Ik ben Krooswijk Marian, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Surfmary.
Ik ben een vrouw en woon in Tilburg (Nederland) en mijn beroep is Huisvrouw/bejaarde verzorgster moeder.
Ik ben geboren op 02/07/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie en schrijven van verhaaltjes.
Ik probeer een leuk en interresant blog te maken.Het gastenboek vind ik fijn. Ik ben altijd benieuwd naar de reactie"s.
Alweer een hele tijd geleden dat ik iets van mij heb laten weten, FOEI. Maar zo gaat dat als je het druk hebt. Ondertussen is het sinterklaas, kerstmis en nieuwjaar geweest. Allemaal dagen vol van ten eerste herinneringen en natuurlijk ook gezelligheid met de familie. Met sinterklaas suprise's maken en dan pakjesavond, heel gezellig. Dan kerstmis. Zoeken naar het perfecte menu voor groot en klein. Eerst kerstavond naar Amsterdam, een paar dagen in een hotel en Amsterdam verkennen in kerstsfeer. We waren uitgenodigd bij de zoon van mijn vriend, nou ze hadden goed hun best gedaan een heerlijk kerstavond-diner incl. de traditionele oesters. heerlijk. Dan eerste kerstdag samen met mijn moeder naar mijn broer. Weer eten en drinken maar hartstikke gezellig vooral omdat mijn moeder nog erbij kan zijn. Tweede kerstdag komen de kinderen en kleinkinderen naar hun vader en mij. Toen moest ik aan de bak voor 7 personen maar we hebben het allemaal samen gedaan. Veel maar vooral lekker eten. Wat aparte gerechten voor de grote en voor de kinderen hebben we het aangepast. Wildgerechten stonden dit jaar op het menu en ik moet zeggen het was uit de kunst. Een week later oud-en nieuwjaar. Dat hebben we rustig gehouden, lekker thuis samen met mijn moeder. Wat eten en een kaartje leggen, de avond was zo voorbij en toen was het 2011. Na wat nieuwjaarsreceptie's is januari alweer half voorbij en hebben we de bergen sneeuw weer achter ons. Hopen maar dat het hier bij blijft. In deze maand hebben we weer enkele feesten te beginnen a.s zaterdag een gouden bruiloft en zo wordt het snel februari en gaan we het warmere weer tegemoet. Ik laat het hier bij en als er weer iets te melden valt jullie horen van mij.
Alweer een week terug van onze vakantie in Turkije. Ee fijne week met constant 26 graden en een klein briesje, wel om vol te houden dacht ik. Het hotel kende we al van vorig jaar. Een zalig hotel dus waarom niet terug gaan. Het eten is er uit de kunst, de kamers schoon en ruim en bovendien het personeel uiterst vriendelijk na toch al een lange zomer. De vaste gewoonte om op vakantie te fietsen hebben we ook deze keer weer aan voldaan. Donderdagmorgen naar de markt in Manavgat. Een inmens grote markt met als gevolg dat we niet meer wisten waar onze fietsen stonden. Gang in gang uit en na anderhalf uur hadden we ze dan eindelijk gevonden. 's-middags zijn we naar de rivier gefietst. Op deze plaats komen de zee en de rivier op een plaats bij elkaar, een aparte situatie. Aan een kant zoet(brak)water en de andere kant zout water. Ook hebben we deze keer van het Turks bad genoten. De hamam was voor mij nieuw maar ik kan het iedereen aanraden, in een woord HEERLIJK. Een ervaring rijker en een bruin kleurtje zijn we nu weer in Nederland. Nu komt Sinterklaas weer om de hoek kijken. Dat wordt suprises maken en cadeautjes uitzoeken maar dat lukt elk jaar weer dus waarom nu niet. Voor vandaag weer genoeg en jullie horen binnenkort van mij.
Na een tijdje schrijfrust wil ik jullie berichten. We hebben niet zo heel veel ondernomen maar dat is ook weleens goed, even pas op de plaats. Met de mooie dagen een paar weken geleden hebben we de caravan opgeruimd. De voortent moet gepoetst worden na een seizoen staan, geen klein karwei. Ook de caravan moet gewassen en gepoetst, dus hard labour. We hebben het wel in twee dagen gedaan en er een paar fijne dagen van gemaakt. Nu de caravan op stal staat gaan we in onze eigen omgeving fietsen en daar leent het weer zich nog wel voor. Een rondje Loonse-en Drunense duinen, 0ng. 50 km., is in deze tijd schitterend. Het wit van het zand in de duinen en het paars van de heide is een prachtig contrast . Als jullie de kans krijgen moet je het echt eens doen. Morgen wordt het nog een mooie zaterdag en dus, fietsen. Om het jaar af te sluiten gaan we 31 okt. nog een weekje naar Turkije, Side. Zo ver is het nog niet maar we kijken er wel naar uit. Een week nog lekker het zonnetje en natuurlijk genieten van de Turkse keuken. Ik ga nu op zoek naar een paar herfstachtige afbeeldingen en jullie horen van mij.
Weer een tijdje geleden dat ik wat van mij heb laten weten. Wel ondertussen zijn we met de kleinkinderen 2 dagen naar texel geweest. Voor de meiden een leuke ervaring en voor ons natuurlijk ook. We hadden B&B, bij een heel aardige vrouw, in Oudeschild op Texel. We zijn al vroeg vertrokken van huis, 7.00uur 's-morgens, om op tijd op Texel te zijn. Het is toch ruim 4.00uur reizen, met trein, bus en veerboot. Na aankomst hebben we fietsen gehuurd en naar ons logeeradres gefietst. Onze kamers bekeken en de spullen, kleren en proviand, in de kamers gedumpt. Snel naar de garnalenboot voor een tocht op de Waddenzee incl.garnalen slepen en zeehonden kijken. nadat de etten binnen gehaald zijn mogen de kinderen de vangst bewonderen. Er zit van alles tussen van scholletjes, krabben, schelpen en natuurlijk garnalen, deze keer maar liefst 100 kilo!!!!! Pellen en smullen maar en ook nog een volle zak mee naar huis krijgen. Na dit avontuur moesten we natuurlijk nog boodschappen doen en dat allemaal op de fiets. Later hebben we kibbelingen gegeten. Op tijd naar bed en sliepen we allemaal als ossen
De volgende morgen op naar De Koog op de fiets natuurlijk, een stevige wind in de rug. Naar het strand voor een paar mooie foto's en warme chocolade met slagroom op een strandpavalioen. De meiden wilde naar Ecomare, de zeehondenopvang, ong. 7km fietsen dus trappen maar. Ze vinden het er altijd leuk. Eerst naar hun adoptie zeehond Karien om later in het complex rond te struinen en er valt heel wat te bekijken. We laten ze daar maar hun eigen gang gaan en kunnen wij op ons gemak ergens zitten. ze vinden ons later wel weer. Om 3.00uur moesten we terug naar de veerboot, 8km, met flink wat wind op kop. Tot overmaat van ramp ging het nog stortregenen en kun je daar nergens schuilen, resultaat alle 5 drijfnat. Wat is Texel toch leuk!!!!!!! Na een weer 4.00uur durende reis waren we 's avonds, inmiddels op gedroogd, weer thuis. Ik denk dat we die nacht allemaal als 2!!! ossen geslapen hebben. Jullie zijn weer op de hoogte en tot volgende keer.
Weer even geleden dat ik op mijn blog ben. Na Annesy hebben we eerst 2 dagen gefiets in het mooie Belgische land. Veurne was de plaats en een oude verbouwde abdij ons hotel. De eerste dag hebben we de loopgraven en de ijzerentoren in Diksmuide bezocht, heel indrukwekkend. De tweede dag hebben we onze auto gestalt in Westend en langs de kust naar Ostende gefietst. Natuurlijk vis gegeten op de boulevard en van het lekkere Belgische bier genoten. De derde dag was het alweer tijd om naar huis te gaan, we hebben een paar hele mooie dagen gehad.
Na Veurne was Drenthe aan de beurt. 4 Dagen fietsen in Nederland, ook mooi. We zijn met de caravan gegaan en stonden op een kamping in Meppel niet ver van de startplaats. Elke dag ong.40 kilometer fietsen. De eerste 2 dagen was het bijzonder warm om niet te zeggen HEET. Eerste dag de Haavelter(berg) incl. de hunebedden, met veel heide en bos. De tweede dag Zuidwolde ook een mooi rit. De derde dag met veel wind de Drentse velden een klein watertjes. De vierde dag Giethoorn en Rouveen met ook veel water en typische huizen in de kleuren blauw en groen. De klederdracht van deze mensen is prachtig vol met borduursel en kant. De mannen dragen hessen met grote edelstenen als sluiting.
Onderweg wordt van allles georganiseerd zoals: muziek, dans. folklore en natuurlijk de bruine bonen met spek en ui niet te vergeten. Grandioos gewoon. Het is dan ook geen wonder dat alleen in Meppel al 2000 mendsen starten om met elkaar te fietsen. Dus Belgische fietsers, want die waren er ook, als jullie zin hebben. Jullie zijn weer een beetje op de hoogte. Volgende week gaan we 2 dagen met de kleinkinderen naar Texel, ook fietsen natuurlijk. Volgende week meer hierover.
Weer een fantastische vakantie achter de rug. Annecy, in het mooie Frankrijk. Een prachtig stadje, aan een groot meer, in de Frans alpen. Ik zal even een kort verslag maken om later uitgebreid terug te komen. We zijn 2 weken in deze mooie omgeving geweest in een tent op een fijne camping. Hebben ong. 300 kilometer gefietst en 230 foto's gemaakt. Enorm genoten van het uitzicht waar je sprakeloos van wordt, in een woord fasinerend. Een paar foto's van deze vakantie zijn dan ook op z'n plaats.
Vandaag heb ik weer even tijd om op mijn blog te schrijven. Ik ben nog steeds op zoek naar een manier om mijn afbeeldingen op mijn blog te krijgen. Graag zou ik jullie wat mooie-en of leuke foto's laten zien maar helaas het lukt me niet altijd. Genoeg gezeurd. We hebben weer eens een fijn feest gehad dit weekend. Het appartementencomplex waar mijn vriend woont bestond 12/1/2 jaar. Samen met bijna alle bewoners hebben we feest gevierd. In het wijkcentrum begon het spektakel om 4 uur 's middags. Eerst koffie met wat lekkers ondertussen trad een zeemanskoor op. De stemming zat er goed in en er werd flink meegezongen. Daarna ging de bar open en jullie raden het al DRINGEN geblazen. Iedereen kwam aan zijn of haar natje en droogje, zo noemen wij dat hier. Rond 6 uur moest de inwendigen mens versterkt worden in de vorm van een koud en warm buffet. Lekker om zo verwend te worden, er werd dan ook goed opgeschept en iedereen liet het zich goed smaken. Na het eten moest er natuurlijk gedanst worden op de klanken van PEER, een discjocky. En gedanst werd er. De dansvloer stond in no time vol met swingende mensen. Tot ong. 11 uur heben we dit vol gehouden. Nog even de zaal opruimen, als organisatie, om dan om 12 uur doodmoe maar heel tevreden in bed te vallen en te slapen als ossen. Jullie zien het weer wel, genieten geblazen. Toch nog even een serieuze noot n.l de oudste zus, 93 jaar, van mijn vriend is in het weekend overleden. Een gezegende leeftijd maar toch een verlies voor haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. We gaan naar de crematie en willen zo deze mensen steunen. Nog een paar dagen en dan gaan we op vakantie naar Annecy maar dat had ik al gezegd volgens mij. Tot hier voor vandaag en jullie horen mij weer na onze vakantie.
Ongelooflijk, alweer mei. Mijn moeder is ondertussen weer in haar eigen huis en ze hersteld goed van de polsbreuk. Met wat extra huishoudelijkhulp redt ze het prima. Met mijn vriend en mij gaat het ook uitstekend. We zijn in april 10 dagen naar Benidorm geweest en hebben er lekker uitgerust van een toch wel hele drukke tijd. Met een fijn zonnetje en een goed hotel is dat helemaal goed gekomen. Weer wat leuke feestjes gehad van familie en kennissen, dat is ook genieten. Nu wordt het pinksteren en gaan we 2 weken naar Frankrijk. Annecy. We hopen wel dat het wat warmer wordt omdat we gaan kamperen enwel in een tent!!!! wel een luxe, maar toch. Her lijkt misschien dat wij altijd onderweg zijn maar dat valt reuze mee. In julie nog een week fietsen in Drenthe en dan zit het vakantie vieren er weer op. Ik ga nu stoppen. Jullie zijn weer een beetje op de hoogte en jullie horen weer van mij.
We zijn 3 weken verder en mijn moeder is geopereerd aan haar pols. Het is een buitenboord traxie geworden en dat is lastig met ALLES wat ze moet doen. Daarom is ze nu op een logeer-verzorgadres. Vandaag hebben we haar daar naar toe gebracht. Ik wil jullie laten zien hoe het eruit ziet, niet schrikken hoor het komt allemaal goed.
Alweer een tijdje geleden maar nu ben ik er weer. Gisteren was een pechdag voor mijn moeder. Ik kreeg "s morgens een telefoontje dat mijn moeder gevallen was en haar pols in een wel hele rare stand stond. Meteen naar haar toe natuurlijk en inderdaad een hele rare stand, flink opgezet en bovendien veel pijn. Snel naar de spoedeisende hulp in het ziekenhuiswaar het een drukte van belang was. Na de aanmelding kreeg ze gelukkig al snel wat pijnstillers en waren we toch nog vrij snel aan de beurt. Ze hoefde niet lang te kijken, een ZWANENHALS. Heel pijnlijk dat zeiden ze al. We moesten naar de rontgen om een foto te maken. Die zou uitsluitsel geven operen of zetten. Terug op de gipskamer kregen we te horen dat ze zouden proberen de pols te zetten. Eerst moest er een tracsie(gewichten aan de vingers die de gebroken botten van elkaar gingen halen. Na 15 minuten kreeg ze een prik, dat was de verdoving. Ze hebben de pols gezet en toen opnieuw naar de rontgen. Terug op de afdeling kregen we te horen dat het zetten toch niet naar tevredenheid was gelukt en het beter was een operatie uit te voeren. Ze had weinig keus. Als ze niet geopereerd wilde worden zou ze haar pols(arm) nooit meer voldoende kunnen gebruiken. Dus wordt ze volgende week donderdag geopereerd. Dat houd wel in dat ze tot donderdag niets kan met een hand en nog pijn. Gelukkig kon de hulp(aan-en uitkleden) snel geregeld worden, petje af voor deze organisatie. Eten komt voorlopig uit de magnetron een onbekend hulpmiddel voor haar maar toch een uitkomst nu. Hoe het af gaat lopen met de operatie moeten we afwachten, ze is tenslotte 87 jaar. Jullie horen van mij.
Allereerst wens ik alle bloggers en de lezers van mijn blog een gelukkig maar vooral een gezond 2010. Het nieuwe jaar is weer gestart en ik hoop dat het net zo'n goed jaar wordt als het vorige. De kerstdagen hebben we echt in de familie-sfeer doorgebracht. De eerste dag waren we bij de dochter van Ad en haar gezin. Ook zijn zoon en partner waren uitgenodigd, met z'n allen bij elkaar, heel gezellig. De tweede dag zijn we bij mijn moeder geweest samen met mijn broer en zijn vrouw. Een kleiner groepje maar ook o zo gezellig. Met oudjaar zijn we lekker thuis gebleven en hebben mijn moeder gehaald. Ze vindt het altijd fijn om bij ons te zijn en door te spelen, zo noemen ze dat hier. Dat hebben we dan ook gedaan en hebben allbei een lesje Yatseeén gehad. Later hebben we gegourmet en dat was iets nieuws voor haar(87 jaar). Nog een kaartje gelegd en om 01.30 vond ze het laat genoeg en wilde naar bed. Nu hebben we alweer verschillende Nieuwjaarsreceptie's gehad. Zaterdag een verjaardag en zondag weer een NJ- receptie. Dus wat de drukte betreft scheelt het niet zoveel met afgelopen jaar. Ik ga stoppen voor deze keer. Jullie horen weer van mij.
Na een tijdje ben ik weer op mijn laptop bezig. We hebben de verjaardag, 21 nov. van mijn man herdacht en zijn naar Friesland geweest met. Het was een uitgelezen dag en hebben nog even op een terras in de zon gezeten. Daarna Sinterklaas met veel cadeautjes en suprise's. Met heel het stel gegourmed en daarna onder het genot van een borreltje de cadeautjes en de suprise's uitgepakt. Gezellig zo allemaal bij elkaar. Nu gaan we ons voorbereiden op de kerst. We hebben volgende week eerst een avond voor de vrijwilligers dan een middag met de bewoners en vrijdag nog eens met de oudere-organisatie. Dus kerst genoeg. Dan nog de kerstvieringen thuis en bij mijn moeder. Zo gaan we zachtjes naar oudjaar en is er weer een jaar voorbij. We hebben het enorm naar ons zin gehad in 2009 en hopen zo door te gaan in 2010. Ik wens alle bloggers een fijn kerstfeest en een gezond en gelukkig nieuwjaar.
Weer een hele tijd geleden mijn berichtje. We zijn ondertussen 2 weken naar Turkije, Cappadocie, geweest. Een reis om nooit te vergeten, zo mooi is die streek. Gebergte gevormd door vulkaan uitbarstingen en zo ontstonden de eigenaardige vormen van een heel licht gesteente. Ook vindt je hier de plaats waar ooit de mensen in grotten hebben gewoond. Na 1 week in deze omgeving te zijn geweest zijn we nog 1 week aan het strand geweest, in Side. Een fijn hotel, lekker eten en drinken en warm weer, 30 graden. Alles bij elkaar een prachtige reis. Nu zijn de vakantie's gedaan en genieten we hier van het mooie weer. Jullie horen weer van mij.
Fietsen in Drenthe is geweldig maar het moest niet zoveel regenen. We hebben echt 3 dagen regen gehad en niet zo'n beetje ook niet. Maar ondanks de regen is het een hele belevenis, op pad met ong. 900 fietsers. Onderweg zorgen de Drenten wel voor vertier. Volksdansen, braderieen, tentjes met bruine bonen en spek(Bartje), kermis en oude ambachten te veel om op te noemen. De Camping waar we stonden was klein maar heel gemoedelijk en gezellig. Er werd een bbq georganiseerd voor de fietsers en er heerste al heel gauw het fietsgevoel, wat dat ook mag zijn. Al bij al een geslaagde fiets-4-daagse.
Weer een hele tijd geleden dat ik iets van me heb laten heb laten horen. De laatste tijd is een nare en spannende tijd geweest. Bij mijn schoonzus is borstkanker ontdekt en dat is vreselijk nieuws. Gelukkig blijkt achteraf dat er geen uitzaaiingen zijn maar wel een algehele amputatie. Daarbij moest mijn broer aan een dubbele hernia geopereerd worden en dat allemaal op dezelfde dag, ieder in een ander ziekenhuis. De operatie's zijn goed verlopen en zoals ik al zei, gelukkig geen uitzaaiingen. Wel komt er een preventieve kuur chemo. Dus vandaar geen berichten op mijn blog. Wel zijn we, mijn vriend en ik, een paar dagen tussendoor op de camping geweest. Even ontspannen al was het niet zo'n best weer. Maar met wat rust zijn wij al gauw tevreden. Dit weekend hebben we weer een mooi feest. De zus, en haar man, van mijn vriend zijn 60 jaar getrouwd en dat moet natuurlijk gevierd worden. Volgende week nog een paar dagen naar de camping, daar komen vrienden uit Drenthe vakantie vieren. Deze mensen komen elk jaar en zijn ondertussen fijne vrienden geworden. Eerst van mijn man en mij en nu van mijn vriend en mij. Ook zij hebben hem meteen geaccepteerd. Dan weer een week thuis voor een gouden feest en daarna de fiets4- daagse in Drenthe, die wij gaan fietsen. Met later een paar dagen Friesland. Jullie zien wel, we hebben het weer druk maar dat is een goed teken. Ik ga stoppen en jullie horen wel hoe alles verloopt.
Ik ben Krooswijk Marian, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Surfmary.
Hallo Bloggers,
Hallo Bloggers,
