 |
|
Zoektocht naar een zinvollere realiteit
|
|
| 05-10-2014 |
 DENKEN |
DENKEN, EEN absolute MEERWAARDE2014.10.05N.a.v. H. Arendt, La vie de lâ esprit, 1, La Pensée, 20005, p. 23.« Rien de ce qui se voit, sâentend, se touche ne peut être exprimé à lâaide de mots égalant ce qui est donné aux sens. » (PT : Aristoteles, Over de ziel, 403a 5-10 : âανεÏ
Ï
ληÏâ [aneu ulès, zonder de materie]H. Arendt citeert Hegel : â Le ceci sensible est inaccessible au langage.â Denken echter overschrijdt de begrenzingen van de zijnden, van de kosmos, van wat louter hier en nu gegeven is, zichtbaar, hoorbaar, tastbaar. Alle denken neigt naar wat de grenzen van het eindige overschrijdt, tendeert naar het oneindige.Het echte denken ziet de kenosis, ( Men heeft weet van wat voorbij het berekenen van de Big Bang zou moeten zijn.) Denken ziet de samenhang, de cohesie, de richting van de ontmoetingen en de interacties tussen de eindige zijnden. (N. Elias: die samenhang is niet planmatig rationeel, maar ook niet irrationeel!) Denken reikhalst naar het eind-Ereignis. Denken durft de âvastighedenâ loslaten, die ene vogel in de hand loslaten en uitreiken naar de tien in de lucht.Denken overstijgt wat we zien, hoe, voelen. Het overspoelt ook de expressieve kracht van de taal. Daarom hebben we dichters nodig! Die durven het gegevene los te laten, eraan voorbij te gaan (Heidegger, H.J. van den Berg!)Daarom beweert Heidegger dat natuurwetenschappers niet kunnen denken: die zitten opgekloosterd in het ondermaanse. Gevangen in de kosmos.
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
