Mijn stemming is als een bewolkte middag
Wachtende op de zon
of zoals een zeilschip dat niet kan
uitvaren zonder het getij.
Ik beweeg rusteloos in mijn ledigheid,
niet wetende waar naar toe;
Doch als je nabij bent kan ik niet uitleggen
wat er binnen in me omgaat.
Het is jammer dat gevoelens zo diep zwemmen,
te diep voor iedereen
om hen te grijpen als zij trachten door te komen.
De rusteloze persoon op de foto boven
ben ik zelf, hoewel enige jaren geleden.
05-12-2015 om 00:00
geschreven door The Dutchess
Categorie:Gedachten Gedicht
|
