|
Wiens woorden dit zijn, kun jij niet weten
hoewel mijn hart in jouw kluis ligt.
Je zult het me niet kwalijk nemen
je op deze manier te vertellen dat ik van je hou.
Ik weet dat je moet denken dat het vreemd is
van mij om van je te houden en niet nader te komen,
maar te treuzelen door een aantal bevroren plassen
in dit meest romantische jaargetijde.
Soms schud ik mijn hoofd heen en weer
en vraag me dan af of ik iets fout doe.
Het is eenzaam hier temidden
van bittere wind en ijzige vlokken.
Mijn liefde voor jou is donker en diep,
maar het is een belofte die ik zal houden.
Want van verre kijk ik en ween.
Want van verre kijk ik en ween.
|
