ik word het een beetje moe!De vrouw zei ook langs spoed binnen te gaan,maar dat wou ik niet.Dan lig ik daar weer en hij weet volgens mij toch niet wat hij nog kan doen!Ik zie nog liever thuis af dan in het ziekenhuis!,dan doet hij weer één of twee onderzoekjes en probeert weer wat medicatie uit of laat hij weer wat dingen weg en dan wordt het mss nog erger!Ik heb mij nu al terug een beetje aangepast thuis,met de kindjes en zij weten ook als het mij niet gaat dat ze voorzichtig moeten zijn.Als ik dan weer in het ziekenhuis heb gelegen,moet ik weer van nul beginnen en daar heb ik geen goesting in.Moest het toch te erg worden,moet ik wel binnen,nu wil ik gewoon wel eens op afspraak gaan en dan kan hij ook zien dat ik achteruit ga,ook neem ik dan copy's die ik gekregen heb van mijn lotgenoot mee,en toon ik hem die,mss dat hij er iets mee kan doen of verder zoeken naar medicatie,of achterhalen of ik de acute of chronische ziekte heb,ik hoop de chronische,dan heb ik nog wat jaartjes te gaan,anders zou het een ramp zijn voor mij,allerliefste vrouw en kinderen, en iedereen die ik nog ken!Maar we blijven er positief bij denken,er moest maar eens een mirakel gebeuren,een geneesmiddel vinden dat mij constant hield,zonder aanvallen en pijn.Of eens zes op de lotto winnen,dat mijn kroost toch een mooie toekomst hebben en ze kunnen studeren wat ze willen,zonder op een euro te hoeven kijken,maar we zijn al een spaarpotje aan de kant aan het houden.Ik hoop echt dat ik het allemaal kan meemaken,als ze thuiskomen met hun eerste liefke,hun eerste fuif of festival,en hun chirokampen,ik kijk er al echt naar uit!Dat zijn dan de dingen waar ik mij aan optrek,en natuurlijk mijn allerliefste vrouwtje,die mij altijd is blijven steunen en bij mij is gebleven,ook in de moeilijke jaren dat ik aan de drank zat,en zij er alleen voorstond met de kindjes terwijl ik werken was,s'avonds door de week en zaterdag en soms zelfs zondag!Ze stond er altijd en ik niet,en nu wil ik er staan en ben ik van de drank af en nu heb die ziekte op mijn pens!Zo,ik ga er mee stoppen want seffes is het lawaai weer daar en da is het gedaan met op de lui kont te zitten!! Ik groet u,beste bloggers en tot gauw,saluuuuuut!!!
Groetjes,kristof the stiffman.
|