Ik ben ingrid
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is civiele dienst in verzorgingstehuis .
Ik ben geboren op 11/05/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: De kinderen en kleinkinderen dat is al een hobby op zich,die houden je ook de hele dag bezig dus vervelen doe ik me nooit..
Ben geboren in België ( St-gillis (w))maar woon al sinds 1981 in Nederland.
Ben 5 jaar getrouwd met Jan en we hebben samen 7 kinderen,en 5 kleinkinderen,2 wonen er nu nog thuis ,de andere 5 hebben hun eigen stekkie al gevonden.
Maandag ochtend heeft Jan de auto naar de garage gebracht zijn dochter is ook meegegaan want 13 km lopend weer naar huis is iets te veel van het goede. Er moest op aandringen van mij een nieuwe distibutieriem op,onze auto heeft bijna 167.000km op de teller maar we weten niet of die riem wel eens is vernieuwd ,nog geen 2 maand geleden begaf de V- snaar het ook en neem ik liever het zekere voor het onzekere,als die riem het begeeft kost het je een nieuwe ( tweedehands ) motor en dan ben je verder van huis ,en met de vakantie in het verschiet en een rit van 3.000 ä 4.000 km heen en terug zie ik het niet zitten als er onderweg wat mee gebeurt,we zijn wel aangesloten bij de wegenwacht maar dan nog. Jan weet helemaal niets van auto's af ,olie controleren ,koelvloeistof dat lukt nog wel ,maar daar houd het ook me op,en meestal doe ik het nog zelf. Gelukkig waren we 3 weken geleden in Zeeuws-Vlaanderen en begon ik er met mijn zoon over,die is in een garage is groot gebracht en nu nog werkt,en die gaf me gelijk dat ik ook dat wilde laten vernieuwen,je weet maar nooit en die V-snaar is misschien wel een voorteken geweest. En zo gaat het bij Jan sinds zijn operatie altijd,hij heeft altijd een duwtje in de rug nodig voor het bij hem geloofwaardig overkomt soms heel erg moeilijk. Heb al zijn medicijnen die hij neemt eens zitten uitpluizen en daar staat ook bij meerdere bij geschreven als bijwerkingen stemmingswisselingen en dat heeft hij heel erg,de ene moment alles leuk en aardig en 5 min. later het tegenover gestelde,niet gemeen of zo maar gewoon negatief over alles en later weer positief , kan het ook wel begrijpen en er mee omgaan,want sinds zijn operatie 2 jaar geleden is er altijd wel wat geweest ,van een harde werker naar iemand die maar voor helft funtioneert en afhankelijk is geworden van degene die hij het liefst zelf wil koesteren en het werk uit handen neemt maar hij kan het niet meer en daar heeft hij moeite mee. Met zijn zussen heeft hij geen contact meer,zijn oudste zus daar heeft hij het moeilijkste mee,zelf heb ik ze maar een paar keer gezien dus ken ik zo ook niet echt,ik weet wel dat ze vooroordelen hadden toen ik Jan al vrij snel na de dood van zijn vrouw heb leren kennen en omdat ik 5 kinderen had en ik alleen Jan vanwege zijn geld in de boot heb genomen,geld was er niet alleen maar schulden en na 4,5 maand nadat ik hem leerde kennen kreeg hij zijn eerste hartinfarct maar heb hem niet laten barsten en we zijn gewoon verder gegaan,hij met beperkingen en ik met onverwerkte verleden. Door al die dingen gingen we elkaar steeds meer waarderen en zijn we in 2003 getrouwd en ondanks alle pieken en dalen nog steeds gelukkig met elkaar. Zo wat een verhaal wat niet de bedoeling was ,maar je het leven is niet altijd rozegeur en maneschijn.
Ik ben ingrid
