Ik ben De Boeck Etienne, en gebruik soms ook wel de schuilnaam tjenneke.
Ik ben een man en woon in Wommelgem (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerd hoofdtreinwachter.
Ik ben geboren op 11/11/1951 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: miniatuurtreinen in clubverband-AMRA-modeltreinen.
Men vraagt zich soms af wat betekend de gezegde:Rond de kerktoren.Dat ge in de buurt bleef. Bij ons aan het spoor in de tijd dat ik nog werkte hadden wij dat ook. Wij noemden de korte treinritten rond de kerktoren.Nu weet ik niet of dat nog bestaat. Wij hadden een dienst in de week 4xMechelen.Dit was 4 keer omnibus naar Mechelen heen en terug. Elke rit was 28 minuten treinrijden,20 minuten rust en dan terug naar begin station. En zo was dat vier maal heen en terug dus acht treinen. Maar in de spits uren waren die klein ritjes zwaarde dan die treinritten naar Brussel of naar Gent. Zo hadden wij een dienst naar Turnhout op een zaterdag.We waren al van de vrijdag een week eerder aan het werk en die zaterdag was dus de negende dag op rij zonder een rustdag tussen-vroeger kon dat,nu mag dat niet meer. We begonnen die bewuste Zaterdag om 02.15 vroeg in de morgen.Ik kwam met de laatste tram werken en was al uur te vroeg op het werk.We moesten met een diensttrein van Antwerpen naar Lier om daar over te stappen.In Lier moest gewacht worden op een goederentrein om mee te rijden bij de machinist tot in Herentals.Die 19 kilometer werd gedaan tegen een snelheid van maximaal 40 kilometer per uur het was een rangeerlok met goederen wagens en die lok kan niet rapper dan veertig. Om 03.30 kwamen wij in Herentals aan waar onze trein al klaar stond,maar zonder lok-die pas tegen 04.45 zou komen.Drie rijtuigen type M1 houten bankskes met snel toegaande schuifdeuren. We vertrokken om 05.05 naar Turnhout met reizigers en zo gingen we vier keer heen en terug. De diensteinde was om 11.30 dus bijna 9.30 dienst. We hadden veel reizigers.De maximum die ik ooit had op die dienst was 57 reizigers waarvan de schooltrein daar tussen met 39 scholieren. Ik was dan thuis om 12.15 in de namiddag en weet ge wat de buurmensen dan zeiden als ge een half uur later in gewone kledij buiten kwam:Ah wel Etienne moet ge weeral niet werken en dan had ge negendagen dienst achtereen met in totaal 80 uur dienst-nu is de maximum 63 uur. Zeven dagen aan 9 uur.Dit was drei jaar geleden zo wanneer ik met pensioen ging. Ik ben soms blij dat ik zoveel uur niet meer moet kloppen. big ietie
De weg naar de vrede is bezaaid met bloed, op het einde schijnt de zon in een rode gloed. Wilt ge de weg op gaan komt ge de waarheid tegen, op het einde wacht dan de grote vredige zegen.
Gaat maar dapper heen en ontvangt veel vrienden, die het einde van deze weg ook zullen vinden. Het is een moeilijke weg,maar moeilijk gaat ook, de weg is bezaaid met vuur ook met veel rook.
Toch zal het zalig zijn op het einde van deze weg, zodat ik daar dan een geluksroosje neerleg. Deze weg wordt bewandeld met een traan en lach, vele groetjes van big ietie deze heerlijke nieuw dag.
In mijn droom was ik een witte duif, en kwam ik terug van een vredesfuif. Ik vloog rond met een palm in mijn bek, ik moest die ronddragen als een gek.
Het eerste palmpje schenk ik vrienden, die dat groene takje snel zullen vinden. Maar ik ben enkel een gewone man, ik wil enkel dat ik gelukkig maken kan.
Moest ik dan echt een vredesduif zijn, dan was er geen oorlog maar een festijn. Het palmpje dat ik jullie dan schenk, bewaar het in je hart dit is een stille wenk.
Vliegen kan ik niet maar wel wat dichten, en een vredesduif schenkt vredeslichten. Ik kan niet zingen maar wel schrijven, ik wil geen duif zijn maar jullie dichter blijven.
Ieder mens heeft donkere momenten in het leven, wie heeft die momenten toch aan ons gegeven? Opdat we zouden zien wat er in ons eens mis gaat, om te zien wat ons toch zo in de weg staat.
Uit deze momenten kunnen we zeer veel leren, hoe we het slechte uit ons moeten weren Het wordt tijd dat we in onze spiegel kijken, om met mekaar een hand naar het goede te reiken.
Blijf dat goede maar altijd stevig vasthouden, om veel liefde en vriendschap te kunnen behouden Zorg maar steeds voor het zonnetje in je eigen hart, en verdrijf door deze kracht al je leed en smart. big ietie
ik wou met dit gedicht niemand kwetsen,ik heb ook eens een zwart moment.
Struikrozen van verschillende kleur, staan langs de straat in primeur. Bijtjes vliegen op en aan om nektar, in zwart-gele outfit van roos tot spar.
Langs de weg een mannetje met hond, rust even uit,het hondje ligt op de grond. Wij waren met zijn allen naar zee per trein, Prutske voor de eerste keer mee heel fijn.
Het weer was heel mooi de lucht was klaar, de zon scheen fel en bracht warmte daar. Veel mensen en kinderen heel zonnig gekleed, de kleintjes hadden reeds hun speelgoed gereed.
In Blankenberge van het station tot de zee, ons hondje klein liep heel gezwind mee. Onderweg in een lokaal iets drinken en eten, Prutske genoot van alles heel goed geweten.
Gisteravond stond ik op de strooiweide, met een bosje rozen om neer te leggen. Mijn overleden vader stond aan de zijde, om mij even een goeden dag te zeggen.
Hij is al al elf jaar weg naar de Heer, vandaag zou hij tweeentachtig jaar zijn. Elk jaar leg ik daar zeven roosje neer, ik blijf ik dan stil staan denken heel fijn.
Ik neem zijn plaats in de thuiszorgen, ik probeer het goed te doen zoals hij, Ik denk dan aan de toekomst morgen, een tijd zonder zorgen zonder strijderij.
Nu ga ik met de famillie op uitstap, Prutske gaat voor de eerste keer mee. Alles gewoon doen maar niet te rap, de groetjes van big ietie op weg naar de zee.
Hoe mooi is toch bij ons de natuur? hoe mooier groeien bloemen bij de buur? Bloemen wiemelen altijd heen en weer. bijtjes en vlinders danken ook de Heer.
de bijtjes vliegen van bloem tot bloem, een statig vlindertje vliegt met een zoem. Kindjes spelen in de schaduw op het plein, zij vinden dit zonnige weer dan weer heel fijn.
terug naar huis zien wij een grote hond, Prutske trekt en valt bijna om op de grond. Snuffelen aan mekaar en zij zijn ook blij, dan vertrekt ze mee huiswaarts met mij.
Ik was vanmorgen in het shoppingcenter in wijnegem en zag een meisje met een kruk. Boven bij een kannetje thee,begon ik een gedichtje te schrijven.Ik hoop dat ik met dit gedicht niemand kwets. Mijn excuses op voorhand als het zo is.
Een kindje dat praat met een roos, in haar ene hand heeft ze een doos. Een musje komt zitten op haar hand, ze streelt het want ze vindt dat plezant.
Ze zegt:Ik wil zo graag als deze vliegen, ik wil het musje behouden om te wiegen. Stil met een traantje laat ze het musje vrij, ze gaat terug naar de rolstoel ze is heel blij.
Binnenkort wordt ze geopereerd aan de benen, dan kan ze terug lopen,ze begint even te wenen. Ze weent van blijdschap van het komende geluk, ze wordt geholpen haar vreugde kan niet meer stuk.
Laat ons bidden voor haar en voor iedereen, die een handicap hebben,de wereld is gemeen. Ze hebben het niet gevraagd om zo op d'aard te komen, ze kunnen alleen nog van het zalige geluk dromen.
hopelijk zijn jullie niet boos met dit gedicht. groetjes big ietie
Ik stond op en keek in de stralen van de zon, het wordt weer warm maar het weer is bon. Een vlindertje zuigt uit een bloem wat nektar, een merel zit heel hoog in een groene spar.
Een poes ligt te zonnen op een schoolafdak, een kleine tekkel blaft tegen een oude rugzak. Een paar kinderen spelen al op de speelplein, een echtpaar wandelt rond op een zonnig terrein.
Een vlucht ganzen vliegt over het grote bos, een zwaan zwemt heel fier er maar op los. Ik ga wandelen met de hond in deze natuur, het is nog heel vroeg het is nog maar zeven uur.
Hoelang gaan we van deze warmte nog profiteren? nog een paar dagen voor het weer gaat onweren. Geniet van dit weer lieve mensen nu het nog kan, groetjes van big ietie jullie vriend de rijmenman.
Ik deed met moeder boodschappen en we gingen een kannetje thee drinken en plots kwam er een gedichtje te binnen. Speciaal voor zij die zich eenzaam voelen.
Gebroken liefde.
Het roosje in zijn/haar hart wou niet meer groeien, een vriendschap was voorbij en stopte met bloeien. Ze/hij voelde zich leeg en helemaal alleen gelaten, De echtgenoot(e) had voor een ander hen verlaten.
Op de pece kwam een dame/man met tulpen voorbij, ze/hij keek ernaar en het roosje was weer heel blij Samen spraken ze af op een heel klein terras, er kwam vriendschap of dat er niks gebeurd was.
Ze werden voor eeuwig de aller beste vrienden, je ziet het geluk moet je zeker niet ver vinden. Vriendschap kan je zeker nooit uit het hart halen, vriendschap vindt je overal en dit in alle talen.
Als men een lied mocht zingen hoe men zich voelt, dan zou iedereen ooit eens begrijpen wat men bedoelt. De woorden klinken dan droevig of zalig op muziek, Je zou denken van de zanger die is gelukkig of ziek.
In dat lied komt de emotie dan toch boven water, de mensen voelen dan ook eens mee nu of later. Naargelang hoe de muziek hierop gaat klinken, zorgen anderen dat de moed niet weer gaat zinken.
De woorden die gevormd worden bij dat lied, zorgen voor een gevoelige harmonie is het niet? Dat lied komt dan echt ook recht uit het hart, en verspreid dan de toon van de pijn en smart.
Welke mens heeft het lef om dit lied te zingen, om gelukkig te zijn en de zorgen te verdringen. Ik kan niet zingen maar ik doe het met een gedichtje, groetjes van vriend big ietie die geeft jullie dat lichtje.
In de tuin van mijn ziel groeien rozen, die ik doorschenk zonder te blozen. Er is geen water toch kunnen ze groeien, er is enkel geluk waardoor ze bloeien.
Ik wil deze tuin graag heel rein houden, zo dat er meer rozen zijn dan in tien wouden. Maak van je ziel ook zulk een tuin, een roosje maar is genoeg,een fortuin.
Soms moet ik snoeien door het verdriet, maar dan is er terug geluk en dat geeft niet. Daarom lieve vrienden neem een van mijn bloemen, en behoud ze in je hart en ge zult dit geluk noemen. big ietie
Begin een nieuwe dag steeds met een glimlach, doe het gerust,nu het nog steeds kan en mag. Schenk die vredige glimlach aan al de mensen, het is het mooiste geschenk wat ze kunnen wensen.
Kijk in de spiegel altijd naar je eigen glimlach, kijk of die goed is en begin aan de nieuwe dag. Als je een traantje ziet vloeien veeg deze niet, het is de traan van het geluk die komt in het verschiet.
Laat onze glimlach dan ook nooit verdwijnen, laat deze gerust elke dag op je gezicht verschijnen. Het is de voorbode van het eeuwige geluk, is die glimlach weg dan is ook alles stuk.
de schoonheid zit niet het uiterlijke maar die zit bij jullie in het innerlijke. Vergeet deze woorden dan ook nie, de groetjes van big ietie
Zondag de dag met het magisch getal zeven, de dag waar we allemaal vroom mee leven. De meesten onder ons gaan naar de kerken terwijl er zijn die om hun broodje werken.
De zon schijnt en de kinderen zijn op de speelplein, anderen gaan met hun geliefde hond wandelen fijn. Op een terrasje zitten een paar mannen met een bier, ze babbelen van wat er de vorige week was hier.
Een paar omas zitten verder te breien en te haken, terwijl de bakkers om de hoek hun brood maken. Geniet van deze mooie dag de dag des Heeren, zijn rustdag waarop de mensen hem altijd eren. big ietie
Leef nooit in de schaduw van je eigen ziel, leef gewoon in het licht dat je ooit beviel. Ben je echt mooi laat dat gewoon even zien, verstopt dat niet achter een masker of tien.
Ben je niet mooi maar heb je een hart van goud, dat staat je heel goed al wordt je nog heel oud. Steek het nooit onder stoelen of banken, dat je vrienden hebt om te helpen en te bedanken.
Ik hou van al mijn goede en beste vrienden, ik moet nooit ver gaan om ze weer te vinden. Ik ga zeker altijd voor hen door het vuur, alle dagen en zeker ook elk moeilijk uur.
Het is moeilijk om nieuwe vrienden te maken, het is heel gemakkelijk ze weer kwijt te geraken. Daarom wees vrienden voor het hele leven, groetjes van big ietie die alles wil geven.
De schoonheid van een mens zit niet in het uiterlijk, maar in zijn/haar innerlijk.
Ik deed een avondwandeling met Prutske en we gingen bij de Biblos iets drinken en wat uitrusten.De hond ging zo als gewoonlijk aan de hondebar drinken,ik nam een apolinaris.Ik hoorde een man zeggen dat hij nog nooit stress heeft gehad.Ik maakte prompt een gedichtje en vraag nu of het waar is wat hierin staat.Als het niet goed is zeg het me.
STRESS
Stress is een ongezonde gewoonte van deze tijd, strees maakt ziek ge weet niet meer hoe ge zijt. Probeer stress te vermijden en rust leiver even, ge voelt ge beter met rusten dan met stress leven.
Mensen zonder stress hebben een gezond hartelust, pluk liever een bloempje terwijl je eens even rust. Maak je niet dik dun is nog altijd hier de mode, stress is een verkeerde steeds ontspanningsbode.
Doe alles rustig aan er is steeds veel tijd genoeg, wat heb je met de woorden:ik was weer te vroeg. Ach al duurt het hier op de aarde maar even, door stress verleng je nooit het aardse leven.
Dit gedicht schreef ik gisteren bij een wandeling met mijn hond Prutske,maar wou het pas nu op de groep zetten
De zon staat niet heel hoog meer, steeds valt ie weer in de zee neer. Van geel naar rood verdwijnt ie in de zee, de zon neemt dan een paar wolken mee.
De maan komt stilaan op aan de andere kant ze is half en heeft de hemel vrij heel genant. Sterren fonkelen hoog aan het firmament, er naar kijken kost niks zelfs geen cent.
Een late vogel vliegt door het licht van de maan, nog een lichtje en er is weer een dag gedaan. Vrolijk zit ik op een terrasje met een water, en profiteer ik van zonsondergang later. big ietie
