Ik ben ingrid
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is civiele dienst in verzorgingstehuis .
Ik ben geboren op 11/05/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: De kinderen en kleinkinderen dat is al een hobby op zich,die houden je ook de hele dag bezig dus vervelen doe ik me nooit..
Ben geboren in België ( St-gillis (w))maar woon al sinds 1981 in Nederland.
Ben 5 jaar getrouwd met Jan en we hebben samen 7 kinderen,en 5 kleinkinderen,2 wonen er nu nog thuis ,de andere 5 hebben hun eigen stekkie al gevonden.
Ben vrijdag net als gewoonlijk naar mijn werk gegaan,maar wel in het achterhoofd dat het 1 van de laatste keren zou zijn. Toen ik daar kwam was er een nieuwe die daar zou beginnen,de baazin er niet,raar want als ze vakantie neemt weten we dat altijd,en dinsdag was ze ook nog aan het werk geweest. Wat bleek nu,toen ze dinsdag thuis was gekomen had haar man er een eind aan gemaakt,hij had zichzelf en kogel in de borst geschoten,dat was wel even schrikken want nog geen jaar geleden heeft mijn broertje ook een eind aan zijn leven gemaakt en dan komt alles toch weer even naar boven. Maar ondanks dat heb ik toch gezecht dat ik ermee stopte want hoe het daar in zijn werk gaat klopt van geen kanten,ik moest een exit formulier invullen en de reden waarom ik ermee stopte,heb maar opgeschreven vanwege ziekte partner wat ook wel klopt gedeeltelijk,maar hoofdzakelijk om het beleid daar ,maar door al dat gedoe heb ik dat maar laten zitten,ik was zelf best wel van slag. Het was net het einde van een 4 weekse periode dus ik kan maandag al thuis blijven,had ik maandag ontslag gevraagd dan moest ik nog 4 weken blijven. Heb nog wel gewerkt ,er stonden 5 bungalows op mijn werkbriefje en ik heb er 3 gepoetst en ben er mee gestopt maar tegen die tijd was het ook alweer half 2 ,heb dus 4 uur gewerkt en je krijgt 2.40 uur betaald omdat je word betaald per bungalow,maar je weet nooit wat voor een zooitje er vind en dan ben je er soms meer dan 2 uur in bezig terwijl je maar 50 min. krijgt betaald en daar bedank ik voor,per uur ok maar zo daar klopt niets van en als je dan eens sneller klaar bent dan moet je nog zoveel extra karweitjes gaan doen waar je geen cent extra voor word betaald. Op zichzelf het werk was leuk en de collega's ook maar ik ga niet uren staan werken voor niets,ik zal het heus wel missen lekker bezig te zijn ,maar de druk werd te veel en ik heb een hekel om afgeblaft te worden en dat gebeurt daar veel bij anderen nog wel meer dan bij mij het geval was,ik doe dat zelf ook niet en kan er ook niet tegen,ook niet dat ze het bij en ander doen. Heb afscheid genomen van mijn collega's en beloofd dat ik nog wel eens langs zou komen want daar had ik toch een goede band mee,heb nog een condoleancekaartje getekend en ben naar huis gegaan. Aan de ene kant vind ik het jammer maar aan de andere kant is het een opluchting,ga me zo snel mogelijk weer in laten schrijven in uitzendbureau's (intrimbureau)maar Jan zei van je blijft voorlopig maar even thuis en na de vakantie zien we wel weer,voorlopig hebben we nog genoeg te doen en zijn veel weg,maar me al in laten schrijven kan nooit kwaad. Zaterdag zijn we de hele middag op pad geweest,we zijn nog bij kennissen geweest die we al 4 jaar niet meer hadden gezien en hebben wat rondgetoert samen met de kinderen,toen we thuis kwamen pizza besteld en zo was de dag ook weer snel om en morgen zien we wel weer,had gehoopt op goed weer maar het was koud en bewolkt,viel tegen de hele dag,maar de vliegen en de mieren die zitten er niet zo mee,want die zijn weer van de partei.