Vandaag dinsdag 28 november 2006 met als gezelschap het prachtige weer, reden we richting Luik, onderweg kregen we het gezelschap van vele kraanvogels die op trek waren, en veel lawaai maakten, en zo op weg naar Aken, via Aubel, Henri-Chapelle naar Motzen, Lontsen, Kelmis, het mooie Aachener Wald en Aachen. Daar was het weeral super gezellig, eerst onze auto op de parking kort bij de Dom en dan richting kerstmarkt.  Er was een mooie inkom gemaakt aan de kerstmarkt een kerstboog versierd met dennetakjes en lampkes.  Ook stonden daar een paar bedelaars te bedelen, en te zingen, maar het hielp niet veel.  Dan maar richting kerstmarkt en een paardemolen draaide daar  voor de kinderen, er waren mooi kerstkraamkes, allen versierd met lampkes en groen takjes.  Veel volk was er niet, we kwamen er wel wat Vlamingen tegen, Duitsers, Walen en schoolkinderen met hun meester of hun juf.  Aan de kraamkes zelf stond ook vanalles vooral kerstartikelen zoals, beeldjes, kerstmutsen, lichtjes, dennebomen, kerstmannen, engeltjes, elfen, kersthuisjes, allen even mooi.  Die keuze was veel groter dan in Valkenburg en lang zo duur niet.  Ze lonkten nog zo mooi naar ons, ook stonden er mooie kindjes en manneks bij om ze er bij te laten wonen, en we hebben er een paar mooie gekocht, en zo staan ze hier weeral in ons spokenkot te turen in een mooi kerstdorpke, vorige kerstmarkten hadden we er al gekocht en zo werd de verzameling kersthuisjes groter. Er kwamen weeral van die kleine huisjes bij,   En de kleine mannekes hebben weeral een onvervalst dorpke om te vertoeven. Met echte straatjes, een kerkske, een school, een raadhuis, een hotel, een kasteeltje, een stationneke, een kersttreintje, een ratskeller, een pleintje, huisjes, lantaarntjes, denneboomkes, een kampvuur, een vijver, er staan daar een paar zangertjes in, een paar sleeers, wandelaars, roddelaars, die de laatste dorpsnieuwkes brengen, een paar kerstmannekes, een sneeuwmanneke, meisjes en jongens die aan het spelen zijn op straat, een paar lantaarnpaaltjes zijn ter ook, een kerstengeltjes zijn er ook in komen wonen, die vonden het daar zo prachtig en zijn toen maar langs gekomen, en ze zijn er gebleven.

Ook waren er kraamkes op de kerstmarkt met troetels, ik heb er nog een paar kleine kerstbeerkes gekocht, met een kerstmuts en twee leuke vlechten.  We kregen deze middag nog honger en hebben een heerlijke Duitse worst gegeten.  Ze was lekker hoor. En de gluewijn smaakte daar ook heerlijk hahahahahaaa we hadden er rode wangetjes van.  Daarna zijn we nog verder gaan spoken op die kerstmarkt. Er was daar ook houtwerk te zien, en chinese produkten echt iets typisch aan dat land, ook nog wijn, worsten, en andere eetwaren, ook nog kerstbollen, stallen, met beeldjes, kaarsen enz.....  Daarna zijn we de straten is onveilig gaan maken, eerst kwamen we bij een paar winkels met miniatuur autos en treinen, alsook vliegtuigen en boten, juist achter de koepel van het zeer oude raadhuis.  Ook hebben we nog een winkelstraat gedaan, waar nog vanalles te zien was zoals klerenwinkels, andere produkten zoals fruit en groenten make-up produkten, schoenenwinkels, snoepwinkels, slagers, kaaswinkels, en nog vele andere produkten, Aken is wel een mooie stad, nu hadden we tenminste tijd om daar is rond te spoken.  De oude Dom  had ook veel belangstelling door toeristen.  En het oude raadshuis was ook bevolkt.  en vele gezellige terrasjes waren ter ook.  Nadat we het er moe waren gingen we onze auto weer een bezoekske brengen, onderweg stond er nog een bontgekleurde koe en een paard voor de winkelramen.  En zo reden we dan maar terug richting Kelmis waar we iets wilden gaan drinken, maar helaas was alles gesloten daar, en onze boom aan de casinovijver hebben we ook begroet, we waren toch in de omgeving.  Dan zijn we maar afgezakt naar Vaals het drielandenpunt de hoogste heuvel in Nederland, enfin hoog kan je hem niet noemen, maar voor een heuvel is hij ok. Van verre zagen we Aken liggen, in de stad zelf zagen we ook de toren van het drielandenpunt van dichtbij liggen, tja Aken ligt ook juist aan de grens he, het is een echte grensstad.  Juist achter het grote woud.  Ook Vaals zag je beneden liggen, we zijn langs onze dierbare bokkerijder nog is langs gegaan om onze dorst te lessen, tja van al die wandelingen in Aken en Kelmis krijg je grote dorst.  We hebben nog is genoten van het mooie verre uitzicht dat je daar hebt, en het was er niks druk.  Kerstmis was daar nog lang niet bezig zoals in Aken en Valkenburg, daar waren de straten al overal versierd met kerstkransen en lichtjes.  en in Valkeburg stonden de kerstmannen en vrouwen op straat en waren er kerstliedjes aan het zingen.  Tja eigenlijk is het nog te vroeg voor kerstmis he !  Eerst moet Sinterklaas nog komen, die zag je ook nog in Valkenburg maar in Aken kennen ze dat niet, die hebben een kerstengel die komt op kerstavond. Die dan pakjes brengt aan de kinderen onder de kerstboom.  En vanop het drielandenpunt zijn we maar weeral richting Gemmenich gereden en zo naar Vise en naar huis onderweg hebben we nog een trein gezien in de verte in Moresnet, en ze waren ook wegenwerken aan het doen onderweg en zo zijn we dan maar weeral helemaal thuis geraakt met onze kerstaankopen die hier ondertussen in ons spokenkot staan te pronken.

Vandaag zondag 20 januari 2007 zijn we in gezelschap van regen en wind weggewaaid richting Meise.  Eerst via de autosnelweg naar Halen, richting Diest Leuven en zo naar Brussel waar we natuurlijk weeral verkeerd zaten, we zagen de bollen van de expo van 1958 nog staan te blinken, eerst reden we langs de vlieghaven van Zaventem waar vliegtuigen af en aan vlogen en zo reden we door tot in Brussel ergens, de plaats leek mij onbekend.  Tot aan een kruispunt waar we terug vlogen a volontee de snelweg terug op.  Vele oude en nieuwe gebouwen alsook vele kantoren gezien.  En die hele arme KBC bank die daar ergens onderwegen in Herent een heel armtierig gebouw had wooooooowwwwwwww  , dan maar richting Boom gereden en daar zagen we Meise staan.  De pijlen maar gevolgd na wat eerst ergens verkeerd gereden te zijn we zijn ook Brupark tegengekomen en de Bollen van het Atonium die nu heel goed te zien waren.  Allee dan maar op stap naar de nationale plantentuin in Meise, we kwamen eraan, er lagen op de parking vele takken, omgewaaid van de storm van vorige donderdag, daar de auto achter gelaten en het park binnen, daar hebben we een heerlijk wandelingske gedaan, het was een mooi groot park , waar nog volk aan het wandelen was.  Eerst kwamen we de bibliotheek tegen, dan de vlaamse hoeve, nadien het mooie kasteel van Bouckhout met de vijvers, dat was nog een verblijfplaats van de zus Charlotte (ex keizerin van Mexico)  van Leopold 2, na haar verblijf in het kasteel van Miramare nabij Triest in Italie, die is daar ook gestorven en ze leefde er krankzinnig.

Verder waren we is gewandeld tot aan het plantenpaleis, maar helaas waren ze dat aan het restaureren en was het niet open.  Onderweg bij de wandeling kregen we daar nog is een plensbui als gezelschap en boven ons hingen helicopters te vliegen.

Er waren ter daar een paar Vlamingen, Walen en Duitsers aan het wandelen, maar daar bleef het bij. 

We zijn ook is ne keer in het winkeltje gaan koekeloeren maar hebben niks gekocht en dit was goed voor onze portemonee.  Die was deze keer niet depressief gelukkig maar.  Er waren daar kaarten, boeken, soevenierkes, bloemzaden en allerhande te koop, ook gedroogde lavendel was er te verkrijgen.  Hij zal wel duur verkocht worden, hahahaha dat groeit ook hier in de hof daar voor gaan we niet zo ver naar Meise.  Aan het kasteel zelf zijn we ook is een kijkje gaan nemen door de ramen, en het leek daar juist een rommelkot met opgelslagen goederen uit de jaren stillekes, ook waren er lege zalen te zien, en hier en daar stonden voor de vensters wat kamerplanten.  Ondertussen begon het nog is ne keer heel hard te regenen, zo zijn we dan maar heel nat onze auto terug gaan bezoeken, en reden we maar terug naar huis.  Onderweg was het mistig van de regen, amai wat een zware lucht was dat wel niet.  Een heel mooie regenboog vergezelde ons een tijdje op de weg en de autos spetterden van het water. Allee met het aangename gezelschap van de regen zijn we dan maar nat thuisgekomen en zo hebben we dit dan alweer gehad tot een volgende uitstap, maar deze zomer gaan we er terug op bezoek en hopelijk is dan het plantenpaleis open, want er moet daar nog een nieuwe kas zijn die evolutiekas noemt met oerplanten.  En nog mooi weerke erbij en we kunnen weeal heerlijk gaan spoken in die grote tuin, vooral in de torens van het kasteel leek het mooi om te spoken, hahahaaha?

Vandaag hadden we is besloten om is een spokentripke te wagen en dit richting Zaventem.  Allee ons boeltje bijeen gepakt en dan op pad. Halverwegen richting Diest ergens langs de autostrade hadden we een pauze gehouden, en er lag daar op een parking in een roe auto z'n roes uit te slapen, zal zeker deze nacht goed geboemeld hebben.  Dan richting Leuven en naar Nossegem en zo op naar de luchthaven.  Brussels nationale luchthaven,  We kwamen er aan en er stonden daar aan de hangaren vliegtuigen die moesten nagezien worden, en zo kwamen we recht aan de parking uit, onze auto hier ergens te parkeren gezet en dan de ingang zoeken bij de taxis maar we kwamen aan de uitgang uit, hihihihi die ingang was een beetje verder.  Daar zagen we de vertrekuren in de inkomhal en heel weinig volk.  Er waren er die door de douane gingen naar niemandsland en eerst nog hun bagage bij de ruimten afgeven en weg waren ze richting vliegtuig na de paskontrole.  wij gingen verder naar de bovenste verdieping richting panoramatoren.  Daar zagen we de vliegtuigen staan die opgingen en landen, maar wel ver van de landingsbaan.  Vroeger kon je nog op een openluchterras nog is nawuiven naar je dierbaren, maar dat is voltooid verleden tijd.  Er waren daar zeer grote vensters te zien, en daar een paar fotootjes maken, van vliegtuigen die aan en af kwamen.  Ook passagiers die met bussen kwamen, wagentjes volgeladen met koffers, ook nog andere produkten waren er te zien.  ! ! Het was al heel lang geleden dat we daar nog ooit geweest waren.  Eerst gingen we nog een lift in die van glas was tot beneden maar toen kwamen we bij de bussen en treinen gespookt en daar moesten we niet zijn, dan mar terug naar boven, er hing daar ook nog een oud toestel van een tweedekker aan het plafond daar in Zaventem.  Ergens gekregen uit de jaren stillekes zeker en een installatie van een lift was er ook te zien, amai wat ne mekaniek is dat wel.  Daarna zijn we maar terug bij de taxis gekomen en er stond daar ne grote groep reizigers te wachten, zeker op hun vlucht.  JOngeren, ouderen, gezinnen met grote en kleine kinderen, enz.

De taxis waren op het eerste verdiep en zo konden we onze auto ook rap terug vinden in die parkeerplaatsen want het waren er velen, die zijn daar nog wel naderhand bijgezet, want vroeger waren die er niet te zien.  Tja het was ook al heel lang geleden dat we daar op bezoek zijn geweest.  Van vroegere reizen wel  30 jaren geleden amai wat ne lange tijd is dat wel niet, velen waren er toen nog niet geboren en er is al zoveel gebeurd op die lange tijd.  Maar je ziet er nog steeds allerhande individuen rondlopen, waarvan je soms denkt, is dat nu echt Zaventem.  Dat is toch nog hetzelfde gebleven, en druk was het er helemaal niet, in de weekdagen is het er veel drukker als anders.er stonden daar ook op die parking van die taxis nog zware motos, en andere rijwielen, tja met de moto en fiets zullen ze daar ook wel passeren zeker.  zo zijn we maar na 2 uurkes spokenbezoek weeral terug naar onze auto gegaan kort bij het sheraton hotel waar men kan overnachten, dit is speciaal voor luchtreizigers zeker die laat aankomen of die heel vroeg moeten vertrekken.  en verder hadden we het weeral gezien en zo is dat tripke dan ook weeral afgelopen en onderweg zagen we nog grote vliegtuigen stijgen en dalen.

Wowwwwwwww zondag 26 november 2006 was het toch zo'n pracht van een weerke, tja waar zouden we is ne keer naartoe kunnen gaan, want het is toch al zo lang geleden dat we nog is een uitstapke gemaakt hadden.  Opeens kregen we een leuk idee. We zouden is naar Valkenburg rijden, en foets we waren richting Valkenburg  eerst in Maastricht nog zo lang moeten wachten aan een rood licht brrrrrrrrrrrr we zaten maar te zuchten op die drukte daar in Nederland.  Allee zo kwamen we dan eindelijk richting Valkenburg, het oude land van de bokkerijders, hihihihhiiiiiiii die zagen we jammer niet meer, wel waren er een paar bokken in de weide aan het grazen.  Ze kwamen is een nieuwsgierig kijkje nemen.  Zo reden we dan maar door naar het heuvelland, de ene groene heuvel achter de andere. En toen eindelijk daar aangekomen, zagen we daar een zee van mensen tjonge, tjonge wat een drukte was het daar wel niet.  Na eindeloos zoeken achter een parking, de ene op en de andere af, konden we onze auto eindelijk kwijt daar op een eenzame parking.  Veel autobussen waren er ook van de partij, vooral Engelsen en Duitsers. Na een ferme wandeling kwamen we het stadje binnen, en o wat een drukte was dat daar wel niet.  Een snorfietske kon het niet laten om veel lawaai te maken, op een eenzaam pleintje;  zo kwamen we dan in de drukke straatjes waar er nog vele terrasjes waren.  Aan de gemeentegrot was het een drukte van belangstelling, tja wat dacht je het was daar kerstmarkt.  Maar wij gingen richting fluwelengrot, vanuit onze parking zagen we vlak voor ons een zeer grote grijze mergelheuvel, amai die was lang, ik veronderstel dat daar de onderaardse catacomben van Valkenburg liggen. En verder lag er nog een eenzaam kerkje te koekeloeren.  Uiteindelijk kwamen we bij de fluwelengrot, waar we gingen aanschuiven, en bonnekes kochten om binnen te gaan.  Na lang stoten en duwen kwamen we binnen geslopen. Amai  wat was het daar heet in die grot.  We zweten ons kapot.  Er was daar weeral vanalles te zien, kraamkes, met kerstartikelen, we zagen daar een kerstman hangen en ik moest absoluut die kopen he, die kerstman kon zo prachtig zingen, sjotten met z'n voetjes.  Hij hing te bengelen aan een parachute en vliegen als hij kan.  Hij vliegt nu in het spokenkot rond en kan ondertussen nog een liedje kwelen.  Ook het thema van de kerstmarkt was , dat een klein meisje op bezoek ging bij de kerstman en daar aankwam en de kerstman zag zitten samen met z'n elfen die vanalles aan het maken waren voor de leuke kinderen.  Je zag overal van die kerstelfen fladderen, zelfs wel aan de ingang vlogen ze van het ene kot naar het andere het was net of je in de efteling zat , want hier was het op na gemaakt.  Ook waren er mergelplaten te koop, glas, kerststallen, porseleinen poppen, slingers, lampkes, beelden, bloemen, tuingereedschap, enz...; Na ons bezoek aan de markt gingen we nog een lekker glaasje gluewijn drinken, hum dat was lekker.  Daarna waren we nog is door de straten van het stadje gaan wandelen, er was zeer veel volk, hhhhhhhhheeeeeeeeeeeeeeeeeeelllllllllllllllll druk, en zijn we nog is een souvenierswinkeltje binnen geweest het ik heb er vier prachtige little ladys gevonden die ik bij de grote poppenklub kon zetten, ze lonkten nog zo mooi, en ze zijn met ons mee gegaan en nu staan ze hier in ons spokenkot, nu mogen ze hier lekker spoken.  Onze portemonee werd ook een beetje lichter want hij voelde toch zo zwaar aan, en in de uitstalramen, lonkten nog aller hande kerstprodukten van kom toch binnen en koop ons, zoals huisjes, lampkes, beeldjes, treintjes, kerstkabouters kerstengelen, kerstelfen ,enz.;; Maar ja die lieten we maar lonken, als we dat kochten zou onze geldbeugel wel heel depressief worden, en dat was de bedoeling ook niet.  We gingen toch nog is ne keer naar Aken en daar was de keuze veel groter en veel goeie koper.  Dus zeiden we maar bye bye kerstprodukten lonken jullie maar naar iemand anders ons zal het een worst wezen.  Zodra we terug aan de auto kwamen, had die autogezelschap gekregen van een iemand, want er hing een papierke achter de ruit.  Tja dat was wat anders, de autos langs ons hadden hetzelfde papierke achter de ruit. nu mogen we weeral is ne keer 48 eurokes betalen, omdat er nergens stond dat je een kaartje moest hebben om te parkeren.  En een parkeerautomaat was er niet.  Dus dit konden we al niet rieken.  Ze gingen daar weeral profiteren van de ontwetendheid van de mensen niet afkomstig uit de streek en argeloze toeristen die er komen, potvolkoffie das rap verdiend daar.  Dikke profiteurs zijn het daar met hun parkeerboetes.  Moeten ze maar een parkeerautomaat zetten, de snullen.  Typisch iets voor daar.  Allee met een heel beteuterd spokengezicht vertrokken we maar weeral richting Maastricht en zo terug naar thuis en zo hadden we weeral een bezoekske gebracht aan die wereldberoemde grottenkerstmarkt.  Met al die drukte daar amai die hebben daar ne goeie verdient.  met de kerstmarkten verdienen ze ook ne hele goeie aan al die betaalparkings en al die boetes.  Allee zo zijn we dan maar weeral thuis gekomen en dat weten we nu ook al weer voor een volgende keer.

 

Op zondag 13 augustus 2006 vertrokken we met goed weer op kop richting Luik.  Maar daar moesten we niet zijn, dus richting Eupen, een mooi stadje, een beneden stad en een boven stad.  Groene heuveltjes te zien en heldere riviertjes die van de hoge Venen komen.  Zo richting Monschau gereden via de Higway to Hell , de weg ligt er nog steeds heel verkommert bij zoals jaren geleden.  De hoge venen hadden hun groene kleedje aan en waren prachtig.  Geen mist of slecht weer.  En natuurlijk uitkijken op de snelheid want daar staat er ergens een flitspaal heerlijk te lonken naar snelheidsduivels, om te flitsen hihihihihihiiiiiiiiiiiiii na een tijdje kwamen we in Monschau aan.  Vele toeristen waren er te zien, klaar water in het beekje, bussen, autos, jeeps, Duitsers, Walen, Nederlanders, Vlamingen, Engelsen, trekkers, rugzaktoeristen, zingende en kwelende jeugdbewegingen die op kamp waren, motoren, (prachtige machines) en al hetgeen wat erop zit ahum hahahahaha.

En wat zagen we daar hehehehe de winkeltjes waren er open das chance hebben. Zo hebben we de winkeltjes maar is bespookt, tja diezelfde portemonee van anders was er natuurlijk ook bij of wat dacht je, maar hij was op voorhand heel erg depri omdat al die eurokes weeral langs onze oren vlogen. Natuurlijk moesten we weeral wat aankopen doen of wat dacht je natuurlijk in de Duitse winkeltjes.  De oude kastelen waren er ook nog te zien daarboven op die heuvels.  Als je daarboven opstaat heb je een prachtig uitzicht op het stadje.  Overal aan de huizen hingen er bontgekleurde geraniums.  Een oud boemeltreintje was ook van de partij om toeristen rond te voeren. Het was on z'n duizendste gemak.  Natuurlijk gingen we ook iets eten en drinken want dat hoort er bij.  In sommige winkels stonden al kerstartikelen te lonken, die houden zeker van een vroege kerst in het putteke zomer.  Dat kan niet vroeg genoeg beginnen.  Een zomerse kerstman, een kerstengeltje, een kerstdorpke in de sneeuw, een rendier, een oude heks stond daar ook al lawaai te maken, zeker te wachten op halloween.  Daar een heerlijk wandelingske gemaakt, een parkske bezocht, onze auto stond heel geduldig te wachten in een ondergrondse Duitse parking.  De Glasshutte bezocht.  Hier waren mooie handgeblazen glazen van kristal te koop.  Natuurlijk ook kerstartikelen, glazen bollen, kommen, karaffen, en wat nog allemaal, wat stonden die daar schoon te pronken.  Maar het lukte ons niet om er eentje te kopen, want ze waren een beetje aan de dure kant en dat liet onze portemonee niet toe want die was al ziek genoeg met al die uitgegeven eurokes die onze oren rondvlogen.  Maar ja al die kunstwerken is ne keer bewonderen dat mag he ! Dat kost toch niets en we hebben het gezien.  Zodra de zware bewolking kwam opzetten zijn we maar onze auto gaan bezoeken want daar leek een zware bui op komst en juist op tijd waren we foetsie richting Belgie , maar hier was het ferm aan het regenen .  Vele zware vrachtwagens reden ons ook voorbij.  Voor ons hing nog zo'n pracht van een regenwolk op ons te wachten om ons te besproeien met haar rijke vocht.  zo reden we maar richting Hasselt waar het al goed nat was en onze dag was geslaagd zonder regen in Monschau goed he !

Op een morgen in de vakantie met het redelijk mooie weer in augustus vertrokken we richting Genk.  Na een beetje zoeken wisten we niet welke shopping we gingen bezoeken.  zo reden we maar naar de grote shopping, zo reden we daar maar het dak op dus de dakparking, hihihihihihi onze auto stond is ne keer op een dak van de grote winkel.  Eerst nog een kaartje genomen voor de parking of wat dacht je dat het gratis was hahaha vergeet dat maar.  Iets voor niks daar gaat de zon voor op.  Nu naar  beneden gespookt en is op verkenning gegaan naar al die langverwachte winkeltjes die er lagen , natuurlijk was de helft niet eens open.  Dan maar  naar shopping 2 , hier kregen het onze oren te verduren, in een liftkot waren ze heel hard aan het werk, met veel lawaai en veel stof, zo mistig was het dat je elkaar nog niet zag van het stof.  Veel volk was er niet te zien.  Zo maar teruggespookt naar de eerste shopping, daar in de carrefour is gaan spoken tja we waren toch niet voor niks op shoppingtour.  Wat inkopen gedaan, maar voor onze portemonee was het niet goed want hij werd er nerveus van als wij hem boven haalde, zo geregeld er wat eurokes uithaalden.  Dan mar is verder gespookt naar de blokker potvolkoffie, hier was ook al niet veel speurwerk te verrichten, hier en daar is ne keer naar de produkten gekeken en een posterke gevonden van Jack de piraat van de Caraiben.  Mooie foto he jong spookje die was er verliefd op wwwwwwwwoooooooooooooowwwwwwwww (liefde op het eerste zicht).  Dan verder gespookt nar Bart Smit en wat lag er daar, wel een spelleke van die beruchte piraten.  En een paar plastieken figuurtjes van jack en z'n trawanten. Hier werd onze portemonee nog is ne keer naar boven gehaald en foertie met de eurokes.  EEn Harry Potter spelleke lag daar ook nog zo mooi naar ons te lonken en weeral foertie eurokes, ondertussen werd er onze portemonee depressief van dat hij zo mager was geworden, want de eurokes vlogen rond onze oren.  Zo werd het tijd om naar huis te gaan want onze eurokes waren gevlogen, dus heel hoog tijd.  En zo ging het jonge spookje haar spelletjes is ne keer uitproberen en gespeelt als ze heeft ongelufffffffeeeeeeeeeeeellllllllllllllijjjjjjjjjjjjjjjk hahahahahahaahaaaaaaaaaaa.

 

Op zondag 9 juli in het gezelschap van het zonneke vertrokken we weeral op uitstap naar Duitsland richting Eifelgebied.  Reeds om 8 uur in de morgen waren we al vertrekkensklaar. Via Hasselt ging het richting Luik naar Lichtenbusch richting Aken en zo riching Keulen en onderweg zagen we de bruinkoolvelden van het Rurhgebied liggen, geen grote vrachtwagens op de baan dat was al een hele verademing.  Ook kwamen we weeral voorbij die grote rookpluim van de vier koeltorens in Eschweilher, dan zo richting Koblenz de grote baan op.  Er reden zeer vele Nederlanders met caravaans achter hun autos aan, die gingen ook op vakantie naar verdere oorden, er reden zelfs wel oude caravaans uit de jaren stillekes mee zo wat uit de jaren 50 en 60 van die kleintjes met één vensterke en een deurke en een speciaal dak erbij.  OOk werden er vele fietsen meegenomen achter aan de caravaan.  De lustige fietsers waren er ook.  Af en toe stapten we is uit om de benen te strekken op de parking van de autostrade, en daar zagen we allerhande vrachtwagens staan heel vol geladen in allerlei kleuren en grotes. De bestuurders mochten daar hun zondag doorbrengen omdat ze zondags niet met een vrachtwagen mogen rijden. Er stond daar zelfs een lichte roze vrachtwagen anders nog nergens gezien,   Na een paar uren rijden op de autostrade reden we richting Bad Neuenahr.  Door dalen en groene heuvels kwamen we eraan , we passeerden prachtige dorpkes en groene wijngaarden en koeie waren er aan het grazen in de malse weides.  Tja de Eifel is een mooi gebied.  Daar aangekomen hadden we nog een plaatske gevonden voor de auto en gingen in de richting van het kuuroord tja in Bad Neuenahr hebben ze een prachtig kuuroord.  Minerale bronnen, voor stramme en stijve knoken, een rustweide, met ligstoelen, een mooie vijver met visjes, een pracht van kasteel dat dienst deed als hotel en winkeltjes aan de benedenverdieping.  In het park zelf speelde er een orkest in openlucht met 4 orkestspelers.  Daar spelen ter altijd of daar geen of veel volk zit bij slecht of bij mooi weer , gespeelt wordt er.  Zondag zaten er vele oude mensen naar dat orkest te luisteren in open lucht.  De orangerie had prachtige palmbomen, tropische planten enz.  Hier kwamen de gasten lezen of uitrusten na hun gezondheidskuur.  De fonteinen spoten prachtig en verfrissend. Er stonden daar heel oude bomen in het park.  Een casino, was een gebouw waar vroeger het personeel van de heer van Neuenahr woonde.  In het kasteel zelf dat hotel was woonde er een graaf. die had veel ruimte en het gebouw had twee prachtig gerestaureerde torens.  Het was wit geverfd en het had een zwart groot dak. 

We hebben daar wat kaartjes verstuurd want hier en daar was er een klein winkeltje open, en nadien zijn we verder gereden naar Altenarh daar niet ver vandaan.  Door de groene wijngaarden kwamen we eraan.  De heuvelen waren prachtig.  De Ahr stroomt daar in de vallei.  We gingen eten in dit dorpke en nadien zijn we een wandeling gaan maken door Altenahr.  Het danspaleis was gesloten, jammer ik had daar is graag een spokendansje willen maken  Wie is kandidaat?.  Hihihihihi, dan maar verder gewandeld, we zagen nog de ruines van een paar oude burchten, enfin wat het ooit moest voorgesteld hebben, jammer dat ik er niet kon spoken, dit was een ideale gelegenheid ervoor. .  Sommige winkeltjes waren daar open, maar we hebben ze niet vereerd met een spokenbezoekje, onze portemonee zei dat hij anders deprie zou worden en dit hebben we hem maar bespaard.  Alleen zijn we de wijnstube gaan bezoeken en hebben er lekkere wijn gekocht.  :-pppppp want de wijn is er heel lekker.  Nadien zorap we alles daar gezien en bezocht hadden reden we nog is door de mooie Ahrvallei en de wijndalen.  Zo kwamen we aan de grote autostrade richting Keulen .  Achter ons zagen we nog de mooie heuvels van het zevengebergte. Het oudste natuurreservaat van Duitsland met al z'n geheimzinnige sagen die eraan verbonden waren.  Onderweg zagen we vele Duitsers met hun wagen rijden waar een klein vlagske wapperde omdat het wereldkampioenschappen voetbal was.  De vlagskes wapperden langs alle kanten van de autos. Verder reden we richting Aken,  Luik, en Hasselt en dit was dan het einde van een mooie dag in de Eifel.  Onderweg hebben we nog bezoek gehad van de regen die vergezelde ons tot Hasselt.

De donderdag van ons heerhemelvaart was het goed aan het regenen maar we besloten het er op te wagen.  Met de regen aan ons zij vertrokken we richting Ardennen Luik.  Daar richting Visé zo verder naar ons alombekende plaats in Kelmis waar we nog wat uitleg gingen halen voor ons verzameling geschiedenis aan te vullen en zo kwamen we bij het grote park dat Koul heet aan maar helaas was daar totaal geen uitleg te zien van z'n geschiedenis.  Hier was vroeger een grote zinkmijn en nu is er een zeer mooi groot park te zien.  In het park kwamen we mensen tegen met een hondje tja wie zou er nu op zo'n regenachtige hoogdag buitenkomen in die vieze regen en terwijl ging spokenvangertje een koffietje drinken, maar hij had pech want het parkhotel bleek gesloten te zijn, jammer want hij had nog zo'n supergrote dorst.  Dan maar doorgereden naar Aken dat er kort bij ligt zo kwamen we via het Aachener Wald in de stad aan.  Onze auto op een parkeerplaats achtergelaten, kwamen we in het centrum op de grote markt voor de dom spoken.  Helaas was er in het zo drukke centrum niet veel te zien, de winkels waren gesloten, het was een regenachtige hoogdag en er was wel een Europese markt daar hihihihi toch beweging daar.  Ook een orkest speelde op een overdekte tribune.  Op de markt was het wel niet druk maar er werden daar Europese goederen verkocht uit verschillende landen.

Zo zijn we dan maar ook dieje inwendige mens gaan vullen tegen de middag, zijn nadien onze auto maar gaan opzoeken en reden we door naar Vaals centrum.  Hier was meer beweging.  Onze auto geparkeerd aan het station, en is ne keer een paar winkeltjes gaan bezoeken die open waren.  Veel Nederlanders en Duitsers waren hier wel te zien.  In de verte ging er nog een toet ergens af. Zo konden we in Vaals een paar kleine heuveltjes beklimmen maar daar was de regen ook van de partij jammer (((.  . Zo zijn we dan na ons spokenbezoekje maar terug richting Maastricht gereden, alhoewel daar ook al niks te beleven viel door die vieze regen en verder richting Hasselt en naar huis tja dit was een verregend spokentripke maar dat moet er ook bij kunnen , das is wat anders als de anderen. Tot de volgende spokentrip.

Een tijdje geleden iets voor 1 mei zijn we is ne keer een bedevaardje gaan maken das is iets heel anders dan die spokentripkes nu was het is een spokenbedevaartje.

Niemand zal wel er van gehoord hebben van dat kleine dorpke Moresnet.  Het ligt tussen Plombieres (deelgemeente) Gemmenich en Kelmis. KOrt bij het drielandenpunt en het heeft het grootste treinviaduct van Belgie. Iets voorbij het centrum ligt een onbekend bedevaartskerkje een heel sober ding met een pracht van een park. Daar aangekomen gingen we onze auto in de parking zetten juist voor het park.  Dan kon je naar toilet gaan als je goesting had ze waren heel proper onderhouden.  De laan lag in het midden de kerk stond langs het park . Die is ne keer gaan bezoeken, er stond daar een grote kapel met dat beeldje dat er vereerd word.  Het had een mooie mantel aan met prachtige juwelen.  Een klein kroontje alsook het kindje dat erbij was.  Dat beeldje kwam van Aken en is al van 1750 ongeveer naar daar gekomen.  Daar is ooit iemand genezen van epilepsie of vallende ziekte tengevolge van een aardbeving in Moresnet. Vandaar het bedevaartsoord.  Er is daar ook een klooster van Duitse Franciscanen. Die dat onderhouden en het park in het begin van  1900 hebben aangelegd samen met mensen uit de buurt.  Heel veel is er met de hand verricht.  EERst had men er een grote groeve gegraven om het geheel te vormen.  Het park was eerst een weide en een bos.  Maar daar is niks meer van te zien.  het park heeft een grote ronde en rondom is er een speciale kruisweg gemaakt allemaal grotten met lavastenen uit de vulkaaneifel.  Er staan daar witte grote beelden in die ongeveer 150 cm zijn.  Dan heb je nog een soort kalvarieberg met bronzen beelden.  Die zijn nog groter. Er staan dar mooie bomen, rododendrons, azaleas, tulpen, lente en zomerbloeiers, een heel oude tulpenboom of magnolia, heel veel treurbomen, treures, treurberk, treurbeuk en treursparren. Verder heb je er nog vele buitenaltaren voor de staties en voor de kalvarieberg worden in mei de missen in de buitenlucht gedaan.  Je kan daar in het rond wandelen, rusten, bezinnen, spoken, enz. , Er is een groot goed onderhouden grasperk. Tusen de kerk en het park heb je een heel rustige wandelaan, in de kerk zijn er vele folderkes te verkrijgen en kaarsjes en betalen dan gooi je maar wat in de offerblok die er staat, kaarten zijn ter ook.  Daar waren mannen met een bladzuiger al de vallende bladeren an het opzuigen, de straat moest mooi zijn, ertegenover liggen mooie en supergezellige cafeetjes, Ook wordt Moresnet Chapelle het Eiksken genoemd omdat oorspronkelijk dat beeldje in een eikeboom z'n kapelleke had.  Na ons bezoek zijn we dan maar verder naar Vaals gespookt hebben er van het panorama genoten, zijn er gaan wandelen, in het Aachener Wald, en hebben we nog een lekker oerdegelijk Nederlands en Limburgs koffietje gaan drinken. En zo is onze dag dan daar verder verlopen en zijn we nadien via Gemmenich terug naar huis gespookt.

Vrijdag 12 mei 2006 was het nog zo'n mooi helder weerke en we vertrokken weeral is ne keer op uitstap om wilde spinazie te plukken.  Gepakt en gezakt met lege zakken en een valies met Barbiepoppen want die gingen ook mee om fotos te maken in Kelmis. Gingen we op stap onderweg tegen Tongeren zagen we een paar stapelwolken in de lucht, we dachten oei daar zit zeker weeral ergens een onweer te broeien maar gelukkig dat was het niet.  Zo ging het dan weeral richting Visé naar Aubel en naar Henrie Chapelle langs het Amerikaanse kerkhof waar vlaggen wapperden omdat het nog onlangs Vdag was.  Er stonden daar een paar bussen zeker kinderen of scholieren op uitstap.  Verder naar Montsen en zo richting Aken en Kelmis.  Aan de vijver gekomen en onze auto die natuurlijk ongeduldig stond te wachten aan de parking gingen we met onze zakken richting de vijver waar een paar luie waterschildpadden lagen te zonnen op een boomstronk, werden we verwelkomt door een paar Canadese gansen met hun jongskens 2 in het totaal, gingen we zo het bos in aan de  oever van de Geul op zoek naar spinazie en er stond ter ne hele hoop.  We hebben onze zakken goed vol kunnen plukken de plantjes waren groot genoeg.  Ook was het op sommige plaatsen daar afgemaakt zeker om zeldzame planten te beschermen.  De gele dovenetel was ook van de partij.  De damastbloem en  waterlook bloeide daar ook weelderig.  Hier en daar sprong er een kikker of iets dergelijks te voorschijn.  We hadden ook oranje lieveheersbeestjes gezien met witte stippen, iets wat ik ervoor nooit had gezien, zo plukten we dan maar onze zakken goed vol want dat is zeer lekker die wilde spinazie, hier en daar waren er ook mensen met hun honden aan het wandelen, of de fit-o-meter aan het doen zeker voor te zien hoe fit ze waren, wij hebben deze meter niet geprobeerd daar zijn spoken en spokenvangertjes te oud en te stram voor.  We hebben onze boom daar ook begroet en ons spokenkot stond nog op ons te wachten.

Nadien zijn we fotootjes gaan maken van onze Barbiepoppen want die hadden hun beste gebreide kleedjes aangedaan en dat kroostrijk gezin ging mee om te poseren in hun nieuwe outfit.  Wat was het moeilijk om een geschikte plaats te vinden, eerst zijn we in het zinkreservaat geweest op dieje oude afvalheuvel van zink en barbie heeft geparadeerd bij de zinkviooltjes samen met nog een paar van haar vriendinnen.  Verder zijn ze dan mee verhuuisd naar een bank aan de vijver om daar weer te poseren en zelfs de wandelaars kwamen is een kijkje nemen bij haar outfit. Die vonden dat mooi ze zullen daar nog wel is ne keer ooit gefotografeerd hebben denkelijk.  Er was daar ook iemand de vogels op de vijver aan het filmen.  Tja daar in Kelmis lopen allerlei rare vogels en snuiters rond he! alsook de spoken die daar regelmatig te gast zijn.  Daar is iedereen welkom, t'was niet voor niks een klein landje met allerhande gasten daar op visite.  Die zijn dat wel gewoon want cafees en hoerenkoten waren er vroeger bij de vleet.  En de vele talen die je er hoort das ook niet niks, in zo'n klein plaatske.  Frans, Duits, Nederlands, Vlaams, dialekt, Engels, Esperanto, en nog een paar. 

Na  de fotoreportage en alles goed was ingepakt zijn we doorgespookt naar Vaals aan het drielandenpunt.  Vele wielertoeristen kwamen daar die superhoge heuvel opgefietst.  En puffen als ze deden ppppppppppppppppppppppffffffffffffffff tja t'is daar ook het hoogste punt van Nederland ongeveer 322 meter hoogte, alles stond in het lentegroen en het was er mooi, het uitzicht was voortreffelijk.  We zijn daar onze portemonee een beetje lichter gaan maken want hij woog nog zo zwaar maar dan ook niet meer dan dat anders kreeg hij weeral een depressie en das nu de bedoeling niet.  Er waren daar vele bussen met bejaarden die een uitstapke maakten aan het drielandenpunt.  Wandelen was daar goed in die heerlijke bossen om te spoken en de grootste doolhof van Europa .  In de kleine speeltuin waren een paar kinderen aan het spelen.  Op de terrasjes buiten zaten nog vele zonnegenieters.  En zo zijn we dan met onze spinazie en de Barbiefamilie terug richting Gemmenich naar Visé gereden en gespookt tot we weeral thuis waren, zo zat er ons spinazietripke weeral op tot weer een volgende uitstap wie weet waar heen. boehoeeeeeeeeeeeee gegroet vanuit Kelmis en Vaals aan onze spokenboom en kot.

Allee zo konden we met Pasen dan weeral is ne keer een uitstapke maken, het werd hoog tijd want het was lang geleden dat wij nog in de Ardennen waren geweest.  We trokken weg met mooi en zonnig weer.  Toen we in de Ardennen kwamen leek het daar in de valleien dat er een mist hing. De sneeuw was ook al foetsie en de jonge lente hing daar ook al in de lucht.  zo reden we dan richting Hombourg naar Plombières eerst dat koepelvormig kerkske met dat loden wagonneke dan daar tegenover afdraaien en dan naar het gemeentepark. Het stond er nog hoor, we zijn zelfs onze spokenboom gaan begroeten.  De barbequehuisjes stonden ter ook nog.  Dan terug naar achter in het park.  Achter de huisjes was de heuvelflank er nog maar ik ben nu is ne keer niet rechtdoor gegaan naar dat oude loodtreintje maar natuurlijk zoals het een nieuwsgierig spook betaamd ging het is een kijkje nemen in het grote berkenbos dat juist op de Kempen leek na een paar klimmetjes daar gedaan te hebben kwam ik op een open vlakte die leidde naar een afdaling met in het dal de Geul die door een tunnel onder de straat door naar Gemmenich leidde.  Over de Geul was er nog een brugje gemaakt en zo kon je naar omhoog kruipen langs een koord en  wat onderkomen trapkes de heuvelflank op. In het dal zag je een mooi lentebos ontluiken en dit langs de oevers van die beek.  Ook het klotsen van het water was prachtig te horen.  Dan ben ik maar teruggegaan naar het oude boemeltreintje dat daar al een eeuwigheid stond te wachten op jullie bezoek maar de helft was al foetsie.  men was daar de sporen waar het opstond aan het opruimen. En het voorste deel was ook al weg maar goed dat ik er nog fotootjes van gemaakt heb.  Dan maar verder doorgegaan totdat je de brokstukken van een gebouw tegenkwam in het bos.  Verder door naar het moeras, de vijver is gaan begroeten, achter de slakkenheuvel liep nog steeds een stuk van die vijver door, er was daar juist of er vroeger ooit een grote groeve was geweest daar aan die slakkenheuvel.  Misschiens nog een overblijfsel van een openluchtmijn.  En zo het hele terrein nog is verkent maar helaas waren er nog geen zinkviooltjes te vinden en de andere zinkflora was ook onzichtbaar. Uitgezonderd een paar boterbloemen die waren er wel te zien.  Verder dan maar is gewandeld tot aan de achterkant van het domein, daar stond ook al een heel klein inkommetje met een onderkomen poortje dat je op slot kon doen met een oud verroest kettingslot zoals een fietsenslot.  Er kwamen daar ook paarden en ruiters rijden, en een hond die niet wilde luisteren was zich daar prima aan het amuseren in die afvalheuvels. en rollen als hij kon z'n of haar naam was daisy. En de baasjes maar achter de hond aanlopen met vient ici daisy maar daisy had het te druk om zich in de slakken te rollen en te spelen.  Daarna zijn we dan maar doorgespookt tot op het drielandenpunt in Vaals waar wat toeristen van een mistig uitzicht profiteerden.  In de bokkerijder maar een lekker koffietje door onze keel gegoten he spokenvangertje het was lekker eh ! Dan onze portemonee een beetje lichter gemaakt in het souvenierswinkeltje, een piepklein grenspaaltje gekocht (met made in china) moeten ze daar tegenwoordig ook al onze grenspaal maken. En een mooi spaarvarkentje.  En zo zijn we dan maar terug naar Vlaanderen gespookt met de regen als gezelschap, want daar op Nederlands hoogste punt begon het weeral te regenen. Vandaar dat die mist er hing . zo dit was dan ons eerste tripke naar de Ardennen in het land van Herve in 2006 en dat heeft ons deugt gedaan oeps.

Allee vandaag was het wel koud maar nu konden we een tripke maken en dit naar een poppenbeurs in Hasselt.  Er is daar al voor de 9e keer een poppenbeurs in de grenslandhallen.  We reden eerst maar richting Kinepolis de cinemaparking want daar gingen we onze auto zetten.  Er was daar ruimte in overvloed.  Nadat we het kruispunt overgestoken waren met onze koude en stijve knoken kwamen we aan bij Plopsaland maar daar gingen we geen bezoekje brengen, we gingen een deur verder naar de grote hallen.  Bij de ingang  betaalden we onze inkom; en daar was de grote hal te zien waar precies allemaal kleine jongetjes en meisjes aanwezig waren, maar ze leefden niet, het waren poppen hahahahaha en beren.  Er stonden daar oude winkeltjes, uit de jaren stillekes, oude serviesjes van porselein, een oud gasbranderke van metaal met kleine metalen kookpannekes op, een oude wieg met een lief babieke in, een oude reiskoffer waar een paar beerkes opzaten, een jungle met allerhande gemaakte beren en dieren die erin thuishoorden afgezet met kleine paasbloemekes.  ook schilderijtjes met poppetjes uit fimoklei was er te zien, babietjes in allerlei maten en soorten met kussen, zonder kussen, in wieg, of op kussens met een roze hemel erboven, helemaal in kant en tulle.  Een paar elfen en trollen, heksen, engelkes en bengelkes waren ter ook. met kanten en tulle kleedjes aan, stoffen kleedjes, gebreide kleedjes,  allerhande soorten stoffen, garen, strikken, linten, kant, sierlinten, ogen, haar (wol), fimoklei, benen, armen, schoentjes, vulsel, enz was er te koop. Voor de beren was er van die lekker zachte teddy te koop, allerlei soorten kleuren, variaties met lang of korte vacht, enz.  Er stonden daar kinderen die naar school gingen in de vorm van beer en pop, met kanten jurkjes aan, belhamels, nonnekes, paterkes met een dik buikske en een kan bier, oma's en opa's, barbies met hun trouwkleed, poppen waar we ooit vroeger mee gespeeld hadden waren er van schildpad gemaakt.  Zijn nu veel geld waart jammer dat we dit vroeger niet wisten ((((((

Er stonden verschillende kleine poppenhuisjes met kleine meubelkes en bewoners pottekes, pannekes, kleedjes, schoentjes, zetelkes, stoelekes, tafeltjes, bedjes, wiegskes, enz dit was allemaal te koop.  Natuurlijk heb ik mijn voorraad  bijgevuld met kant, linten, en garen , nu kan ik weeral verder voor m'n eigen poppenkinderen zorgen, want het is een heel kroostrijk huisgezin al die poppekinderen hahahahahaha iedereen moet is iets nieuws hebben en ze eisen m'n aandacht hoor, niet gelachen, zoveel poppenkinderen ppppppppppuuuuuuuuuuffffffffffffffffff  allee ik kan weeral is ne keer verder met kleertjes maken, nadien zijn we weeral is dat lieve autootje gaan opzoeken dat daar zo eenzaam en alleen stond te koekeloeren aan de kinepolis eerst hadden we nog het lied van Piet Piraat gehoord aan Plopsaland en onderweg moest dit gezongen worden hahahaha en zo was dit ook alweer een tripke naar de poppen en berenbeurs. tot een volgende gelegenheid.

Zondag 22 januari gingen we nog is ne keer een tripke maken naar Plopsaland in Hasselt , daar aan gekomen moesten we natuurlijk een parkeerplaats zoeken maar niet getreurd het stond mooi aangegeven hoe je de auto kon parkeren.  De parking stond vol we waren verbaasd dat er zoveel autos stonden maar er was ook een vakantie en een reisbeurs in de grenslandhallen. Er was daar de laatste tijd al zoveel bijgebouwd daar bij die beroemde grenslandhallen een grote sporthal de Ethiashall en nu het mooie Plopsland. Vroeger was deze plaats een grote parking voor autos en deze is nu ook fel verkleind.  Nadat we in de grote hal van Plopslaland onze tickets hadden gekocht mochten we binnen.  Het eerste wat er opviel waren een paar plastieke palmboomkes en opzij een mooi klein stadje dat tegen de muur stond leuke huisjes en eronder was er een winkeltje met Plop en studio 100 souveniertjes van k3, plop, kwebbel en webbel, wibel en wabbel enz waren er te koop alsook het beroemde klowntje Bumba en Bumbalu en Samson een mooi leuk hondje, drinkbekertjes, piet piraat enz. we gingen is binnen maar we hebben onze portemonee maar dicht gehouden omdat hij anders een depressie kreeg, zoveel was er te koop op alleen een lief  samson hondje na.  Daarna zijn we maar is ne keer gaan rondtoeren daar, er stonden daar een ouderwetse paardemolen, een stoeltjesdraaimolen waar je door de ruimte vliegt, iedereen die erin zat vond het leuk want er werd goed gegild, een vuurtoren waar je hoepla naar beneden vloog en ineens omhoog met kriebels in je buik hihihihihiii, dan een grote rups die vol zat en waar je naar boven ging in een grot, en nadien weeral rondvloog , je kon daar ook te voet naar boven klimmen dan zag je over het hele park, een mooi overzicht was het, er was ook een piet piratenschip waar muziek uitkwam, daar ook is ne keer op gaan spoken, aan het roer gedraaid maar het vaarde niet, (, dan maar verder gespookt tot bij de zwemmende eendjes waar de kleinsten opzaten; ook bij de kikkerronde was het leuk die zwommen in het rond.  Jammer dat er geen visjes zaten .  In het midden van beide vijvers was kabouter Plob en Kwebbel aan het vissen maar veel hebben ze niet gevangen.  Zo kwamen we bij de kabouterplopspeelboom er zaten daar onvervalste poppertjes te spelen, een ballenbad was er dat vonden ze fijn om met ballen te gooien want ze vlogen in het rond.  Zo kwamen we buiten bij een klimbergske voor de kinderen, een leeg terasje, en een verkeerspark met kleine volkswagentjes waar de ploppertjes naar hartelust konden rijden en verkeerslessen leren. Goed voor toekomstige chauffeurs. Zo belanden we dan uiteindelijk in de Bumbaspeeltuin onze oude knoken daar is ne keer uitgeleefd, (we hebben ons goed geamuseerd ) omdan uiteindelijk te belanden in het spellenkot een geleerd engels woord is playstations.  Is op alle knopkes gedrukt daar bij die spellekes sommige werkten er en sommige niet.  Er waren knopkes foetsie en kapot jammer want het is pas nieuw er zijn zeker veel vandalen op bezoek geweest. En zo kwamen we weeral bij de uitgang terrecht.  Waar we onze auto gingen opzoeken die daar zo ongeduldig op ons stond te wachten. En dit was dan ons uitstapke weer, tot nog is ne keer.

 

Vandaag 25 november 2005 zijn we weer is op spokentocht geweest.  We gingen ons is ne keer amuseren op de kerstmarkten dus iets heel anders dan normaal.  Deze voormiddag vertrokken vanuit Hasselt  maar nog eerst een sinterklaasspeelgoed gaan halen voor een klein leuk spookske en nadien waren we partie richting Luik naar Visè. In de Voerstreek kwamen we er de eerste sneeuw tegen die was nog niet zo dik. In Vlaanderen was nog alles groen.  Er hing ook nog een dikke lucht boven de provincie Luik.  Verder naar Montsen en Henrie-Chapelle toe begon de sneeuw dikker te worden tot zelfs de straten ondergesneeuwd waren.  Ook Hombourg en Plombiéres waren ondergedompelt in de sneeuw. Hombourg is tevens een deelgemeente van Plombiéres.  Dan verder door richting Kelmis of La Calamine in het Frans recht door het Aachense Wald naar Aken toe er was daar een kerstmarkt bezig.  Onze auto geparkeerd in de Jusietenstrasse die mocht zich daar wat gaan amuseren terwijl wij gingen spoken aan de Dom.  Er lag  overal wat sneeuw in de stad.   Op de markt zagen we de prachtige kerstkraampjes (stalletjes) liggen allemaal  versierd met mooie kerstbollen en veel groen.  Er stond daar ook een paardenmolen voor de kinderen.  Een heel grote speculoos hing er voor de Dom en er stond  nog een groente en fruitkraam bij al die kerstkraampjes.  Daar was vanalles te verkrijgen, kerstengeltjes, kerstmannekes, beeldjes, slingers, kerstbomen, juwelen, gluewijn, kaarsen, kaas, kerstmutsen donkerblauwe en rode met glitterkes en pels op, ook waren er met rendierenhorens te koop rode en groene.  Verder waren er  prachtige kerstdorpkes te koop die stonden zo te lonken naar ons spokenvangertje vooral die mooie huisjes he ! spokenvangertje.  Ik heb zelfs een paar heerlijke kleine spokenhuisjes van spokenvangertje gekregen nu kan ik daar heerlijk is in gaan spoken woooooowwww.  Iets heel anders dan een ouwe spokentoren of een versleten boom.  De huisjes komen in m'n spokenkerstdorpke daar krijgen ze een ereplaatske samen met de andere huisjes die van Aken en Monschau komen hihihihiiiiii en een paar elfkes en engeltjes komen er ook nog wonen want er waren ook een paar kerstengeltjes meegekomen uit Aken. het was bitter koud daar bah ! En niet te veel volk. Vorig jaar was het weer heel prachtig wel koud maar helder en zonnig.  Een paar jaar geleden waren we is ne keer met de vrouwenbeweging naar Krippana, (een kerststallententoonstelling) geweest en toen door naar de kerstmarkt van Monschau en die van Aken toen was het weer heel helder en het vroor.  Op de Hoge Venen tussen Eupen en Monschau waren er heldere parels te zien op de bomen van dauw, nooit eerder gezien zo schitterde dat en mooi als dit was, iets anders dan een oud versleten spooklaken.  :-pppp  Nu vandaag zijn we maar na die koude wind maar terug richting jusietenstrasse gegaan maar eerst nog is ergens een verkeerde straat gaan begroeten tja  dat komt ervan he als je weeral is met oude en versleten spoken op stap gaat vooral als het kerstmarkten zijn he we hebben daar het hele Domplein afgewandeld , hebben de hele kerstmarkt bezocht en die kerstmutsen hebben ook elk jaar een andere look,  eerst had je de gewone rode met witte boord, het volgende jaar waren er dat met een witte boord en lichtjes die branden, het volgende jaar waren dat glinsterende kerstmutsen met rode lichtjes op de witte boord en de mutsen hadden een rode of een donkerblauwe kleur niet mis die donkerblauwe met glinsterende sterretjes op.  Dit jaar waren dat glinsterende rode en donkerblauwe gekleurde met een pelse boord, lekker warm.  Na ons bezoekje aan Aken zijn we richting Vaals gereden er lag daar sneeuw aan het drielandenpunt op die hoge heuvel daar woooowww.  Dan richting Maastricht rijden door het mooie heuvelland in zuid Limburg.   Na 20 km kwamen we in Valkenburg aan ook een lief stadje aan de Geul.  De oude kasteelruine wenkte ons al lieflijk toe en daar lag geen sneeuw.  Onze auto stond daar heel rustig op ons te wachten op het walramplein.  Eerst nog iets gaan eten want honger hadden we er van gekregen.  Dan richting fluwelengrot, de straten waren versierd met oude uitgeleefde kerstmannen die heerlijk naar je stonden te lachen en kerstbomen met glinsternede ballekes.  Aan de grot zelf erboven nog een heel tafereel van kerstmannen in de sneeuw.  Eentje stond daar nog verkleed te zingen daar aan die grot . Binnen in de mergelgrot was het heel aangenaam.  Daar stonden de Nederlandse kerstkraampjes met een pracht van muziek bij.  In de grot zelf stonden ook mooie kersttafereeltjes te koekeloeren.  Sneeuwlandschappen met kerstmannen erin, een eenzame kerststal, hangende kerstmannen leken net heksen in halloweenstijl. Aan de kraampjes was er ook vanalles te krijgen van kerstartikelen tot mergelplaten waar je je naam in kon laten zetten.  Rockende kerstmannen waren er, de rock and roll aan het dansen zo heb ik er nog eentje he   Engeltjes en bengeltjes in hout, keramiek en porselein waren er, weeral  die lonkende kersthuisjes   he spokenvangertje maar hij had nu iets heel anders in het oog wel een witte kerstman in een old timer met mooie glinsterkes op ( iemand vond het heel knap en was heel tevreden) verder stonden er nog glazen kannen en kruiken, kerstballen, limburgse krentenkoeken en vlaai, ook lampen van tiffany, geborduurde tafelkleren en doeken, porseleinen poppen, houten speelgoed, kinderkledij en nog van dat fraais.  Slingers, ballen, kerstbomen, enz.  zeker zoveel te koop als in Aken.  Na ons bezoek aan de kerstmarkt waren we nog is ne keer verloren gelopen en kwamen aan het kasteel in het stadje uit kort aan de Geul.  Na enige oude straatjes kwamen we dan toch aan onze goeie vriend de auto. Die stond er te wachten op ons maar hij kreeg al een depressie als hij ons zag weeral bepakt en gezakt.  Onze portemonee was al goed gelicht.  Verdere onkosten hebben we hem dan maar bespaard. En bezoek had onze auto ook gehad van de Hollandse politie maar ja dan had hij ondertussen wat gezelschap.  Zo zijn we dan maar richting Maastricht gereden naar Hasselt en ons dagje kerstmarkten zat er op tot een volgende trip boeheoeoeoeoeoe

Vandaag op 13 november 2005 zijn we nog is ne keer een tripke gaan maken.  het weer was voortreffelijk en wij rijden maar richting Luik maar niet naar de stad wel richtng Visè of Wezet , dan naar Aubel, Hombourg en Plombiéres.  De weg naar Hombourg die is wel mooi aan ene kant liggen prachtige heuveltjes en op één van die heuvels staat nog ergens een oud kruis.  Zo reden we langs dat kleine kerkje in Hombourg maar daarmee waren we nog niet in Plombiéres zo maar verder gereden over het station van Montsen dan een oude school van Plombiéres op de koer stonden nog een paar plastieke kinderfietsjes te wachten op de peuters.  Verder door naar het centrum en daar zagen we het mooie koepelvormige kerkje liggen.  Ervoor stond nog steeds dat oud loodkarretje te wachten op bezoekers heel ongeduldig natuurlijk, jongeren stonden er wat rond te lummelen, juist of ze niks anders te doen hadden, zeker een bijeenkomst van hen met hun mobieltje waren ze aan het telefoneren juist of er de stukken vanaf vlogen en Nederlanders waren ook present daar.  Tegenover de kerk konden we de weg naar het oude mijnterrein in en daar op de parking voor het gemeentepark geparkeerd er stonden daar nog autos.  UItgestapt en daar onze spokeboom nog is bezocht in het park en verder door naar het kleine paadje omhoog naar dat oude versleten treintje dat daar nog steeds stond te wachten op betere tijden op dat oude spoor in dat Kempische landschap of Plombiérese landschap het oude gammele brugske over de Geul naar het zink of spokenreservaat (de prairie) heerlijk gewandelt daar, het oude eenzame graf in het bos is bezocht waar eentje verslenste bloemenkroon op lag, iemand was daar verongelukt in 1926 heel waarschijnlijk een mijnwerker.  Verder heerlijk gewandeld naar de oude storthoop die er nog was achter een versleten hek met een oud poortje er stond daar ook een rustbank voor vermoeide wandelaars, fotootjes gemaakt van de omgeving.  Grasgroene heuvels in de omtrek met hier en daar groepen wandelaars en natuurliefhebbers.  Op de heuvels stond een eenzaam berkske.  De zinkviooltjes waren er niet meer en de andere zinkflora ook al niet behalve wat eenzame bremstruiken en bomen stond er niks anders.  Ijsvogeltjes zijn daar ook.  Oude gebouwen liggen er , en aardplooiingen of aardlagen waar in gekapt was zag je er.  Een oude mijnschacht was dichtgemetselt en afvalshopen bij de vleet.  Natuurlijk zijn we erna de hoogste heuvel van Nederland met een bezoekske gaan vereren.  De Vaalser Berg (ahum) aan het drielandenpunt waar veel mensen op bezoek waren en kindergroepen aan het roepen en tieren.  We zijn vele wandelaars tegengekomen, de bokkerijder gaan bezoeken, het prulariawinkeltje, maar niks gekocht. Anders werd onze portemonee depressief en dat hebben we hem maar bespaard.  Aan het drielandenpunt zelf hingen nog steeds de drie vlaggen van Nederland, Belgie en Duitsland.  De grenssteen zelf stonden een paar Duitsers fotootjes te maken van henzelf en de grenspaal.  Het was wat mistig en je kon er niet zo heel ver zien.  De rookpluim van Eschweilher was helaas niet te zien en Heerlen ook niet jammer.  Zo begon het wat duister te worden en de lichten begonnen te branden het was er mysterieus daar zo aan dat drielandenpunt waar men drie verschillende talen gebruikt Nederlands, Frans, en Duits en vroeger ook nog Esperanto.  Gek he ! In het ene dorp Gemmenich is het Frans en Duits, Vaals is het Nederlands en Aken is het ook Duits. Moet kunnen. Zo reden we dan maar terug richting Gemmenich en Visé naar Hasselt en ons tripke zat er weeral op. Tot de volgende trip boehoeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee

Vandaag donderdag zijn we weeral is ne keer een spoketripke gaan maken en dit richting Nederland Maastricht en zo verder naar Valkenburg aan de Geul hahaahaaha zodra we in Valkenburg aankwamen zagen we voor ons opeens een dal liggen en zaten we op thermae 2000 een kuuroord voor stramme spieren en stijve knoken. Zoals wij natuurlijk :-pppp . Potvolkoffie daar moesten we niet zijn we zaten verkeerd.  Dan maar terug naar beneden gereden richting centrum.  En ja daar dook ineens de ruine van het oude kasteel de Valkenburg op dan die richting gevolgd en zo konden we daar onze auto parkeren.  Aan de ruine zijn we vroeger al is geweest.  Amai die mensen konden bouwen zo dikke muren, grote brokken mergel wat ze uit de fluwelengrot eronder hebben uitgehaald; die tevens dienden voor vluchtgangen voor de bewoners van dat kasteel. In het midden stond het oudste deel een sterke donjon. Errond stonden dan de torens en de andere gebouwen jammer dat ze verwoest waren anders was het een mooi oud kasteel die bewoners zochten de mooiste plekjes om hun burchten te bouwen want vanboven had je een prachtig uitzicht op de stad. OOk was er een maquette te zien van hoe het kasteel gebouwd was en hoe het er ooit had uitgezien. En een plaats voor spoken was er ook vooral die twee oude torens hihihihiiiiiiii boehoeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee.

De fluwelengrot eronder was jammer niet open .  Hier is eens per jaar een mooie kerstmarkt te vinden in de grot zelf , iets uniek daar.  Nadien gingen we dan maar de winkeltjes eens opzoeken want die waren er overal;  soevenierkes bij de vleet en Duitsers ook maar andere toeristen zag je niet, wel vele terraskes.  Onze portemonee werd al depressief bij het zien van al die winkeltjes en terasjes je moest is weten. Dan hebben we hem maar laten zitten en hem een depressie bespaart kan ook geen kwaad.  Na wat mini autootjes gekocht te hebben wat daar te vinden was en een lekker oerdegelijk Hollands koffietje zijn we onze auto gaan opzoeken en richting Maastricht gereden, onderweg kwamen we nog vele scholieren tegen die met pak en zak wandelden.  Na een klein half uurke kwamen we in Maastricht aan, over de brug van de Maas, dan de grote caberg wwwwwwwwwooowwwwwwwww  aan de rand van Maastricht ligt ook nog een prachtig wandelpark de St Pietersberg. Hier is het stil.  Je vind daar oude forten, oude grotten, een grote groeve waar men mergel  ontgint. Een zeer mooi bos, erachter een prachtig natuurdomein met in het dal een mooi uitzicht op Maastricht en de heuvels van Zuid Limburg.  In de verte hoor en zag je de vliegtuigen van Beek opstijgen.  Ook als je in Mondo Verde bent zie je grote vliegtuigen rondvliegen met radars erboven. Zeker van het Amerikaanse leger. gek hoe laag dat die vliegen met zo'n radar erboven.

In de stad Maastricht heb je ook vanalles om te bezoeken.  Zo is het mooie stadhuis het bezichtigen waart,  en de leuke winkeltjes die je overal tegenkomt.  Vooral klerenwinkels en schoenenwinkels; sportartikelen, grootwarenhuizen, enz.  Ook de terasjes aan het freithof waren vol.( hier is het in de winter rond kerstmis winterwonderland met een schaatsbaan en kerstmarkt.)  je ziet hier vele vreemde volken rondlopen, Molukkers, Jappen, Chinezen, Russen, Duitsers, Walen, Vlamingen, Indiers, Nederlanders uiteraard, enz.  We zijn iets gaan eten in een gezellig restaurantje, buiten, en nadien de stad onveilig gemaakt met te spoken. Wat dacht je tja spoken doen we overal das onze leuze hihihihhiiiiiiiiiiii, en in  Maastricht das de idelale stad voor spoken.   Het is een mooie oude stad met mooie oude gebouwen, kerken, markt, huizen, winkels, enz.... busjes reden er ook dus busje komt zo! En zodra we weeral uitgekeken waren gingen we onze eenzame arme auto bezoeken en reden we terug richting Hasselt. Zo dit dagje en uitstapke zaten er dus weeral op tot een volgende trip. boehoeeeeeeeeeeeeee.

Vandaag zondag gingen we weer is ne keer op uitstap of spokentocht.  Een uurke na ons vertrek kwamen we weer is ne keer in Kelmis.  Eerst een koffietje slempen en dan naar de casinovijver want het was nog te vroeg om naar het museum te gaan.  Spokenvangertje moest is ne keer gaan zien hoe de vissen beten aan de vijver en beten ze goed spokenvangertje hihihihihihihi ? Tegenover de casinovijver zijn we is ne keer gaan spoken, er lag daar een grote afvalhoop van zinkerts te koekeloeren en natuurlijk op ons te wachten.  Na veel moeite met stramme en stijve spokepoten op dieje hoop geklommen zagen we daar een heel groot rietveld en ervoor nog winkels.  Dan wat verder gewandeld langs de lage oever van de Geul zagen we weeral die leuke lieve zinkviooltjes en zinkblaasjeskruid met heel veel vingerhoedskruid.  Achter het rietveld lag natuurlijk het zinkreservaat met al die mooie zinkflora heel eenzaam en alleen.  Het gaf een uitzicht zoals in Plombiere net of je op de prairie zat zo dor en zo kaal. Onkruid stond er ook welig te tieren en natuurlijk waren daar  sporen van vuile wandelaars die daar hun afval gedropt hadden. En lagen er  stukken oude kruiken in de grond voor de konijnen af te schrikken dat ze niet aan de zinkflora konden komen.  Ook zag je er sporen van zinkafval liggen. tja het was voor iets een afvalhoop he ! die hebben toch veel moeten verhuizen daar van die mijn naar de vijver.  het was er heel groot verschillende hektaren eenzaam gebied met die flora.   Achter het reservaat was het afgemaakt met een draad en kon je niet verder.  Er was daar  een mooi azuurblauw vlinderke te zien en heel grote krekels die van het ene bloemke op het andere sprongen, zo van die grote bruine die in eens voor je uit sprongen.  Omstreeks 3 uur zijn we dan aan het museum gekomen en er stonden daar ook nog 2 politzei te koekeloeren.  Er was daar op die baan naar Hergenrath een tweejaarlijkse bloemecorso te bezichtigen met mooie bloemenpraalwagens en veel volk.  In het museum mochten we is ne keer bij de ingang op een maquette van het Geuldal op alle knopkes drukken waarbij dan lichtjes branden van de omgeving en wat er daar te zien was zoals bij Vaals was het drielandenpunt , enz.  Verder stonden daar een oude kruiwagen, spade, hamer, sikkel, ertshakbijl enz, allerlei materiaal waarbij men vroeger had gewerkt i nde mijn.  De groeve was 30 meter diep en de schachten die er ooit waren, waren 117 meter diep, men heeft er zeer veel zink uitgehaald.  Voor dat er mijnkarretjes waren werd het erts met een kruiwagen naar boven gebracht en verder vervoerd met paard en kar. Ook lagen er allerelei ertsen van zink en lood wat uit de mijnen  is gehaald,  van Plombiere lag er vanalles.  Want daar is geen museum.  Fotos van hoogovens, zinkwasserij waar vrouwen werkte, zinksorteerplaats, zinkverwerkingsbedrijf, direktiekantoor, (staat er nog is nu een benzinestation de baas moest het eens weten ) zinkbloemetjes, en mineralen waren er te zien , van het mijngat was er een tekening nu is dat het galmeipark (Koul) met daarlangs de oude direkteurswoning nu het parkhotel.  Ook was er vanalles te zien van het kleine landje. Postzegels, munten, fotos hoe het leven er was, casino, hoerenkoten, de oude school waar men les volgde in het esperanto, cafees wel 50 in het totaal wat een zuiplappen moeten dat niet geweest zijn voor 2500 mensen.  De vlag, een oude grenssteen, fotos van oude bazen, een oud zangkoor Vieille Montagne tja het heette daar  niet voor niets Altenberg enfin die mijn heette zo. een carnavalskostum, een klein zaaltje, enz.  vanbuiten hingen er oude vlaggen, mooie aangeplante bloemetjes en een gras met vele gele boterbloemkes dat nog op maaien wachten.  De taal in Kelmis is ook geen echt Duits ik veronderstel dat het een Diets dialekt is een soort maasdialekt.  Je hoort er nog andere talen zoals Frans, Nederlands en het echte Duits en Engels en misschiens het Esperanto  nog wie weet. Vandaar zijn we dan maar naar Vaals doorgespookt en kwamen we  aan het drielandenpunt uit.  Die Nederlanders die weten dat plaatske tenminste toeristisch aantrekkelijk te maken want het was er druk en zeer goed onderhouden. Hier in Belgie zouden ze nooit op zo'n idee komen. Das gek he ! In het ene dorp is de taal Frans, (Belgie Gemmenich) in Aken Duits en in Vaals Nederlands. Alhoewel Gemmenich ook voor het grootste gedeelte Duits of Diets is. De Boudewijn en de Wilhelminatoren waren er nog daar, een grote autoparking met vele bussen en natuurlijk campers, autos en jeeps. Motos, fietsers, ruiters en voetgangers waren er  bij de vleet en grenspalen amai nogniet het is daar een echt museum voor grenspalen  uit vervlogen tijden. En de bokkerijder deed het  nog goed want daar was het druk en heb je een mooi uitzicht op Vaals en Aken. Maar vandaag was het er mistig we moesten nog is ne keer terug denken aan die bliksemschichten een paar jaar geleden die daar op die heuvelflanken waren. Als het helder is kan je in de verte de grote rookpluim van Ersweilher zien, en de kolenheuvels van de mijn waar nu Mondo Verde is (wereldtuinen) Na een heerlijk frietje en pannekoekje en kaartjes schrijven en posten zijn we maar terug gereden naar ons oude spokenhol in Kelmis daar moesten we toch  nog is ne keer gaan goeiedag zeggen op onze boom 15 tak 4 en blad 7. Allee en toen zijn we maar teruggereden langs Plombiere, Hombourg door naar Vise en dan maar richting huis zo dit was alweer een mooi tripke naar een prachtige streek

s'Morgens was het ideaal weer om weeral is een uitstapke te maken en onze leuke Noorderburen is een bezoekje brengen. Zo vertrokken we dan maar richting Antwerpen naar Nederland en zo kwamen we die knottige dorpkes weeral tegen zoals Goes, Neeltje Jans, en zo door tot Vlissingen.  Ook nog vele nationaliteiten voorbij gereden met hun grote vrachtwagens richting de haven van  Antwerpen zowel vanuit Nederland als van Belgie en daartussen de kleine autos en vooral vele Duitsers die naar Nederland gingen. Onderweg ook zeer vele platte landschappen gezien en af en toe ook een Nederlandse trein.  Ook wat kanalen over gestoken want Zeeland is een echt watergebied.  Na een paar uurtjes auto kwamen we in Vlissingen aan een leuk havenstadje en oerdegelijk Hollands.  Zeer mooie overdekte winkelstraten met  en gezellige winkeltjes.  Ook leuke drinkcafeetjes en vele souvernierwinkeltjes.  nadien zijn we verder gaan wandelen naar de zee.  Het onderdeel van de oude vesting was ook nog te zien, een leuk standbeeld van de ene of andere zeevaarder of held Michiel Adriaanszoon  De Ruyter ook oude kanonen stonden opde vesting nog een overblijfsel uit de glorietijden. Ook was daar een uniek en panoramisch uitzicht op de monding van de Westerschelde. met aan de overkant Breskens of zoiets.  In de verte was er een grote tanker te zien die richting Rotterdam vaarden met vele containers.  Achter dat standbeeld zagen we de haven van Vlissingen liggen; en wat verder naar de stad toe was er een grote inham met vele zeilscheepjes, zo kon je dan naar zee zeilen.  Ook aan de kaai lagen vele winkeltjes en restaurantjes.  Naar de zee moest je nog een trap beklimmen en zo kon je dan vanop de dijk het strand en de zee zien en aan de andere kant de Westerschelde.  Zo kwam daar zoet water in het zoutwater terrecht. Het was daar een zeer mooie blauwe kleur.  We trokken ook nog is het stadje in een lief klein stadje dat zeer mooi onderhouden was en waar prachtige bloemen staan jaja de Nederlanders die kunnen met bloemen overweg. Ze weten zeer mooie tuintjes en bloempotten te maken. Nadien trokken we verder richting Domburg daar was het ook ferm druk in het kleine stadje.  Hier zag je vooral Duitsers die kwamen genieten van de zee en de kust.  Verder passeerden we ook nog een mooi kasteel dat daar ergens onderweg lag.  Prachtige fietspaden das daar heel wat anders dan hier in Belgie met al die gaten en oneffenheden en putten en vuiligheid dat daar op komt. Daar mochten die Belgen is een voorbeeld aannemen zenne zo mooi en zo goed onderhouden. Vele fietsers waren er te zien met een kinderwagentje op hun fiets gemaakt en een stoeleke voor het kleintje, ook karretjes met kindjes erin, of picnick tafeltjes en zeteltjes opgeplooid. en de picnickmand stond er ook bij.  Zo zagen we dan i nde verte de Duinen van Westkapelle een mooi natuurgebied goed onderhouden en alles mooi aangelegd als ook mooie wandelpaden door de duinen zelf.  OOk de begroeiing was goed en de trappen prima.  Een heel mooi natuurgebied.  Iets verder lag het strand en de hulpdiensten met hun bootjes.  Verder reden we ook langs de kustlijn tot aan de lekkere viskraam waar spokenvangertje een heuse vis ging halen hij was bijna zo groot als het spokenvangertje zelf wat kon die daar smakelijk aan eten samen met een lekker frietje.  Nu had hij geen tijd om de spoken in het oog te houden want de vis smaakte naar nog.  Op de dijk daar omhoog stond nog een soevenier uit de laatste wereldoorlog een Duitse Tang ook zeer mooi proper en goed beschildert.  Stond daar zeker nog te wachten tot de Duitsers haar zouden halen.  Verder reden er nog fietsers  waren er voetgangers en nog andere aan het wandelen.  Ook gingen we het nieuwe oorlogsmuseum is bezoeken.  Daar zagen we een maquetten van Westkapelle van onder de oorlog, een paar oude bommen, een kinderwagen en was die op de draad hing gelukkig waren het geen spoken. grote fotos van de mensen die toen leefden en troepen soldaten misschiens Nederlanders misschiens Duitsers wie weet, ook lagen er nog wat oude kranten, kleine wit zwart fotos, een oude radio die speelde, kanten mutsjes, kieltjes, lange rokken, klompen oerdegelijk en typisch voor de streek daar.  het was daar ook de slag van Walcheren die in het museum herdacht werd.  Een vuurtoren was er ook aan verbonden en je kon over de hele omtrek kijken als je erop stond.  Het museum is nog heel nieuw.  Een beetje verder in het centrum heb je nog een vuurtoren op een oude kerktoren dit is ook nog een soevenier uit de oorlog waar de Duitsers zo lelijk hebben huisgehouden.  Ze hebben die kerk vernield en nadien is er een vuurtoren op gemaakt.  Is iets wat anders dan een gewone kerktoren. waar we is ne keer konden gaan spoken.We hebben ook gespookt aan het strand en onze voeten zaten vol met zand of wat dacht je van dat fijn zand typisch daar.  Grote boten zagen we daar ook varen op zee richting wie weet waar recht de wijde wereld in. Heel veel volk was er niet te zien op het strand tja velen waren aan het fietsen he op de dijk das daar een prachtig fietspad.  En zo zijn we dan maar stilletjes aan terug naar huis gaan spoken en zat er onze dag op .

Vandaag zijn we is ne keer een tripke naar Bokrijk gaan maken om er gaan te spoken. Veel volk natuurlijk en weerom die Hollanders en Duitsers of wat dacht je die kom je overal wel tegen.  We gingen het museum binnen om er gaan te spoken tja tis daar ideaal hoor om te spoken.  Aan de ingang kregen we een planneke en ieder 3 jokers om met oude spellekes mee te doen.  Eerst een beetje op verkenning geweest en in het Vlaamse dorpke kwamen we van die oude woonwagens tegen die vroeger door paarden werden getrokken.  Het was een cirkusartist die door het domein reed, daarna is ne keer verder gaan spoken en daar zagen we veel volk staan die oude spellekes aan 't doen waren t'ja wij daar ook onze kans is gaan wagen waarom niet spokenvangertje ging is rad van fortuin draaien 2x en 2x een jokertje verloren maar dat was ook al niet zo erg.  Het is toch maar een spel;er stonden daar nog een paar andere spelletjes en houten paardjes waren er ook om een ruiterspel te doen alsook een kinderkraam waar vele kindjes een lekkere lolly kregen. Verder gingen we dan maar is ne keer en kwamen aan een huisje waar we in vroegere jaren is in de midwinter waren geweest toen daar nog echte spoken waren om op te jagen hihihhihiiiiiiiiiii (lag er sneeuw).  Ook het huisje waar we is ne keer geschuild hadden voor een plensbui en we daar kliedernat aankwamen als twee verzopen spoken en ons gingen warme aan de lekkere haardvuur ook in augustus.  Zo kwamen we dan weeral aan de Gumarius hoeve en daar kwam op een podium Zijne zeer oude en versleten majesteit Leopold ll op bezoek samen met z'n jongste dochter ook wat versleten maar niet zo erg als zijne oude, versleten majesteit,  prinses Clementine.  Sa vieille royale Altesse hihihihiiiiiiiiiiii.  De grote koets kwam met een mooi boerenpaard en een paar oude lakeien uit de jaren stillekes aan het podium en daar kwam dan nog een oude gouverneur, burgemeester, pastoor, veldwachter, en nog een paar van dat gezelschap samen met een spook op de achtergrond.  De parade kwam er ook aan te pas een mooie oude fanfare die kon toeteren en blazen. Juist aan het oude kerkske van Erpekom, gevolgd door een hele parade en verzameling ,een oude kloosterzuster maar jong van hart met een gezelschap van kleine meisjes dan een pastoorke die z'n kleed was te kort, was zeker met het verkeerde wasprodukt gewassen, met wat onvervalste boerenjongens die samen met die meisjes ergens i nde tijd was blijven stilstaan.  Tja daar vierden zij toen 75 jaar het ontstaan van Belgie.  Het ging 100 jaar terug i nde tijd.  Ook was er een oud dorp vertegenwoordigt door de stokoude en versleten burgers die hun koning en prinses kwamen eren op hun manier.  Burgemeester de Zonhoven samen met veldwachter de Genck een eremedaille kregen.  De koning kreeg ook nog een hasselts geneverke kan hij zich is ne keer bezatten van al die superzware inspanningen en de prinses kreeg een mooi bloemenboeketje.  En rieken als ze deed, er was zeker een spokegeurke in :-ppp nadien kregen ze nog les in supersaaie toespraken waarbij je heerlijk kon slapen want die prinses begon te gapen. en als laatste werd de brabaçonne gespeelt en vals meegezongen tja zoals het hoort he! bij het bezoek van een heel oude majesteit.  En zo werd zijn zeer oude majesteit weer af gehaald met z'n boerenkar en paard om weer al naar bruksel te gaan.

zo gingen we dan ook maar is verder spoken en kwamen we aan in een oude schuur waar je weeral is ne keer naar hartelust kon spelen met je overblijvende jokers.  Alles was zeer mooi nagebootst zo had je een spel met de koloniale loterij, nog andere heerlijke spelletjes zoals kienen, kaarten, biggeren, baggeren, bibberen, paggen enz.... om dan nadien te belanden in de snoepwinkel aan het teutenhuis van de familie Truyens.  Waar we nog is ne keer van die rode neuzen kochten en heerlijk om van te snoepen die onvervalste neuzen hihihhiiiiiiiiiii !  Verder vlogen we naar de kruidentuin die heerlijk rook naar allerhande geneeskrachtige kruiden waar de vogels kwamen fluiten om alzo terug bij onze auto aan te komen die we ook nog is ne keer mochten gaan zoeken.  maar we hebben hem gevonden hoor hij stond nog zeer eenzam en alleen op ons spoken te wachten.  boehoeeeeeeeeeeeeeeeeeee op zich spooks

S' morgens vertrokken we met het prachtige weer op kop richting Luik maar aan de Geer draaiden we af richting Vise.  Het was grote vakantie ergens eind juli een paar jaartjes geleden. Eerst reden we door de Voerstreek met alle voerdorpkes St. Martensvoeren, Gravenvoeren, St Pietersvoeren met z'n kasteel, Teuven, Moelingen, en Remersdaal (wat een minidorpke met 20 huizen in het centrum en geen winkels.) Daarna doorgereden richting Henrie Chapelle met het soldatenkerkhof zeer goed onderhouden en dan verder richting Hombourg, Plombieres, Gemmenich en Vaals.  Daar aangkomen zagen we dat er zich donderkoppen aan het vormen waren, maar nog geen gevaar.  Onze auto geparkeerd op de parking er waren ook bussen daar met wat toeristen.  Naar het drielandenpunt zelf is gegaan is wel niet veel aan te zien alleen een grenspaal met drie vlaggen Belgie, Nederland en Duitsland en een verdeling van de drie landen zelf.  Met aan één kant het Aachener wald, Het wald von Preuss, en het Vijlnerbos.  Er was daar ook nog een punt te zien van Neutraal Moresnet het ministaatje was wel vroeger een vierlandenpunt, nu is het Belgie.

Ook was er het hoogtste punt van Nederland te zien met een paar mooie grenspalen zonder vlaggen.  Het is er ongeveer 323 meter hoog niet de moeite en sommige van die vrolijke Ollanders noemen dit klein Zwitseland.  Nou, nou , nu ben je in klein Zwitserland hoorden we daar al ergens zeggen.  Ze kennen zeker de Alpen niet of zijn nog nooit in Zwitserland geweest das wat andere koek de Alpen van 35oom hoog en de eeuwige sneeuw daar is het nog veel mooier als aan het drielandenpunt daar in Vaals.  In vergelijking met Zwitserland is Vaals hier niks tegen. Ook nog het grootste doolhof gezien daar.  Een paar soevenierswinkeltjes, restaurantjes en de Boudewijntoren op Belgisch grondgebied kan je i nde verte kijken als je boven staat.

Ook is er een kinderspeeltuin te zien een oude was er ook nog met veroeste speeltuigen.  Nu zijn ze weg.  Een gekke bus was er ook met een terras en een caffeetje tja nog geen slecht idee van onze noorderburen en zo rijd dat maar op en af voor toeristen die de omgeving is willen zien. Maar je kan er ook wandelen. Zeer mooie en rusitge bossen eromheen.  Zo kwamen die donderkoppen maar met meer en meer ondertussen.  Toen zijn we maar naar de Bokkerijder geweest op het terrasje en hebben er geeten.  Ondertussen kwamen er van de richting Heerlen dat vervelende onweer over.  In de verte zagen we nog een paar oude mijnheuvels van kort bij Mondo Verde in Kerkrade.  Ook de rookpluim van Esweiller was te zien. Maar die donderwolken bleven maar komen en opeens daar had je het wel een vieze bliksemschicht op de flanken van de heuvel. Echt wel mooi achteraf bekeken.  De wolken kwamen echt heel laag over en het donderde ook maar steeds.  het werd dan ook maar donkerder en donkerder en de bliksem bleef maar op die heuvelflank komen het was zo is een ander onweer als gewoonlijk.  het was een grote vuurschicht juist of hij die flank raakte en dat de schicht op de grond kwam echt iets raar en het goot ondertussen; Wij zaten gelukkig onder een zeil dat over het terras gespannen was en konden zo genieten van dat onweer.  Ondertussen was het zeil ook vol water gekomen en kwam er een vriendelijke ober met een stok gewapend het water van dat zeil schudden tjonge, tjonge die had z'n werk hiermee hoor.  De andere toeristen vonden dat de max  Daarna het regende al effen niet meer zijn we maar verder gereden naar Maastricht en onderweg bleef dat onweer gelukkig boven Heerlen hangen en zijn we in Margraten is ne keer naar het soldatenkerkhof geweest.  Hier lagen de gesneuvelden van de slag om de Ardennen begraven net zoals in Henri- Chapelle.  Er stond daar op een heuvel een Amerikaanse vlag.  Ook de graven en het waren er velen zijn zeer goed onderhouden.  Hier en daar waren er bezoekers ook bussen met toeristen waren er.  Bij het buitengaan of binnekomen is er een muur met vele namen van de gesneuvelden die er begraven liggen ook is er een plan van hoe de oorlog gevorderd is en hoe ze hebben gevochten in de Ardennen aan Bastenaken en zo. Ook het heel grote monument op het kerkhof is mooi dit ter nagedachtenis aan de gesneuvelden in de grote oorlog.

Achter ons hing dan die dikke lucht met die donderkoppen het was net of die ons wilde volgen.  Een beetje verder dan het kerkhof richting Cadier en Keer ligt er een grote groeve (op't root) hier heeft men ooit mergel gedolven, nu is het een natuurreservaat.  Margraten is eigenlijk een plateau , tussen Vaals en Maastricht. Ook de St Pietersberg in Maastricht is een mooi natuurgebied ( hij is wel geen berg hoor) een heuveltje van 160 m maar er wordt daar nog steeds mergel ontgonnen.  En oude forten samen met grotten zijn er ook.  Erachter ligt ook het vliegveld van Beek daar zie je de vliegtuigen opkomen en landen, op het eenzaam natuurdomein. En zo zijn we dan maar nadien naar huis gereden terwijl het weer hier heel mooi was en geen onweer hadden we die dag toch een mooi natuurspektakel gezien in Vaals.