Ik ben ingrid
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is civiele dienst in verzorgingstehuis .
Ik ben geboren op 11/05/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: De kinderen en kleinkinderen dat is al een hobby op zich,die houden je ook de hele dag bezig dus vervelen doe ik me nooit..
Ben geboren in België ( St-gillis (w))maar woon al sinds 1981 in Nederland.
Ben 5 jaar getrouwd met Jan en we hebben samen 7 kinderen,en 5 kleinkinderen,2 wonen er nu nog thuis ,de andere 5 hebben hun eigen stekkie al gevonden.
Om 12 uur moesten we bij de dokter zijn,conclusie , allergie weer maar een pilletje meer per dag , het zou ook niet beter worden als hij dat werk wat hij nu doet blijft doen,hij werkt in een betonfabriek en is allergisch voor stoffen die in beton zitten maar ander werk zoeken voor iemand die hart en long problemen heeft en voor 60% is afgekeurd is ook heel moeilijk,op het werk denken ze ook al dat hij een loopje met ze neemt , nu heb ik dus die foto's en dat vond de dokter het slimste wat ik had kunnen doen , want telkens als hij op contole moest na een week was het alweer een stuk minder en nu kan hij dus de foto's laten zien en als dat niet help kunnen ze altijd naar onze huisarts bellen tevens vertrouwens persoon. s'middags nog samen met Annelisa om boodschappen geweest,even later belde Jan zijn baas,hij heeft uitgelegt wat er aan de hand was en nu heeft hij woensdag een gesprek om eventueel aangepast werk,we zien wel waar het schip strand. Moet ik er wel bij vertellen dat hij al jaren last heeft van allergie voor vanalles en nog wat,maar dat het eigelijk sinds zijn opname vanwege hart en longklachten nu 2 jaar geleden het alleen maar erger is geworden , er zijn toen zoveel fouten gemaakt dat ze hem op een gegeven moment alleen nog maar in coma konden brengen en aan de beademing ,omdat hij na 2 weken ziekenhuis totaal was uitgeput,pas nu 1,5 week IC is hij geopereert aan zijn hart,toen hadden ze al een heel deel van zijn longblaasjes kapot gekregen omdat de machiene te snel moest staan vanwege de uitputting en daarna hebben ze met een onderzoek via het sleutelbeen naar het hart toe zijn hartklep geraakt waardoor die ook nog ging lekken ,hij is s'anderendaags moet loeiende sirenes naar Eindhoven gebracht en nog diezelfde avond geopereert , de dag erna had hij niet meer gehaald werd me een paar dagen later verteld. Na 6 weken ziekenhuis is hij eindelijk thuis gekomen als een wrak ,hij kon helemaal niets meer ,en dan zijn het maar kleine dingetjes waar je normaal gesproken niet bij stil staat zoals wassen aankleden naar bed uit bed enz..maar stillaan werd het iets beter de 30 kg die hij was kwijt geraakt kwamen er stillaan weer bij en het leven gaat weer zijn gangetje,maar niet meer als voorheen ,vele ziekenhuis bezoeken,om de 3 weken bloed laten trekken en alle beperkingen die er nu zijn wat hij vroeger wel kon en nu niet meer en dat zijn er veel waar hij het soms heel moeilijk mee heeft en dat heeft een inpakt op het hele gezin. 1 ding is wel dat we heel goed en veel er over kunnen praten en dat is al het halve werk voor de rest moet je elkaar veel steunen,gaat het niet , morgen is het weer een andere dag en dan zien we wel weer. Maar al bij al hebben we vanavond lekker aan de BBQ gezeten en hebben we een rustige dag gehad.
Groetjes Ingrid
Reacties op bericht (1)
05-05-2006
een spoedig herstel
een mens maakt toch wat mee in zijn leven... ik wens dat jullie problemen heel snel tot het verleden mogen behoren want gezondheid is alles... geniet van een mooi weekend en tot ziens
marina