Ik ben ingrid
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is civiele dienst in verzorgingstehuis .
Ik ben geboren op 11/05/1961 en ben nu dus 64 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: De kinderen en kleinkinderen dat is al een hobby op zich,die houden je ook de hele dag bezig dus vervelen doe ik me nooit..
Ben geboren in België ( St-gillis (w))maar woon al sinds 1981 in Nederland.
Ben 5 jaar getrouwd met Jan en we hebben samen 7 kinderen,en 5 kleinkinderen,2 wonen er nu nog thuis ,de andere 5 hebben hun eigen stekkie al gevonden.
Jan , ik en de kinderen zijn de dag na onze uitstap naar Louron s'middags na het eten gelijk vertrokken naar Gavarnie. 26 jaar geleden was ik daar voor het eerst geweest ook samen met mijn vriendin,maar ze kon die dag niet mee,had vorig jaar daar al heen gewild maar door gebrek aan tijd was dat niet gelukt dus dit jaar kost wat kost wilde ik er naar toe. Had er thuis al heel veel over verteld en toen we erheen reden was het net of het was de dag van gisteren,herkende alles weer terug,raar is dat. Veel was er niet veranderd , je moest nu betaald parkeren en er waren wat winkeltjes bijgekomen. Voor het eerst zijn we nu gestopt bij de brug van Napoleon,wat was dat eng zeg,wat een diepte maar heel erg mooi,dus al bij al een hele indrukwekkende dag gehad. We hebben meer dan 100 foto's van die ene dag maar die kan ik jammer genoeg niet allemaal plaatsen,misschien zet ik ze nog wel in een foto album en dan kan iedereen ze zien.
vervolg vakantie : col d'aspin-arreau-louron-bordes
Drukke dag gehad,maar niet minder leuk.Het was gelukkig geen 40 graden meer maar nog wel rond de 30 dat is meer dan genoeg. We zijn via col d'aspin naar Louron gereden,natuurlijk met pitstops , voor onze vrienden is 150 km toch vlak bij de deur,voor ons is het wel anders,maar het is voor ons gewoon genieten van alles om ons heen. Na het avond eten hebben we we samen nog zitten zingen en zijn daarna naar een dorpje gereden daar in de buurt voor het optreden van de plaatselijke band,het was daar kermis.
In de namiddag van onze 4de vakantie dag zijn we met ons viertjes naar Lourdes geweest,omdat ze daar laat eten, half 9 kon dat dus makkelijk,er zat een klein beetje wind maar of het nu echt frisser was ?
Vanwege de warmte hebben we de eerste week van onze vakantie niet veel kunnen ondernemen,maar dat was overal hetzelfde,blij dat je binnen kon zitten in de ( koelte). Ik probeer nu elke dag wat foto's te plaatsen van onze vakantie.
BERICHT !!!! We zijn vrijdag ochtend veilig en wel weer thuis gekomen,na 3 weken te hebben genoten in de pyreneeen van onze vakantie. Nu het volgende : Ik ga vanwege persoonlijke redenen de naam van mijn blog veranderen. De reden waarom:Toen we op vakantie waren ben ik maar 1 keer op internet geraakt en daar las ik een berichtje van mijn ex ( Annelisa haar vader ) in mijn gastenboek op mijn persoonlijke website,hij was daar dus geweest en had een berichtje achter gelaten over eerlijkheid iets wat hij zelf nooit heeft gekend, het gene ik heb geschreven op mijn site waren geen leugens alleen de pure waarheid en dan nog niet eens het topje van de ijsberg. Nu is weer weer ontslagen uit een ontwenningkliniek en woont weer op zichzelf en had voor de lol nog maar een mailtje verstuurd naar Annelisa haar emailadres met nog een heel ander verhaal,gelukkig heb ik dat kunnen onderscheppen ,maar heb het wel aan Annelisa laten lezen , eerlijkheid duurt het langst zullen we maar zeggen. Annelisa is nu wel heel erg overstuur en is bang dat haar vader nu deze kant op komt en durft niet meer aan het nieuwe schooljaar te beginnen. We hebben haar gezecht dat ze daar niet bang voor hoeft te zijn want er zijn altijd vriendinnetjes waar ze mee naar school fiets enz... Omdat ik hier altijd ons dagelijkse doen en laten schrijf en ook foto's plaats wil ik niet dat hij verder niet nog een inpact op ons leven heeft , Jan zij van : je laat je toch weer niet na 14 jaar de les lezen wat ik ook niet doe,maar heb geen zin in mailtjes van zijn kant,heb ik helemaal geen zin , we leven in een vrij land ??? Groetjes Ingrid en de foto's komen er aan.
Wat ben ik blij dat er nog mensen zijn die tijd voor je vrij maken, ook al hebben ze eigenlijk geen tijd die naar je willen luisteren, als je alle moed hebt opgegeven waarbij je kunt uithuilen zonder je daarvoor te hoeven schamen die je sterkte wensen, als je weggaat op zondagavond die vragen hoe het ging als je weer terug komt op vrijdagmiddag die zich proberen in te leven in jouw moeilijke situatie en je weer op weg helpen bij wie ik mezelf kan zijn en bij wie ik me niet waar hoef te maken met wie ik kan praten, huilen, lachen, actief zijn of lekker luieren.
O God wat ben ik blij dat er nog mensen zijn die ondanks alles toch mn vrienden zijn en blijven
Ik ben ingrid
