Ik ben ingrid
Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is civiele dienst in verzorgingstehuis .
Ik ben geboren op 11/05/1961 en ben nu dus 63 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: De kinderen en kleinkinderen dat is al een hobby op zich,die houden je ook de hele dag bezig dus vervelen doe ik me nooit..
Ben geboren in België ( St-gillis (w))maar woon al sinds 1981 in Nederland.
Ben 5 jaar getrouwd met Jan en we hebben samen 7 kinderen,en 5 kleinkinderen,2 wonen er nu nog thuis ,de andere 5 hebben hun eigen stekkie al gevonden.
Even bijbabbelen,maandag gewerkt,mijn vondst was: 4 rollen wc-papier 1 zak wachinelichtjes met een lekker geurtje 2 vuilniszakken en enkele vaatdoekjes. Toen ik thuis kwam zijn we nog even naar Venray gegaan,moest naar het postkantoor ,krijg van Sharon nog steeds een paar aanvullende kinderbijslag omdat haar vader in België werkt (GM in Antwerpen),maar wie het kleine niet eert is het grote niet weerd. Mocht ik niet werken dan zou ik gewoon kindergeld krijgen uit België ,maar ik vind het zelf fijn om er een paar dagen tussenuit te zijn . Dinsdag zijn we naar de huisarts geweest Jan voor zijn spuit en ik voor het uitstijkje,ik was eerst aan de beurt,dat mens maar uitleggen van nu dit dan dat was goed bedoeld hoor,maar ik dacht ook van heb al 5 kinderen op de wereld gezet en die onderzoeken al vaker gehad,doe maar hoe sneller ben ik weg,toen was Jan aan de beurt en heb ik gelijk een afspraak gemaakt voor volgende week voor mijn knie,daar kan ik woensdag terecht. Voor we weg moesten belde mijn oudste dochter nog van : Kelly :Ma heb je onze touwkaarten al uitgeprint. Ik : nee hoezo,heb ze dan al nodig Kelly : nee maar ,doe het dan nog niet Ik :waarom is er iets Kelly :ja en nee,de zaal is te klein Ik : hoezo de zaal te klein Kelly : nou bla bla bla Ik: Shit had alles al geregeld op mijn werk(zou bij hun blijven tussen hemelvaart en pinsteren net de drukke tijden op het werk)en dat was via omwegen gelukt. Kelly : Ik laat het nog wel weten Einde gesprek. Een half uurtje later een smsje,Hoi ma laat het zo maar ,we komen er wel uit. Ik haar gebeld ,ze zouden het verder wel oplossen en anders ging het maar niet door ( geintje). Evert haar vriend had gesolisiteert naar een andere baan daar in de buurt zei ze,want zie dat ik zwanger ben en mijn vliezen breken is hij veel te ver van huis,en kan dan te laat zijn.moest er wel om lachen,zit ze daar mee terwijl ze op is van de zenuwen over de bruiloft,ik zij haar ook van ,als het gaat net als bij jou kan hij nog wel honderd keer heen en weer rijden van Bergen op Zoom naar Terneuzen. Maar haar antwoord was,ja maar dat buurmeisje van ons daar was na een uur ook alles al achter de rug. Daarom vind ik het soms wel heel jammer dat ik daar niet meer in de buurt woon dan is het een stuk makkelijker,maar aan de andere kant denk ik ook van een paar uurtjes rijden en we zijn er ook,we wonen nog niet aan de andere kant van de wereld.