Het appartement is donker.
Ik hou daarvan.
Door onbeschaduwde ramen
kijk ik over de straat.
De mensen daar hebben de lichten aan.
Ik zie ze door de gordijnen.
Een gespierde jonge man
wast de borden met zijn vrouw.
Een vrouw drinkt bier.
In het blauwe licht van de tv
op de bovenste verdieping een moeder,
een dochter, een dochter:
Drie zonder man.
Daarnaast een ouder echtpaar
smoort de vrees
wie het eerst zal sterven.
In een singles bar
ontmoet ik een man
en heb niets te zeggen.
Teveel keren
heb ik dezelfde dingen gezegd.
Ik wacht hier in het donker,
in de vrede van het alleenzijn,
en denk na over mij,
en denk na over jou.
05-09-2015 om 00:00
geschreven door The Dutchess
Categorie:Gedachten Gedicht
|
