S' morgens vertrokken we met het mooie weerke op kop richting Luik naar Aken. Dan richting Koblenz onderweg zagen we in de verte de Eifel aan de linkerkant liggen en aan de rechterkant het zevengebergte. Dan zijn we richting Bonn gereden en kwamen aan in die grote stad, amai die was groot.  Op de grote ring stonden vele gebouwen van de vroegere hoofdstad van West Duitsland. Nu werden ze voor andere doeleinden gebruikt.  Die gebouwen en die straat daar kwam precies geen einde aan. Maar uiteindelijk geraakten we aan een station een heel groot en zagen we richting centrum staan.  Onze auto kreeg er een parkeerplaats en we zijn is ne keer de stad ingegaan;  een oude stad met mooie en goed onderhouden gebouwen, mooie winkels de ene na de andere.  Veel volk en een markt. na een paar uurtjes daar verbleven te hebben en een maaltijd genomen. zochten we onze auto terugop en reden zo terug naar de autostrade terug die lange vervelende ring en gebouwen en zo kwamen we na een tijdje dan terug op de grote baan.  Zo reden we dan maar terug naar Altenarh daar nog rap een wijntje gaan proeven maar niet lang gebleven. Er kwamen daar juist boven de wijnheuvels lelijke donderkoppen opzetten en wij dan maar verder door richting Nurburgring daar was het druk amai zenne het was daar die zondag formule 1 wedstrijd.  Veel volk was daar met tentjes, caravans, mobielhomes en nog dergelijke meer ook veel trekkers met hun rugzak. De tribune stond er ook en een paar koersautos stonden daar ook te pronken in hun beste kleedje.  Dan maar door richting Kelberg waar we een heuvel met nog een oude ruine van een kasteel zagen ergens nog iets uit vervlogen tijden zeker of een oud spokenkasteel wie zal het zeggen.  Zo kwamen dan in Kelberg aan en aan de kanten van de weg had je prachtige eifellandschappen.  en daar zagen we ineens het plaatje Gerolstein staan. Hier zaten we dus volop in Vulkaan eifel.  Onderweg in het stadje zagen we de fabriek waar bruiswater gebottelt werd het was er druk.  Ook aan de overkant van de brug zagen we een oude kasteel dat zeker dienst deed als stadhuis of als museum.  Ook zijn we daar iets gaan drinken wat jammer dat het zo regende.  We hebben ook is een winkelgalerij bezocht.  Er waren daar klerenwinkels, souvernierswinkels, drukkers, boeken en platenwinkels en nog vanalles.  We zijn toen maar terug richting Belgie gereden en er waren mooie heuvels daar langs die weg aan weerskanten.  Het leek precies of we daar nog ooit waren gepasseerd.  Het grote onweer bleef in Duitsland en over de grens met Belgie was het prachtig weer.  Achter ons zag je die enorme donderkoppen boven de Eifel hangen. In Butgenbach was het mooi weerke en aan de kant van de weg nog een fotootje gemaakt van een oude zandgroeve die er verlaten bij lag. Dan maar verder gereden en zo kwamen we dan weer op onze bekende wegen. het was een mooi uitstapke jammer van die vieze onweer en zwarte donderwolken maar ja dat was gelukkig daar gebleven.

We gingen nog is een mooie uitstap maken en kozen voor Konigswinter.  het was mooi weerke einde van maart 2003.  Zo reden we in de voormiddag al weg richting Luik Aken  dan naar richting Aken  waar we in Ertswheiler waar we nu van kortbij de kerncentrales zagen liggen die je in de verte op het drielandenpunt in Vaals ziet dampen.  Het waren ongeveer 3 grote torens die de damp in de lucht spoten. Verder doorgereden zagen we in de verte de steenkoolvelden in het rurhgebied liggen.  Het waren zeer grote groeves waar in dagmijnbouw ontgonnen werd. Grote mijngroeves met hele grote machines.  Dan draaiden we af naar Koblenz de autostrade waar je langs de autostrade kon pauzeren wat ook veel gedaan werd.  Het uitzicht erondom was prachtig en wijds met in de verte aan de linkerkant het Eifellandschap en aan de andere kant het zevengebergte. het eerste natuurpark in Duitsland. En het was onze bedoeling om hier naartoe te gaan Konigswinter was onze bestemming.  De eerste heuels kwamen al te voorschijn de Drachenfels met de ruine van het drakenkasteel erboven. Ook lag er een ander mooi kasteel op de flank van de heuvel. En de andere heuvels kwamen ook te voorschijn eerst de drie eerste en dan de andere zo moeten er ongeveer 34 heuveltoppen zijn in het heuvellandschap allen met een aparte kegel moeten nog zeer oude vulkaankegels zijn die miljoenen jaren oud zijn en waar veel mythes en sagen zijn ontstaan daar in het mysterieuze zevengebergte (siebengebirge)

Eerst reden we nog een toerke verkeerd en de mooie heuvels van het zevengebergte kwamen in het zicht.  Het uitzicht was prachtig.  Er kwam ook een mooi kasteel te voorschijn aan één van de heuvels het was groot en wit.  Remagen passeerden we ook en daar gingen we met onze auto een toerke Rijn maken  wwwwwoooooowwwww dat was de max. Eerst een ietske wachten tot de overzetboot er was dan de auto erop rijden en zo vertrokken we met de overzetboot voor een rijntochtje. Er waren vele passagiersboten te zien op de Rijn.. .  Ook zagen we boten varen met vele ertsen en ijzer, kolen en andere delfstoffen. Aan de overkant reden we dan maar verder naar Konigswinter ondertussen zagen we vele heuveltoppen van het oude gebergte liggen in een blauwe schijn zeker sspoken schijn boehoeeeeeee ideaal om te spoken.  Misschiens zijn daar nog ergens spoken te bespeuren.  Zo kwamen we dan in Konigswinter aan en zagen daar een tandradbaan naar de Drachensfels.  Een oud boemeltreintje stond daar te wachten om toeristen naar boven te brengen maar helaas het had geen sukses. Want er waren geen toeristen jammer .  Dan zijn we maar is ne keer een wanelingetje maken en kwamen aan de flank van de Drachensfels nog een oud stoomlocomotiefje tegen dat ook z'n beste tijd had en stond te dromen op z'n oude glorietijd. Dan zijn we maar naar het stadje gewandelt en hebben er een paar winkeltjes bezocht die open waren maar de wijnstubes waren gesloten. Veel soevenierswinkeltjes waren er niet open. We hebben dan maar een koekoeksklokje gekocht en een weerhuisje dat z'n werk deed. Het meisje van het koekoeksklokje kan nog steeds prachtig schommelen en een paar stylo's met de bootjes van de Rijn waren er ook.  We zijn dan ook gaan eten in het stadje zelf en hebben er onze namiddag doorgebracht.  Met wandelen en winkeltjes te bekijken en zijn de mooie hotels gaan bewonderen maar onze portemonee werd al depressief bij de prijzen ervan.  Dus hebben we hem dat maar bespaart en zijn we maar nadien terug naar huis gereden.  Maar we hebben er toch een mooie toffe dag beleefd het was een mooi weerke en daar kan je ook al van genieten , mooie heuvelachtige en mysterieuze natuur en natuurlijk ook iets spookachtig. Allee zonder brokken zijn we weeral terug thuis gekomen nadat we nog is gepauzeerd hadden tussen Keulen en Aken op een autoparking. tot de volgende uitstap.

Op zondag 10 juli vertrokken we weeral richting Luik maar niet naar Luik natuurlijk maar de andere kant op richting Eupen.  Bij het binnekomen van de stad Eupen heb je er een hele boel winkels liggen net of je in Vlaanderen bent met de schreeuwerige reklameborden die dat toch zo goed menen.  Daarna kom je in de stad zelf daar waren ze zelfs al de kerk aan het restaureren. Van daaruit kunnen we misschiens ook al is ne keer komen spoken in zo'n toren.  Want er staan daar 2 torens in het centrum.Zo reden we dan verder richting Monschau of Montsjoje een oude benaming voor het stadje.  Buiten Eupen kwamen we op de Highway to Hell een zeer oude en versleten straat met niks anders dan maar gaten en verzakkingen op de weg moesten we nu over zo'n miserabele baan amai zenne wat doen die Walen eigenlijk met ons vlaams geld? toch niet hun banen in orde houden hoor.  Zo kwamen we natuurlijk langs de hoge Venen mooi gebied daar vele boomstammen lagen daar heel ongeduldig te wachten op vervoer.  Er stonden daar prachtige bossen het hertogenwald zeker.  Langs de linkerkant lag het Brackvenn.  een mooi natuurgebied met een Venn een soort van moeras.  ook ligt daar wat verder een pingo een overblijfsel uit de ijstijden. Wat verder lag ook een dokumentatiecentrum Ternell waar je kon gaan wandelen in de Hoge Venen. het weer was ideaal.  Heel veel volk daar op wandel zeker oerdegelijke natuurliefhebbers, caravans en campers stonden daar ook op de autoparkings.  En aan de linkerkant stond ook een heel hoge uitkijktoren op het Veengebied je waande je daar net op de prairie.  Zo eenzaam zo desolaat pppppppppffffffffffff.  na die vieze weg kwamen we dan aan in Duitsland de Duitse hoge venen.  het zijn dezelfde als de Belgische maar de wegen zijn er prima in orde.  Vieze en kapotte wegen vindt je maar alleen in Wallonie. een heel verschil met de Duitse amai zenne.  Een paar kilometer verder stond er een flitspaal heel geduldig te wachten op een slachtoffer dat meer dan 30 per uur reed maar helaas hij had geen sukses.  Na wat stijgen, oorsuisingen, en dalen kwamen we dan in Monschau aan wwwwwwoooooooooowwwwwwwwww een mooi Duits stadje.  Onze auto aan de glasthutte geparkeerd en dan foetsie het stadje in is naar de winkeltjes gaan turen want ze waren open hoor daar in het stadje en heel veel Vlamingen, Nederlanders of die vrolijke Ollanders, Duitsers en Walen tegengekomen hihihihhi zoveel verschillende talen en dialekten.  Het beekske de Rurh kwam ons ook vrolijk begroeten maar er stond weinig water in he  In Monschau was er een mooi stadspark te zien, prachtige onderhouden huizen en huisjes.  Mooie petunia's die overal bloeiden samen met geraniums, lobelia's en nog een paar andere mooie onbekende bloemen hopelijk geen spokenbloemen :-ppppppp of zouden het spokenvangersbloempjes wezen, wie weet? Ook de winkeltjes daar is ne keer gaan overvallen en onze portemonee een beetje lichter gemaakt tja hij moest ook is aan z'n slanke lijn denken.  Een paar kaartjes gestuurd, een koffietje drinken, een middagje gaan eten en natuurlijk weeral is ne keer op winkeluitstap.  Een paar teddybeertjes gekocht, een mooi soeveniertje, een brievenbus gaan zoeken, het rode opvallende huis gezien, een eenzame muziekant die daar wat stond te kwijlen en een paar valse noten speelden, een koppel zeer zware motoren die daar stonden te draaien met stoere bonken op wwwwwwwwwwwwwwoooooooooooooooowwwwwwwwww, een groep schouts op kamp zwaarbeladen met rugzakken amai die moesten zwoegen die jonge kerels is niks voor spoken hoor. Ook een groep van een jeugdbeweging gezien die daar liedjes aan het kwelen waren ze waren immers op vakantie he ! Er waren ook bussen met oudjes die een bezoekje brachten goed voor hun he komen deze mensen ook al is ergens.  Ook een toeristentreintje met een kerstboodschap reed rond  potvolkoffie dat was vroeg nu volop zomer en al aan Kerstmis denken moet kunnen Kerstmis in de zomer.  Er stonden daar verloren kerstmannekes, bollen en engelkes samen met elfkes en lichtjes met slingers. Vieren ze daar het hele jaar door Kerstmis? Ook het oude kasteel was te zien vanboven op een heuvel.  Daar ben ik verschillende jaren geleden is opgeweest en daar had je een prachtig uitzicht over de hele stad en rondom de stad wwwwwwwwwwwwooooooooooooooooowwwwwwww maar dat was iets voor kerstmis met de kerstmarkt. 

In de namiddag zijn we nog is een paar winkeltjes gaan bespoken tja daar moeten we ons spoor toch achterlaten.  Zo kwamen we dan terug van het stadje want dat was nu natuurlijk onveilig gemaakt.  Onderweg kwamen we daar nog een paar oude bekenden van spokenvangertje tegen met zeer veel lawaai tja dat hoort er nu ook eenmaal bij. Zo kwamen we dan terug bij de glashutte.  Ook dat werd onveilig gemaakt door een spokenbezoek.  Veel was er wel niet te zien alleen maar glazen souveniertjes en allerhande. Ook nog vele kerstartikelen en prijzen voor om te vallen zo duur dat die produkten waren oa kerstallen met een kampvuurtje, en figuurtjes, mooi waren ze wel maar 't was geen kersttijd ! Onze portemonee werd al zeer depressief bij die prijzen en dat hebben we hem maar bespaart. Dus niks gekocht daar en gelukkig maar.  Dan zijn we maar terug naar Eupen gereden terug diezelfde highway to Hell, de slechte weg maar de natuur prachtig.  Eupen boven en Eupen onder tja Eupen is gebouwd in 2 stadsdelen.  Ook onderweg waren er prachtige groene heuvels te zien bezaaid met bossen.  Hoe zouden die Ollanders daarop reageren met hun klein Zwitserland in Vaals?  Allee en dan nog langs een prachtige weg naar verschillende stadjes en dorpkes ook het hertogenwald passeerden we. en het plaatske dat Limbourg heette.  Vroeger een hertogdommetje. nu een verlaten spokendorpke wel oud en versleten maar toch de moeite om is een kijkje te nemen.

En na een lange en eenzame autostrade met vele die op vakantie gingen kwamen we maar terug en zo hadden we nog is een mooi bezoekje gebracht aan het mooie Monschau. tot een volgende keer.

Zo vertrokken we weeral is ne keer op uitstap maar deze keer is richting Antwerpen, op de autostrade kwamen we zeer veel nationaliteiten tegen : Polen, Ukrainers, Duitsers, de alomvertegenwoordige Hollanders, Jogoeslaven, Hongaren, Zweden, Zwitsers, Fransen, Noren, Denen, Finnen, Italianen, Spanjaarden enz..  In Antwerpen ging het in slakketempo verder,op de ring daar waren grote werkzaamheden bezig en de kijkfile stond er ook.  Zo reden we dan richting Brugge en Knokke, iets voorbij Antwerpen zagen we de haven liggen met vele fabrieken en gebouwen. Dit was al in Oost - Vlaanderen. We passeerden vele kruispunten en zagen natuurlijk die zeer belangrijke flitspalen staan.  Ik heb is mooi gelachen voor een leuk fotootje als aandenken maar spoken zullen ze niet trekken zeker ofwel zal je tegen 300 per uur moeten vliegen.   In Eeklo op een brug over de autstrade stonden een paar oude, versleten poppen naar ons te wuiven mooi zicht was dat.  Zo kwamen we ook voorbij een dorpke met de originele naam Kloten, Goes, Bresken, Knokke, Zoute, enz.   Uiteindelijk kwamen we dan in Sluis aan bij het binnengaan van het stadje was er een oud havenplaatsje waarin vele eendjes zwommen.We zijn ze eens gaan groeten en ze kwaakten heerlijk terug. Zijn is door  het stadje gaan spoken, vis gekocht en nadien doorgereden naar Cadzand hihihhiihihhiiiiiiiii typisch Hollands he ! Daar een paar winkeltjes bezocht, gaan eten, het strand is gaan verkennen met zand in onze schoenen ook van het mooie uitzicht op de duinen genoten, de zee gegroet, veel was er natuurlijk niet te zien, hier en daar een eenzame strandgenieter ,het was 28 graden daar en heet woooooooooooowwwwwww wat zwemmers, strandstoeltjes, luidruchtige radios, een bende fietsers, die geen verkeersregels kenden, de meeuwen kwamen is bedelen voor een brokje, hotels, en apartementen waren er ook te zien, een straat met originele cementen palen, eetrestaurantjes enz was er allemaal te zien .  maar zo lang zijn we nu helaas ok niet gebleven omdat het zo heeeeeeeeeeeet was ppppppppppppfffffffffffff.  Dan zijn we maar teruggereden richting Antwerpen met een file van een half uur overal waar je kijken kon vrachtwagens, die zoveel plaats innamen.  Inplaats van ze op één rijstrook te doen rijden en die kleine autos niet te doen opstroppen zoals ze dat gewoon zijn.  zo wordt er in Duitsland ook gereden en de autos kunnen doorrijden.  Is ook vel beter voor onze overbevolkte wegen waar overal gaten in zijn. PPPPpffffffffff wat duurde die file lang.  Ze waren nog steeds wegenwerken aan het doen in Antwerpen. Ook het grote postkantoor zagen we liggen.  Een paar tunnels gepasseerd, brugen enz.  Gelukkig zijn we dan nog heelhuids in Hasselt geraakt  en dat was de bedoeling allee tot nog is ne keer boehoeeeeeeeeee

We vertrokken weeral is ne keer richting Visé naar Aubel en Henri Chapelle met onderweg weeral prachtige gezichten op het hervedal en de zwarte koeien die er graasden.  In Kelmis aangekomen zagen we nog in de lucht richting Aken een vieze zwarte luchtstreep van een vliegtuig dat daar nog juist was overgevlogen. en natuurlijk gingen we onze spokeboom daar achter de casinovijver een ene bezoekje brengen, of wat dacht je ? Hij  stond er nog hoor troost en was niet gaan lopen nadien volgende we er juist tegnover de Lindenstrasse en kwamen uit bij het parkhotel dat daar nog op vervlogen tijden stond te wachten op Neutraal Moresnet helaas kan het nog lang wachten op de terugkeer ((((. We zagen er ook een imens groot park liggen, waar een paar jongeren stonden te keuvelen van hoe hun gsm werkte of hoe hij niet werkte. Langs het parkhotel vonden we een klein aandenken van de grote mijn die hier is ne keer had gelegen. En een klein versleten zinkkarretje dat z'n beste tijd  gehad heeft. Versiert met bloemen, ook was er een oorlogsmonument te zien ter ere aan de gesneuvelde helden uit beide wereldoorlogen.  Wat hadden die jongens daar zo fel gestreden voor hun vrijheid.

Er waren 2 parken te zien een klein en een groot;  in het klein stonden zitbanken met een prieeltje erboven, mooi gras dat goed kort gesneden was, prachtige kastanjebomen, een kinderspeeltuin, ook een eenzaam geitje achter een draad dat voor kinderboerderij dienden. Jammer dat het daar zo alleen was achter dat stuk oude versleten draad.  Nadien zijn we naar het grote park geweest waar een zeer eenzame auto op ons stond te wachten maar die kon nog wel effen daar staan.  Tussen de bomen en struiken waren er mooie wandelwegen aangelegd, ook kort geknipte en bruine grasperken (zeer goed onderhouden) prachtige kastanjebomen en ander groen , een eenzaam berkje, denneke, bloemen die elkaar gezelschap hielden, een paar opgehoopte heuveltjes die konden dienen als skatebaan en nog dergelijke meer.  Het was een heel groot park je kon er gemakkelijk een prachtige wandeling maken en mooie vergezichten op Kelmis en Moresnet had je er ook. Ertegenover lag het containerpark heel verlaten erbij tja daar soteren de Moresnetters ook zenne.  een beetje verder richting Aken in de Maxstrasse ligt een klein museumke dat nog doet denken aan die grote zinkmijn Altenberg .  Jammer dat er van de groeve totaal niks meer te vinden was.  In het museum zelf heb je bij de ingang een maquette van het hele Geuldal daarom dat het Geuldalmuseum heet.  Verder liggen er vele ertsen van zink en lood wat in de groeve ontgonnen werd alsook lood dat was wat verder te vinden.  Mineralen waren er ook te zien en vele fotos van de mijngroeve waar de mijnwerkers zink of galmei kapten, ook hoogovens, direktiegebouw dat nu een benzinestation is, oude opslagplaatsen voor cokes,( hoogovens te stoken) uit de koolmijn van Luik, houtopslagplaatsen, voor schachten te stutten, werkmateriaal van de mijnwerkers zelf zoals hakbijlen, hamers, fotos van springstoffen, mijnwerkerskledij, de werking van de mijn, de bazen van Vieille Montagne, villas, een oude school nu gemeentehuis, een paar mijnwerkerswoningen, een zinkreservaat met de zinkflora, casinovijver met casino dit is ook weg alleen de vijver is er nog.  Op de eerste verdieping kon je zien hoe het leven in dit landje was met fotos van mensen op de straat, de vlaggen van de verenigingen, ook de vlag van Neutraal Moresnet ,(kleuren zwart, wit en blauw) een carnavalskostum, zeldzame postzegels, zeldzame muntstukken, ook alles wat met Esperanto te maken had vond je er alsook de Amikajomars het nationaal volkslied van het neutrale gebied.enz. Allee dit wisten we nu ook al maar is ondertussen en zijn met een stukje slimheid terug naar huis gespookt. hhihihhiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

s' Morgens vroeg vertrokken we al met de zon als gezelschap naar Altenahr in de Eifel. Zo reden we weeral richting Luik naar Aken, Keulen richting Koblenz.  halverwege in de verte zagen we  aan linkerkant de Eifel en de  rechterkant het Zevengebergte liggen. (dit is het eerste natuureservaat in Duitsland heel oude vulkaankegels die miljoenen jaren oud zijn)  Zo reden we dan maar richting Altenahr.  De Eifel is een prachtig gebied met mooie groene heuvels, vele bossen, basaltrotsen, oude ruines van trotse kastelen iets voor in te spoken? Ook is de streek gekend voor de Ahrwijn  het is een mooi oud stadje typisch weer voor de streek met witte huuisjes in vakwerk, winkeltjes in overvloed, cafeetjes, om uit te gaan en vooral de beroemde weinstubes, om wijn te proeven en te kopen lekker !!!!!!!!!! Na wat winkeltjes vooral van Duitse soeverniertjes en vele nepprodukten te bezoeken en een oude kabelbaan over het stadje reden we verder over de Ahr naar Neuenahr hier stond op een groene heuvel een abdij van wie weet wat ?  Misschiens spoken wie weet !  Verder was daar in dat stadje ook een oude Romeinse muur te zien met ingangspoort en alles erop en eraan.  Het was prachtig gerestaureerd.  Daar waren heel veel winkeltjes te zien vooral met mineralen, Duits houtwerk, koekoeksklokjes, kleren, schoenen, luxe artikelen enz.  Op het marktplein was er juist een markt te zien met heeeeeeeeeeeeellllllllllllllllll veel volk van allerlei talen.  Daar wat rondgespookt en uitgekeken zijn we verder door de Ahrvallei gereden met aan weerskanten heel vele wijnheuvels.  Zo ver als je kijken kon niks anders dan blauwe druivenstokken met blauwe druiven aan.  Die ongeduldig stonden te wachten om geoogst te worden. Hier en daar was er een wijnboer ijverig bezig tussen de struiken met traktor en handenarbeid in het najaar na de oogst worden al die druivenstokken gekortwiekt tot na de winter dan kunnen ze weeral uitschieten in de lente om nieuwe druiven te dragen er zijn daar ook speciaal wandelwegen aangelegd voor toeristen die daar graag wandelen op die heuvels.  Natuurlijk zijn we dan ook met een lading wijn weeral terug in Belgie geraakt hahahaha of wat dacht je en de wijn hij smaakte naar nog groetjes

Zo hebben we ook is een spoketripke naar Mondo Verde gedaan in Nederland kort bij Kerkrade.

We waren eerst een bezoek gaan brengen aan het drielandenpunt in Vaals en Gemmenich. Op het hoogste punt van Nederland staat het beroemde drielandenpunt Belgie, Nederland en Duitsland en vroeger was er nog een vierde landje Neutraal Moresnet dus een vierlandenpunt.

Het hoogste punt in Nederland is 323 meter hoog en heet Vaalser Berg (ahum) De drielandengrenspaal is maar een klein paalke met de drie vlaggen van de landen die met dit punt verbonden zijn.  Verder waren er verschillende schoolreizen daar bussen met kinderen ook de toeristenbus reed er een rare rode met een terraske aan dus half bus en half terras waar je tijdens het rijden van een heerlijke versnapering kan genieten.  Verder is daar nog de Boudewijntoren te zien, de grootste doolhof van Nederland, een paar eethuisjes,cafeetjes, een winkeltje, een ijswinkeltje, speeltuin, en heel veel bossen om te wandelen alsook een klein oud douanekantoortje dat nu een taverne is en een mooi panorama tot in Aken en Esweilher de grote rookpluim van de elektrische installaties.

In de namiddag zijn we dan maar richting Heerlen en dan naar Kerkrade gereden en zo verder naar Strijthagen.  Op zo'n oud mijnterrein hebben ze dan maar Mondo Verde gemaakt.  Er stonden daar nog twee kolenafval heuvels.  Eentje was bebost zoals in Limburg en van de andere hadden ze een kunstskibaan gemaakt tja die Hollanders zijn vindingrijk he! Hier bevond zich vroeger de Wilhelminamijn maar van al die mijngebouwen was niks meer te zien alleen in het kasteel had je een tentoonstelling van hoe het vroeger had uitgezien.  Met schachten, kolentreintjes, fabrieken, kolenwasserij, sorteerplaats, personeelsplaatsen enz;

Op de grote mijnplaats had je nu Mondo Verde het is een heel grote tuin met allemaal minnituintjes in. Als je binnekomt heb je eerst een serre met tropische planten waar de vogeltjes los vliegen, dit is een tropische tuin.  Dan heb je een mooi uitzicht op het hele terrein op een terras met een Italiaanse tuin, verder door kom je eerst in een Japanse tuin, dan een gallerei Chinese tuin, verder afdalen naar een alpentuin, een Russische met Siberische datsja en berkenboomkes, het folliesbos met grote standbeelden, een reus ( spook I genaamd hahahahaa:-pppp) een Pegasus, trollen, elfven, goden en godinnen, een oud duivelshol allee namaaksels hihihihiiiiiiiii, en vele bronnekes en beekskes;

Dan kom je uit bij de Monetvijver met prachtige waterlelies, verder ligt er een hoeve met een winkeltje met produkten uit de gehele wereld, het kasteel met de tuin en een vijver, een cafee met terrasje, een wandellaan langs mooie bloemetjes, kleine typische hollandse parkjes, verder heb je een Engelse tuin met een Grieks tempeltje, dan een vijver met een vissershuisje, een houten wandelpad door het bos, dan het vogelparadijs waar de vogels los vliegen met twee grote kraanvogels, ervoor ligt een Australische tuin met wat kangeroes, dan ligt er nog een Griekse tuin, een Marokkaanse met vele waterfontijntjes, ertegenover is er een Portugese nageaapt van een Portugees paleis, Ook een Spaanse tuin is er te zien, een Sahara tuintje met rotshuisjes de stenen komen van een oude steengroeve uit de Ardennen (afval van steenkappers) er staan daar ook zeer eenzaam een paal zeer kleine palmboomkes in het zand, verder heb je nog een patio, een tuin van het Alcazar, kleine spookdiertjes, en vele romantische plekjes om te spoken en weg te dromen, en heel vele bloemen. We hebben ons daar prima goed geamuseerd en gespookt het was nergens beter om daar wat rond te spoken vele kleine spokenkoten daar gevonden. En zo hebben we deze fijne plek ook al is verkend.

We hebben ook is een tripke gemaakt naar Daun in Duitsland in de Eifel.  We reden weeral richting Luik naar Malmedy en zo richting Butchenbach daar was juist nog een begravenis bezig. En zo zagen we een plaatje Daun 50 kilometer liggen.  Wat was dat toch een heel andere streek de Eifel zo kleurrijk dit in verhouding met de grauwe Ardennen die zo eentonig en desolaat is misschiens hebben de Hoge Venen er iets mee te maken. Wie weet, In de Eifel lagen er tenminste prachtige huizen in vakwerk.  Typisch voor de streek, mooi onderhouden met een prima tuintje dat je bij onze zuiderburen niet vind of hier en daar is een uitzondering.  Onderweg kwamen we ook de typische bossen van de Eifel tegen alsook meren en groene heuvels met weides.  Zo kwamen we dan in Daun aan en hebben naar de Maren gezocht zo kwamen we aan de Schalkenmehren een typisch vulkaanmeertje hier hebben ontploffingen van gas plaats gevonden zo'n 10 000 jaren geleden.  Dat moet nogal een knal geweest zijn want het was groot je kon er zelfs op zeilen, in de buurt lagen er nog zo van die maren.  We wandelden door de bossen en kwamen aan een klein wit kapelletje uit nog een overblijfsel van een klein dorpke dat daar ooit geweest is.  Ook aan het kapelletje was er zo'n typisch Duits kerkhof met oude en nieuwe graven, gemaakt van ruwe stenen met bloemen en planten. Nadien gingen we verder spoken naar het stadje Daun daar was een vulkaan museum te zien.  Kon je op een maquette zien hoe die gaten of maren onstaan waren en wat verder door was een echte Duitse Vulkaan in Manderscheid  de Mosenberg  hij heeft naar het schijnt vijf kraters. In het museum lagen er nog fossielen, mineralen, ertsen zoals lood en zink, ook bruinkool lag er, ook hoe er mineraal water is ontstaan dank zij de vulkanische aktieviteit.  In de buurt ervan ligt Gerolstein die de bronnen van Thonisteiner hebben.

Verder in het museum kon je nog wat tropische plantengroei van de Eifel zien of hoe het ervoor uitgezien moet hebben in de prehistorie; en hoe edelstenen kunnen ontstaan zijn zoals diamant, of goud en zilvererts enz..; ook in het stadje zelf was er een dierenpark met lokale dieren uit de eifel zoals het hert, reebok, everzwijn, wilde kat, vogels enz en een zomerrodelbaan voor de kinderen.  En zo eindigde dit tripke ook al weer met de herfst in de lucht want de bomen waren allen verkleurt dit was al begin oktober van 2003.  In de Ardennen was nog alles goed groen destijds. De Eifel heeft een zeer ruig klimaat en begint de winter er vroeger en de zomer later tot nog s ne keer boehoeeeeeeeeeeee

Zo vertrokken we weeral op een mooie zondagnamiddag richting Visé, Aubel, Henrie-Chapelle en verder naar Montzen richting Kelmis of  La Calamine.  Daar aangkomen aan onze zeer bekende Casinovijver waar we regelmatig spoken hoorden we in de verte  vreemde geluiden en veel boemlala waar het anders zo rustig en stil is.  Zelfs de reiger, de eenden, de futen, en waterschildpadden die normaal liggen te luieren in de zon vonden dat vreemd.  Na onze wandeling daar trokken we richting dorp en wat zagen we daar hihihihhiiiiiiiii alle huizen waren mooi versierd met vlaggetjes en ballonnen met heel veel volk. Het was carnaval met veel tralala. Jammer we kwamen te laat (((( want de stoet was juist gedaan.  We hebben zeker een half uurtje mogen wachten vooraleer we door konden. Want we gingen Vaals onze goeie ouwe Noordeburen opzoeken.  Naar ons gekende plaats bij het drielandenpunt. Maar vooraleer we er waren moesten we Moresnet nog passeren daar het zelfde tafereel ballonnetjes en vlaggetjes aan de huizen en mooie papieren bloemen.  Daar was de stoet nog volop bezig. Maar na een tijd zijn we dan toch op die beroemde Hollandse hoogste berg geraakt namelijk de Vaalserberg hihihihhiiiiiii een heuveltje van amper 300 meter noemen die Hollanders al een berg en klein Zwitserland met hun beroemde gletsers in de winter hahahahahaa sommige hebben zeker nog nooit een echte berg gezien zoals de Zwitserse, Duitse of Oostenrijkse Alpen.  Dat zijn pas bergen. Maar ja wie zijn wij om hen te beletten om dit heuveltje een berg te noemen.  In Vaals waren niet veel toeristen dan maar richting Gemmenich gereden mooie uitzichten onderweg.  En natuurlijk weeral in het centrum versierde huizen want daar was het ook carnaval. We kwamen opeens in het midden van de carnavalstoet terrecht.  In een groep met anenassen en citroenen verkleedde zotten met veel groen, geel en oranje aan. Vergezeld met heel veel bier en karamellen zelf ons de spoken kwamen ze een snoepie geven hihihihiiiiiiiiiiiiiiii we reden maar mee in de stoet te midden van al die feestvierders. Langs de weg waren er daar hun roes  aan het uitslapen die moeten nogal gezauphen hebben amai zenne alsook op de versierde wagens lagen van die zotten te knorren.  Ook op die carnavalswagens stonden de biervaten paraat om al die dorstigen te laven.  Verder op die wagens stonden ook van die Waalse schoonheden te pronken met hun beste kostummeke aan want het waren lokale marionetten op Duitse volksmuziek (carnavalsmuziek) tja het is het Duitse landsgedeelte van Belgie.  (de oostkantons).  de Waalse overheid had daar ook voor model gestaan om in te stoet te pronken want er was daar ene Elie de Rupo of zoiets  en Louis Michel ook een paar stoere kerels van de Vikings, lopende palmbomen, lege bierbakken met twee voeten eronder, holbewoners, lopende bananen en appelsienen, pompelmoezen, appels en peren, ook waren er verklede okkernoten te zien, radijsjes, pompoenen zeer dik wwwwwwoooooooowwwwww, porei, sla, en selder en zo meer.  Ook apen in een kooi natuurlijk verkleed. (een gorilla zat er te krijsen) negertjes waren er ook bij met een raffia rokske aan en aan hun hielen een mooie hieleversiering.  Een lopende hut, een paar stoere boerenjongens uit de streek met een kar waarop een oude melkkan stond waar bier in zat, enzo meer.  Dan eindelijk konden we voorbij het dorp nog een half uurke wachten want een carnavalswagen kon z'n draai niet vinden het was een stoere traktor die er vast zat.  Maar toch uiteindelijk geraakten we op de terugweg naar huis.  We kwamen er de prachtigste carnavalswagens tegen vooral in Voeren was het ook carnaval geweest.  Traktoren met allemaal verkleden zotten, uitbeeldingen van de één of andere lokale beroemdheid hahahaha wereldberoemd in Wallonie.  En ook nog drinkebroers  die wiegel de waggel over de straat huppelden met de lege fles nog aan de mond bengelen en een paar onverklaarbare woorden mompelden.  De bierbakken steeds paraat om al die lege magen te vullen en de lege flessen op te vangen.  Tja wat wil je 't is maar eens per jaar carnaval he! En de zotskap mag er niet aan ontbreken.  Zo eindigde dan weer ons carnavalstripke in Gemmenich dan tot genoegen . boehoeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee

Op een leuke zondagnamiddag gingen we is ne keer met het mooie weer als gezelschap een spookuitstapje maken natuurlijk richting Visé, Aubel, Henrie-Chapelle en zo richting Vaals, Plombiéres, eerst natuurlijk Hombourg passeren om dan uiteindelijk in Plombiéres dorp  te belanden, tot in het dorp aan een klein leuk koepelkerkje daar stond een groot plan om te zien waar we naartoe konden gaan want we waren op zoek naar de oude loodmijn in dit dorpke.  En wat zagen we daar aan dat kleine koepelkerkje? drie maal raden hihihihhiiiiiiiiiiii natuurlijk de alomvertegenwoordige Nederlanders die je overal tegenkomt en een groepke Waalse jongeren die daar wat  rondlummelden.  En meer was er niet te zien behalve nog een oud mijnwagentje dat vroeger in de loodmijn werd gebruikt als aandenken uit de vergane glorie van die tijd.  Na wat zoeken met natuurlijk ons beste schoolfrans van vroeger, zagen we de mijn liggen op dat plan en wat was daar juist tegenover de kerk ! Juist een weg  die zou ons naar die oude mijn brengen, natuurlijk moesten we nog eerst door een piepklein wegske aan onze linkerkant inslaan en na 100 meter zagen we oude lelijke en verkommerde gebouwen zeker  oude opslagplaatsen van looderts, en een beek die later de Geul bleek te zijn een mooi onderhouden park met een paar kleine gebouwen om in de zomer een barbeque te geven en  een parkeerplaats.  Na eerst een wandelingske gemaakt langs dat kleine straatje zagen we een mooie vijver liggen met een paar mooie herenhuizen. Daar wat verder door, een oude brug over een autoweg en een mooie wandelweg op de kam van een oude heuvel.(Braesberg)  Maar nergens een mijn te zien. Verdorie waren we nu verkeerd.  Neen hoor maar die lag verscholen in de bossen.  Terug in het park aangekomen gingen we de wandelweg achter het park na daar ontdekten we  precies  de Kempen  of  de Hoge Venen, een ééntonig landschap met een paar denneboomkes.  Verder door stond een oud versleten boemeltreintje te dromen op betere tijden op een stuk versleten spoorweg.  En verder was er een soort primitief brugske over de Geul waar we aan de andere kant konden komen en wat zagen we daar juist ja de plaats waar de mijn was geweest.  Er lag daar een heel eenzame vijver met een zeer grote kale plek waar wat bruin gras op groeide met hier en daar een eenzaam vervormd boomke het leek juist de prairie in Wallonie.  Of een landschap van de Kempen zoals de Sahara in Lommel.  Zo doods en desolaat.  Dit achter een prikkeldraad omgeven maar langs de zijkant stonden allerhande plaatjes met uitleg van de zinkflora die daar maar alleen in die streek voorkomt zoook in Kelmis aan de oude zinkmijnen. De zinkflora is zeer uniek in de streek en zeer zeldzaam daarom dat ze  beschermd is, zo stond er in vier talen te lezen welk plantje of bloemke het waren maar ze waren nog zeer klein.  Zo was er een zinkboerenkers, zinkengelsgras, zinkhazelaar, zinklepelblad, en de koningin van de zinkflora namelijk het zinkviooltje, weegbreek, zinkgras en nog een paar onbekende.  Zo rap ze bloeien gaan we beslist terug om prachtige fotos te maken van deze mooie flora.  Want het is zo zeldzaam en ze groeien  maar op die vervuilde grond waar  erts in de grond zat.  Ook lag er op de paden nog afval van het looderts. Zwarte blokjes met aan ene kant een glanzend stukje lood.   Afval heuvels waren er ook nog te zien verder op.  Nadien zijn we dan nog maar is onze Nederlandse Noorderburen met een bezoekje gaan vereren in Slenaken. Want het is niet meer dan normaal dat we die dan ook een tegenbezoekje terugbrengen. Zo blijft het in evenwicht he ! En zo zat er ons spooktripke op tot een volgende spoketripke boehoeeeeeeeee