|
|
Zoektocht naar een zinvollere realiteit |
|
20-09-2014 |
Wat ik geloof |
Wat ik geloof.Tastend naar de werkelijkheid 2014.09.14 Bestaat God? Neen. Hij is op komst. Er wordt aan gewerkt! Met onze inzet. Is er dan niets? Neen! Er was Niets. Alleen het compacte Niets zonder interne schuttingen noch verbanden, zonder veelheid, noch verscheidenheid. Dat Niets, âto apeironâ (Ïο αÏειÏον), dat compacte onbepaalde, waar niets iets was, niets zich onderscheidde van enig ander iets, zonder identiteiten, die poel van gesmolten lood zonder boven noch onder, zonder voor noch achter, zonder rechts noch links, zonder buitengrenzen noch centrum, die zat gevangen in de eigen compacte voldaanheid. Compact zichzelf te zijn. Onbelast met identiteiten. (Ik gebruik de term âgodâ verder niet wegens te beladen. Ik heb besloten de term âExuberanteâ te gebruiken. (Cf. In Rebekkaâs schoot, 2005, p. 60-61 (?)))          Tot dat compacte Niets uit zichzelf losbarstte in de oerknal, in de Big Bang en uiteen spatte in ontelbare splinters die buiten elkaar, los van elkaar wegzweefden. En die meteen weer naar een nieuwe samenhang tendeerden en langzaam, ook uit zichzelf, de âopen slotsâ van het Periodiek Systeem van Mendeljev opende en langzaam ook weer systematisch vulden.          De natuurwetenschappen bestuderen de universele verschillen en de gelijkenissen, met afwijzing van elke individuele identiteit. Zij houden zich bij de universele wetten, de noodzakelijke processen en de causale verbanden. De filosofie echter denkt na over de vrije tussenruimtes waarin individuele identiteiten tijdens toevallige ontmoetingen in vrije interactie treden met elkaar en met de kosmos, en dat Handelen is gestoeld op eigen verworven Kennis , op onafhankelijk Oordelen, op door inzicht gestuurd Selecteren en op vrij Beslissen. (K.O.S.B.H.)         In de evolutie van de kosmos observeren we een onafgebroken stuwing naar individualiseren, naar diversifiëren. Die evolutie demonstreert een veelheid en verscheidenheid van zelf ontwikkelde strategieën om de eigen individualiteit een toekomst te verzekeren via het ongeschonden doorgeven ervan aan nakomelingen. Nu, half september, staan de botten van de rododendron reeds gezwollen en klaar om na de winter open te barsten en te bloeien: de individuele toekomst is verzekerd. In mijn visie is de Big Bang een kenosismoment: het voldane, compacte âSeinâ ontledigt zich. Het geeft zo vrije ruimte aan eindige zijnden en geeft deze de kans om zelf de eigen grenzen in toevallige ontmoetingen met ander zijnden tegen elkaar af te tasten en vast te leggen en tevens wederzijds elkaars mogelijkheden open te leggen. Op zoek naar de mogelijkheden voor een eigen individualiteit. Op zoek naar mogelijkheden voor interacties, waarin de eigen individuele identiteit gerespecteerd wordt en tevens de individuele identiteit van de anderen tot ontplooiing kan komen en bovenal op zoek naar een overkoepelende samenhang waarin ieder zichzelf kan blijven. 2014.09.15 Leven. Individu Leven omgeeft ons: overal ontmoeten we een onstuitbare wil tot leven, tot blijven leven, en wel als individu. Alle leven is immers strikt individueel. Ik verleg een kei en daaronder vluchten wantsen weg, om zichzelf in veiligheid te brengen. Die wantsen willen onder die kei leven, wensen daar te overleven, en reppen zich daarom naar veiligere oorden. Overal zien we verscheidenheid woekeren en die dan angstvallig met onderscheidende eigenschappen en verschillen in stand houden. (Dat onvermengd behoud van de eigen groepseigenschappen en -verschillen was ook het opzet van Charles Darwin in zijn fameuze boek over âOn the Origin of Species by Means of Natural Selection, or the Preservation of Favoured Races in the Struggle for Life, (1859) waarvan steeds weer de twee helft van de titel verzwegen wordt. En ook van Gregor Mendel.)         Overal bemerken we een stuwing tot diversifiëring en tot individualisatie. Alle individuen wensen te leven en verzetten zich met alle middelen tegen het verlies van dat individuele leven. Leven ten koste van elke prijs. En leven als individu. Leven als individu doorgeven, dit leven ook als individu een toekomst verzekeren. Geen leven zonder individuen. Ik neem aan dat de Exuberante oorspronkelijk opgekloosterd zat in zichzelf, in de eigen volheid en oneindigheid, en dat hij zich ontledigde, zijn buik introk om ruimte te bieden aan eindige zijnden. ( Het âwoordâ, âDabarâ, (âJahweh sprakâ) van het scheppingsverhaal is deze ontlediging; het realiseert deze benaderbaarheid, het dimmen van de verschroeiende gloed. De schepper maakt eerst open ruimtes en bevolkt die dan.) Die eindige zijnden kregen de opdracht mee op zoek te gaan naar de volle identiteit van de Exuberante. Door hun eindigheid, hun pluraliteit en diversiteit kunnen die eindige zijnden ontelbare unieke identiteiten realiseren, als gestaltes van de in de schoot van de Exuberante gezichtsloos en identiteitsloos verborgen Gratiën. Daarom is onze eindigheid geen vloek maar een zegen; daarom is veelheid geen kwaal, maar een middel; daarom is verscheidenheid geen afwijking, maar een tasten naar de eindgestalte, het âEreignisâ van de Exuberante. Wij, de eindige zijnden, voltrekken die queeste en bouwen zo aan de eindidentiteit van de Exuberante. Wat een opdracht! Wat een glorieuze taak! Wat een wonderbaarlijke toekomst. De Exuberante zal zijn wat wij ervan maakten! En we zullen in onze individualiteit deel uitmaken van die eindidentiteit. Dat is de echte oneindigheid van de Exuberante. Wij zijn geen sterrenstof, maar de bouwstenen van het âEreignisâ van de Exuberante, van zijn volle gestalte. Elk individueel eindig zijnde. Dat was het grote risico dat de Exuberante liep bij de kenosis / schepping. (ÎºÎ±Î»Î¿Ï ÎºÎ¹Î½Î´Ï
νοÏ)(Daarom treur ik niet om mijn eindigheid, om de dood, om de moeilijkheden die het leven meebrengt. Ze zijn mijn privé-uitrusting!) Die taak tot die eindidentiteit van de Exuberante bij te dragen en ze gestalte te geven, krijgen alle levende wezens. Alle elementen, alle insecten, alle planten, alle dieren openbaren op hun wijze de verborgen mogelijkheden van de Exuberante. Alle mensen van alle rassen, van alle culturen en van alle confessies, allen samen en zonder uitzondering, elk op zijn unieke manier, geven een unieke individuele gestalte aan Gratiën van de Exuberante. Dat is de glorie van elk individu. Zo zal het als individu overleven in de Exuberante.         De Standaarde van 2014.09.16 meldt dat âachthonderd meter diep onder het eeuwige ijs van Antarcticaâ âvierduizend soorten levende wezensâ leven. Verbazingwekkend, toch! Geeft dat toch niet te denken! Het lijkt alsof in alle materie een wil tot leven stuwt. Alsof alle materie ten koste van veel inspanningen en het overwinnen van veel hindernissen toch tot leven wil komen. Elke vorm van leven lijkt beter dan louter materie te zijn. Een tweede versie:Wat geloof ik? Ik beschouw mezelf samen met alle eindige zijnden als een onmiddellijke medewerker van de Exuberante in zijn queeste naar zijn volle zelf. Alle eindige zijnden hebben een glorieuze taak: de gestalteloze, identiteitsloze Gratiën van de Exuberante te tooien met een unieke gestalte, met een unieke identiteit, die ze alle van elkaar onderscheidt en toch, met hun verschil, samen houdt. Daarom zijn die eindige zijnden eindig , zijn ze met zo velen, zijn ze zo divers en streven ze alle naar een individuele identiteit. Eindigheid, pluraliteit, diversiteit en individualiteit zijn daartoe onze geprivilegieerde hefbomen. Elk zijnde draagt zijn steentje bij tot de volle uitbouw van de onuitputtelijke glorie van de Exuberante.          De Exuberante kan vanuit zichzelf niet die over eindigheid, veelheid en diversiteit beschikken. Hij zat daarom opgekloosterd in zin volheid en oneindigheid. Opdat eindige zijnden in ontelbare hoeveelheid en diversiteit zouden kunnen bestaan, ontledigde hij zichzelf: de kenosis.          In al wat we zijn en doen zijn we zijn medewerkers. Medewerkers aan zijn queeste naar zichzelf, naar geïndividualiseerde Gratiën. Maar ook medewerkers die de Exuberante bij de anderen aanwezig kunnen brengen en zo die de anderen in hun taak de Gratiën te individualiseren bij te staan en elkaar in die taak te ondersteunen.( In âDer Ursprung des Kunstwerkesâ, 1937, beweert Heidegger, nadenkend over een tempel: âAber es ist ein Werk, das den Gott selbst anwesen läÃt und so der Gott selbst ist.â (p. 39, al. 12. 4. Reclam. Een lang te overwegen bewering!)          Zou het âEreignenâ van de Exuberante liggen in het hechter, het intenser worden van het verband tussen de individuele identiteiten? âWant God is liefde.â (2Jn, 4.8.) Liefde vooronderstelt een veelheid van individuele identiteiten. We zien in de evolutie van de kosmos twee tegengestelde bewegingen, die elkaar bij de hand houden, die ogivaal verbonden zijn:- De Big Bang beweging: het uit elkaar spatten uit de oorspronkelijke compacte eenheid. De groeiende diversificatie en individualisatie van de eindige zijnden: Ikke, Ikke, Ikke;- De zich intensiverende samenhorigheid, de âZusammengehörigkeitâ van alle individuele identiteiten. En die samenhorigheid voltrekt zich in de lege tussenruimte, in het utopia. (Cf UdK, II al. 36.1. & 2.)          In / door ons, in / door onze individualiteiten voltrekt de Exuberante zijn eigen âEreignungâ, komt hij tot zijn eigen volle wasdom, tot de volle ontplooiing van zichzelf, tot de individualisatie van zijn verborgen Gratiën en dat in intense samenhorigheid van alles met alles: de liefde. âGod is liefde.â          Waarheid opent steeds een onvoorspelbare toekomst en kan geen âadaequatioâ zijn, want dat is immobilisme. Ze lijkt ook niet op Descartes âcertitudeâ, want waarheid is springen in het duister, in het onzekere, in het verrassend nieuwe. Ze oogt op aanwinst, op uitpuilen, op uitstulpen, op over-grenzen en op springen in het onbekende. Waarheid is de risicoâs van het steeds weer beginnen âfrom scratchâ aan te durven. Waarheid moet overstijging inhouden, groei en beterschap. Excellentie. Onvoorspelbare emergentie. Zo werkt ook taal en spreken. Taal kopieert niet. Het sticht nieuw. Verhalen verrassen, zijn niet te sturen noch in te tomen: ze kunnen immers op elk moment alle kanten uit. Peripetieën!
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|