je vraagt zich misschien af of je ook met je familie, vrouw, kinderen enz. gaat vliegen... in de eerste plaats moeten ze natuurlijk wat aanleg hebben om er lichamelijk tegen te kunnen. sommigen zijn vlug wagenziek, zeeziek en vliegziek...wel, mijn kroost is vooral tandziek. als je spreekt over de tandarts, dan liggen ze gelijk plat. je mag je erbij gaan leggen, want het idee alleen doet ze alle bloeddruk verliezen en liggen doen ze. je kan ze oprapen van de grond, al dan niet gekwetst van de val. ga dan maar eens vliegen met hun. nee, liever alleen dan. m'n nadine , mijn allerliefste echtgenote, heeft wat jaren geleden eens tien minuten mee gevlogen, een kort, een heel kort circuit rond brasschaat, ik schat taxiën en vliegen en landen enz. maximaal tien minuten. onze jongste dochter van toen een jaar of zeven, stond het gebeuren te bekijken, en nadine wou natuurlijk zo vlug mogelijk weer haar handje vasthouden, alle begrip voor. emily, de jongste dochter, heeft inmiddels twee maal mee gevlogen, maar met beperkt resultaat betreft er tegen kunnen. m'n oudste dochter daarentegen, steffie heeft drie maal mee het luchtruim gekozen en blijkt geen angsten te hebben. ze is dan ook al wat meer bereisd en is vaak in senegal en andere landen geweest, maar dan natuurlijk met de grote bus; airbus of boeing. zelfs de piloten vervelen zich daar dood. alleen knopjes indrukken en af en toe eens kijken of alles goed verloopt. niet verwonderlijk dat deze 'beroepsmensen' er in hun vrije tijd hobby's op na houden wat wij doen als hobby, gewoon vliegen met simpele, eenvoudige, ouderwetse, antieke vliegtuigen.
