Lieve Kelly en Evert

 xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Weet niet goed hoe ik moet beginnen want je nu iets te vertellen na 23 jaar is niet makkelijk.

Pit zei het moet een meisje zijn want dan hebben we een 4 geslacht , een ander zei het

zal wel een jongen zijn , en ander zei ben je er wel zeker van , zijn het er geen 2.

Volgens mij ken je alle verhalen al wel en hebben we het er vaker over gehad.

Je kwam als eerste van de 5 ,maar was er niet treurig om , na 9 maand werd het ook

wel eens tijd,ik stond zo wat op ontploffen,maar de een echte ontploffing is er nooit

geweest , toen het zover was wilde je er niet uit , ze stonden wel met 7 man sterk rond het

bed ,dus na uren zwoegen hebben ze er maar een tang bijgehaald en dan was je er gauw,

op een blauwe en geschaafde wang na maar alles zat erop en eraan.

Je vader hebben ze ook maar gelijk op een bed plat gelegd in de gang , en die brabbelde

Maar, 1 keer maar nooit meer .

Je groeide voorspoedig en was altijd vrij rustig , toen je 3 maand was zat je al spaghetti te

eten, op je 6 maand vond je op de pot zitten al leuk en op je 9 maand kwam je tot de

ontdekking dat kruipen ook wel erg leuk was.

Een box hebben we ook nog ( 1 maand ) in huis gehad maar die was dus heel snel weg.

Bij oma ging je op de ruwe stenen mieren vangen , heel de knieën open maar dat maakte

niet uit , je had tenslotte die mieren toch dood gemaakt.

Een dierenvriend was je ook,met Pasen hadden we kuikentjes in een doos naast de kachel,

 je vond ze zo lief  dat je ze doodkneep.

2 dagen na je 1 ste verjaardag kwam je er achter dat lopen ook best leuk was en dat

hebben we wel geweten,nu was niets meer veilig.

Ondanks de protesten van je vader 1 keer en nooit weer, en als het zover is zet ik je daar

af en bel je maar als alles is gebeurt , kwam er toch een broertje bij.( Joerie)

Wat was je jaloers , zelf zo erg dat je er koorts van kreeg en op bank moest blijven

liggen.

Maar Joerie werd ouder en je kon hem precies naar je hand zetten , wat Kelly zei deed

Joerie , hij was doof  maar jij wist precies wat hij wilde,zelf zo erg dat wij aan jou moesten

vragen wat hij wilde,maar je zorgde er voor dat het in je eigen straatje paste,zeker als om

snoepjes ging , waar je ook gebruik van maakte , je had hem helemaal onder de duim.

Ook met spelen in de zandbak ging het zo, je kreeg geen water om modder te maken ,

tot ik er later achter kwam hoe je toch aan die modder kwam , Joerie moest in een potje

pissen en jij kon weer modder maken, en als Joerie geen water meer gaf was je kwaad

op hem.

Toen we er achter kwamen waarom Joerie doof was , hebben ze dat in het ziekenhuis

vrij snel kunnen kunnen verhelpen gelukkig.

Toen kwam Sharon en kom je weer moedertje gaan spelen ,daarna kwamen

Annelisa en Mariëlle , jaloers was je niet meer ,maar dat moedertje spelen is altijd gebleven.

Toen je 15 was leerde je Evert kennen ,s’nachts was hij jou en je vriendinnen aan het pesten

als jullie in de caravan sliepen achter in de tuin.( hoe jij hem noemde zal ik maar niet vertellen )

Daarna is er dan toch een vonk over gesprongen,alleen had je angst vanwege de leeftijd en

Evert ook,maar zoals je ziet is niet alles aan leeftijd gebonden en dat is bij jullie wel uitgekomen.

Kelly bedankt voor alle hulp die ik van jou heb gehad wat ook wederzijds is natuurlijk.

Evert jij ook bedankt voor alle hulp die ik van jou heb gehad toen ik alleen was met mijn 5 tal .

En voor allebei bedankt dat we deze laatste stress week bij jullie konden zijn.

Maak er wat,we weten dat jullie het kunnen,dat hebben jullie al 5 jaar laten zien.

Hartelijk gefeliciteerd ,mams , Jan en de zussen