Ik ben ingrid
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is civiele dienst in verzorgingstehuis .
Ik ben geboren op 11/05/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: De kinderen en kleinkinderen dat is al een hobby op zich,die houden je ook de hele dag bezig dus vervelen doe ik me nooit..
Ben geboren in België ( St-gillis (w))maar woon al sinds 1981 in Nederland.
Ben 5 jaar getrouwd met Jan en we hebben samen 7 kinderen,en 5 kleinkinderen,2 wonen er nu nog thuis ,de andere 5 hebben hun eigen stekkie al gevonden.
Het huis was aan de kant en ik zat net op mijn kont,telefoon,mama ben je thuis dan komen we langs,Ok jullie komen maar,dat was Sharon en haar vriend. Ze was naar de huisarts geweest,ze kan niet goed tegen de pil en heeft nu iets anders gekregen als voorbehoedsmiddel ,Nuvaring en dan zou het beter moeten gaan en zou ze minder last hebben van alle bijwerkingen,ze moet ook naar psysiotherapie vanwege haar monnikskapspier daar heeft ze ook nog veel pijn van. Toen kwamen Angela en haar vriendin langs,ze brachten het brood . Angela en haar vriendin trouwens ook,werken in een bakkerij en ze brengt altijd brood mee voor de hele week,morgen zou ze ons trakteren op een boere appelvla,niet gek dat de kilo's eraan vliegen,maar het is ook zo lekker :lol::lol: Even later kwam Annelisa thuis en daarna Mariëlle,dus huisje vol. Om 17.00 uur waren ze weer allemaal verdwenen en hebben we rustig kunnen eten. Om 18.00 uur ging mijn GSM,Loekie ,de vrouw van Ton ( Petrus)belde om te zeggen dat Ton was opgenomen in het ziekenhuis met hartklachten,ze wist verder ook nog niet veel,ze klonk wel heel erg moe,ik was ook stilgevallen aan de telefoon. Om 20.00 uur GSM,Ton aan de lijn,ik zei :je hebt ons wel flink laten schrikken,begint hij te lachen,ik ga nog niet dood hoor. Hij ligt op de hartbewaking en Loekie was net naar huis want ze was heel erg moe,dat geloof ik ook wel en in het ziekenhuis zitten wachten enz... is geen pretje en alle onzekerheid. Nog even zitten praten en toen begonnen zijn toeters en bellen te rinkelen en dat was einde gesprek. Ik moest gaan werken ,weer een zooitje,komt Annelisa naar mij toe: Mama ik kan niet zwemmen,hoe komt het bikini vergeten,nee wat anders ik ben .... Ik zet niet op mijn blog wat anders krijg ik commentaar,maar onze puber is vrouw geworden :lol::lol: Gelukkig zijn ze allemaal goed voorgelicht dus dat vraagt geen uitleg meer,was vroeger wel anders,ik dacht dat ik dood ging :oops: We waren pas om 23.00 uur thuis,de kinderen nog wat geeeten en op bed,eindelijk rust. Nog een paar sms'jes gekregen en verstuurd naar Ton,hij was angstig en had niets om handen,alleen maar naar het blafond liggen staren. Tegenwoordig mag je je eigen GSM gebruiken in het ziekenhuis,zal wel niet overal zijn denk ik,bij ons mag het trouwens ook,maar niet op alle afdelingen. Groetjes Ingrid
Reacties op bericht (2)
03-03-2007
ja ja soms heb je zo'n dag dat alles anders loopt.....
Lieve Ingrid, een mens krijgt soms alles tegelijk op een dag en dat valt niet mee.Ik had dat van Ton al ergens gezien dus ben even naar zijn blog gegaan om ze sterkte te wensen...Denk je ook een beetje aan jezelf, want volgens mij sta je ook gelijk voor iedereen klaar...goed natuurlijk, maar weer wat rust in de tent is heerlijk hè? Doe je Ton en Loekie mijn hartelijke groeten aub? En voor jou hopelijk een fijn rustig weekend....lieve groetjes van Rozemarijn.
03-03-2007 om 16:45
geschreven door roze
02-03-2007
SCHRIK ME ROT INGRID VAN JE BERICHTJE
DENK EERST EEN AAN JEZELF INGRID EN DIE BUTTON TZT , DOE JE TON DE GROETEN VAN MY? FYN WEEKEND.
Ik ben ingrid
