Ik ben De Boeck Etienne, en gebruik soms ook wel de schuilnaam tjenneke.
Ik ben een man en woon in Wommelgem (Belgie) en mijn beroep is gepensioneerd hoofdtreinwachter.
Ik ben geboren op 11/11/1951 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: miniatuurtreinen in clubverband-AMRA-modeltreinen.
Ik ben niet rijk maar zorg dat je lacht, ik heb geen rijkdom die op me wacht. De enige rijkdom is mijn licht in het hart, die me verlicht bij veel pijn en smart.
Even lachen is meer waard dan een cent, glimlachen is omdat je een iemand bent. Een glimlach toveren op je gezicht, doe ik door dit gekke gedicht.
Mijn woorden komen van heel diep, ze kwamen uit dromen terwijl ik sliep. Ze komen toch altijd zo onverwacht, groetjes van big ietie dag en nacht.
Ik kan geen gedichtjes maken, mijn inspiratie is weer eens weg. Hoe moet ik er nu aangeraken, denk niet dat ik me er bij neerleg.
Er komen geen woorden uit de pen, geen enige letter op dit papier. Ik weet niet of ik het nog ken, het me doet zeker geen plezier.
Maar plots is er weer een ingeving, mijn pen krijgt ineens weer leven. Ik ben nu weer in mijn ding, dit gedichtje ga ik jullie nu geven.
big ietie
ps normaal zou de famillie uitbreiden met drie nieuwelingen,maar sinds gisteren weet ik dat her vier gaan zijn.Oei dat worden dan 13 achterkleinkinderen voor moeder
Ik verwerk gewone woorden tot een gedichtje, Ik maak van een hartestraal een mooi lichtje. In een hoekje mijn hart is veel plaats te vinden, Deze plaats is bedoeld voor al mijn vrienden.
Door die vele vrienden komen de woorden vrij, dit gedichthe hieruit maakt ons allen heel blij. Soms zijn ze triestig en soms ook heel lief, Deze woorden maken van mij een hartedief.
Leer ook deze woorden tot een gedichtje brengen, leer ze ook in een heel prachtig geheel mengen. Het is niet moeilijk,heel zeker nie, de groetjes van jullie vriend big ietie.
een spreuk hierbij: Mensenlevens zijn kostbaarder dan de in boedel van hun huis.
Ik trok me op aan mijn oudste zus, Ik was drie jaar jonger en zij mijn idool. Ik deed voor haar heel veel en zeg dus, Ik klapte bij haar altijd uit de school.
Ze is nu bijna vier jaar heen, ik mis mijn zus nog veel. Wij waren vrienden als geen een, Ze komt in mijn dromen nog veel.
De kanker deed haar heengaan, Een dag na mijn verjaardag. Plots is een hevige vriendschap gedaan, Alles weg op een nieuwe dag.
