Ik ben Krooswijk Marian, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Surfmary.
Ik ben een vrouw en woon in Tilburg (Nederland) en mijn beroep is Huisvrouw/bejaarde verzorgster moeder.
Ik ben geboren op 02/07/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie en schrijven van verhaaltjes.
Ik probeer een leuk en interresant blog te maken.Het gastenboek vind ik fijn. Ik ben altijd benieuwd naar de reactie"s.
Hallo Bloggers, Na een lange tijd zal ik mijn blog weer eens bijwerken. Gelukkig is de lange maand januari voorbij. Er is niet zo heel veel gebeurd in deze maand. Wat voorbereidingen gedaan voor het jubileumfeest van onze wijkver. 25 jaar bestaan. Ik zit namelijk in de feestcommissie en dat is toch heel leuk om te doen. Dit jaar met carnaval hebben ze me goed bezig gehouden. Ik heb 4 dagen vrijwilligerswerk gedaan met het kindercarnaval. Samen met een vriend zijn we 4 dagen surveillant geweest, hebben we snoep verkocht, entree verzorgd, garderobe bewaakt enz. enz. Wel vermoeiend maar tevens heel gezellig met alle andere vrijwilligers om dit samen te doen. Zondag hebben we mee geholpen het carnaval te laten slagen voor de oudere mensen uit de wijk en de bewoners van verpleeghuis de Reyshoeve. Ook dit was een groot succes. Als je deze mensen ziet genieten gaat de vermoeidheid vanzelf weg. Zo zijn we carnaval dit jaar goed door gekomen, wat werken en toch het carnaval mee maken. Lekker wat eten en drinken met elkaar is gezellig en moet kunnen vind ik. Vandaag is het een jaar geleden dat de vrouw van een vriend is overleden, ik wens hem toch een fijne dag. Voor vandaag is het weer genoeg geweest, jullie zijn weer een beetje op de hoogte.
Maar weer eens actief worden op mijn blog, dat wordt tijd dacht ik zo. Januari is al weer meer dan half om en het gaat best goed. Ik heb in deze weken toch weer wat leuke dingen meegemaakt o.a een tonpraatavond die als altijd hartstikke leuk was en de lachspieren goed gemasseerd hebben. De nieuwjaarsreceptie van ons appartementencomplex. Heel goed verzorgd met koude en warme hapjes en uiteraard een lekker borreltje. Gezellig geklets en weer eens bij elkaar geweest. Ook de bridge-oefenavonden zijn begonnen en ook die zijn heel gezellig. Wat mindere dagen waren er natuurlijk ook en dan is het toch zwaar deze januari maand. Vorig jaar echt in deze tijd begonnen met slechte uitslagen en opnieuw bestralingen met alle nare gevolgen van dien. Het steeds slechter worden van Rien z'n gezondheid, dat komt nog vaak in mijn gedachten op met de nodige emotie's. Gisteren toch ook weer een gezellig etentje met biljartvrienden en vrienden van de Reeshof wijk. Wokken en bakken naar hartelust en gemoedelijk samen zijn. Heel fijn. Ik geniet daar echt van en vergeet dan weer een beetje de slechte dagen. We sukkelen naar carnaval en ook daar ga ik aan deelnemen. Even de zinnen verzetten en ook wat vrijwilligers werk verrichten. Zo ik heb weer eens wat geschreven en jullie zijn weer een beetje op de hoogte. Tot schrijfs en groeten van Surfmary
Laatste dag van een jaar. Een jaar waarin zoveel is gebeurd dat je het haast niet kunt bevatten. Vorig oudjaar was Rien al erg vermoeid, van de bestralingen, hij was er niet bij die avond. Toch was hij er nog ,wel in bed maar wel aanwezig. Nu is hij alweer bijna een jaar overleden, dat wisten we vorig oudjaar natuurlijk wel maar niet wanneer dat zou gebeuren. Daar kwam ik snel genoeg achter. Eerst in dat zelfde jaar overlijd een biljarter, heel onverwachts. Deze man opend de rij van een hele reeks droevige gebeurtenissen. Kort na deze man overlijdt de vrouw van een biljarter, zij is in dezelfde tijd ziek geworden als Rien. Dan overlijdt Rien en geloof mij maar je weet niet wat je overkomt. Gelukkig krijg ik steun uit alle hoeken van vrienden en kennissen. Dat is wat je nodig hebt in zo'n tijd. Er volgen in de loop van het jaar nog drie biljarters en in september overlijdt een vrouw van weer een biljarter. Weer veel verdriet en toch maar weer proberen ook deze man een hart onder de riem te steken. Net voor kerst overlijdt nog een goede vriend van ons, mijn moeder en mij. Dan is de maat echt vol en kijk ik terug op een jaar waarin we, ik, van veel te veel mensen afscheid hebben moeten nemen. Kerst en oudjaar zijn nu bijna voorbij en voor al de mensen die betrokken zijn bij het overlijden van echtgenoten en biljartvrienden komt een nieuw jaar inzicht, ook voor mij dus. Laten we hopen dat dat nieuwe jaar geeft wat wij allemaal willen: gezondheid, geluk, rust en veel heel veel steun en liefde. Ik ga dit jaat afsluiten met een huis vol mensen, dat is waar ik deze jaarwisseling behoefte aan heb, mensen die heel het jaar voor mij klaar hebben gestaan. Bedankt hiervoor. Ik noem niet snel namen in mijn blog, toch wil ik Jo en Ad, ook bedankt, een fijne jaarwisseling wensen en we gaan er tegen aan volgend jaar.
Het is alweer 2de kerstdag en die is ook bijna voorbij. 1ste kerstdag heb ik het hartstikke gezellig gehad. Samen met mijn moeder, mijn broer en zijn vrouw. We hebben kleine hapjes gegeten en een kaartje gelegd, dat was lang geleden. Ook mijn moeder heeft het naar de zin gehad en dat is toch belangrijk, want ook zij mist Rien met zulke dagen. Vandaag is het wat minder. Ik ben wel op de koffie geweest maar de dag duurt toch lang. Mijn aanspraak is in Amsterdam en dat is ook vreemd. Vanavond komen buren van de gallerij en Jopie een potje kaarten, dat is natuurlijk heel gezellig. Je hebt de medemensen toch nodig en gelukkig zijn die er ook. Oudjaar zijn we met een heel stel en daar verheug ik me wel een beetje op. Zo wordt het jaar afgesloten en kunnen we aan een nieuw beginnen.
Deze week heb ik ervaren als een van de zwaarste weken tot nog toe dan. Wat het volgende week wordt weet ik niet maar ik hoop dat het een beetje mee gaat vallen. Wat een emotioneele tijd, ik had dat nooit kunnen denken, maar nu ben ik erachter. Ook in mijn omgeving merk ik het op, er zijn nog wat mensen die het enorm moeilijk hebben nu. Kaarten schrijven met alleen jou naam, overal heerst kerstsfeer en dat is wat jij nu net niet op kunt brengen. Wat meer boodschappen, toch voor een persoon minder. Allemaal van die kleine dingen die bij elkaar een berg emotie's teweeg brengen. Morgen onze trouwdag, dan kerstavond!!! gevolgd door 1ste en 2de kerstdag. Wat zal ik blij zijn als deze dagen voorbij zijn. Nog even doorbijten naar oud-en nieuwjaar, dan is het 2008 en beginnen we hopelijk aan een beter jaar, slechter kan al haast niet. Het is geen vrolijk stukje deze keer maar dat verraad wel mijn gemoeds stemming en dat moet ook kunnen. Groeten Surfmary
Na een fijne sinterklaastijd, ik ben echt verwend van een heerlijke geur tot snoep en mooie gedichten, is de tijd van kerst aan gebroken. Ik heb het huis een beetje versierd, dat hoort er toch wel bij. Het ziet er heel gezellig uit en dat moet ook met kerst. Het is natuurlijk niet een gewone kerst, een kerst zonder Rien. Maar ook daar probeer ik wat moois van te maken. Gisteren was het kerstmiddag van de wijk. Een heel geslaagd kerstfeest met allemaal gezellige mensen, fijne muziek en heerlijk eten. Wat wil een mens nog meer? Het is zo fijn om met deze dagen met vrienden bij elkaar te zijn en dat waren we. We hebben gezellig samen gegeten en een paar borreltjes gedronken, dat moet toch kunnen. Nog even dit. Het orkestje waren twee mannen en een daarvan heeft nog met Rien, heel vroeger, in hetzelfde orkestje gespeeld. Hij hoorde mijn naam en vroeg toen meteen: ben jij de vrouw van Rinus? ik zei: dat was ik in ieder geval wel maar Rien is helaas overleden, daar schrok hij enorm van en zei hoe is het mogelijk. Hij heeft nog wat foto's van die tijd en die zal hij e-mailen zodat ik ze ook krijg. Wordt je op zo'n gezellige middag toch nog geconfronteerd met het verlies en dat was even een minder gevoel. Je wordt dan weer emotioneel en voelt je K. Maar gelukkig hebben de mensen het door en wordt er gauw iets voor de dag gehaald. Loten verkopen en dan heb je zo weer andere praat. Al met al een zeer geslaagde middag die we gezamelijk met een biertje afgesloten hebben. Morgen krijg ik een eter en heb beloofd om Indisch te koken, weer iets om naar uit te kijken en zo proberen we dit jaar toch nog een beetje gezellig af te sluiten. Over oudjaar kom ik nog een keer terug. Groeten Surfmary,
Sinterklaas 2007 is weer voorbij. Wij hebben dat gisteren al gevierd samen met de 85ste verjaardag van mijn moeder. Een leuke avond toch wel, ondanks dat er iemand ontbrak Laura en Ronald hadden dat goed begrepen en ik wil jullie het gedicht dat bij mijn cadeau zat niet onthouden.
Lieve Marianne,
De Sint heeft vernomen, dat iets moois uit je leven is genomen.
Een hoop verdriet en pijn, waarom moet het leven zo hard zijn.
De Sint hoopt dat de feestdagen, toch iets moois bij kunnen dragen.
Hopelijk kun je van deze kleinigheidjes genieten, veel liefs van de Sint en haar pieten.
Dit gedicht is al een cadeau op zich. Laura en Ronald bedankt en ome Rien was ook gisteren een beetje bij ons.
Een nieuwe maand. November, met zijn verdrietige herinneringen en de verjaardag van Rien, ben ik redelijk goed door gekomen. De kerstmarkt daarvan heb ik jullie al verteld, hartstikke gezellig. Zondag heb ik Indisch gekookt voor mijn vriend, dat had ik al even geleden beloofd en dat was heel gezellig. Deze week was er een sinterklaasfeest van de kaartclub en een tonproat-avond van de wijk waarin ik woon. Wat het sintenfeest betreft moest ik natuurlijk bij de sint komen(kennis), maar ik kreeg een complimentje en niet op mijn donder, dat viel alles mee. De tonproat-avond dat was één groot feest. Er was een bloaskapel die de muziek verzorgde en dan natuurlijk de mensen in de ton. Het was grandioos en ik zou dat voor geen geld hebben willen missen. Ik heb in tijden niet zo gelachen, echt gelachen dan tenminste. Even iets heel anders en dat gelde ook voor de mensen die ook meegekomen waren. Geen spijt dat ik gekomen ben hoorde ik steeds, in tijden niet meer zo gelachen en dat heb je gewoon nodig om het een beetje te verwerken wat mij en deze mensen is overkomen. Nu december nog en dan begin ik aan een nieuw jaar. Één troost heb ik, als je dat tenminste zo kunt noemen, vorig jaar in deze maand wisten we dat het een slecht jaar zou worden nu hoop ik op een goed en gelukkig jaar zonder ziekten en veel vrienden. Zo probeer ik er het beste van te maken en dat lukt aardig met de hulp van veel mensen. Deze week weer een beetje beschreven en jullie horen weer van mij. Groeten Surfmary,
Weer eens achter m'n pc. Deze week is buiten verwachting snel voorbij gegaan. Dinsdag kreeg ik al een kaartje om aan de geboortedag van Rien te denken. Van een nichtje die op dezelfde dag jarig is. Woensdag zijn we naar de kerstmarkt in Oberhausen geweest en dat was heel gezellig. Er is een groot winkelcentrum,CentrO, dat overdekt is en buiten stonden 145 kraampjes met allerlei kerstartikelen en veel, heel veel eten. Het was lekker weer geworden en hebben dan ook gezellig geslenterd langs de kraampjes en in het centrum. We konden natuurlijk de verleiding niet weerstaan om zo'n grote braadworst te verorberen. Smaakte goed . Ik heb nog wat leuke dingetjes gekocht voor Ronald en Laura om met Sinterklaas te geven. Afgesloten hebben we met een etentje en de dag is omgevlogen. Het is natuurlijk wel een beladen dag maar die kun je ook doorbrengen zodat je je verdriet een beetje vergeet en dat is gelukt. Fijn toch. Donderdag nog een kaartje van mijn vriendin; ik denk aan jou vandaag. Heel attent. Ook hoor ik van verschillende mensen die een lichtje aangestoken hebben voor Rien. Het voelt goed als mensen aan je denken en dat ook laten blijken of horen. Vrijdag zijn mijn moeder, mijn broer met Lia en de zus van Rien met haar man op visite geweest. Het voelde fijn en ik vond het toch een heel klein beetje verjaardag. Vandaag krijg ik opnieuw bezoek Hans en Nell,vroegere buren, komen na een lange tijd gezellig buurten. Tot hier maar weer en jullie horen van mij. Groeten Surfmary,
Een beetje zoet de kleur en ik hoop dat de kleur mij een beetje opbeurt. Het blijft een rot maand om het zo maar eens uit te drukken. Hij loopt op een eind en dan komt er een nieuwe maand; DECEMBER. Met verjaardagen, sinterklaas, kerstmis en natuurlijk oud-en nieuwjaar. Het enige lichtpuntje dat er is, vorig jaar wisten we dat het een klote jaar zou worden en nu hoop ik dat dit nieuwe jaar beter nieuws brengt. Ook de verjaardag van Rien, 21 november, komt eraan. Ik heb besloten deze dag weg te gaan en te proberen hem zo ontspannen mogelijk door te brengen. Een kerstmarkt lijkt mij wel een goede afleiding. Vrolijke kraampjes en veel mensen die hun inkopen doen. Ikzelf zal ook kijken naar wat nieuwe dingen voor de komende kerstdagen. Zo sukkel ik het jaar wel uit met veel medeleven van de mensen om me heen. Dat doet goed, zonder dat zou ik het niet redden. Dus iedereen bedankt voor zijn of haar hulp hoe miniem ook. Jullie horen weer van mij na de kerstmarkt. Groeten Surfmary,
Weer een begrafenis van een biljarter, de zoveelste in de rij. Weer naar een begrafenismis en naar het crematorium. Weer wordt je herinnerd aan wat jou is overkomen en dat duurt weer en paar dagen voordat je je draai weer hebt gevonden. In deze sombere maand word ik dikwijls verdrietig en valt het gemis zwaar. Toch probeer ik er het beste van te maken en doe allerlei(leuke)dingen. Vrijdag ben ik uitgenodigd om samen met mijn buren en nog een vrouw, die ook alleen is, uit eten te gaan. Hartstikke leuk, maar beleef ik dat ook zo? Natuurlijk menen de mensen het allemaal goed maar het blijft zwaar. Deze week ook een jaar geleden dat we contact hadden met Ed van de Berge. Die heeft Rien nog een paar keer behandeld voor de pijn en gelukkig hielp dat, niet dat hij er beter door werd maar de pijn was te dragen. Allemaal dingen die in deze maand een jaar geleden zijn. Vandaag worden hopelijk ook mijn problemen met mijn telefoon(dode lijn) opgelost. Dan ben ik weer bereikbaar maar voornamer, ik kan weer bellen. Voor vandaag mijn hart weer gelucht, jullie horen van mij. Dit menneke staat voor mijn keukenraam en daar word ik vrolijk van. Groeten Surfmary.
Ik ben weer actief op mijn blog geweest en heb er een nieuw filmpje op gezet. Aan de linkerzijde na Tarkan. Het zijn een combinatie van foto"s van het uitstrooien van Rien en vakantie's in Friesland. De muziek van Enya omlijst het geheel. Ik vind her heel mooi geworden. Ga maar eens kijken en luisteren. Verder probeer ik deze moeilijke maanden, november met Rien z'n verjaardag en december met al de "feestdagen", zo goed mogelijk door te komen. Door me bezig te houden met o.a kaarten en de bridgcursus gaat de tijd, hoop ik, een beetje sneller en is het zo weer voorjaar. Ook familie, vrienden en kennissen doen hun best en dat waardeer ik. Toch zal ik blij zijn als dit eerste jaar voorbij is en alles niet meer de eerste keer zonder Rien is. Ik heb nog een toepasselijk plaatje gevonden. Tot schrijfs. Groeten Surfmary,
Een mooie lichte kleur deze keer voor de tekst. Gisteren was de herdenkingsdienst in het verpleeghuis waar Rien overleden is: De Haazelaar. De zus van Rien en mijn broer waren ook gekomen en dat is een heel fijn gevoel, niet alleen te zijn. Maar daar heb ik toch al niet veel last van. Het was heel mooi opgezet. Het koor van het huis was aanwezig met een pianiste en een violiste die verzorgde de muzikale omlijsting met licht klassieke muziek. Van elke verpleegafd. was een verpleegkundige die de namen van de overleden mensen van de desbetreffende afd. voorlas. In totaal 131 mensen in 1 jaar, dat zijn er naar mijn gevoel best veel. Op een grote tafel werd er telkens voor een overledene een kaarsje aan gestoken dus een zee van licht. Er omheen zand gestrooid waar voor elke overledene een steen met zijn of haar naam. Later mochten we de steen ophalen die bestemd was voor jou partner, ouder, broer of zus. Na de plechtigheid werd er koffie geschonken en kon je een praatje maken met de mensen die je kende en dat zijn er een hele boel want de moeder van Rien heeft 10 jaar daar gewoond. Nu kwam ik voor iemand anders en dat was best zwaar. De meeste mensen hebben Rien natuurlijk goed gekend en niet wetende dat hij overleden was schrokken ze er allemaal enorm van. Veel medeleven en dat doet toch weer goed. Rond 21.00uur was ik weer thuis en ik had er een goed gevoel aan over gehouden. Even iets anders nog. Mijn linker flank speelde weer flink op en ik dacht natuurlijk weer direckt aan mijn long, maar nee, het was waarschijnlijk een rib of spier die in de verdrukking heeft gezeten. Met veel paracetamol is het te verdragen en ik hoop er met een paar dagen vanaf te zijn. Verder gaat het best goed en dat probeer ik maar vol te houden. Jullie horen mij wel weer als ik weer wat te vertellen heb.
Hallo Bloggers, Herfstkleuren zo is mijn gevoel. De eerste herfst zonder Rien dus alleen. Vroeg donker, morgen weer een uur eerder, guur weer met veel wind, nat en kou. Wat een vooruitzicht. Vroeger nooit bij stil gestaan maar nu denk ik er steeds aan. Daarbij is november ook al een maand van herdenken en de verjaardag van Rien. Ik vraag me af hoe ik deze tijd, ook december natuurlijk, een beetje zonder kleerscheuren doorkom. Met een goed boek en wat gezellige lampjes zal ik het proberen zo goed mogelijk te doen. Ook mensen om mij heen hebben het nu in deze tijd moeilijk en samen proberen we er toch maar iets van te maken. Na deze moeilijke tijd komt er weer een nieuw jaar en daar gaan we maar voor. Deze week was het herfstvakantie dus geen bridge en yoga. Volgende week gaat alles weer als vanouds en heb ik mijn bezigheden weer. Maandag heeft het verpleeghuis, waar Rien overleden is, een herdenkingsdienst georganiseerd voor alle mensen die dit jaar daar overleden zijn. Toch heel attent en ik ga daar beslist heen. Niet makkelijk maar ik doe het wel. Genoeg gemauwt maar dat moet kunnen op z'n tijd. Jullie horen weer van mij.
Deze week weer een drukke week met 6 verjaardagen enwel vorige week zaterdag, afgelopen woensdag, vandaag en morgen nog een. Daar tussenin het jaarlijkse biljartfeest van de verening waar Rien biljarten.Ik was van harte uitgenodigd en dat vond ik heel fijn. Ik hoor graag bij deze mensen, het is zo"n hartelijke en hechtte club daar geniet ik nog altijd van. Bovendien is het een fijn gevoel als mensen je niet vergeten zijn. Een succes eerste klas. Het eten was voortreffelijk de mensen waren allemaal even vriendelijk. Het is een mooi stel van 25 mensen bij elkaar. Ze zijn echt wel aan elkaar gewaagd en dat merk je meteen aan de sfeer, heel gezellig. Het zou echt jammer zijn als het de laatste keer is geweest dat ik erbij was. Maar wat er volgend jaar weer is dat kan ik nu nog niet weten en daarom heb ik enorm genoten van deze avond. De verjaardagen vallen een beetje moeilijk maar ook daar ga ik naartoe al is het maar een paar uurtjes. Ze begrijpen het heus wel. Bovendien is het allemaal familie van Rien dus weten ze wel waarom ik niet een hele avond blijf. Jullie horen weer van mij.
Vrijdag 12 oktober alweer 7 maanden geleden dat Rien is overleden. Dus had ik het goede plan, dat dacht ik tenminste, naar Friesland af te reizen. Nou dat bleek achteraf niet zo'n goed plan te zijn. Ofschoon ik met een vriend ben gegaan, is het toch heel zwaar om op de uitstrooiplaats te komen. Op het moment dat ik daar ben voelt het heel goed, maar dan kom je ook weer een keer thuis en daar gaat het helemaal mis. Ik ben dan mijn emotie"s niet te baas en de ene na de andere huilbui overvalt mij dan. De buren vangen mij dan goed op maar ik blijf nog lang verdrietig. Ik moet vanavond nog naar een verjaardag daar heb ik niet veel zin in maar ik ga toch maar even. Morgen komt er een oud collega en hele goede vriend van Rien op bezoek. Fijn dat de mensen mij niet vergeten zijn. Morgen gaat het beter zegt een gezegde en ik hoop maar dat dat uitkomt. Dus op naar een nieuwe dag met hopelijk minder emotie"s. Volgende week heb ik het druk met veel verjaardagen en het jaarlijkse feest met de biljarters. Dit jaar ben ik nog vanharte uitgenodigd en daar ben ik heel blij mee. Een verzetje kan nooit geen kwaad en ik ga er dan ook met veel plezier naar toe. Voor nu even genoeg, jullie horen weer van mij.
De kleur verraad mijn stemming een beetje zoet, toch? Het etentje met mijn vriend was hartstikke gezellig en wat mij betreft voor herhaling vatbaar. Na zo'n lange tijd, dat geldt ook voor hem, is het fijn om met gezelschap iets te ondernemen en een simpel etentje is dan al genieten. De gerechten smaakte goed en met een flesje wijn was het goed toeven aan ons tafeltje. Verder gaat de bridge-cursus ook goed. Daar is het lachen geblazen als we moeten spelen na de theorie. Ook ben ik gevraagt om mee te kaarten bij buren van onze flat, hééééééél gezellig. Voor de wintermaanden heb ik genoeg te doen. Het rikken bij het verpleeghuis is ook heel leuk en zo worden mij weken gevuld en dat bevalt mij wel. Na wat mindere dagen, want die zijn er natuurlijk ook, gaat het nu weer prima met mij en hoop ik maar dat het steeds beter gaat. Maar voorlopig mag ik niet mopperen. Gisteren nog even op en neer naar Limburg geweest met mijn moeder. Dat was ook al weer een hele tijd geleden en voor mijn moeder en haar zus was het weer gezellig kletsen en verhalen ophalen. Bloggers ik ga stoppen en volgende keer, wanneer dan ook, horen jullie mij weer.
Vandaag zal ik weer eens wat schrijven. Deze week ben ik heel druk geweest. Zondag voor de laatste keer dit jaar naar Ochten. Ik ben al vroeg gegaan. Het was heerlijk weer en hebben dan ook heel de dag buiten kunnen zijn. Lunchen, thee drinken en 's avonds eten. Ik had een grote pan spaghetti meegenomen en dat smaakte wel na een hele dag buitenlucht.'s Middags zijn we naar het pontje van Wamel geweest en daar lekker op een terrasje gezeten, in het zonnetje. Maandag een vergadering voor het feest van het 50+club jubileum.Dinsdagmorgen eerst yoga en daarna hebben we,een goede vriend en ik, de caravan van de camping gehaald en naar de winterstalling gebracht. Ook daar ben je ruim een halve dag mee bezig, niet zo erg hoor want het was mooi weer,zonnetje en ik was niet alleen. Ook die dag hebben we gezellig buiten kunnen eten en daarna op ons gemak de caravan op zijn plaats gezet. Dinsdagavond bridgeles dus een volle dag. Woensdag op bezoek in het ziekenhuis bij Laura(Rotterdam) samen met Ronald mijn neef. Donderdag boodschappendag met mijn moeder en 's avonds wederom kaarten. Vanavond op bezoek bij een kennis in het verpleeghuis en dan even rust. Morgen zaterdag zal niet veel brengen en zondag uit eten met die goede vriend. Ik verheug me er echt op. Na een lange tijd weer eens uit in gezelschap,dat is toch wel fijn. Dus deze week was echt heel druk maar dat is niet erg beter dan dat ze je vergeten.
Ik ben Krooswijk Marian, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Surfmary.
