Ik ben ingrid
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is civiele dienst in verzorgingstehuis .
Ik ben geboren op 11/05/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: De kinderen en kleinkinderen dat is al een hobby op zich,die houden je ook de hele dag bezig dus vervelen doe ik me nooit..
Ben geboren in België ( St-gillis (w))maar woon al sinds 1981 in Nederland.
Ben 5 jaar getrouwd met Jan en we hebben samen 7 kinderen,en 5 kleinkinderen,2 wonen er nu nog thuis ,de andere 5 hebben hun eigen stekkie al gevonden.
Zoals ik gisteren al zei,moest Jan gaan werken maandag,waar we al bang voor waren is dus toch waarheid geworden,2 uur later stond hij alweer thuis, hij zou anders sokken aantrekken op het werk en alles zag alweer rood en was dik,voor het eerst hebben zijn collega's het nu ook gezien en die schrokken toch wel erg,er was zelfs een buurman ( die daar ook werkt)geweest die op het werk had verteld van : komen werken kan hij niet maar thuis een een afdak zetten wel, het fijne weet hij er niet van want alles gebeurde op blote voeten. Jan is toen naar zijn baas gegaan en daar ook zijn been laten zien en gezecht dat hij naar huis ging,zijn baas zei daarop : dat ziet er niet best uit,waarop Jan had geantwoord dat hij dat vorige week woensdag al had gezecht dat het fout ging aflopen. Toen hij thuis was gelijk de huisarts gebeld en hij kon gelijk komen,weer een spuit en antibiotica voor 10 dagen , de huisarts zei als je woensdag op controle gaat ( ja hoor dat weten we al werd gelijk geregeld) en hij zecht van ga het maar weer proberen laat je hem maar naar mij bellen , dit is gewoon te gek om los te lopen. Ook staat Jan nog vol van kop tot teen onder uitslag maar dat komt omdat hij blijkbaar allergisch is voor stuifmeel ,en daar hebben we dit jaar meer dan genoeg van. Om 12 uur kwam Mariëlle thuis van school en vroeg van :mama waar is de auto,ik zei dat papa Jan naar de dokter was en ze vroeg gelijk waarom,ik heb gezecht dat hij weer wondroos had , nee toch weer niet he ! Voor het hele gezin is dat weer elke keer een klap die je krijgt,toen Jan naar de dokter was heb ik ook eens goed zitten janken want soms word het allemaal wel eens te veel. Als we nu weer weg moeten is het weer met krukken maar dat is te vermoeiend vanwege zijn hart en longen,hij is dan heel snel buiten adem. Jan is s'middags op de bank in slaap gevallen en ik ben aan de reparatie van die doorzichtige computer begonnen en ben er weer mee gestopt toen de kinderen thuis kwamen van school. Annelisa kwam weer met het briefje thuis dat ze moest afgeven op school voor woensdag een uurtje eerder naar huis te komen omdat ze naar de tandarts moet , de mentor had gezecht dan spreek je maar voor donderdag af dan ben je eerder uit school,maar die afspraak loopt al sinds een half jaar , en hier in Nederland worden de lesroosters om de haverklap gewijzigd daar kunnen we dus geen rekening me houden,nu moeten ze woensdag en dan word er gelijk een afspraak gemaakt voor oktober maar dan weten we toch ook niet welke uren ze op school moet zijn,stomme school. Jan was om te spetteren en belde gelijk school op maar de mentor was er niet meer , ze zouden het doorgeven en hem terug laten bellen, we hebben nog niets gehoord. s'Avonds ben ik nog naar een vriendin geweest hier in het dorp om er even uit te zijn,maar ook omdat zij in de problemen zit dat had ze me gisteren verteld,haar vriend was thuis dus we konden niet vrijuit praten maar ik zou haar morgen dan bellen. En dan nog even dit: Poke ,Sandra1968 , Zus53,Cooltje enz....allemaal hartelijk bedankt voor alle steun die ik telkens weer krijg van jullie dat doet me heel erg goed en geeft elke keer dat kleine beetje moed weer dat ik zo nodig heb terwijl er sommige van jullie het ook niet makkelijk hebben. Bedankt De foto's moet ik maken van de huisarts als bewijs omdat ze denken bij de wao dit allemaal is verzonnen , en ze altijd zien als het weer wat beter is.
Ik ben ingrid
