Ik ben Krooswijk Marian, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Surfmary.
Ik ben een vrouw en woon in Tilburg (Nederland) en mijn beroep is Huisvrouw/bejaarde verzorgster moeder.
Ik ben geboren op 02/07/1947 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie en schrijven van verhaaltjes.
Ik probeer een leuk en interresant blog te maken.Het gastenboek vind ik fijn. Ik ben altijd benieuwd naar de reactie"s.
Laatste dag van een jaar. Een jaar waarin zoveel is gebeurd dat je het haast niet kunt bevatten. Vorig oudjaar was Rien al erg vermoeid, van de bestralingen, hij was er niet bij die avond. Toch was hij er nog ,wel in bed maar wel aanwezig. Nu is hij alweer bijna een jaar overleden, dat wisten we vorig oudjaar natuurlijk wel maar niet wanneer dat zou gebeuren. Daar kwam ik snel genoeg achter. Eerst in dat zelfde jaar overlijd een biljarter, heel onverwachts. Deze man opend de rij van een hele reeks droevige gebeurtenissen. Kort na deze man overlijdt de vrouw van een biljarter, zij is in dezelfde tijd ziek geworden als Rien. Dan overlijdt Rien en geloof mij maar je weet niet wat je overkomt. Gelukkig krijg ik steun uit alle hoeken van vrienden en kennissen. Dat is wat je nodig hebt in zo'n tijd. Er volgen in de loop van het jaar nog drie biljarters en in september overlijdt een vrouw van weer een biljarter. Weer veel verdriet en toch maar weer proberen ook deze man een hart onder de riem te steken. Net voor kerst overlijdt nog een goede vriend van ons, mijn moeder en mij. Dan is de maat echt vol en kijk ik terug op een jaar waarin we, ik, van veel te veel mensen afscheid hebben moeten nemen. Kerst en oudjaar zijn nu bijna voorbij en voor al de mensen die betrokken zijn bij het overlijden van echtgenoten en biljartvrienden komt een nieuw jaar inzicht, ook voor mij dus. Laten we hopen dat dat nieuwe jaar geeft wat wij allemaal willen: gezondheid, geluk, rust en veel heel veel steun en liefde. Ik ga dit jaat afsluiten met een huis vol mensen, dat is waar ik deze jaarwisseling behoefte aan heb, mensen die heel het jaar voor mij klaar hebben gestaan. Bedankt hiervoor. Ik noem niet snel namen in mijn blog, toch wil ik Jo en Ad, ook bedankt, een fijne jaarwisseling wensen en we gaan er tegen aan volgend jaar.
Het is alweer 2de kerstdag en die is ook bijna voorbij. 1ste kerstdag heb ik het hartstikke gezellig gehad. Samen met mijn moeder, mijn broer en zijn vrouw. We hebben kleine hapjes gegeten en een kaartje gelegd, dat was lang geleden. Ook mijn moeder heeft het naar de zin gehad en dat is toch belangrijk, want ook zij mist Rien met zulke dagen. Vandaag is het wat minder. Ik ben wel op de koffie geweest maar de dag duurt toch lang. Mijn aanspraak is in Amsterdam en dat is ook vreemd. Vanavond komen buren van de gallerij en Jopie een potje kaarten, dat is natuurlijk heel gezellig. Je hebt de medemensen toch nodig en gelukkig zijn die er ook. Oudjaar zijn we met een heel stel en daar verheug ik me wel een beetje op. Zo wordt het jaar afgesloten en kunnen we aan een nieuw beginnen.
Deze week heb ik ervaren als een van de zwaarste weken tot nog toe dan. Wat het volgende week wordt weet ik niet maar ik hoop dat het een beetje mee gaat vallen. Wat een emotioneele tijd, ik had dat nooit kunnen denken, maar nu ben ik erachter. Ook in mijn omgeving merk ik het op, er zijn nog wat mensen die het enorm moeilijk hebben nu. Kaarten schrijven met alleen jou naam, overal heerst kerstsfeer en dat is wat jij nu net niet op kunt brengen. Wat meer boodschappen, toch voor een persoon minder. Allemaal van die kleine dingen die bij elkaar een berg emotie's teweeg brengen. Morgen onze trouwdag, dan kerstavond!!! gevolgd door 1ste en 2de kerstdag. Wat zal ik blij zijn als deze dagen voorbij zijn. Nog even doorbijten naar oud-en nieuwjaar, dan is het 2008 en beginnen we hopelijk aan een beter jaar, slechter kan al haast niet. Het is geen vrolijk stukje deze keer maar dat verraad wel mijn gemoeds stemming en dat moet ook kunnen. Groeten Surfmary
Na een fijne sinterklaastijd, ik ben echt verwend van een heerlijke geur tot snoep en mooie gedichten, is de tijd van kerst aan gebroken. Ik heb het huis een beetje versierd, dat hoort er toch wel bij. Het ziet er heel gezellig uit en dat moet ook met kerst. Het is natuurlijk niet een gewone kerst, een kerst zonder Rien. Maar ook daar probeer ik wat moois van te maken. Gisteren was het kerstmiddag van de wijk. Een heel geslaagd kerstfeest met allemaal gezellige mensen, fijne muziek en heerlijk eten. Wat wil een mens nog meer? Het is zo fijn om met deze dagen met vrienden bij elkaar te zijn en dat waren we. We hebben gezellig samen gegeten en een paar borreltjes gedronken, dat moet toch kunnen. Nog even dit. Het orkestje waren twee mannen en een daarvan heeft nog met Rien, heel vroeger, in hetzelfde orkestje gespeeld. Hij hoorde mijn naam en vroeg toen meteen: ben jij de vrouw van Rinus? ik zei: dat was ik in ieder geval wel maar Rien is helaas overleden, daar schrok hij enorm van en zei hoe is het mogelijk. Hij heeft nog wat foto's van die tijd en die zal hij e-mailen zodat ik ze ook krijg. Wordt je op zo'n gezellige middag toch nog geconfronteerd met het verlies en dat was even een minder gevoel. Je wordt dan weer emotioneel en voelt je K. Maar gelukkig hebben de mensen het door en wordt er gauw iets voor de dag gehaald. Loten verkopen en dan heb je zo weer andere praat. Al met al een zeer geslaagde middag die we gezamelijk met een biertje afgesloten hebben. Morgen krijg ik een eter en heb beloofd om Indisch te koken, weer iets om naar uit te kijken en zo proberen we dit jaar toch nog een beetje gezellig af te sluiten. Over oudjaar kom ik nog een keer terug. Groeten Surfmary,
Sinterklaas 2007 is weer voorbij. Wij hebben dat gisteren al gevierd samen met de 85ste verjaardag van mijn moeder. Een leuke avond toch wel, ondanks dat er iemand ontbrak Laura en Ronald hadden dat goed begrepen en ik wil jullie het gedicht dat bij mijn cadeau zat niet onthouden.
Lieve Marianne,
De Sint heeft vernomen, dat iets moois uit je leven is genomen.
Een hoop verdriet en pijn, waarom moet het leven zo hard zijn.
De Sint hoopt dat de feestdagen, toch iets moois bij kunnen dragen.
Hopelijk kun je van deze kleinigheidjes genieten, veel liefs van de Sint en haar pieten.
Dit gedicht is al een cadeau op zich. Laura en Ronald bedankt en ome Rien was ook gisteren een beetje bij ons.
Een nieuwe maand. November, met zijn verdrietige herinneringen en de verjaardag van Rien, ben ik redelijk goed door gekomen. De kerstmarkt daarvan heb ik jullie al verteld, hartstikke gezellig. Zondag heb ik Indisch gekookt voor mijn vriend, dat had ik al even geleden beloofd en dat was heel gezellig. Deze week was er een sinterklaasfeest van de kaartclub en een tonproat-avond van de wijk waarin ik woon. Wat het sintenfeest betreft moest ik natuurlijk bij de sint komen(kennis), maar ik kreeg een complimentje en niet op mijn donder, dat viel alles mee. De tonproat-avond dat was één groot feest. Er was een bloaskapel die de muziek verzorgde en dan natuurlijk de mensen in de ton. Het was grandioos en ik zou dat voor geen geld hebben willen missen. Ik heb in tijden niet zo gelachen, echt gelachen dan tenminste. Even iets heel anders en dat gelde ook voor de mensen die ook meegekomen waren. Geen spijt dat ik gekomen ben hoorde ik steeds, in tijden niet meer zo gelachen en dat heb je gewoon nodig om het een beetje te verwerken wat mij en deze mensen is overkomen. Nu december nog en dan begin ik aan een nieuw jaar. Één troost heb ik, als je dat tenminste zo kunt noemen, vorig jaar in deze maand wisten we dat het een slecht jaar zou worden nu hoop ik op een goed en gelukkig jaar zonder ziekten en veel vrienden. Zo probeer ik er het beste van te maken en dat lukt aardig met de hulp van veel mensen. Deze week weer een beetje beschreven en jullie horen weer van mij. Groeten Surfmary,
Ik ben Krooswijk Marian, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Surfmary.
