Van alles en nog wat

Wat er ook gebeurt blijven lachen,nu ik heb het vandaag helemaal gehad.
De ochtend is rustig verlopen dan is er ook niemand thuis.
Om 13.40 uur moest Jan in het ziekenhuis voor zijn gehoortest,nog geen 5 min. later stonden we alweer buiten,sneller kan niet ,wat was nu het geval hij had niet goed op zijn papier gekeken daar stond 06-04-06 op en thuis had hij bij zijn computer een papiertje gehangen en daar stond op dinsdag 6-04.
Normaal kijk ik altijd wel de briefjes na maar deze keer dus niet,zoals voor bloedprikken en verder de lopende afspraken,nu kunnen we donderdag weer terug.
Op 03-04 zette ik hier nog iets op mijn blog waar het denkvermogen van de man zit en dan schrijf ik er zelf nog bij hoe verzinnen ze het,nou volgens mij zitten ze er toch niet ver naast.
Dan zijn maar even om een paar nieuwe pillendoosjes geweest en dan naar huis terug.
Sinds hij in coma heeft gelegen is zoiets wel vaker gebeurt maar later kun je er toch wel weer om lachen.
De middag was wel naar de knoppen maar dat maakt niet,heb altijd wel wat te doen.
sávonds na het eten ging Annelisa uit zichzelf voor het eerst in de keuken opruimen,borden afspoelen en in de afwasmaschiene zetten dat was nog aardig gelukt,maar toen kwam ze even later de kamer weer binnen en zei tegen Sharon,jij moet alleen de potten nog afdrogen de rest is gedaan.
Toen ik de keuken in kwam was het een grote ravage,de rest van de aardappelen lagen meer naast dan in de vuilnisemmer de pot waar de aardappelen hadden ingezeten was nog niet eens voor de helft schoon,het deksel van het gasfornuis had ze dichtgedaan zonder schoon te maken,toen Jan zei van moet je nu eens kijken wat je hebt uitgevreten,en ik zag wat er allemaal was gebeurt kon ik niet anders dan heel hard in de lach schieten het was zo komich,Annelisa deed net of ze het niet begreep,Sharon stond met de pot in haar handen die nog vol met aardappelen hong,ik ben naar wc gerend want had het niet meer,de tranen in de ogen van het lachen,wat niet wilde stoppen tot ik er buikpijn van kreeg ,Annelisa dacht dat ik zat te janken en kwam geschrokken kijken,toen schoot iedereen in de lach,nu ik het hier op zit te schrijven zie ik alles weer voor me.
Jan zei later nog tegen Annelisa wat ben jij een schat had het niet beter kunnen doen,pubers je maakt van alles mee,later is ze nog naar een vriendinnetje gegaan en daar hebben ze het over moeilijke ouders gehad zei ze,maar wat ze zelf uitvreten zullen ze wel niet hebben verteld.

Groetjes Ingrid