Verdriet

Verdriet, ach wie kent het niet!

om welk een oorzaak het ook mag zijn

u kent het uwe, en ik het mijn

Een geliefde, die u misschien verliet?

Ach noem maar op er is zo veel

waardoor men zorgen heeft en leed

of iets waar een ander…niets van weet

Een ieder, kent zijn eigen deel..

Ik schrijf dit niet, om u te kwellen

O!, nee..dat is mijn bedoeling niet!

maar juist als u, het niet meer ziet

Wil ik u, zo graag van Hem vertellen.

Je kunt makkelijk praten, zult u misschien zeggen

maar al mijn zorgen,en al mijn verdriet

daarvan weet jij toch niet?

Mijn vriend, mag ik proberen, het u uit te leggen…

Ik ken  iemand, zijn naam noem ik hier niet

die had veel zorgen, en zoveel pijn

zou er dan nergens uitkomst zijn?

Toen werd hij bemoedigd, door onderstaand lied!

Als ge in nood gezeten

Geen uitkomst ziet

Wilt dan nooit vergeten

God verlaat, u niet

Vreest toch geen nood

s’ Heren trouw is groot

Groter dan de Helper, is de nood toch niet?

Verbergt U zich voor mij o Heer?

Ik zoek U al dagen en nachten

Hoort U niet meer naar mijn klachten?

Biddend kniel ik voor U neer…

‘k Voel zo graag Heer,  Uw nabijheid

Geleid te worden door Uw hand

Maar ik word door duisternis overmand

Ik mis U, al zo’n lange tijd….

Vragen, vragen zoveel vragen

Mag ik van U het antwoord weten

Waarom?,.... bent U mij vergeten?

Luister nu toch naar mijn klagen….

‘k Verlang zo, naar een lieflijk woord

Als in de dagen van welleer

Maar nu gevoel ik dat niet meer

Blijven mijn gebeden onverhoord?...

Toch weet ik dat ik met al mijn zorgen

Met al mijn moeiten, al mijn verdriet

Mij tot U mag wenden die uitkomst bied

Toch weet ik mij in U geborgen…

Want eens hebt U toch gesproken

En dat zal steeds mijn vertrouwen zijn

In al mijn zorgen in al mijn pijn

Dat U heeld, wat is verbroken…

Want U zult mij niet begeven

En verlaten zult U mij ook niet

Want wie vertrouwend op U ziet

Schenkt U, onverdiend het eeuwig leven…

O Trooster wat een lieflijke woorden

Zend U tot een verbroken hart

Door Uw kracht verdwijnt alle smart

Verbonden met Uw liefdeskoorden….

Door dit te weten mag ik belijden

Omdat U het hebt beloofd

Een ieder die in U geloofd

Nimmermeer van de liefde van Christus zal scheiden…..

Ellende Verlossing en Dankbaarheid

Geboren in zonden, ontvangen in schuld

Dat zijn wij allen, het is ons onthuld

In de Bijbel is het te lezen

Door een ieder groot of klein

Dat wij allen kinderen van de eerste mens Adam zijn.

Het was alles zo heerlijk, zo prachtig, zo schoon

Hij had heel veel vrijheid, maar slechts een ding was verboon

Te eten van de boom der kennis des goeds en des kwaad

God schiep hem ook een vrouw haar naam was Manninne

Ze sprak met de slang toen kwam het verraad

De slang nu was listig vanaf den beginne

Hij heeft haar verleid, te eten van de boom

Ook gaf zij Adam, en hij at van de vrucht

Ze waren naakt, ontdekten ze met schroom

Toen maakten zij zich kleren van vijgenbladeren

En aan de wind hoorden zij de HEERE naderen

Die sprak Adam waar zijt gij?

Hier ben ik ‘k ben naakt en ik schaam mij

De HEERE sprak hoe weet gij dat

Heb je van die boom gegeten wat ik verboden had?

Ja de vrouw die U hebt geschonken om naast mij

te leven  die heeft het mij gegeven..

En de Heere sprak tegen de vrouw, waarom heb je dit gedaan?
De slang bedroog me, en bood het mij aan
Toen heeft de Heere een vervloeking over de slang uitgesproken
En werd de vriendschap tussen zijn en haar zaad verbroken
 

Was nu alles ja alles verloren?

Welnee  moet je maar eens horen

Er was een belofte en die is nu vervuld

Jezus nam op zich al onze schuld

Die Heiland die Liefdevolle Redder

Door zijn kindren  genoemd de goede Herder

Kwam hier op aarde geboren in Bethlehems stal

Uit de maagd Maria   Jezus die ons verlossen zal

Van Hem staat veel in de Bijbel geschreven

Hij heeft blinden weer zicht en doden het leven gegeven.

O wat een Liefde heeft Hij voor de zijnen dat Hij zijn leven gaf

Hij stierf aan het kruis ging drie dagen in het Graf

Is daarna waarlijk opgestaan

Want alles alles is nu voldaan.

Welk een Vriend Welk een Middelaar

Welk een Liefde Welk een Goedheid

Dat hij voor elk berouwvol zondaar

Voor de Hoogste Majesteit

Heeft gezegd het is volbracht

En nu is Hij in de Hemel, in de Hemel  vol van Pracht

Als wij nu in Hem geloven, in Zijn Liefde in Zijn Macht

Mogen wij zeggen, Jezus Christus Lieve Heiland

U hebt het ook voor mij volbracht!

Eens was alles zo duister, zo donker om me heen

Ik dacht wel netjes te leven

Een ieder het zijne te geven

Maar toch voelde ik mij zo alleen…

Ik voelde dat ik wat miste, dat ik iets niet bezat

Elke zondag, zat ik wel trouw in de kerk

Maar luisteren, deed ik niet zo,dacht meer aan m’n werk

Het Woord werd verkondigd, maar het had op mij geen vat…

Totdat mijn Heiland, in mijn leven kwam

Ik vroeg Hem om vergeving, die Hij mij ook gaf

Voor mijne zonden, mijn verdiende straf

Hoe kan ik U danken, U die alles op U nam.

Nu mag ik zingen, van mijn Heiland

Van Uw trouw, zo wondergroot

Met Uw bloed mij redde van de dood

Ik kan dit niet bevatten, met mijn verstand.

Met Uw bloed, kocht U mij vrij

Al mijn zonden, die U verwonden

Die wij zelf nooit betalen konden

O, eeuwig wonder, dat U dit deed voor mij..

Dat U, voor mij terecht wou staan

Ja zelfs stierf aan het kruis

Dat ik nu naar het Vaderhuis

Met U, door U, en tot U mag gaan…

Ora et labora

Dit gedichtje komt uit een oud verhaal

vroeger heb ik het eens gehoord

het gaat over een schipper met passagier aan boord

er waren nog geen motoren, er was nog geen kabaal..

al turend keek hij in het rond

want oversteken dat moest hij hier

over deze brede rivier

opeens zag hij het, een schipper met zijn pond..

rustig gleed de boot het water door

al roeiend kwam de wal in zicht

opeens zag hij het wellicht

en het ook niet meer uit ’t oog verloor

het waren twee roeispanen die hij zag

op elk van die was wat geschreven

en ondanks het water ook goed in het
 zicht gebleven

schipper als ik u wat vragen mag?

Op de linkerspaan staat bid geschreven

en op de rechter zie ik, en werk

is zo- je boot soms extra sterk?

de schipper sprak, kijk maar even

en trok de linkerspaan aan boord

het bootje draaide stuurloos rond

nu nam hij alleen de and’re spaan

en het bootje ook de goede koers niet vond..

heb je het gezien mijn waarde vriend

alleen met bid zal het niet gaan

en alleen met werk kom je bij de overkant

ook niet aan..

Jona wilde niet gaan preken in Nineve                            

Een stad  vol van zonden

Hij nam een schip en voer mee

Naar Tarsis waar ze hem niet horen konden

Jona ontrok zich van zijn plicht

Toen liet de Heere een zware storm opsteken

Terwijl Jona rustig slapend nederlicht

Het schip dreigde te breken.

Door de schipper wordt Jona wakker gemaakt

Hij zei: we zullen allen vergaan

Als Jona uit zijn slaap ontwaakt

’t Is mijn schuld wat u wordt aangedaan

Werp mij maar in de zee

Dan zal ze weer bedaren

Daar zitten die scheepslui toch wel mee

Maar gooien hem toch in de woeste baren

Toen werd de zee weer stil

Terwijl Jona in ’t water ligt

Dan gebeurt des Heeren wil

Een grote vis die komt in zicht

Hij doet zijn kaken van elkaar

En slikt Jona op in één keer

Drie dagen en nachten zit hij daar

En Jona bad vurig tot zijn Heer.

Als de vis hem weer uitgespuugd had

Krijgt hij de opdracht voor de tweede keer

Ga naar Nineve die grote stad

Waarschuw hen voor de straf van de Heer

En ziet de mensen van Nineve geloofden in God

Ze aten en dronken niet (dit heet vasten)

En onderwierpen zich aan zijn gebod

Zodat God hun van zijn straf deed ontlasten.

Was Jona blij dat de Ninevieten waren gespaard?

Dat zou je toch zeker hebben gedacht!

Maar ach, hij werd zeer kwaad
hij wou kijken hoe ze werden afgeslacht

Toen de Heere de toorn van Jona zag

Beschikte hij een boom wat een wonder

Die kwam er in één nacht

Wat was Jona blij, hij zat er onder

Maar door een worm ging de boom weer dood

Ook dit gebeurde weer heel gauw

Jona die kwam in ademnood

En werd weer zeer boos nou

Jona, Jona, sprak toen de Heer

Een boom waar jij niets aan heb gedaan

Je toorn is hierdoor meer

Dan van een stad, die Ik heb laten staan

Beste lezer dit is een kort verhaal

Meer weten? In de Bijbel staat het allemaal.

Het was een bijzondere maaltijd,

Jezus was uitgenodigd bij Simon

Die Hem een maaltijd had bereid

Of nu het volgende, voor of na,

het eten begon…

Weet ik niet met zekerheid…

Maar een vrouw, die een zondares was

Vond Jezus, daar bij Simon

Dragende een zalf, in een fles van albas

Waar haar Heilands, voetwassing begon…

Met vele tranen van haar ogen

Werden Jezus voeten nat,

Met haar haren mocht zij ze drogen

O!, wat groot was haar Liefde die zij bezat..

Geen enkel woord heeft zij gesproken

Maar met kussen, en geween

Haar zondaarsleven was verbroken

Haar Liefde dreef haar, tot Jezus heen…

Zij mocht ook zalven, Jezus voeten

Uit dankbaarheid, heeft ze dit gedaan

Dat Hij, voor haar zonden wou boeten

Toen…….zag Jezus haar aan….

En sprak’, vrouw ga in vrede heen

Weet dat u, door uw geloof behouden zijt

Uw geloof dreef u tot Mij, uw geloof alleen

Zij mag Hem nu loven, nu en in eeuwigheid…

Lukas 7 vers 36 t/m 50 

Mag ik U danken mijn Heiland

Dat U kwam naar deez’ aard’

Uw le-ven niet spaarde

Als s’Heren afgezant

Mag ik U danken mijn Heiland

Dat U bent geboren

In een wereld verloren

Gestuurd door s’Heren hand

Mag ik U danken mijn Heiland

Dat U mens -werd voor mij

Met Uw bloed kocht U vrij

Verloste van de vijand

Mag ik U danken mijn Heiland

Ondanks- al mijn leed

Al is de pijn zo wreed

Uitzien mag naar ’t Vaderland

Mag ik U danken mijn Heiland

Dat U op Golgotha wou lijden

Om zondaren te bevrijden

Door liefde overmand.

Mag ik U danken mijn Heiland

Als ik voor U knielen mag

Ontfermend op mij zag

Bereide voor mij een pand

Hoe kan ik U danken mijn Heiland

Door verwonderd, stil te zijn

Want U was schoon,U was rein

Voor Anita

Anita wat fijn dat je me hebt geschreven

Ik las het in ons gastenboek

Van harte willen we met je meeleven

Tuurlijk schrijven we terug op jou verzoek….

Wat een zorgen zijn er in jou leven

Wat een moeite wat een pijn

Wij hopen dat deze woorden je troost mogen geven

Dat Hij ook jou Helper wil zijn….

Met al je noden, en al je zorgen

Jij je steeds weer tot Hem mag wenden

Voor Hem is er niks verborgen

Zijn bijstand wil Hij je zo graag zenden…

Misschien is dit moeilijk te verstaan

Je denkt waarom overkomt dit mij

Toch wil Hij steeds naast je staan

Mijn zoon mijn dochter, kom tot Mij…

Allen die vermoeid zijn en belast

Als je op Jezus Christus mag zien

Dit geeft steun, dit geeft houvast

Dan wil Hij helpen geen misschien….

Wij hopen dat deze woorden

Zo gebrekkig, maar recht uit het hart

Jou verbinden met Zijn Liefdekoorden

Want Hij heelt alle wonden, en Hij heelt alle smart….

Heel veel sterkte en van harte Gods zegen toegewenst

Alie en Teunis…..

Afscheid nemen kennen wij allemaal

Soms voor kort, ja voor even… maar

Het kan ook wat langer zijn, wel een jaar

Eigenlijk bedoel ik dit niet, met dit verhaal..

Afscheid, … zonder afscheid

Dit komt alleen bij and’ren voor

Tot, je zelf, iemand ,onverwacht verloor

Dan opeens, is het werk’lijkheid..

Afscheid nemen, zonder woorden

Dit kan ook een afscheid zijn

Je weet, spoedig, komt het einde

                     aan onze levenslijn

doorgesneden onze levenskoorden..

Afscheid, waar altijd vragen blijven

De waaroms?..waarop je geen antwoord vind

Waarom heb ik dit niet aan zien komen,

                            was ik hiervoor blind?

Soms een briefje, een kort schrijven!...

Afscheid, maar toch geen afscheid!

Verbonden door een drie-enig koord

Een weerzien in het Hemeloord

Ondanks het verdriet, voel je verbondenheid..

Afscheid, van je zondig leven

Dit kun je niet in eigen kracht

Maar ook dit, word niet van jou verwacht

Er is een Trooster, groot van kracht,
           die  ook jou hulp wil geven…

De verloochening van Jezus, door Petrus

Jezus spreekt Petrus aan

Straks kraait tweemaal de haan

Simon: Dan zul je Mij, verloochend hebben, driemaal

Bij de hogepriester in de zaal

Here dit mag U van mij niet denken

Al moest ik in de gevangenis,

ja zelfs mijn leven voor U schenken

Al zou een ieder van U gaan

dan nog, blijf ik achter U staan

Toen werd Jezus gevangen genomen

En op afstand is Petrus achter Hem aangekomen

En zich al warmend bij het vuur

Komt de waarheid van het uur.

Dan klinkt daar een stem

Jij hoort toch ook bij Hem?

Het is een dienstmaagd

Die dit aan Petrus vraagt

Petrus wat doe je Jezus een verdriet

Door te zeggen Hem ken ik niet

Dan is daar een andere dienstmaagd

Die dit opnieuw aan Petrus vraagt

Petrus ontkent het met een eed

Door te zeggen dat hij nergens van weet

Petrus dit is nu al de tweede keer

Verloochent Hem nu toch niet weer

Daar zijn meer mensen bij elkaar

Die zeggen uw spraak maakt u openbaar

Maar ook nu- zo als telkens weer

Verloochent hij Jezus voor de derde keer.

Als de haan met zijn gekraai begint

Is het Petrus die zich bezint

O wat voelt hij nu een pijn

Jezus die een borg voor hem wil zijn

Ja zelfs Zijn leven voor hem geeft

Dat hij die nu verloochent heeft

O wat een smart - in Petrus hart

Toch ziet zijn Heiland weer op hem

En vraagt met Liefdevolle stem

Hebt gij Mij liever, ook dan dezen

Petrus hoeft nu niet meer te vrezen

Ook hij zal juichen voor Gods Troon

Gered door Jezus, Vaders Zoon..

In deze tijd dat we de geboorte van het Kind herdenken

wil ik jou wat aandacht schenken

van al je verdriet, van dit kindje zo klein

ik gun jou zo graag wat zonneschijn.

mag ik je wijzen op die Helper in nood

Hij wil er zijn voor een ieder, heel klein of heel groot

nee ik ga hier niet zitten preken

maar dat Hij  wil helpen is al zo vaak gebleken.

ik weet wij kunnen het soms zo makkelijk vertellen

dat je,  je vertrouwen op Hem moet stellen

maar misschien voel je wel haat, of ben je boos,

over dit kleine kindje, wat zo teer was en broos

echt jou kwetsen dat wil ik hier niet

want niet ik, maar jij,  kent al je verdriet

denk niet dat ik het allemaal zo goed weet

maar ik probeer mee te leven, in je pijn en in je leed

ik hoop dat mijn woorden je wat troost kunnen geven

en ik wens je heel veel sterkte voor je verdere leven..

Geschreven voor een moeder die haar kindje is verloren..

Lief Bruidspaar,

Jullie beiden, maar ook wij

Hebben hier naar uitgekeken

Langzaam is de tijd verstreken

Vanaf vandaag gaan jullie zij aan zij

Jullie huwelijksboot gaat nu vertrekken

Ja samen gaan jullie in volle zee

De wind niet altijd tegen, maar ook niet altijd mee

Maar ook dit hoort er bij, zoals jullie zullen ontdekken

Verheugd zijn we nu allen bijeen

Op deze dag, jullie huw`lijksfeest

Naar het stadshuis, en de kerk zijn we geweest

Jullie gaven elkaar de trouwring, samen Eén

Bruidspaar, zo mogen wij jullie nu aanspreken

Klokken hebben, voor jullie geklonken

Het woordje ja, hebben jullie elkaar geschonken

Het liefdesvuur, laat het nooit ontbreken

Zachtjes klonk het woord van trouw

Jullie kozen voor elkaar

Vandaag zijn jullie een echtpaar

Geniet van de tijd, als man en vrouw.

En als er dagen van zorgen komen

Die er ook, ongetwijfeld zullen zijn

Het is niet altijd, rozengeur en maneschijn

Dat ook dan de liefde blijft, en niet gaat verschromen

Wij hopen dat jullie, samen gelukkig blijven

Maar zet jullie treden, in zijn spoor

Dat Hij jullie ga, met Zijn Heillicht voor

Dit is onze wens, vandaar dit schrijven….

In verwachting…

Stralend kwamen jullie het ons vertellen

dat jij in verwachting was

en die blijdschap die men in jullie ogen las

allerlei vragen, gingen wij toen stellen

Wanneer zal dit kindje worden geboren,

zou  het in mei zijn, of april?

toen werd het even stil

de juiste datum, zullen we nog horen

Wat is dit voor jullie een mooie tijd

uitzien want het duurt nog wel even

een beetje onwel, en overgeven

maar het brengt ook veel saamhorigheid

En ook dit zullen jullie niet vergeten

je kijkt op internet, of in een boek

ja juist, naar een naam zijn jullie op zoek

‘t is een geheim, wij mogen het nog niet weten..

En dan, opeens voel je het bewegen

dit kindje in de moederschoot

vertederd ben je, je verwondering is groot

waar je zo naar uitzag, is nu verkregen..

Wat is er veel te regelen, wat is er veel te doen!

de kinderkamer word vast ingericht

welke kleur, word het donker, of licht?

of misschien wel blauw of groen? 

Het laatste couplet word nu geschreven

het is een bede, en een wensje

voor jullie, maar ook voor dit kleine mensje

Hem alleen, alle dank te geven…

Jullie ouders…..

..Het leven kan zoveel vreugde geven

het kan niet op, het kan niet stuk

nog hogerop dat is ons streven

wat een geluk, als men dan de vruchten pluk

Ja menig mens zal dit beamen

als men terug ziet in de tijd

plan na plan ging men beramen

ja êen en al bedrijvigheid

Het huis moet nog groter

de auto is veel te klein

het loopt gesmeerd, het is net boter

O,  wat een welvaart, o wat fijn

Maar als dan de stormen woeden gaan

zomaar ineens, je hebt het niet aan zien komen

voorbij voorgoed voorbij, nooit bij stilgestaan

de toekomst is weg, voorbij zijn al je dromen

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>> 

Het scheepje kabbelde rustig voort

de zee was mooi, de zee was stil

het was zo vredig, bij hen aan boord

opeens werd het noodweer, koud en kil.

De golven beukten op het schip

deze scheepslui, waren wel wat gewend

we slaan te pletter, op een klip

aan onze levensreis komt spoedig een end..

Laat ons toch bidden zo riep er êên

tot Hem , die hulpe bieden wil!

Want Hij, kan helpen Hij alleen

de storm raasde door, het werd niet stil.

Maar het scheepsvolk, was nu rustig en bedaard

hun vertrouwen, was geheel gericht op Hem

nee de lucht, was nog niet opgeklaard

want ze wisten, ook de storm gehoorzaamd op Zijn stem.

Wat mooi, dat het geloof zo’n rust kan geven

ook als het soms zo donker is

Hij wil er zijn, ook in uw moeilijk leven

vertrouw geheel op Hem, dan verdwijnt de duisternis…

Wij ..jij en ik…

Als bloemen, die straalden van geluk

Begon eens voor ons het huw’lijkspad

Er was er maar èèn, dat was jij mijn schat!

Wij waren gelukkig, het kon niet stuk…

Toch zijn wij elkaar, wat  ontgroeid

Hebben zo weinig tijd meer voor elkaar

Treffen niet meer de juiste snaar

De bloem is toch niet uitgebloeid?..

Er is toch meer, dan geld en goud?

Ik verlang zo… naar en woord van jou

Eens was ik toch je liefste vrouw!!

Zeg het me!, dat je nog echt van me houd…

En maak eens een uurtje voor me vrij.

Als vroeger, samen met ons twee

Hier verlang ik naar terug, als een heimwee

Wij waren gelukkig, we waren zo blij..

Wij, jij en ik… kregen een gezin

Waarvan wij nu vader en moeder zijn

Dit bracht in ons leven veel zonneschijn

Misschien is er voor ons een nieuw begin…

Liefste, zie dit niet als een verwijt

Maar  ik wil je juist! zo graag hervinden

Onze liefde opnieuw verbinden

‘k verlang zo naar wat tederheid….

 Je……………..

Dit trof je, dit vergeet je nooit meer

de telefoon, je dacht een gesprekje, zo gewoon

maar je schrok, verbijsterd, is dit mijn loon?

dit deed pijn, dit deed zeer..

Dit kan niet waar zijn!, dit is een grap

maar dan besef je, de werkelijkheid

was het maar een droom, dan was je hiervan bevrijd

dit is hard, je kreeg een dreun,daarna nog een trap..

Sssst….. niet verder vertellen hoor

je weet dat dit ook zal gebeuren

ja echt dit is te betreuren

het bekende vuurtje, het gaat van mond tot oor..

Wij leven met je mee, in deze,moeil’ke dagen

en dat je dit schrijfsel, wat steun mag geven

voor nu, maar ook voor je verdere leven

dat je het troost, dat je het kan dragen..

Maar nu, ja dit is moeilijk schrijven

als je word beschuldigd,…onterecht

en dan je innerlijk, dit is een gevecht

om dan lief te hebben, niet boos te blijven..

Machteloos?... nee!! zoals jij ook mag weten

Eén is er, die voor jou wil strijden

dit geeft zo’n rust, dit kan je zo verblijden

die Naam, Zaligmaker geheten…

.       Gerlinde…

Peinzend zit ik achter mijn toetsenbord

En ben een gedichtje aan het bedenken

Maar wat ik ook denk, ik weet niet wat het wordt

En vraag aan onze dochter, of zij mij wat hulp wil schenken.

Maak er maar êên over mij hoor ik haar zeggen

Ik kijk achterom, en ben wat verbaasd!

Meent ze dat nu echt, hoe moet ik dit nu uitleggen?

Mijn twijfel is groot, toch schrijf ik door ongehaast.

Nu ik hier eenmaal aan ben begonnen

Merk ik dat dit niet eens zo makkelijk is

Ja inderdaad wat regels heb ik al wel verzonnen

Maar over haar nog maar heel weinig, als ik mij niet vergis

Gerlinde is haar naam door ons aan haar gegeven

Ze is nu al weer 13 jaren jong

Vernoemd naar oom Gert, je weet wel de broer van Teunie van Steven

Je bent de laatste die het hazehol uitsprong..

In Zwolle, zag jij je eerste levenslicht

Waar je gelijk al goed van je liet horen

Een pond of zeven, dat was je gewicht

O wat een lawaai, en je was nog maar net geboren..

Toch ben je opgegroeid, als een vrij rustig kind

Weet je nog, dat je het fietsen wou leren?

Wat ging je hard, recht voor de wind

Ja recht dat ging nog wel, maar o dat keren

Maar ongemerkt, is dit blad al bijna vol

En zal ik hier een eind aan moeten maken

Want het is al weer laat, ik moet naar mijn hazehol

Wil ik morgenvroeg, tenminste op tijd ontwaken

Tenslotte wil ik hier nog enkele woorden kwijt

Dat ook jou levensweg, voorspoedig mag verlopen

Want ook jij bent op reis, naar de eeuwigheid

Dit is wat wij als ouders hopen..

Dat ook jij je blik op Hem mag wenden

Vertrouwend, en hopend alles van Hem verwachten

Dan mag je weten, dat Hij je Zijn bijstand zal zenden

Wat je ook mag vergeten, maar dit, houd dit in je gedachten…

Je ouders…

Ik dank je voor wat je tot mij hebt gesproken

dus het ijs is nu wel gebroken

vandaar dat ik mij tot je durf te wenden

en je dit berichtje toe te zenden

weet je zo onder het kalveren mesten

zit ik steeds wat rijmpjes uit te testen

zoals ria  malissa of  mia leijten

wat rijmt hier nu op paarden? o nee geiten

woord na woord komt dan later op papier

en dan kom jij, en leest het hier

zo heb ik geprobeerd de dichterskunst uit te leggen

niet verklappen hoor, nergens tegen zeggen

want dan krijg ik kapers op de kust

en is mijn blogje zo weer uitgeblust

zonet ben ik even bij je zoon geweest

maar ben nu alweer terug als je dit leest.

ja dat was zeker de moeite waard

ik zag hem zelfs met z'n paard

ga jij ook wel eens mee met het mennen

dat is zeker best wel wennen

nee nu zonder flauwekul

hij heeft daar een heel mooi spul

zo nu ga ik je weer verlaten

o nee ik moet nog even doorpraten

ik dank je voor mijn verjaardagswensen

jij was de eerste van alle mensen

die mij de felicitaties aanbood

weet je dat ik hier echt van genoot!

Mooie paarden  www.blakheide.be