Ik ben Krooswijk Marian, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Surfmary.
Ik ben een vrouw en woon in Tilburg (Nederland) en mijn beroep is Huisvrouw/bejaarde verzorgster moeder.
Ik ben geboren op 02/07/1947 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie en schrijven van verhaaltjes.
Ik probeer een leuk en interresant blog te maken.Het gastenboek vind ik fijn. Ik ben altijd benieuwd naar de reactie"s.
Vandaag weer eens een berichtje van een overvolle Surfmary. Het gaat heel goed met mij en ook met mijn vriend. We zijn allebei blij dat we weer een partner gevonden hebben en genieten er elke dag van. Er is niets zo erg als alleen zijn. Toch ook denken we vaak aan mijn man en zijn vrouw. Deze maand en volgende maand zijn ze beide 2 jaar geleden overleden. We herdenken ze door naar Middelkerke te gaan voor zijn vrouw en naar Friesland te gaan voor mijn man. Ook is het weer carnaval en doen we nog steeds vrijwilligerswerk. We sjouwen de oudjes met rollaters en rolstoelen door de zaal achter de muziek aan, geweldig toch. In het verschiet ook een concert van Dana Winner in Eindhoven. We zijn allebei een grote fan van deze zangeres. Al met al weer een fijne tijd om naar uit te kijken. Jullie zijn weer een beetje op de hoogte en ik zal proberen sneller iets van mij te laten horen.
Allereerst wens ik alle bloggers een gezond en gelukkig 2009. Het is alweer een tijdje geleden dat ik op het blog actief was maar dat heeft zo zijn redenen. De december maand was reuze druk, eerst sinterklaas met mijn familie en daarna met de familie van mijn vriend. Surprises en gedichten maken dan nog de inkopen en het verzorgen van de gezellige avonden. Daarna kwam de kerstperiode en die was al even druk. Daarbij ook emotionele tijden voor mij en mijn vriend. Maar ook de kerstdagen hebben we weten te verdelen tussen mijn familie en die van mijn vriend, heel gezellig bij allebei de familie's. Twee verjaardagen en 3 crematie's dan wordt het wel eens wat te veel. Maar we zijn ongeschonden bij oudjaar aangekomen. Dit feest hebben we met ons viertjes gevierd, heel ontspannen en reuze gezellig. De eerste dag van het nieuwe jaar hadden we weer een verjaardag, de zoon van mijn broer. Nu komen de nieuwjaarsreceptie's eraan en in januari een gouden bruiloft. Dus als het weer even duurt voor ik op mijn blog iets kwijt wil, ik zoek wat tijd en het is waar wat een van jullie heeft gezegd: het is een LUXE "probleem".
Eindelijk is november voorbij. Ik heb stil gestaan bij de verjaardag van Rien 21 november, we zijn fijn naar een kerstmarkt geweest en van deze dag toch nog iets leuks gemaakt. Gelukkig kan dat. Ook de data van slecht nieuws hebben we weer beleefd en dat geldt voor zowel mijn vriend als voor mij. Ook hij is blij dat deze maand voorbij is. We kijken allebei uit naar de feestdagen zoals Sinterklaas, kleinkinderen, kerstmis en dan een nieuw jaar. Sinterklaas gaan we eerst met mijn familie vieren en daarna bij de dochter van mijn vriend samen met zijn familie. Onze partners zullen gemist worden maar het is fijn weer als familie's bij elkaar te zijn. Kerst en oud-en nieuw moeten we nog bekijken waar en wanneer bij wie. Het geeft een goed gevoel deze feesten te organiseren. Twee zwanen vertegenwoordigen rust en verbondenheid. Allebei hebben we dat nodig.
Hallo Bloggers, Allereerst wil ik jullie zeggen dat ik me nu een stuk fijner voel. Misschien komt het door het toch zonnige weer van de laatste dagen, maar waar het ook van komt ik ben er blij mee. Nu een andere zaak. Ik heb altijd ge-upload, de code gecopieérd en geplakt met ImageShack. Dan kon ik de afbeeldingen op mijn blog zetten, nu lukt het mij om een of andere reden niet meer. Ik krijg alleen de letters van de code op mijn blog. Voorbeeld hieronder. Weet iemand mischien de oplossing?????Als dat zo is wil je mijn dan mailen, hoort zeg het voort.
November en nog eens November. Ik denk dat heel veel mensen, met mij in deze maand, menig traantje laten. Voor mij geldt dat in ieder geval. Eerstal 1 Nov. naar het kerkhof om een bloemetje te leggen bij overleden schoonouders. Dan speelt het weer bij mij een grote rol, mistig en somber. In deze maand verjaarde ook Rien en ga zo nog maar een tijdje door. Ook mijn vriend heeft last van depri-buien en dan gaat het niet allemaal zoals we zouden willen. Gelukkig heb ik mijn blogske nog en kan ik hierop mauwen zoveel als ik wil soms met de tranen over de wangen. Maar dat lucht op en we hopen dat deze maand snel voorbij gaat. Toch wil ik een hart als afbeelding zetten om te laten zien dat we onze dierbare nog lang niet vergeten zijn en dat zal ook niet gebeuren. Genoeg gemauwd en de groeten van:
Wat een weertje, je wordt er echt vrolijk van ik tenminste wel. Alweer even geleden dat ik wat geschreven heb maar ik heb het ook ontzettend druk. We hebben ondertussen meerdere feestjes gehad o.a een gouden bruiloft van de zus van mijn vriend, 2 gouden bruiloften van twee buurtbewoners; ook heel gezellig, verjaardag in Amserdam en ga zo nog maar een tijdje door. Wel heel gezellig allemaal. Zondag hebben we met de dochter en de kleinkinderen mosselen gegeten, de kinderen lusten pizza. Een hele fijne ervaring zo met z'n allen. Ik ga weer stoppen want de rikavond in het verpleeghuis komt er weer aan. Jullie horen van mij over een hoop ik niet al te lange tijd.
Eigenlijk schaam ik me diep, zolang niets van me laten horen. De reden is eigenlijk een hele fijne. Zoals ik jullie geschreven heb; ik heb een vriend en daardoor mijn blog wat verslonst. Kennis maken met familie, kennissen, buren en allerlei verplichtingen nakomen maken dat ik weinig tijd overhoud om mijn blog bij te werken. Natuurlijk is het hartstikke gezellig om zo druk te zijn met leuke dingen, ik klaag dus ook niet. Deze week zijn we terug gekomen van onze eerste vakantie samen en ik mag wel zeggen we hebben het samen heel fijn gehad. De bestemming was er een waaraan we allebei fijne herinneringen hadden met onze overleden partners, ook dat moet kunnen en het bewijst weer eens vergeet niet degene die er niet meer zijn. Dat zal in ons geval ook nooit gebeuren. Een goed gevoel houd je daar aan over, geloof mij maar. In de zomer hebben we aan een zomercompetitie bridge meegedaan en ook dat ging ons goed af. De komende tijd hebben we weer wat feestjes tegoed, waar we samen uitgenodigd zijn. Voor heel veel mensen horen we voortaan bij elkaar en dat blijkt uit de uitnodigingen aan beide kanten. Nou, jullie zijn weer een beetjeop de hoogte en merken wel dat het heel goed met ons gaat.
Eindelijk weer eens een beetje tijd om te schrijven. Er is een heleboel gebeurd in de tussentijd. Gekampeerd met mijn moeder en met mijn vriend, die was voor de eerste keer in Friesland. We konden het niet beter treffen. Her weer was super, 25 graden, de plaats waar de caravan stond, vlak aan het water, kon niet beter, allemaal gezellige mensen op de camping en de kennismaking met de boer en mijn vriend kon niet beter. Ze lagen elkaar meteen en ook hij zei: "het is zo goed Marianna". Even gooide het disselslot roet in het eten, het ging niet van slot, maar ook dat is later opgelost en konden we de volgende dag de karavan meenemen om op Ochten, een plaatje in de Betuwe, te zetten. Mijn vriend en ik kunnen het ondertussen heel goed samen vinden en dat is zo een fijne ervaring, voor allebei. Verder hebben we het verschrikkelijk druk met ons vrijwillergerswerk, feestjes en allemaal leuke dingen. Kaarten, yoga, koken, jeu de boulle enz. Jullie begrijpen al wel dat het heel goed gaat met ons allebei na een echt ellendige periode, gelukkig maar. Genoeg uit de doeken gedaan en jullie horen weer van mij.
Een maand rust genomen om alles op een rij te krijgen. In die maand is er wel het een en ander gebeurd. We zijn naar Friesland geweest om Rien te herdenken 12 maart. Hondeweer was het; met een windkracht 9 en in friesland komt dat dubbel aan. Na die tijd heb ik kennis gemaakt met de kinderen van mijn vriend en dat was heel fijn. Ongedwongen hebben we elkaar gezegd wat er aan de hand was en er ontstond meteen een fijne sfeer. Ook voor mijn vriend een geruststelling, want als de kinderen het er niet mee eens zijn kan het niet. We gaan een fijne tijd tegemoet en dat willen we alle twee. Over 2 weken, in de meivakantie, ga ik met mijn moeder(85) een week kamperen in Friesland. Mijn broer en zijn vrouw zijn er dan ook en we maken het weer gezellig. Jullie zijn weer een beetje op de hoogte van de gebeurtenissen en jllie horen nog van mij.
Een lichte kleur want Rien hield niet van sombere kleuren. Morgen is het een jaar geleden dat Rien is overleden. Eigelijk doet de datum mij niet zoveel, maar de dag, maandag, heb ik veel emotie gevoeld en ook getoond. Je kunt niet anders en ik wil ook niet anders. Morgen ga ik naar Friesland een bloemetje leggen en even gedag zeggen. Misschien zijn de weergoden mij goed gezind maar het ziet er niet naar uit. Bovendien zei Rien van dit weer altijd: echt Fries weer, nou ja. Ik heb best veel reactie's gehad, kaartjes en mailtjes, fijn die aandacht en steun, doet me goed. Jullie horen weer van mij.
Hallo Bloggers, Gisteren ben ik op bezoek geweest bij een vriendin. Zij ligt in het ziekenhuis in Den Haag op IC voor een tractie. Een operatie van ong. 2 dagen moet verbetering brengen. Na de operatie wordt ze nog eens 2 dagen in slaap gehouden. Geen fijn karwei zou ik zeggen. Vandaag is het 1jaar geleden dat Rien op genomen is in de haazelaar, een verpleeghuis. Het gaat niet zo fijn, de emotie's komen als ik de beelden voor me zie en maar huilen zonder te stoppen. Hij is er niet lang geweest, na 4 dagen is hij overleden. Wat zal ik blij zijn als deze beladen dagen voorbij zijn en ik mezelf weer een beetje wordt. Genoeg voor vandaag. Jullie horen nog van mij.
Schrikkeldag en dat wil zeggen dat de maand februari om is. Maart komt eraan en ook de dag dat Rien 1 jaar geleden overleden is. 12 maart. De gedachten aan vorig jaar komen steeds vaker. Nog snap je niet dat Rien een dag voor zijn dood buiten in de tuin zat, wel heel erg moe, maar wie had er erg in dat hij de volgende dag rustig in zou slapen.Gelukkig ben ik druk met allerlei dingen en kan ik behoorlijk funcioneren, al is het soms heel zwaar. De mensen om mij heen proberen nog steeds mij er door te slepen, heel fijn gevoel en dat heb je echt nodig. Begrip en steun komen nu goed van pas. Ook ben ik blij met mijn vriend. Hij weet precies wat het is om je partner te verliezen en kan de slechte dagen goed opvangen, terwijl ik dat voor hem probeer te doen. Samen grienen, samen mauwen en samen lachen. Voor nu weer even genoeg. Het is niet erg veel maar jullie weten in ieder geval dat het best goed gaat. Tot blogs.
Hallo Bloggers, Na een lange tijd zal ik mijn blog weer eens bijwerken. Gelukkig is de lange maand januari voorbij. Er is niet zo heel veel gebeurd in deze maand. Wat voorbereidingen gedaan voor het jubileumfeest van onze wijkver. 25 jaar bestaan. Ik zit namelijk in de feestcommissie en dat is toch heel leuk om te doen. Dit jaar met carnaval hebben ze me goed bezig gehouden. Ik heb 4 dagen vrijwilligerswerk gedaan met het kindercarnaval. Samen met een vriend zijn we 4 dagen surveillant geweest, hebben we snoep verkocht, entree verzorgd, garderobe bewaakt enz. enz. Wel vermoeiend maar tevens heel gezellig met alle andere vrijwilligers om dit samen te doen. Zondag hebben we mee geholpen het carnaval te laten slagen voor de oudere mensen uit de wijk en de bewoners van verpleeghuis de Reyshoeve. Ook dit was een groot succes. Als je deze mensen ziet genieten gaat de vermoeidheid vanzelf weg. Zo zijn we carnaval dit jaar goed door gekomen, wat werken en toch het carnaval mee maken. Lekker wat eten en drinken met elkaar is gezellig en moet kunnen vind ik. Vandaag is het een jaar geleden dat de vrouw van een vriend is overleden, ik wens hem toch een fijne dag. Voor vandaag is het weer genoeg geweest, jullie zijn weer een beetje op de hoogte.
Maar weer eens actief worden op mijn blog, dat wordt tijd dacht ik zo. Januari is al weer meer dan half om en het gaat best goed. Ik heb in deze weken toch weer wat leuke dingen meegemaakt o.a een tonpraatavond die als altijd hartstikke leuk was en de lachspieren goed gemasseerd hebben. De nieuwjaarsreceptie van ons appartementencomplex. Heel goed verzorgd met koude en warme hapjes en uiteraard een lekker borreltje. Gezellig geklets en weer eens bij elkaar geweest. Ook de bridge-oefenavonden zijn begonnen en ook die zijn heel gezellig. Wat mindere dagen waren er natuurlijk ook en dan is het toch zwaar deze januari maand. Vorig jaar echt in deze tijd begonnen met slechte uitslagen en opnieuw bestralingen met alle nare gevolgen van dien. Het steeds slechter worden van Rien z'n gezondheid, dat komt nog vaak in mijn gedachten op met de nodige emotie's. Gisteren toch ook weer een gezellig etentje met biljartvrienden en vrienden van de Reeshof wijk. Wokken en bakken naar hartelust en gemoedelijk samen zijn. Heel fijn. Ik geniet daar echt van en vergeet dan weer een beetje de slechte dagen. We sukkelen naar carnaval en ook daar ga ik aan deelnemen. Even de zinnen verzetten en ook wat vrijwilligers werk verrichten. Zo ik heb weer eens wat geschreven en jullie zijn weer een beetje op de hoogte. Tot schrijfs en groeten van Surfmary
Laatste dag van een jaar. Een jaar waarin zoveel is gebeurd dat je het haast niet kunt bevatten. Vorig oudjaar was Rien al erg vermoeid, van de bestralingen, hij was er niet bij die avond. Toch was hij er nog ,wel in bed maar wel aanwezig. Nu is hij alweer bijna een jaar overleden, dat wisten we vorig oudjaar natuurlijk wel maar niet wanneer dat zou gebeuren. Daar kwam ik snel genoeg achter. Eerst in dat zelfde jaar overlijd een biljarter, heel onverwachts. Deze man opend de rij van een hele reeks droevige gebeurtenissen. Kort na deze man overlijdt de vrouw van een biljarter, zij is in dezelfde tijd ziek geworden als Rien. Dan overlijdt Rien en geloof mij maar je weet niet wat je overkomt. Gelukkig krijg ik steun uit alle hoeken van vrienden en kennissen. Dat is wat je nodig hebt in zo'n tijd. Er volgen in de loop van het jaar nog drie biljarters en in september overlijdt een vrouw van weer een biljarter. Weer veel verdriet en toch maar weer proberen ook deze man een hart onder de riem te steken. Net voor kerst overlijdt nog een goede vriend van ons, mijn moeder en mij. Dan is de maat echt vol en kijk ik terug op een jaar waarin we, ik, van veel te veel mensen afscheid hebben moeten nemen. Kerst en oudjaar zijn nu bijna voorbij en voor al de mensen die betrokken zijn bij het overlijden van echtgenoten en biljartvrienden komt een nieuw jaar inzicht, ook voor mij dus. Laten we hopen dat dat nieuwe jaar geeft wat wij allemaal willen: gezondheid, geluk, rust en veel heel veel steun en liefde. Ik ga dit jaat afsluiten met een huis vol mensen, dat is waar ik deze jaarwisseling behoefte aan heb, mensen die heel het jaar voor mij klaar hebben gestaan. Bedankt hiervoor. Ik noem niet snel namen in mijn blog, toch wil ik Jo en Ad, ook bedankt, een fijne jaarwisseling wensen en we gaan er tegen aan volgend jaar.
Ik ben Krooswijk Marian, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Surfmary.
Hallo Bloggers,
