Taalkundig-culturele democratie kan slechts gerealiseerd worden door gebruik van een Gemeenschappelijke, Eenvoudige, Neutrale, Tweede (= G.E.N.T.) taal, zoals het Esperanto.
28-09-2010
Esperanto en Europese Dag van de Talen - reactie N-VA 28/09/2010
Esperanto en Europese Dag van de Talen
Geachte Heer Van Erpe,
Ik zal u waarschijnlijk moeten ontgoochelen. De N-VA heeft geen partijstandpunt over het Esperanto als tweede taal voor iedereen. De partij neemt niet over alles partijstandpunten in en laat sommige terreinen over aan de persoonlijke overtuiging van leden en mandatarissen. Als dat niet zo was zou de partij een totalitaire partij zijn, die alles dwingend wenst te regelen.
Dat betekent daarom niet dat mandatarissen of leden geen standpunt mogen innemen. De partij heeft bij mijn weten geen bezwaar tegen het gebruik en het propageren van Esperanto als brugtaal. Misschien was het inderdaad veel beter geweest indien het Esperanto die status had verworven, zeker in de Europese Unie. Dat zou zo meen ik - geen slechte zaak zijn geweest voor de kleinere talen. Die kleinere talen komen vandaag gemakkelijk in de verdrukking door dominante talen. Dat is ook zo voor het Nederlanders, die geen kleine maar een middelgrote taal is. Wie gevoelig is voor de positie van het Nederlands in Europa kan geen bezwaar maken tegen het gebruik van Esperanto als brugtaal in het Europees parlement en de instellingen. Dit is mijn persoonlijk standpunt, geen partijstandpunt.
U weet echter ook dat dit niet het geval is. Volgens mij is het een kwestie van macht. Taal is macht. Esperanto is er niet in geslaagd die positie als brugtaal af te dwingen. De machtige talen (in Europa vooral Engels en Frans, ook wel Duits, Spaans en Italiaans) konden zo hun dominante en expansieve positie vrijwaren. Je kunt dat betreuren, maar het is de werkelijkheid.
U haalt ook aan dat het Esperanto een belangrijke troef zou kunnen zijn in de methodiek van het taalonderricht, zowel van de moedertaal als van vreemde talen. Ik ben persoonlijk van mening dat u daar zeker een punt hebt. En u klaagt erover dat Esperanto als een oplossing voor het wereldwijde communicatieprobleem door pers en media, maar ook door academici en politici nog steeds wordt genegeerd. Ik zal dat niet ontkennen. Ik weet ook niet of dat zozeer een kwestie is van kwade wil. Ik vrees dat Esperanto niet gezien wordt als een ernstige oplossing.
Ik was in mijn vorige loopbaan als krantenjournalist jarenlang een hardnekkig verdediger van het Nederlands in Europa. Daarbij heb ik ook nog wel aandacht besteed aan wat de esperantisten als boodschap te vertellen hebben, maar ik geef toe dat ik daar als journalist niet elke dag moest over schrijven. Maar ik heb het wel nog gedaan.
Ook in de politiek zullen er wel mensen zijn die uw boodschap niet zomaar opzij willen schuiven, wellicht zonder dat ze er elke dag mee bezig zijn. U hebt altijd het recht contact te nemen met politieke mandatarissen. Geschikt zijn natuurlijk de Europese parlementsleden, die meer dan wie anders met taaldiversiteit, maar ook met taalverdrukking, worden geconfronteerd. De N-VA heeft slechts één Europees parlementslid, die alle Europese kwesties ter harte moet nemen. Frieda Brepoels is zeker begaan met de problematiek van de talen.
In mijn kleine speurtocht vond ik nog wat anders. Een Vlaams parlementslid van de N-VA, Mark Demesmaeker, diende in 2006 een voorstel tot decreet in om het straatbeeld (vooral in zijn Vlaams-Brabant) zoveel mogelijk Nederlands te houden, nadat een marktreglement in Merchtem door de gouverneur en de bevoegde Vlaamse minister was vernietigd. Hij werkte een voorstel van decreet uit dat het principieel eentalig karakter van het Nederlandse taalgebied wilde beschermen en versterken. Maar hij vermeldde ook uitzonderingen en gaf het Esperanto als voorbeeld. Ik citeer uit zijn overweging:
Het voorstel bepaalt dat ook particulieren die gebruik maken van publieke ruimtes of voorzieningen om zich met een boodschap of bericht tot anderen te richten, dit in het Nederlands moeten doen. Uiteraard kunnen er uitzonderingen worden toegestaan. Het doel van het decreet is immers duidelijk: het versterken van het eentalig karakter van het Nederlandse taalgebied. Iemand die een cursus Esperanto organiseert kan dus zonder problemen folders en brochures in het Esperanto verspreiden, ook in publieke ruimtes. Ook in het kader van toeristische activiteiten en initiatieven kunnen uitzonderingen worden toegestaan .
Het ging hierbij uiteraard niet in de eerste plaats om het Esperanto. Uit het voorbeeld leid ik toch af dat de Vlaamse volksvertegenwoordiger met enige sympathie het Esperanto als uitzondering vermeldde. Zonder een enquête te hebben gedaan, vermoed ik dat dit voor diverse parlementsleden van de N-VA zal gelden.
Ook zonder u een duidelijk partijstandpunt te kunnen meedelen, wil ik toch mijn waardering voor uw werk en de standvastigheid waarmee u dit doet tot uitdrukking brengen.
De Europese Dag van de Talen - mail aan 'De Zevende Dag'
Europese Dag van de Talen.
In De Ochtend hoorde ik de Vlaamse minister Pascal Smet volop pleiten voor het Engels als lingua franca in Europa.
Wie a zegt moet ook b durven zeggen. Wil je een vreemde (etnische) taal op een aanvaardbaar niveau beheersen, dan moet je ze van jongsaf en op een intensieve manier leren, m.a.w. vanaf de lagere school en misschien zelfs vanaf de kleuterschool. Wie hiervoor kiest, moet het ook niet meer hebben over culturele verscheidenheid in een multiculturele samenleving. Dit leidt tot een uniculturele, angelsaksische samenleving, een proces zich reeds op dit moment voltrekt door de feitelijke aanvaarding van het Engels als lingua franca.
De EU zou dan ook haar eigen pricipes loochenen, namelijk de gelijkheid van talen en burgers. De samenleving wordt opgesplitst in enerzijds een kleine minderheid die het Engels als moedertaal heeft (de NESsys= Native English Speakers), de eersterangsburgers, en alle anderen die gedegradeerd worden tot tweederangsburgers, de communicatief gehandicapten.
Wat het principe meertaligheid als norm betreft, hoef je geen universitair diploma te hebben om te beseffen dat dit een utopie is, want elitair: velen hebben reeds moeite om de moedertaal in voldoende mate te beheersen, laat staan dat ze zich ook nog vlot moeten kunnen uitdrukken in meerdere andere talen.
De enige democratische, niet- discriminerende oplossing voor het internationale communicatieprobleem is het invoeren via het onderwijs van een Gemeenschappelijke, Eenvoudige, Neutrale, Tweede (G.EN.T.) taal, een brugtaal, zoals het Esperanto: aanvaardbaar voor iedereen en haalbaar voor iedereen. Dat vereist echter een open, kritische geest, gezond verstand en intellectuele nederigheid
Is er dan geen enkel journalist, academicus, politicus die deze kwaliteiten combineert?
Meer info: http://blog.seniorennet.be/taaldemocratie
Betreft: Europese Dag van de Talen (26 september 2010).
Het themavoor 2010is Talen bouwen bruggen! Dit betekent dat we de focus leggen op een vreemde taal als verbinding tussen mensen van verschillende achtergronden en culturen. De taal van een ander begrijpen betekent toenadering tot de ander en tot de wijze waarop hij in het leven staat. De Europese Dag van de Talen is dus voor iedereen en voor alle talen. (http://www.ond.vlaanderen.be:80/edt/default.htm)
Reeds sinds 1887 bestaat er een brugtaal, het Esperanto, die speciaal ontworpen werd om mensen van verschillende achtergronden en culturen met elkaar te verbinden. Deze taal vergemakkelijkt de toenadering tot de ander en tot de wijze waarop hij in het leven staat.
Experimenten toonden aan dat een plantaal, zoals het Esperanto, een belangrijke troef in de methodiek van het taalonderricht kan zijn, zowel van de moedertaal als van vreemde talen. Esperanto is bovendien voor velen een stimulans om andere talen te leren. (http://egalite.freeweb.hu/salto/saltonl.htm) Toch wordt deze democratische, realistische en (economisch-sociaal-intellectueel) niet-discriminerende oplossing voor het Europese en, bij uitbreiding, het wereldwijde communicatieprobleem zowel door pers en media, als door academici en politici nog steeds genegeerd.
Een Europese Dag van het Esperanto, de (tweede) taal voor iedereen, is dan ook waarschijnlijk nog niet voor morgen!
Latijn en/of Arabisch in het eerste jaar middelbaar ?
Minister Pascal Smet is blijkbaar gewonnen voor de idee om deze twee talen in het eerste jaar middelbaar onderwijs als (keuze)vak aan te bieden omdat dit een ideale aanvulling op de andere klassieke talen is.
Ik zou de minister in dit verband willen wijzen op de didactische voordelen van het onderricht van een plantaal, zoals het Esperanto.Professor Helmar Frank toonde dit reeds aan in 1982 in het Instituut voor Kybernetica te Paderborn via experimenten i.v.m. taaloriënterend onderricht (TOO). Ook in andere universiteiten (ondermeer in Hongarije, Rusland) gebeurden analoge pedagogische experimenten. De resultaten toonden aan dat TOO van de internationale taal Esperanto werkelijk een leervergemakkelijking veroorzaakt omwille van de toegenomen efficiëntie en dit niet alleen voor het leren van talen.
Invoering van het Esperanto in het onderwijs heeft nog een bijkomende troef: het verschaft (ook) de (zwakkere) leerlingen met een minimale investering van tijd en energie een eenvoudig, doch volwaardig, en neutraal communicatiemiddel waarmee ze, o.a. via het internet, wereldwijde contacten kunnen leggen, jaarlijks aan tientallen internationale bijeenkomsten kunnen deelnemen, toegang krijgen tot een uitgebreid gamma van boeken en tijdschriften, enz. Een grenzeloze uitbreiding van de culturele horizon!
Toch vinden de verantwoordelijke (Euro)politici het nog steeds niet nodig zich hierover eens ernstig te bezinnen en de mogelijkheden van een plantaal op onbevooroordeelde, wetenschappelijk verantwoorde manier te onderzoeken.
Oprechte hoogachting,
Dan Van Herpe Koningin Fabiolalaan 2 2360 Oud-Turnhout
Als iedere Europese scholier gedurende 1 jaar 2 uur per week Esperanto zou leren, eventueel via het internet (www.lernu.net), dan zouden velen bekwaam zijn een vlot gesprek te voeren. Ook het lezen van boeken en tijdschrijften zou weinig problemen leveren. Op die manier kan je met een minimale investering van tijd, geld en energie ook je culturele horizon verrruimen. Niet alleen Europees, maar wereldwijd, China inbegrepen, en dit zonder taaldiscriminatie want op voet van taalkundige gelijkheid. Meer info: http://blog.seniorennet.be/taaldemocratie.
Misschien moeten ze het in de toekomst in het Engels proberen. Dan zitten ze tenminste op neutraal terrein.
Maar toch, is onderhandelen niet een beetje oorlog? En taal het belangrijkste wapen in de strijd? In een andere taal dan je moedertaal argumenteer je nooit zo scherp. Je reacties zijn minder subtiel. Je bent maar half zo ad rem.
Multinationals schakelen makkelijker over op het Engels als lingua franca. Dat heeft als voordeel dat negentig procent van de mensen rond de tafel niet in zijn moedertaal onderhandelt.
Je kan het ook anders stellen: tien procent (de NESsys: Native English Speakers) heeft het voorrechtzijn moedertaal te spreken. Pure discriminatie die men rechtvaardigt door te stellen dat negentig procent op voet van taalkundige gelijkheid (want non-NESSys) onderhandelt. Toch een rare manier van redeneren. Wat zou men zeggen als in de finale van de 100 m op de Olympische Spelen één atleet loopschoenen (spikes) mag aandoen en de overigen metgewone loopschoenen moeten aantreden. Die moeten dus niet zeuren, hé, want ze zijn veruit in de meerderheid en kunnen zeer zeker rekenen op begrip voor hun (ik parafraseer) onhandige of mindere snelle prestaties.
Er bestaat een neutrale taal, het Esperanto, die niemand als (enige) moedertaal heeft, die iedereen op voet van taalkundige gelijkheid stelt en die al meer dan 100 jaar haar degelijkheid en deugdelijkheid bewijst. Toch vindt niemand het nodig de mogelijkheden ervan op onbevooroordeelde, wetenschappelijk verantwoorde wijze te onderzoeken
NAMUR Le rêve fou dune seconde langue commune à tous visant à instaurer un dialogue interculturel entre les peuples tout en sauvegardant et en respectant la langue maternelle de chacun avait fini, au fil des ans, par être assimilé à une utopie.
Des associations actives à travers le monde continuaient, cependant, dy croire. Des indicateurs concrets démontrent, aujourdhui, que lespéranto retrouve une vigueur certaine, et que ce nest quun début
Premier indice : lattrait pour les méthodes gratuites dapprentissage en ligne de lespéranto ne cesse daugmenter, particulièrement auprès des jeunes. Un succès qui sexplique par la facilité et la rapidité avec lesquelles on peut maîtriser cette langue comptant seulement 16 règles de grammaire.
Sans compter que la langue internationale espéranto constitue le chaînon manquant entre la Toile fabuleuse ouverture sur le monde et la difficulté pour la majorité dentre nous de communiquer dans plusieurs langues.
Interpellant, également, le nombre de résultats 34.400.000 affichés pour le mot espéranto via le moteur de recherche Google.
Dans lencyclopédie Wikipédia, lespéranto se situe en 22e position sur les 269 langues répertoriées et classées selon le nombre darticles publiés : soit 127.527 articles pour ce qui est de lespéranto (statistiques de Wikipédia au 14 juillet 2010).
Cest néanmoins du côté de la Chine que lon trouve le dopant le plus actif de lespéranto. Une révolution qui se prépare depuis longtemps : cela fait plusieurs décennies que Radio Pékin émet en espéranto et que des cours despéranto figurent dans des programmes de formation des enseignants.
Mais cest depuis 2008 tout particulièrement que les signes dune réelle émergence de la langue se révèlent au grand jour. Cela se produit lors du forum des langues qui se tient en Chine, à Nanjing. Alors que 70 langues sont représentées et enseignées dans des cours dinitiation, lespéranto y est la langue la plus sollicitée par les participants, après langlais, et avant le français : du jamais-vu dans ce type de forum.
Autre signe de changement propice au développement de lespéranto : la position de plus en plus intransigeante des Chinois face à langlais. Forts du développement de leur commerce extérieur, les Chinois commencent à exiger, lors de tractations économiques internationales, que la langue de travail soit désormais la leur, plutôt que langlais. Le chinois plus précisément le mandarin étant la langue qui compte le plus de locuteurs au monde et la seconde à être la plus utilisée sur Internet.
À cela sajoutent les initiatives mises en place dans lenseignement avec des projets pilotes menés dans plusieurs classes décoles primaires : lespéranto y est enseigné comme première langue étrangère. Dans certaines universités, comme à Nanjing ville qui compte 6.000.000 dhabitants , cest le recrutement de professeurs étrangers capables denseigner lespéranto, en sus de leur langue maternelle, qui est désormais favorisé.
Léveil de la Chine va-t-il encourager le monde à communiquer sans suprématie dune culture sur lautre, plutôt que le faire trembler ? Une voie semble tracée
Ik hoorde net iemand zeggen dat communicatie zo belangrijk is. Meer dan 100 jaar geleden werd een eenvoudige taal uitgevonden, het Esperanto, die mensen van gelijk welk sociaal- intellectueel milieu de mogelijkheid biedt met elkaar te communiceren op basis van taalkundige gelijkheid en zonder taalkundige discriminatie. Dan bestaat er eens een eenvoudige, democratische, economische en efficiënte oplossing voor een wereldwijd probleem en dan wil men ze niet!
Hans Dobbelaere (14 uur geleden) heeft gelijk: Het gezond verstand moet blijkbaar nog uitgevonden worden...
En als de Europese Commissie nu eens zou beslissen om in heel Europa één (!) weekendcursus Esperanto te organiseren, dan zou de overgrote meerderheid van de burgers niet alleen over een woordenschat van vele honderden woorden beschikken, maar ook over de mogelijkheid om daarmee volwaardige zinnen te maken (zie: www.lernu.net). Zo zouden Jan en Jeanne modaal zich in heel Europa verstaanbaar kunnen uitdrukken. Meteen ook een beslissing waardoor de modale burger nog eens iets positiefs van de E.U. aan den lijve zou ondervinden.
Ik citeer uit uw tekst: Volgens het plan zal elke politicus in zijn eigen taal spreken, omdat op die manier iedereen zijn uiteenzetting in de beste omstandigheden kan doen.
Sta me toe hierbij een kritische bedenking te maken.
Ik vind dit terecht omdat je in een gesprek/discussie anders niet met gelijke middelen strijdt. De modale EU-burger kan echter niet op zoveel begrip rekenen. In Europa is het enkel de NESsys (native English speakers) gegeven om zich in de beste omstandigheden te kunnen uitdrukken gezien de feitelijke erkenning van het Engels als lingua franca. Pure discriminatie dus. En geen enkele politicus/politieke partij, academicus, journalist die zich daar vragen bij stelt. Terecht?
Met vriendelijke groet,
Dan Van Herpe Koningin Fabiolalaan 2 2360 Oud-Turnhout
Ben je wel tweetalig als je je op deze manier uitdrukt? Het valt me bovendien weer op dat het mensen zijn met taalkundig gemengde ouders (Marie Verberen) of mensen die hun studies in een andere dan hun moedertaal gedaan hebben (Candice) die voor meertaligheid als norm pleiten. Niet iedereen heeft die (sociaal-economische en/of intellectuele) kansen. Gedegen kennis van meerdere talen biedt een belangrijke meerwaarde maar geeft geen garantie dat je in Vlaanderen, België, Europa of wereldwijdkan communiceren. De enig mogelijke manier waarop dat probleem democratisch opgelost kan worden, is het invoeren via het onderwijs van een gemeenschappeljke, eenvoudige, neutrale, tweede (g.e.n.t) taal, zoals het Esperanto.
BRUSSEL - Jong VLD wil het Engels toestaan als beleidstaal, dit wil zeggen dat overheden gemeenten, de VDAB, de Vlaamse overheid, de fiscus met bedrijven en burgers ook in het Engels moet kunnen communiceren en niet langer alleen in het Nederlands.
De jonge liberalen willen ook andere taalwetten versoepelen, onder meer die over het taalgebruik in het bedrijfsleven zodat bedrijven ook met hun werknemers ook in het Engels kunnen communiceren. Dat besliste Jong VLD zondag op zijn congres in Antwerpen. Het was hun voorbereiding op het nakend ideologisch congres van de moederpartij, Open VLD.
***
Volgende reactie naar jong vld en guy tegenbos:
Eerst even komaf maken met de franstalige arrogantsia en dan de grenzen (nog verder) open voor de angelsaksische taalkundig-culturele bezetter. Kan het hypokrieter?
Voor het Frans klauwend op de achterste poten, voor het Engels kwijlend op de knieën!
Met vriendelijke groet,
Dan Van Herpe Koningin Fabiolalaan 2 2360 Oud-Turnhout
Godenverering met beslijkte voeten - DS, 6 april 2010, pag. 28
Geachte heer,
Betreft: Godenverering met beslijkte voeten.
Het tweede van de tien geboden van Vlaanderens mooiste stelt: Ken je talen. Volgens auteurSteven De Foer ben je best meertalig als je naar het Centrum Ronde van Vlaanderen komt. Eigenlijk bedoelt hij: Ken je plaats: spreek Engels. Blijkt namelijk dat je daar op deze hoogdag verder met Engels komt dan Nederlands. Parijs-Roubaix is óók een prachtwedstrijd, maar probeer daar maar eens een pint te bestellen in het Engels, zegt een Brit. Een mooie illustratie van de arrogantie van de NESsys (native English speakers): wat een achterlijke boeren zijn die Fransen toch als ze nog niet door hebben dat zij s werelds eersterangsburgers in hun moedertaal horen aan te spreken. Terwijl (sommige) franstaligen misschien nog de moeite zouden doen in Vlaanderen hun pint in het Nederlands te bestellen, vinden zij het de normaalste zaak dat zij altijd en overal het recht hebben hun moedertaal te spreken. Ook duits-, spaans- en (vul zelf maar aan)-taligen ondervinden dit aan den lijve. Maar: niet getreurd, beste NESsys, de wereld ligt aan jullie voeten. Het is enkel een kwestie van tijd. Geen enkel politicus, academicus, journalistdie er immers ook maar aan denkt een kritische bedenking te formuleren bij deze vorm van discriminatie, van taalkundig racisme.
Als Wallonië en de Brusselse rand engelstalig waren geweest, zou Dehaene nu niet met een probleem zitten. Voor het Frans klauwend op de achterste poten, voor het Engels kwijlend op de knieën!
Inderdaad: Godenverering met beslijkte voeten!
Met oprechte hoogachting,
Dan Van Herpe Koningin Fabiolalaan 2 2360 Oud-Turnhout
Kiezen voor een van de (als ik mij niet vergis) 23 officiële talen van de EU betekent automatisch een discriminatie van alle andere talen. De moedertaalsprekers van die ene taal krijgen zomaar de status van eersterangsburgers in de schoot geworpen. Alle overige burgers worden gedegradeerd tot communicatief gehandicapten. De enig mogelijke democratische, niet discriminerende en efficiënte oplossing voor het internationaal communicatieprobleem is de invoering via het onderwijs van een gemeenschappelijke, eenvoudige, neutrale, tweede (g.e.n.t.) taal als brugtaal: een plantaal, zoals het Esperanto. Voor meer info, zie:http://blog.seniorennet.be/taaldemocratie en www.lernu.net
Als je contact opneemt met een land waar een andere taal de officiële voertaal is, dan is het een vorm van respect voor dat land en zijn bewoners dat je dat doet in de officiële voertaal van dat land. Vermits het, noch voor de aangesprokene, noch voor de aanspreker, mogelijk is alle talen te beheersen, kan dit probleem op een democratische, niet-elitaire, niet-discriminerende manier opgelost worden via een brugtaal, via een Gemeenschappelijke, Eenvoudige, Neutrale, Tweede (G.E.N.T.) taal, zoals het Esperanto.
Europa-gevoel moet groeien - DS woensdag 10 maart 2010 - Auteur: Evita Neefs
Geachte mevrouw,
"Maar voor Europa is, bijvoorbeeld, een eenheidstaal niet aanvaardbaar. De EU heeft 23 officiële talen en dat aantal kan alleen uitbreiden, niet verminderen. Zonder respect voor de taal van zijn onderdanen verliest de Unie in de ogen van de burgers haar bestaansrecht."
Geen eenheidstaal, wel een 24ste officiële taal, een G.E.N.T-taal: Gemeenschappelijke, Eenvoudige, Neutrale, Tweede taal, zoals het Esperanto. Een (brug)taal met respect voor andere talen en culturen. Waarom blijft men de mogelijheid negeren om mensen met elkaar te laten communiceren op een eenvoudige, eerlijke, economische, efficiënte, democratische, niet-discriminerende manier via een G.E.N.T-taal?
Ik verwijs in dit verband ook naar mijn bijdrage van 12 december 2009 op uw artikel: "EU moet burger ankerpunt bieden".
Hoe multicultureel zijn onze gevangenissen ? Radio 1: De Ochtend - 15 februari 2010
Hoe multicultureel zijn onze gevangenissen?
Niet minder dan 110 verschillende nationaliteiten zitten er opgesloten in onze Belgische gevangenissen. Hoe gaan ze daar allemaal mee om ? Paul Dauwe, directeur van de hulpgevangenis Leuven Centraal.
Reactie:Communicatieprobleem in gevangenis
Waarom geen snelcursus Esperanto? Alle dagen 2 uur cursus en na 4 weken zullen velen zich al behoorlijk uit de slag kunnen trekken. Het zou tegelijkertijd een nuttige bezigheid zijn.
Gsm vertaalt terwijl u spreekt - DSonline 09 februari 2010
Gsm vertaalt terwijl u spreekt
Nieuwe smartphone Google combineert spraakherkenning met vertaalcomputer
·dinsdag 09 februari 2010
·Auteur: Elke Mussche
NVT - Binnenkort kunnen we telefoneren met iemand die een andere taal spreekt, zonder ook maar één woord van die taal te kennen. Google werkt aan software die telefoongesprekken simultaan kan vertalen.
Wordt talen leren overbodig? Wel als het van Google afhangt. De internetgigant werkt aan een smartphone met de kwaliteiten van een tolk die simultaan het telefoongesprek vertaalt. Telefoontje in het Japans of het Chinees? Geen probleem, aldus Franz Och, hoofd van de vertaaldienst van Google. 'De nieuwe dienst moet binnen enkele jaren beschikbaar zijn', zegt hij aan de Britse krant The Sunday Times.
'Elke dag verbetert de werking van de vertaalcomputer van Google omdat de database steeds groter wordt, maar gecombineerd met spraakherkenning mag je geen hoogwaardige vertalingen verwachten. Standaardzinnen moeten wel mogelijk zijn. Een eerste stap is dat je korte zinnen inspreekt om bijvoorbeeld de weg te vragen in een vreemd land of iets te bestellen op restaurant.'
En zeggen dat er al meer dan 100 jaar een eenvoudige taal bestaat die met een minimale investering van tijd, geld en energie door iedereen kan geleerd worden. Een taal waarover Maurice Genevoix, permanente secretaris van de Académie Française, stelde : Esperanto is in staat om de subtielste schakeringen van de gedachte en van het gevoel uit te drukken. Bijgevolg kan Esperanto gedachten weergeven op een juiste, literaire en esthetische wijze. De taal schenkt zelfs voldoening aan de meest achterdochtige en eigenzinnige geesten en is geen reden tot ergernis voor de voorstanders van de nationale talen . (Vraaggesprek met Pierre Delaire op Chaine Nationale - Parijs, 18 februari 1955)
Stel je voor dat men die taal al die tijd verwerpt vanwege kunstmatig!
Nog liever veel tijd, geld en energie besteden aan iets ... kunstmatig, dat slechts in beperkte mate, in beperkte omstandigheden, voor een beperkt aantal mensen nuttig kan zijn, dan het gezond verstand gebruiken. Een mens is toch een raar (en hypokriet) wezen, niet?
Met vriendelijke groet,
Dan Van Herpe Koningin Fabiolalaan 2 2360 Oud-Turnhout