Ik ben ingrid
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is civiele dienst in verzorgingstehuis .
Ik ben geboren op 11/05/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: De kinderen en kleinkinderen dat is al een hobby op zich,die houden je ook de hele dag bezig dus vervelen doe ik me nooit..
Ben geboren in België ( St-gillis (w))maar woon al sinds 1981 in Nederland.
Ben 5 jaar getrouwd met Jan en we hebben samen 7 kinderen,en 5 kleinkinderen,2 wonen er nu nog thuis ,de andere 5 hebben hun eigen stekkie al gevonden.
Dinsdag de kinderen weer naar school,Jan weer aan het werk,ik was al vroeg het bed uit,kon niet slapen voelde me heel raar. s'middags had nog wat was liggen, eigelijk te weinig om een wasmachiene te laten draaien en ik dacht doe ik het wel lekker buiten in een klein wasmachientje dat we nog staan hebben net als vroeger ,met de droogzwierder erbij en dan is alles ook weer aan de kant.,en toch vind ik dat wel leuk ben je lekker bezig en ook wel weer eens met de gedachten aan hoe het vroeger altijd was,toen Frankie nog thuis woonde deden we zijn werkkleding altijd zo wassen,hij werkt in een staalfabriek en als je die kleren in de wasmachiene deed zat het rubber van de trommel onder het ijzervijlsel en zag pek zwart,niet bevordelijk voor de machiene. Om 9 uur kwam Jan en die zij van je moet eens naar mijn been kijken wat ik nu weer heb,het was rood en gloeide geen grote plek maar niet goed in ieder geval,vroeg van heb je een knobbel in je lies en ja hoor nog niet groot maar het zat er weer,huisartsenpost gelijk gebeld want wacht je nog een paar uur dan kan hij niet meer lopen,wij in de auto en naar Venray,daar gekomen begreep de arts die dienst had er ook niet veel van,dat hij ondanks de spuiten toch nog wondroos kreeg,we moesten naar de apotheek om een nieuwe spuit aan de andere kant van Venray en een antibioticakuur en dan weer terug naar de huisartsenpost voor de spuit,toen dat alles achter de rug was zat Jan al met hoge koorts en toen we thuis kwamen is hij op de bank gaan liggen met een dikke trui en 2 dekens en de verwarming op 25,hij heeft dan veel druk op zijn borst en ademhalingsproblemen zijn andere medicijnen heeft hij nog ingenomen en is toch in slaap gevallen,maar had slecht geslapen,heel vaak wakker geweest,hoe ik heb geslapen mag je raden,het is heel eng als hij dan adem haalt,zijn hele lichaam beweegd en schokt. Woensdag moest ik om half 1 op school zijn voor Mariëlle ,toen ik binnenkwam zei haar juf al van heb gehoord dat Jan weer wondroos heeft (ze is ook nog onze overbuurvrouw)had Mariëlle alweer in geuren en kleuren zitten vertellen,maar daar zijn het kinderen voor. Het lezen lukte haar redelijk nu ,maar rekenen bracht ze heel weinig van terecht,ze is zo veranderlijk als het weer,ze kan moppen en onzin zitten vertellen waar niet 1 van de kinderen in haar klas iets van snapt alleen de juffrouw en dan mag ze er ook nog niet om lachen vanwege de andere kinderen,resultaat ze blijft bijles krijgen en word vaker op haar nummer gezet. Daarna samen met Sharon en Mariëlle om boodschappen geweest en daarna was het alweer tijd voor het eten. Om 9 uur moest ik Venray zijn voor een gesprek met de mentor van Annelisa,die doet het vrij redelijk op school alleen is ze heel onzeker van zichzelf,maar dat moest ze niet zijn want ze kon het wel,alleen Engels moest ze nog bijspijkeren,gelijk vrij gevraagd voor eind mei,wat en gedoe zeg voor een 1 week, die buitenlanders die krijgen alles voor elkaar omdat ze op vakantie gaan naar hun geboorte land en ik ga ook naar mijn geboorteland en het is een gezeur van hier tot Tokio,voor ons is het dan nog geen vakantie maar pure noodzaak. Heb papieren meegekregen om in te vullen en die moet Annelisa dan weer inleveren. Toen we naar huis wilden zei Annelisa moet eerst nog even in mijn kluisje zijn,en gelijk daarna ,nee laat maar mijn sleutels liggen thuis,en toen kreeg ik argwaan,ik zei van je sleutels liggen niet thuis die zitten in je jaszak,wij naar het kluisje,wat een vondst,alles wat thuis verdwenen was lag in het kluisje,reparatie set voor de fiets,3 sjaalen,2 paar handschoenen,regenpakken te gek om op te noemen,alles was spoorloos thuis en daar weer te vinden,raadsels opgelost. Thuis gekomen gelijk op bed,wie niet horen wil moet maar voelen,ze liegt alles bij elkaar en dat gaat eens vervelen. Jan is toch naar boven gestrompeld want een bed slaapt toch beter dan een zetel,en morgen zien we wel weer,de koorts is in ieder geval weg en dat is ook al heel wat.
Ik ben ingrid
