Ik ben ingrid
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is civiele dienst in verzorgingstehuis .
Ik ben geboren op 11/05/1961 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: De kinderen en kleinkinderen dat is al een hobby op zich,die houden je ook de hele dag bezig dus vervelen doe ik me nooit..
Ben geboren in België ( St-gillis (w))maar woon al sinds 1981 in Nederland.
Ben 5 jaar getrouwd met Jan en we hebben samen 7 kinderen,en 5 kleinkinderen,2 wonen er nu nog thuis ,de andere 5 hebben hun eigen stekkie al gevonden.
Al een jaar vertel ik dat de agapornissen Bert en Billie heten,is een vergissing geweest,vanaf gisteren is Bert , Berta geworden . Nee,nee Bert is geen travestiet maar was al sinds geboorte een meisje en wij maar denken dat het een jongetje was tot gisteren dan ,want toen lag er een ei in de kooi en niemand mag nog in de buurt komen het word flink bewaakt en warm gehouden door moeder en vader. Wat er van terecht zal komen weet ik ook niet want agapornissen die nestelen normaal gesproken niet zomaar in een kooi,en ze los laten kan nu ook niet want ze is agressief . Dus vanaf vandaag hebben we Berta en Billie (wat een namen ). Hoe het verder vergaat laat ik wel weten. Groetjes Ingrid
Dit is dus Berta met het eitje ha ha En hier houd vaders de wacht. Af en toe nog even knuffelen
Ik voel me nog steeds niet zo best maar heb nu tot dinsdagavond vrij en dan maar hopen dat het allemaal weer voor bij is , en dat Jan en de kinderen niet in dezelfde lappenmand belanden. Mariëlle en Pluis zijn een nachtje gaan logeren bij Sharon en Grad ,het klink mischien wel raar maar onze hond die komen ze ook uitnodigen om te logeren en die doet het nog graag ook ,ze heeft het overal naar de zin. Mariëlle heeft Pluis gekregen toen ze 1 jaar werd ,maar het is altijd de hond van ons allemaal geweest. Als de kinderen op visite komen is ze blij maar als ze naar huis gaan dan wil ze met iedereen mee,ze is nog erger dan een klein kind. En nu ga ik mijn mandje in,of ik kan slapen dat zien we wel weer. Groetjes Ingrid.
Zoals de laatste paar jaar zijn we ook dit jaar weer een dagje naar Lourdes geweest. Ik had ons ma belooft om een nieuw steentje mee te nemen om op de zerk van mijn broertje te zetten,het andere wat ik 2 jaar geleden had meegenomen was gestolen. Het was die dag niet te warm dus heerlijk weer om daar rond te wandelen.
Ik heb mezelf een paar dagen huisarrest opgelegd,voel me grieperig en moe maar kan niet slapen. Zondag mochten de vogels weer hun kooi uit,als we niet weg gaan , want dan moet je ze steeds in de gaten houden,zeker de agapornissen dat zijn net conducteurs die knippen overal gaatjes in en de snippers die verstoppen ze tussen de veren op hun rug,het lijken soms net ballonnen en als ze dan gaan vliegen dwarrellen alle snippers in het rond,bij die beestjes is het altijd carnaval. Heb het gefilmd en daar zie je dat hij de snippers in zijn veertjes verstopt. De valkparkieten die zijn veel rustiger en halen die fratsen niet uit. Groetjes ingrid
Billie zit lekker in het zonnetje naar buiten te kijken Bert Op hun kooi,die word heel goed beschermd. Jip en Janneke