Op een dag kwam een rijke man bij de rabbi. Hij was wel rijk maar een vrek. De rabbi nam hem bij de hand en bracht hem naar het venster. Kijk eens naar buiten, zei hij. En de rijkaard keek naar de straat. Wat zie je, vroeg de rabbi. Mensen, antwoordde de man. Weer nam de rabbi zijn hand en bracht hem nu naar de spiegel. Wat zie je nu? Nu zie ik mezelf. Toen zei de rabbi: kijk, het venster is van glas en de spiegel is van glas. Maar het glas van de spiegel is bedekt met een laagje zilver. Van op het ogenblik dat er zilver wordt toegevoegd aan het glas zie je géén mensen meer, maar alleen jezelf.
