Ik ben Krooswijk Marian, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Surfmary.
Ik ben een vrouw en woon in Tilburg (Nederland) en mijn beroep is Huisvrouw/bejaarde verzorgster moeder.
Ik ben geboren op 02/07/1947 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie en schrijven van verhaaltjes.
Ik probeer een leuk en interresant blog te maken.Het gastenboek vind ik fijn. Ik ben altijd benieuwd naar de reactie"s.
Vandaag heb ik weer even tijd om op mijn blog te schrijven. Ik ben nog steeds op zoek naar een manier om mijn afbeeldingen op mijn blog te krijgen. Graag zou ik jullie wat mooie-en of leuke foto's laten zien maar helaas het lukt me niet altijd. Genoeg gezeurd. We hebben weer eens een fijn feest gehad dit weekend. Het appartementencomplex waar mijn vriend woont bestond 12/1/2 jaar. Samen met bijna alle bewoners hebben we feest gevierd. In het wijkcentrum begon het spektakel om 4 uur 's middags. Eerst koffie met wat lekkers ondertussen trad een zeemanskoor op. De stemming zat er goed in en er werd flink meegezongen. Daarna ging de bar open en jullie raden het al DRINGEN geblazen. Iedereen kwam aan zijn of haar natje en droogje, zo noemen wij dat hier. Rond 6 uur moest de inwendigen mens versterkt worden in de vorm van een koud en warm buffet. Lekker om zo verwend te worden, er werd dan ook goed opgeschept en iedereen liet het zich goed smaken. Na het eten moest er natuurlijk gedanst worden op de klanken van PEER, een discjocky. En gedanst werd er. De dansvloer stond in no time vol met swingende mensen. Tot ong. 11 uur heben we dit vol gehouden. Nog even de zaal opruimen, als organisatie, om dan om 12 uur doodmoe maar heel tevreden in bed te vallen en te slapen als ossen. Jullie zien het weer wel, genieten geblazen. Toch nog even een serieuze noot n.l de oudste zus, 93 jaar, van mijn vriend is in het weekend overleden. Een gezegende leeftijd maar toch een verlies voor haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. We gaan naar de crematie en willen zo deze mensen steunen. Nog een paar dagen en dan gaan we op vakantie naar Annecy maar dat had ik al gezegd volgens mij. Tot hier voor vandaag en jullie horen mij weer na onze vakantie.
Ongelooflijk, alweer mei. Mijn moeder is ondertussen weer in haar eigen huis en ze hersteld goed van de polsbreuk. Met wat extra huishoudelijkhulp redt ze het prima. Met mijn vriend en mij gaat het ook uitstekend. We zijn in april 10 dagen naar Benidorm geweest en hebben er lekker uitgerust van een toch wel hele drukke tijd. Met een fijn zonnetje en een goed hotel is dat helemaal goed gekomen. Weer wat leuke feestjes gehad van familie en kennissen, dat is ook genieten. Nu wordt het pinksteren en gaan we 2 weken naar Frankrijk. Annecy. We hopen wel dat het wat warmer wordt omdat we gaan kamperen enwel in een tent!!!! wel een luxe, maar toch. Her lijkt misschien dat wij altijd onderweg zijn maar dat valt reuze mee. In julie nog een week fietsen in Drenthe en dan zit het vakantie vieren er weer op. Ik ga nu stoppen. Jullie zijn weer een beetje op de hoogte en jullie horen weer van mij.
We zijn 3 weken verder en mijn moeder is geopereerd aan haar pols. Het is een buitenboord traxie geworden en dat is lastig met ALLES wat ze moet doen. Daarom is ze nu op een logeer-verzorgadres. Vandaag hebben we haar daar naar toe gebracht. Ik wil jullie laten zien hoe het eruit ziet, niet schrikken hoor het komt allemaal goed.
Alweer een tijdje geleden maar nu ben ik er weer. Gisteren was een pechdag voor mijn moeder. Ik kreeg "s morgens een telefoontje dat mijn moeder gevallen was en haar pols in een wel hele rare stand stond. Meteen naar haar toe natuurlijk en inderdaad een hele rare stand, flink opgezet en bovendien veel pijn. Snel naar de spoedeisende hulp in het ziekenhuiswaar het een drukte van belang was. Na de aanmelding kreeg ze gelukkig al snel wat pijnstillers en waren we toch nog vrij snel aan de beurt. Ze hoefde niet lang te kijken, een ZWANENHALS. Heel pijnlijk dat zeiden ze al. We moesten naar de rontgen om een foto te maken. Die zou uitsluitsel geven operen of zetten. Terug op de gipskamer kregen we te horen dat ze zouden proberen de pols te zetten. Eerst moest er een tracsie(gewichten aan de vingers die de gebroken botten van elkaar gingen halen. Na 15 minuten kreeg ze een prik, dat was de verdoving. Ze hebben de pols gezet en toen opnieuw naar de rontgen. Terug op de afdeling kregen we te horen dat het zetten toch niet naar tevredenheid was gelukt en het beter was een operatie uit te voeren. Ze had weinig keus. Als ze niet geopereerd wilde worden zou ze haar pols(arm) nooit meer voldoende kunnen gebruiken. Dus wordt ze volgende week donderdag geopereerd. Dat houd wel in dat ze tot donderdag niets kan met een hand en nog pijn. Gelukkig kon de hulp(aan-en uitkleden) snel geregeld worden, petje af voor deze organisatie. Eten komt voorlopig uit de magnetron een onbekend hulpmiddel voor haar maar toch een uitkomst nu. Hoe het af gaat lopen met de operatie moeten we afwachten, ze is tenslotte 87 jaar. Jullie horen van mij.
Allereerst wens ik alle bloggers en de lezers van mijn blog een gelukkig maar vooral een gezond 2010. Het nieuwe jaar is weer gestart en ik hoop dat het net zo'n goed jaar wordt als het vorige. De kerstdagen hebben we echt in de familie-sfeer doorgebracht. De eerste dag waren we bij de dochter van Ad en haar gezin. Ook zijn zoon en partner waren uitgenodigd, met z'n allen bij elkaar, heel gezellig. De tweede dag zijn we bij mijn moeder geweest samen met mijn broer en zijn vrouw. Een kleiner groepje maar ook o zo gezellig. Met oudjaar zijn we lekker thuis gebleven en hebben mijn moeder gehaald. Ze vindt het altijd fijn om bij ons te zijn en door te spelen, zo noemen ze dat hier. Dat hebben we dan ook gedaan en hebben allbei een lesje Yatseeén gehad. Later hebben we gegourmet en dat was iets nieuws voor haar(87 jaar). Nog een kaartje gelegd en om 01.30 vond ze het laat genoeg en wilde naar bed. Nu hebben we alweer verschillende Nieuwjaarsreceptie's gehad. Zaterdag een verjaardag en zondag weer een NJ- receptie. Dus wat de drukte betreft scheelt het niet zoveel met afgelopen jaar. Ik ga stoppen voor deze keer. Jullie horen weer van mij.
Na een tijdje ben ik weer op mijn laptop bezig. We hebben de verjaardag, 21 nov. van mijn man herdacht en zijn naar Friesland geweest met. Het was een uitgelezen dag en hebben nog even op een terras in de zon gezeten. Daarna Sinterklaas met veel cadeautjes en suprise's. Met heel het stel gegourmed en daarna onder het genot van een borreltje de cadeautjes en de suprise's uitgepakt. Gezellig zo allemaal bij elkaar. Nu gaan we ons voorbereiden op de kerst. We hebben volgende week eerst een avond voor de vrijwilligers dan een middag met de bewoners en vrijdag nog eens met de oudere-organisatie. Dus kerst genoeg. Dan nog de kerstvieringen thuis en bij mijn moeder. Zo gaan we zachtjes naar oudjaar en is er weer een jaar voorbij. We hebben het enorm naar ons zin gehad in 2009 en hopen zo door te gaan in 2010. Ik wens alle bloggers een fijn kerstfeest en een gezond en gelukkig nieuwjaar.
Weer een hele tijd geleden mijn berichtje. We zijn ondertussen 2 weken naar Turkije, Cappadocie, geweest. Een reis om nooit te vergeten, zo mooi is die streek. Gebergte gevormd door vulkaan uitbarstingen en zo ontstonden de eigenaardige vormen van een heel licht gesteente. Ook vindt je hier de plaats waar ooit de mensen in grotten hebben gewoond. Na 1 week in deze omgeving te zijn geweest zijn we nog 1 week aan het strand geweest, in Side. Een fijn hotel, lekker eten en drinken en warm weer, 30 graden. Alles bij elkaar een prachtige reis. Nu zijn de vakantie's gedaan en genieten we hier van het mooie weer. Jullie horen weer van mij.
Fietsen in Drenthe is geweldig maar het moest niet zoveel regenen. We hebben echt 3 dagen regen gehad en niet zo'n beetje ook niet. Maar ondanks de regen is het een hele belevenis, op pad met ong. 900 fietsers. Onderweg zorgen de Drenten wel voor vertier. Volksdansen, braderieen, tentjes met bruine bonen en spek(Bartje), kermis en oude ambachten te veel om op te noemen. De Camping waar we stonden was klein maar heel gemoedelijk en gezellig. Er werd een bbq georganiseerd voor de fietsers en er heerste al heel gauw het fietsgevoel, wat dat ook mag zijn. Al bij al een geslaagde fiets-4-daagse.
Weer een hele tijd geleden dat ik iets van me heb laten heb laten horen. De laatste tijd is een nare en spannende tijd geweest. Bij mijn schoonzus is borstkanker ontdekt en dat is vreselijk nieuws. Gelukkig blijkt achteraf dat er geen uitzaaiingen zijn maar wel een algehele amputatie. Daarbij moest mijn broer aan een dubbele hernia geopereerd worden en dat allemaal op dezelfde dag, ieder in een ander ziekenhuis. De operatie's zijn goed verlopen en zoals ik al zei, gelukkig geen uitzaaiingen. Wel komt er een preventieve kuur chemo. Dus vandaar geen berichten op mijn blog. Wel zijn we, mijn vriend en ik, een paar dagen tussendoor op de camping geweest. Even ontspannen al was het niet zo'n best weer. Maar met wat rust zijn wij al gauw tevreden. Dit weekend hebben we weer een mooi feest. De zus, en haar man, van mijn vriend zijn 60 jaar getrouwd en dat moet natuurlijk gevierd worden. Volgende week nog een paar dagen naar de camping, daar komen vrienden uit Drenthe vakantie vieren. Deze mensen komen elk jaar en zijn ondertussen fijne vrienden geworden. Eerst van mijn man en mij en nu van mijn vriend en mij. Ook zij hebben hem meteen geaccepteerd. Dan weer een week thuis voor een gouden feest en daarna de fiets4- daagse in Drenthe, die wij gaan fietsen. Met later een paar dagen Friesland. Jullie zien wel, we hebben het weer druk maar dat is een goed teken. Ik ga stoppen en jullie horen wel hoe alles verloopt.
Weer een poosje geleden maar nu heb ik tijd en zin om een stukje te schrijven. We hebben ondertussen weer van alles gedaan. Nadat we de karavan in Ochten hebben gezet zijn we ook nog een paar dagen in Ootmarsum geweest. Een mooie fietstocht van ong. 50 km. gefietst en later in de week op de Veluwe een tochtje. Wel een beetje heuvelachtig maar prachtige heidevelden waar in het wild oerossen en paarden vrij rondlopen. Ook weer van een goede vriend en buurman afscheid moeten nemen. Begin mei zijn mijn vriend en ik naar Middelkerken geweest, daar is zijn vrouw uitgestrooid. Het was heerlijk weer en hebben op de pier in zee bloemen gelegd. Later genoten van het zonnetje op de boulevard. 12 Mei was het de dag om naar Friesland te gaan, waar mijn man is uitgestrooid. Ook daar aan de rand van het Heegermeer bloemen gelegd en eveneens genoten van de rust die daar heerst en de zon. We zijn ook op de camping geweest waar wij altijd gestaan hebben en hebben gezellig met de boer( Fokke was zijn beste vriend) koffie gedronken en oude verhalen opgehaald. Verjaardagen gevierd en naar Amsterdam geweest, we moesten nog een treinkaart opmaken en dan is Amsterdam altijd een optie. Nu staan we voor het Hemelvaartweekend en gaan dan ook woensdagavond naar de camping. De fiets 4-daagse in de Betuwe moet gereden worden!!!! Jullie horen weer van mij.
Hallo Bloggers, Lente, lente en nog eens lente. Fijn gevoel dat warme weer, ja toch? Alweer een tijdje geleden en het lijkt erop dat dat een gewoonte wordt, maar dat wil ik eigenlijk niet. De tijd vliegt en zodoende is er weer een hele tijd verstreken sinds mijn laatste bericht. Alles gaat nog steeds naar wens en wat wil je dan nog meer. We hebben eigenlijk alleen maar fijne en leuke dingen gedaan. Reisje Vlissingen met de trein wandelen over de boulevard en lekker wat gegeten en gedronken. De caravan op zijn vaste plaats gezet, in Ochten(Betuwe) en Paasfeest gevierd met beide familie's. Volgende week gaan we 3 dagen naar Ootmarsum(Achterhoek) en laten we ons daar weer verwennen. Toch gezellig deze uitstapjes. Zo zien jullie dat het hartstikke goed gaat met ons, af en toe een wat mindere dag ertussen maar dat lossen we met z'n tweetjes op. Ik ga weer stoppen met mijn blog. Geniet van het mooie weer, voor zover dat kan natuurlijk, maar alles komt goed moet je maar denken, kijk naar ons.
Vandaag weer eens even zitten en mijn blog bijwerken. Karnaval is ondertussen al weer even voorbij, we hebben ons best vermaakt met de oudjes op Zondag en de jeugd op maandag-en dinsdagavond. Fijn dit te mogen doen. Gisteren was het 2 jaar geleden dat mijn man is overleden. We zijn een paar dagen op Texel geweest en donderdag natuurlijk in Friesland. Het zijn beladen dagen voor ons allebei. 6 en 8 Februari was mijn vriend en zijn kinderen en kleinkinderen in Middelkerke waar zijn vrouw 2 jaar geleden is uitgestrooid en gisteren dan in Friesland waar mijn man 2 jaar geleden is uitgestrooid. Gelukkig kunnen we er samen goed over praten en huilen, ook dat is nodig. Het weer zat mee. We hebben woensdag heel de dag zon gehad en heerlijk gefietst. Donderdag terug naar huis over Friesland waar we in het Heegermeer rozen hebben gelegd voor mijn man. Samen, toch een fijn gevoel het niet alleen te moeten doen.
Zoals ik beloofd heb ben ik weer even op mijn blog. Een nieuwe week en we gaan er weer tegen aan. Afgelopen weekend een Jeu de Boule toernooi met snert(erwtensoep) brood met zult(hoofdkaas) en gekookt spek. De weergoden waren ons gunstig, want de regen kwam pas toen het buitengebeuren klaar was. Ik had natuurlijk geen prijs(leerling) maar mijn vriend had de derde prijs, leuk toch. Vanavond gaan we bridge, we moeten invallen voor twee dames die een paar weken verhinderd zijn, ook heel gezellig. Jullie zien wel we zijn van alle markten thuis, tenminste dat proberen we zo goed mogelijk te doen. Karnaval komt eraan maar daarover later meer. Voor nu groetjes van
Vandaag weer eens een berichtje van een overvolle Surfmary. Het gaat heel goed met mij en ook met mijn vriend. We zijn allebei blij dat we weer een partner gevonden hebben en genieten er elke dag van. Er is niets zo erg als alleen zijn. Toch ook denken we vaak aan mijn man en zijn vrouw. Deze maand en volgende maand zijn ze beide 2 jaar geleden overleden. We herdenken ze door naar Middelkerke te gaan voor zijn vrouw en naar Friesland te gaan voor mijn man. Ook is het weer carnaval en doen we nog steeds vrijwilligerswerk. We sjouwen de oudjes met rollaters en rolstoelen door de zaal achter de muziek aan, geweldig toch. In het verschiet ook een concert van Dana Winner in Eindhoven. We zijn allebei een grote fan van deze zangeres. Al met al weer een fijne tijd om naar uit te kijken. Jullie zijn weer een beetje op de hoogte en ik zal proberen sneller iets van mij te laten horen.
Allereerst wens ik alle bloggers een gezond en gelukkig 2009. Het is alweer een tijdje geleden dat ik op het blog actief was maar dat heeft zo zijn redenen. De december maand was reuze druk, eerst sinterklaas met mijn familie en daarna met de familie van mijn vriend. Surprises en gedichten maken dan nog de inkopen en het verzorgen van de gezellige avonden. Daarna kwam de kerstperiode en die was al even druk. Daarbij ook emotionele tijden voor mij en mijn vriend. Maar ook de kerstdagen hebben we weten te verdelen tussen mijn familie en die van mijn vriend, heel gezellig bij allebei de familie's. Twee verjaardagen en 3 crematie's dan wordt het wel eens wat te veel. Maar we zijn ongeschonden bij oudjaar aangekomen. Dit feest hebben we met ons viertjes gevierd, heel ontspannen en reuze gezellig. De eerste dag van het nieuwe jaar hadden we weer een verjaardag, de zoon van mijn broer. Nu komen de nieuwjaarsreceptie's eraan en in januari een gouden bruiloft. Dus als het weer even duurt voor ik op mijn blog iets kwijt wil, ik zoek wat tijd en het is waar wat een van jullie heeft gezegd: het is een LUXE "probleem".
Eindelijk is november voorbij. Ik heb stil gestaan bij de verjaardag van Rien 21 november, we zijn fijn naar een kerstmarkt geweest en van deze dag toch nog iets leuks gemaakt. Gelukkig kan dat. Ook de data van slecht nieuws hebben we weer beleefd en dat geldt voor zowel mijn vriend als voor mij. Ook hij is blij dat deze maand voorbij is. We kijken allebei uit naar de feestdagen zoals Sinterklaas, kleinkinderen, kerstmis en dan een nieuw jaar. Sinterklaas gaan we eerst met mijn familie vieren en daarna bij de dochter van mijn vriend samen met zijn familie. Onze partners zullen gemist worden maar het is fijn weer als familie's bij elkaar te zijn. Kerst en oud-en nieuw moeten we nog bekijken waar en wanneer bij wie. Het geeft een goed gevoel deze feesten te organiseren. Twee zwanen vertegenwoordigen rust en verbondenheid. Allebei hebben we dat nodig.
Ik ben Krooswijk Marian, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Surfmary.
Hallo Bloggers,
Hallo bloggers,
Hallo Bloggers,
