Ik ben Ria en Guido, en gebruik soms ook wel de schuilnaam wama4040.
Ik ben een en woon in () en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 10/02/1948 en ben nu dus 76 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen,fietsen,fotografie,video en reizen.
19-06-2011
18 Juni Florence
Vandaag gaan we eerst uitgebreid ontbijten in een Amerikaans ontbijthuis.
Na het ontbijt gaan we even wandelen tussen de cactussen die hier in de streek veel voorkomen.
Coolidge is de thuisbasis van het Casa Grande Ruins National Monument .
Het monument was de eerste historische site om beschermde status te ontvangen door
de Amerikaanse overheid in 1892 .
De oude stad is gebouwd ongeveer 1200 na Chr. door de Hohokam mensen.
Florence heeft ook een grote staatsgevangenis.
In een outlet verkopen ze werkjes gemaakt door de gevangenen.
Hier passen we een T-shirt.
Na de middag gaan Ria en ik naar het Saguaro National Park dankt z'n naam aan de
gigantische veelarmige saguaro-cactus, die voornamelijk in de Sonoran Desert voorkomt.
Het park bestaat uit twee gebieden, die ongeveer 36 mijl van elkaar verwijderd liggen.
Een indrukwekkend uitzicht op een bos volwassen saguaro's, met de mooie Rincon Mountains
als achtergrond, vind je in het Rincon Mountain District ten oosten van de stad Tucson.
Behalve de saguaro komen in het park ook veel andere woestijnplanten en dieren voor.
s'Avond gaan we eten in een Italiaanse Pizzeria.
En lekker dat het was.
Ook hebben we gelezen dat vandaag de Tioga pass opengaat.
Geen dag te vroeg want woensdag moeten wij die pass nemen om naar Yosemeti te gaan.
We vertrekken vanuit de Grand Canyon om 7.10u.
Ontbijten doen we onderweg in een Subway.
Kan ik gelijk mijn blog uploaden want dit ging gisterenavond niet.
Onze rit vandaag is 462 km.
Ons doel is vandaag het hoogteput van onze reis.
Namelijk een bezoek bij ons nicht Marcelline en Jeff.
Zij wonen in Florence, een 70km. onder Phoenix.
Maar onderweg bezoeken we Sedona.
Midden in het spectaculair mooie rotslandschap dat bekend staat onder de naam Red Rock Country
ligt de stad Sedona.
Sedona bevindt zich in een vallei die, qua hoogte, ongeveer halverwege het noordelijke
gelegen Colorado Plateau en de zuidwestelijk gelegen Sonoran Desert ligt.
De fameuze rode rotsen zijn gevormd in een rotslaag die bekend staat als de Schnebly Hill
Formation.
Deze rotssoort, die bestaat uit oranje- en roodgekleurd zandsteen,
komt alleen maar in deze omgeving voor. Dankzij de vruchtbare bodem en
de aanwezigheid van voldoende water groeien hier veel bomen, cactussen en
andere planten. Het vele groen vormt een erg mooi contrast met de rode rotsen
en de vaak helder blauwe hemel.
The Chapel of the Holy Cross. Deze moderne kapel, die qua bouwstijl in een van
de rotsen is geïntegreerd, is open voor het publiek.
Je kan hier door een grote glaswand achter het altaar naar de prachtige rotsomgeving
kijken. Een veel bezocht uitkijkpunt in de stad zelf ligt aan de Airport Road; vanaf
een zeer druk bezochte parkeerplaats (er is vaak geen plaats!) kan je naar een heuveltje
lopen vanwaar je een panoramisch zicht hebt over het noordwestelijke deel van de stad.
We komen stilaan bij Phoenix.
Gaat er plots een lichtje branden op het dashboard.
Een vermelding geeft aan dat de olie moet gewisseld worden.
Hebben we de highway verlaten en op TomTom naar een Avis kantoor gezocht.
Hadden wij geluk op 2 km. bevond zich een Avis kantoor.
Daar kregen wij dan een andere auto en reden door naar Florence.
Om 18.40 komen we aan bij Marcelline en Jeff.
De ontvangst was weer zeer hartelijk.
En eindelijk konden we de fles cognac aan Jeff overhandigen.
De dagschotel gaan we niet verklappen maar het was zeer lekker.
Blijft onder familie hé.
Vandaag weer prachtig weer.
s'Morgens wat fris maar daar komt snel wijziging in.
Eerst naar de bank,daarna wou Ria proberen of het wel echte dollars waren
en gingen we shoppen.
Na het shoppen gingen we naar de kamer en men was juist aan het poetsen.
Vertelde de poetsvrouw dat ze 73 was en nog 5 jaar moest werken voor ze met pensioen ging.
Er was een werkneemster in de keuken die 90 jaar was.
En wij maar klagen in België.
Om 11 uur vertrokken we dan met de bus naar Hermits Rest.
Vandaar gingen we een trail lopen tot aan het hotel.
In totaal 8 mijl (13 km.)
Onder tussen was het 32°C (89°F) en heel veel wind.
De eekhoorntjes zijn nog steeds talrijk aanwezig.
Vol goede moed vertrekken we aan Hermits rest.
Een Yuca van wel 4 meter hoog.
Pima Point is ook een goede plek bij zonsopgang en zonsondergang.
We zien Hermit Camp op het Tonto Platform, en de stroomversnelling Hermits Rapids
in de Colorado River.
Pas vertrokken en schuif ik toch wel niet uit zeker.
Onder mij ligt 1000 meter vrije val.
Zou iets voor jullie zijn hé zusjes.
Mohave Point
Vanaf Hopi Point kan je veel verschillende rotsformaties zien, zoals The Battleship
en Zoroaster Temple.
Vanaf Maricopa Point heb je een goed uitzicht op Bright Angel Canyon,
het grootste zijravijn van de Grand Canyon. Dit ravijn is ruim 17 kilometer lang,
en loopt van de North Rim tot aan de Colorado River. Het ravijn is uitgeslepen door
de Bright Angel Creek.
Ook zien we ons hotel reeds terug in de achtergrond opdagen.
Van hieruit vertrekt ook de trail naar de Colorado River.
De totale afstand (enkel) tot aan de Colorado River bedraagt ruim 12 kilometer.
De dagschotel gebruiken we in het hotel.We zijn te moe om nog ver achter iets eetbaar te zoeken.
En eerlijk gezegd de prijzen in de Bright Angel lodge vallen goed mee.
Omdat de soep zo decoratief was krijgt ze vandaag ook een plaatje.
Ria gaat voor vis, filet van forel en groene asperges met fritten.
Zelf ga ik voor varkensgebraad met gekarameliseerde appelen en ook groene asperges.
Oh ja, na het eten wandelen we langs de rim en strijkt daar een Amerikaanse Condor neer.
Blijkbaar een formule 1 want hij had nummer 23 op zijn vleugels.
Daarjuist boven terwijl we de Condor op het plaatje zetten vliegt er een Kolibri.
Dat moest natuurlijk ook op het blog.
De rit van Page naar Grand Canyon is maar 232 km.
Om 7.30u. vertrekken we uit Page.
We dachten nog een boottocht te doen op Lake Powell maar hadden niet gereserveerd en dit ging niet door.
Onderweg stoppen we nog in klein Colorado.
Een kleine canyon uitgebaat door de Indianen met een marktje waar ze eigen gemaakte juwelen en
potaarde schotel en vazen verkopen.
Rond de middag komen we aan de Grand Canyon.
Miljoenen jaren geleden werd hier een deel van de aardkorst omhooggedrukt; daardoor ontstond het Colorado Plateau
waar de Grand Canyon nu een onderdeel van is. De Colorado River heeft zich gedurende de laatste 6 miljoen
jaar een weg gebaand door de rotslagen van het Colorado Plateau, waarbij het gesteente steeds verder werd
(en nog steeds wordt) weggeslepen. Omdat elke rotslaag weer uit een ander soort gesteente bestaat, zijn de
effecten van de kracht van het water overal verschillend. Hierdoor is een gecompliceerd stelsel van diepe,
grillig gevormde ravijnen ontstaan. Behalve het water van de Colorado River hebben ook andere eroderende krachten,
zoals vorst en de wind, veel invloed gehad.
Het eerste uitkijkpunt vertelt de parkwachter bij het binnenrijden van het park is Desert View.
Hier staat de 21 meter hoge Desert View Watchtower, die in 1932 werd ontworpen door Mary Elizabeth Jane Colter.
Zij werd daarbij geïnspireerd door de overblijfselen van de torens die in de Four Corners Area zijn gevonden,
en die vroeger zijn gebouwd door de Anasazi-Indianen.
Vanaf Lipan Point heb je een van de beste uitzichten op de Colorado River.
Je kan zelfs enkele stroomversnellingen waarnemen.
Je ziet ook de Grand Canyon Supergroup, rode, witte en zwarte rotslagen die in een bepaalde hoek zijn geduwd.
Bij de volgende stop, Grandview Point, kijk je uit over Horseshoe Mesa. Er loopt hier een pad
steil naar beneden, dit pad wordt niet onderhouden.
Rond 15.30 komen we aan ons hotel Bright Angel Lodge.
Dit hotel is gopend in 1935, en de bouwstijl is helemaal aangepast aan de omgeving.
Bij het hotel horen ook enkele historische hutten aan de rand van de canyon.
Onze kamer ligt op 25 meter van de rim.
Bright Angel Canyon, het grootste zijravijn van de Grand Canyon.
Dit ravijn is ruim 17 kilometer lang, en loopt van de North Rim tot aan de Colorado River.
Het ravijn is uitgeslepen door de Bright Angel Creek.
Op de rand van de rim geniet ik van een lekker ijsje.
Vandaag eten we van het buffet in het hotel.
Ria neemt aspergesoep en Spaghetti Bolognaise.
Zelf neem ik Chinese kippesoep en ook maar Spaghetti Bolognaise.
Hierna genieten we van een zonsondergang bij de Canyon.
Wowh,Vandaag veel moois gezien.
Om 7.30u. vertrekken we richting Horseshoe bend.
Hier gaan we een trail doen en omdat het weer zeer warm is
vandaag zijn we er vroeg aan begonnen.
De loop van een rivier wordt o.a. bepaald door de hardheid
van de bodem waar het water doorheen stroomt.
Het water zoekt de weg van de minste weerstand,
en omdat dat vaak niet de kortste weg is ontstaan
er bochten in de rivier. Een van de meest spectaculaire
hoefijzervormige bochten in het zuiden van Amerika is Horseshoe Bend,
in de Colorado River.
Vanaf de parkeerplaats lopen we via een breed, zanderig pad omlaag naar het 1200 meter
verder gelegen uitkijkpunt.
Om 9.30u. gaan we naar de Glen Canyon Dam.
De Glen Canyon Dam is een stuwdam van de rivier de Colorado bij Page in Arizona
in de Verenigde Staten. Het doel van de dam is het verstrekken van wateropslag
voor de zuidwestelijke Verenigde Staten en om elektriciteit op te wekken voor de
in de regio's groeiende bevolking.
Daarna nog een stop bij Lake Powell.
Het is de tweede grootste kunstmatige stuwmeer in de Verenigde Staten achter Lake Mead ,
het opslaan van 24.322.000 hectare voet (30 km ³) van het water als hij vol. Lake Powell
is ontstaan door de overstromingen van de Glen Canyon door de omstreden Glen Canyon Dam.
Daarna haasten we ons naar het hotel want we hebben een tour besproken bij chef Tsosie.
We hebben een speciale fototour besproken reeds 3 maanden geleden naar de
upper Antelope canyon.
Dit heeft vandaag op ons een speciale indruk nagelaten.
Waar staan wij als mens als je merkt tot wat voor kunstwerk de natuur in staat is.
Upper Antelope Canyon werd in het jaar 1931 ontdekt door het 12-jarige meisje Sue Tsosie.
Haar volk, de Navajo Indianen, noemden de kloof Tse Bighanilini, dat betekent:
de plaats waar water door rotsen stroomt. De Navajos hebben de vondst van de canyon
jarenlang geheim gehouden. Upper Antelope Canyon ligt binnen in een hoog, rood zandstenen
plateau; de ingang is een smalle opening die je niet het idee geeft dat er iets bijzonders
te zien zal zijn. Maar dat verandert direct nadat je naar binnen loopt,
je bevindt je dan in een magische wereld tussen glooiende zandstenen wanden,
die prachtige kleuren krijgen in het gefilterde zonlicht. Vooral rondom het middaguur
is de lichtinval perfect.
Van de 370 foto's van Ria willen we jullie er toch een paar extra laten zien.
We worden in een vrachtwagen 4X4 naar de Canyon gebracht en rijden zeker 1o minuten door
los zand.
de ingang is een smalle opening die je niet het idee geeft dat er iets bijzonders te zien zal zijn.
Maar dat verandert direct nadat je naar binnen loopt, je bevindt je dan in een magische wereld
tussen glooiende zandstenen wanden, die prachtige kleuren krijgen in het gefilterde zonlicht.
Upper Antelope Canyon is enorm fotogeniek, maar het is niet eenvoudig om goede fotos te maken.
Allereerst is het belangrijk, vanwege de lichtinval, op het juiste tijdstip naar de canyon te gaan.
De mooiste fotos worden gemaakt rond het middaguur, en dan vooral van april tot oktober.
Onze plat du jour nemen we dit keer bij "Dennis" een keten vergelijkbaar met Lunch Garden.
Ria neemt Gepaneerde beef met gebakken aardappelen en een slaatje.
Zelf kies ik voor een vaste vis met pepersaus en rijst.
Daar we teveel fotos van de canyon wilden laten zien is er geen plaats meer
voor de foto van de plat du jour.Maar weest gerust het heeft gesmaakt.
Weer prachtig weer als we opstaan om 6u.
Vandaag wacht ons een rit van 577Km.
Van Moab naar Page pikken we onderweg nog een stuk van Canyonlands namelijk The Needles
Dit gebied wordt gedomineerd door de kleurrijke rotspilaren van Cedar Mesa zandsteen,
die The Needles worden genoemd.
Vooral het uitzicht op het punt waar de Big Spring Canyon en de Little Spring Canyon
samenkomen, is de moeite waard.
En natuurlijk loopt er weer een Elk over de weg juist voor de auto.
Kon Ria niet tegenhouden om het op foto te nemen.
Voor we de droge vlakte van Monument Valley inrijden komen we nog langs een meer.
Aan mijlpaal 13 op de weg van Mexican Hat hebben we een schitterend zicht op Monument Valley.
Monument Valley is misschien wel het meest aansprekende voorbeeld van de overweldigende schoonheid
van het woestijnlandschap in het zuidwesten van Amerika. Het silhouet van de eenzame
rode rotsen, omgeven door een lege, weidse vlakte, heeft als decor gediend bij tientallen
films en vele commercials. Het grootste deel van het park ligt in Arizona,
de meest noordelijke punt hoort bij de staat Utah.
Om 17.15u. komen we aan ons hotel in Page.
Ria weet nog een foto te maken van 3 kraaien in volle vlucht.
Vond de foto zo mooi dat ik ze jullie niet wilde onthouden
Voor de afwisseling eten we vandaag hetzelfde.
Namelijk een T-bone steak van 12 OZ (340 gram).
Vergezeld van een aardappel in de schil en wortels en selder.
En ja,Marcelline en Jeff we komen kortbij.
We zijn al in Arizona en klimatiseren nu in Page.
De temperatuur is hier 35°.
We are in Arizona and what we see...The moon.
Even verduidelijken.
Verleden jaar gingen wij met Marcelline en Jeff brunchen in het casino van Arizona.
Na het eten besteld Ria koffie en zegt tegen de dienster: two coffees on the table
with the picture of the moon.
Ze brengen 2 tassen koffie en nog 2 en nog 2...Bleek dat er 8 tafels waren with a picture of the moon.
Deze morgen was ik om 6.15u. wakker.
Ben ik even gaan wandelen in Moab om uit te kijken waar we gingen ontbijten.
7.15 was ik terug op de kamer en was Ria juist wakker.
We gingen ontbijten in een pancakehouse.
Voor Ria 4 pannekoeken met aardbijenconfituur en slagroom.
Zelf koos ik voor Eggs with bacon en toast.
Toen we terugkwamen zijn we de auto gaan wassen.
Daarna gingen we naar het Arches N.P.
Nergens ter wereld komen zoveel natuurlijke rotsbogen voor, als binnen de grenzen
van Arches National Park. Naast de vele bogen komen in het park ook allerlei andere
grillig gevormde rotsformaties voor.
We gaan direct naar Devils garden om een trail te doen naar Landscape Arch.
We komen dan uit bij een van de grootste bogen ter wereld, Landscape Arch genaamd.
Landscape Arch is ruim 93 meter breed en ruim 32 meter hoog.
Het weer is vandaag buitengewoon prachtig.De thermometer wijst 32° Celsius aan.
Het doet dan ook deugd als je even in de schaduw kan uitrusten
Sand Dune Arch is een kleine boog die omsloten wordt door hogere rotsen, en die
daardoor gedurende een groot deel van de dag in de schaduw ligt. Er ligt hier veel los zand.
De kleurschakering in het landschap trekt onze aandacht.
Delicate Arch, bijna 14 meter hoog en ruim 10 meter breed, is de bekendste boog in het park.
Wij gaan naar het Delicate Arch Viewpoint. En zien de boog op vrij grote afstand staan.
Deze korte wandeling is bij hoge temperaturen overigens ook nog vrij pittig.
De Garden of Eden met op de achtergrond de besneeuwde bergen.
Double Arch bestaat uit twee aan elkaar vastzittende bogen.
De grootste is 44 meter breed en 34 meter hoog, de kleinste is 26 meter breed en 19 meter hoog.
Dit is op een na de grootste rotsopening van het park.
Drie grote bogen, die North Window, South Window en Turret Arch heten.
North Window is 15,5 meter hoog en 28 meter breed.
Park Avenue
De rotsformaties die in dit gebied liggen dragen namen zoals The Organ, Three Gossips,
Sheep Rock en Tower of Babel.
Toeval:In Yellowstone ontmoeten we een Belgisch koppel uit Aalst.
Deze avond gaan we eten in een Italiaans restaurant.
Onze tafel wordt door een ober aangewezen en wie zit eraan de tafel naast ons?
Juist, het koppel uit Aalst.
We nemen deze avond beide een pasta met gambas.
Ria met een pikant sausje en voor mij een mozzarella.
Geef je e-mail adres op en klik op onderstaande knop om je in te schrijven voor de mailinglist.
Ons vertrek is op 29 mei 2011 en vanaf die dag wordt het blog dagelijks bijgevuld met onze verslagen.
Willen jullie op de hoogte blijven van ons avontuur:DOEN DUS
Ik ben Ria en Guido, en gebruik soms ook wel de schuilnaam wama4040.
