|
Zo de zaterdag is ook weer voorbij ,we konden geen kant op want s'middags moest Mariëlle repeteren voor de playbackshow.
Heb het gevoel gehad dat ik de hele dag niets heb uitgevoerd,Jan heeft de hele middag op de bank gelegen die was moe maar wist ook niet van wat.
Heb wel 3 wasmachienes de kast ingewerkt en dat is toch iets.
Om half 7 moest Mariëlle al op pad voor haar uitvoering die om 20.00 uur begon.
Annelisa ,Sharon en haar vriend zijn gaan kijken,wij niet omdat het daar te benauwd is en zeker met deze warmte.
We zijn dan thuis maar weer een beetje aan de gang gegaan,we hadden achter in de auto en boodschappenkrat staan met allemaal spullen die nog uit onze andere auto zijn gekomen,hebben die gesorteerd en we hebben nu nog een klein koffertje waar alles in zit.Jan die wilde weten hoe het reservewiel onder de auto vandaan moest,toen op zoek naar een krik,hebben we gevonden maar die is volgens mij nog nooit gebruikt , het kastje waar hij zat verstopt was nog niet open geweest.
De buren kwamen ook buiten en daar nog wat mee staan kletsen en toen kwamen Sharon en Theo er al aan.
Om 23.00 kwam Annelisa weer thuis en de kleinste kwam om half 12 nog eens naar huis ( wel samen met een vriendinnetje en haar moeder ),dus de oudste was eerst thuis,de jongste het laatst.
Ze had niets gewonnen op de playback,was allemaal vriendjes politiek zij ze.
Heb mijn vriendin in Frankrijk ook nog aan de telefoon gehad en die zei van nog 3 weekjes he ! en of ik dat weet,Jan moet nog 1 week werken en Mariëlle nog 1 week naar school,maandag moet Annelisa haar boeken inleveren en Sharon heeft al vakantie maar werkt nu bij een rozenkwekerij hier in de buurt en heeft woensdag diploma uitreiking waar we ook naar toe gaan.
Ze moet nu nog 3 jaar school volgen ( SPW) in de gehandicapten zorg,haar vriend heeft dezelfde opleiding en moet nog 1 jaar.
De laatste 3 weken hebben we het nog druk,er moet nog heel veel geregeld worden hoofdzakelijk het medicijngebruik van Jan, gelukkig kunnen we 3 dagen voor we vertrekken nog bij de cardioloog terecht voor een fietstest , hartfilmpje enz...en dat geeft dan toch weer een geruststellend gevoel.
Hij krijgt nu een andere cardioloog ,want die hij altijd heeft gehad is met pensioen gegaan en daar heeft hij toch zijn leven aan te danken,hoe raar het ook klinkt,dus hierbij DR.Liem bedankt voor alles wat je voor Jan ( ons ) hebt gedaan , je zie altijd tegen Jan , je bent mijn vriend en heb jou van de dood gered ,niets is minder waar,was je niet net terug van vakantie gekomen was Jan er niet meer geweest en dat weet iedereen ook in het ziekenhuis van Venlo.
O ja,na de vakantie gaan we op cursus , dit is via de trombose dienst , we krijgen dan les hoe we zelf kunnen controleren hoe het zit moet de dikte van Jan zijn bloed ( ter voorkoming van trombose dus ),is wel een fijn gevoel,zeker omdat het bij Jan heel vaak schommeld ,meestal door het gebruik van medicijnen voor de wondrood en nu de bloedvergiftiging er ook nog bij.
Jan wil daar niet alleen naar toe,als ik mee ga wel,ga me niet zelf in mijn vingers zitten prikken want daar komt niets van terecht zegt hij,maar we hebben in die 6 jaar al zoveel meegemaakt , zal ik wel in zijn vingertje prikken .
Zo genoeg voor vandaag ,ga een poging ondernemen om te slapen.
groetjes Ingrid
|
Ik ben ingrid
