nog een boodschap met een kort nieuwsje. volgende week vlieg ik met ernest naar schaffen en goetsenhoven. (tussen 10.00 en 13.30 uur) op de foto, zoals gewoonlijk met een korte bla bla, ra ra waar is het? wie wakker is en bekend met de streek ziet antwerpen, en ja 'het eilandje', vroeger een niemendalletje, maar nu opgewaardeerd tot een prestigieuze buurt met een luxe haventje en loften voor rijken. het is altijd fantastisch die derde dimensie te kunnen waarnemen, en dan wijs ik niet naar die rijkdom, maar het zicht van boven, ook misschien vanuit hun loft, maar zeker vanuit een old-timer-vliegtuig. op de grond heb je ook misschien je gps die je bij benadering enkele meters van je bestemming brengt, maar in de lucht zie je toch dat ietsje 'veel' meer, en beleef je bovendien wat de natuurelementen die dag hebben te bieden. wind, turbulentie, mist, regen, enz.
om even een wat duidelijker beeld te geven van onze vlucht naar overboelare. deze dc4 (met ronde ruitjes) staat ginder statisch en was ooit het clubhuis (nu is het clubhuis ernaast en gelijkvloers), maar ondertussen bezig behoorlijk uiteen te vallen, echter evenwel nog indrukwekkend betreft formaat. op de foto zie je onze oo-lgb op de achtergrond in achteraanzicht.
zondag 09.09.06 naar overboelare gevlogen. keelpijn tot en met, maar het weer was zo schitterend dat thuis blijven een doodzonde zou zijn. kris de schrijver had me de nodige info gegeven, want overboelare is eigenlijk meer een zweefclub dan een plein waar je zomaar eens met een motorvliegtuig naar toe gaat, wij, ernest en ik in dit geval met de piper pa18 oo-lgb, waar ik op 20.05.1996 solo op ben gegaan. hij (de oo-lgb) was toen einde uren en is in 1999 terug in gebruik genomen met zijn heidige kleuren. nog steeds een hele toffe bak om mee te vliegen en zondag zicht cavok of meer dan tien kilometer, + gps aan boord, van navigatie dus geen sprake, alleen genieten met volle teugen van het landschap. zoals gewoonlijk ernest de stuurknuppel in aanslag tot ginder, en ik de terugvlucht met een low-pass over onze woning (reglementair uiteraard, ik zou niet anders durven). bij aankomst in brasschaat reeds een sms'je van nadine (mijn echtgenote) dat de kick wat langer had mogen duren, want ik weet dat ze zelfs meer nog dan ik naar buiten loopt als er laag overvliegende toestellen zijn en dan nog liefst f-16 etc. bij aankomst in overboelare even geschrokken van de hoge bomen in final, waarna je eigenlijk moet slippen om tijdig de baan te halen want anders ben je de landingsbaan voorbij. niet geslipt, maar wel een stevige landing met een sprong, en dan stick in de buik om er het vliegen uit te halen, met uiteindelijk een mooie (piper) landing. een koffietje en ernest een frisdrank, en daarna wat gaan socialiseren met de plaatstelijke piloten o.a. met peter, de eigenaar van de pitts zoals u hem op de foto samen met ernest en een ander vliegend clublid zijn toestel naar de benzinepomp bergop ziet duwen. een onvergetelijke zondag, met 112 minuten op de vliegtuigteller, dus gedeeld door twee liefhebbers van deze hobby, best betaalbaar.
het is al even geleden (van 09.2002) dat ik deze foto maakte van de luchthaven van overboelare, geraardsbergen. we wilden ginder graag eens landen met een cessna 172, maar vanwege geluidsoverlasten etc. niet welkom. enkele weken geleden een opendeurdag voor staarwielvliegtuigen, maar wie zijn neus eens heeft buiten gestoken in augustus, alleen fanaten, of eigenaars van een eigen vliegtuig hebben dat weekend gevlogen. aanstaande zondag zit er een kans in dat ik met ernest naar ginder vlieg. voor wat info over de luchthaven, bezoek onderstaande website.
nog eens een klein berichtje. mijn oudste dochter, 24 jaar jong heeft vorige week een optreden gedaan in antwerpen. in de singel. dag papa, vandaag eerste keer spelen op toernee,... 'k ben nu pomp-af,... ga vree goe slapen. 't was een raar publiek. Antwerpen, ... heb ik niet echt een band mee,... Ook al waren er een aantal vrienden in de zaal. 't Publiek leek wel dood,... maar wel aantal goede reacties gehad. soit, 'k ga nu slapen. M'n ogen vallen toe waar'k zit. Heb nu internet op mijn kamer, dan krijgt ge da,... nu kan ik ten allen tijden mijn mails chequen, zelfs als ik doodmoe ben komen ze binnen,... tot gauw, ik werk al minstens 30 jaar in antwerpen, en kan met die van die kant van het water goed opschieten. toch vreemd dat in één van de kleinste landen van de wereld elk dorp en elke stad zijn eigen systeem heeft. ben je van mijn systeem ok. ben je er niet van, rot op. wat zijn me ons 7.000.000.000 'mensen' toch een hoopje sukkels. in ben slimmer, jij bent armer, jij bent jonger, ik ben dement, ik ben rijk, jij bent dom, ik heb mooie borsten, ik heb een lange penis en ik besneden, ik heb een spaarboek, ik heb schulden, ik woon comfortabel, ik in een krot, ik kan vliegen, ik wil me gaan verzuipen... zo kan ik nog uren doorgaan. heb net een tof boek gelezen van onze borsten, billen, buik en schaamlippenchirurg jeff. wil langs deze weg zeker geen reclame maken, maar toch één ding, durf denken!!! wat heeft dit met vliegen te maken? alles. zonder fantasie stapt geen mens in een vliegtuig (de meesten doen dat voor griekenland, of amerika of noem maar op). ik durf zelfs geen trapladder op, op een tafel krijg ik reeds een vreemd gevoel in mijn laagste stukje darm. maar een door mezelf bestuurd vliegtuig naar waar de zuurstof stopt brengen 'rond 12.000 voet' (kan hoger maar dan krijg je een gevoel van wat veel teveel pintjes op) of 4 km is geen probleem.
maanden geleden, en vandaag plannen om naar overboelare te vliegen samen met ernest, de enige man die ik via deze weg heb gevonden om af en toe (ongeveer één keer per maand) een ongelooflijke en onvergetelijke vlucht te maken. het weer zat echter weer al niet mee en dus is de vlucht niet kunnen door gaan. spijtig, want overboelare is een prachtige ligging (omgeving geraardsbergen), en in het verleden al eens niet welkom, maar vandaag wel en dan is juist het weer de tegenvaller. de voorbije weken heb ik echter met ernest vluchten gedaan naar kiewiet, keiheuvel, zwartberg, leopoldsburg...en steeds heel tof. ernest heeft een gps en volgt de vlucht nauwkeurig met dat instrument, en bovendien doet hij de heenvlucht de besturing van het toestel, waarna hij bij de terugvlucht liever zijn navigatie op de kaart bekijkt. de OO-LGB en de OO-ATY waar we mee vliegen hebben allebei een gps aan boord, en dus is voor mij de navigatie kinderspel. evenwel, bij m'n laatste landing te leopoldsburg (sanicol) was m'n instelling iets te ver uitgezoomd (20nm) en zag ik wel de verkeerde landingsbaan. dus wel nuttig om eerst zo'n ding goed te leren kennen, maar daar heb ik voorlopig nog geen tijd en kans voor gekregen. hoe dichter bij je bestemming hoe meer je moet inzoomen (tot 12nm). heel wat mensen rijden in de auto met zo een ding en sommigen moeten alle dagen dezelfde weg van a naar b afleggen. ingeval hun hersenen het begeven kunnen ze dan ook nog thuis geraken...???
misschien tot binnenkort, maar eens afspreken om een vlucht te doen met de piper of cessna he!!!!
slecht vliegweer in januari, februari, maart, april, ondertussen eind mei en ben net even buiten geweest. niet om een hond door te sturen. dan maar eens gaan kijken naar wat oudere foto's. eentje gevonden waar 'vormezele junior' nog wat bijvult in een P51 mustang waarna hij het toestel zal voorvliegen op de show van brasschaat in september 2001. fantastische piloot, uiteraard de kans gekregen om van jongsaf te vliegen... ben nooit op iemand jaloers hoor, want dat vind ik een 'lastige' eigenschap die toch niets oplevert. voorlopige plannen om te vliegen; misschien 18 juni naar koblenz. 4 tot 5 uur vliegen die dag. hopelijk gaat de vlucht die dag door, want de vorige afspraak ging letterlijk en figuurlijk de mist in.
vliegen of zwemmen? niet vergelijkbaar zeker. ik heb net mijn baantjes gedaan. 50 in totaal, maar het bad is slechts 6,50 meter, dus 325 meter (temperatuur: 20°C). je kan niet geloven hoeveel ik er van genoten heb! eerst even een douche nemen in de tuin om het 'vuil ?' van vandaag van mijn lichaam te spoelen. plannen voor vliegen? zeker en vast. zoals jullie met velen tegelijk reageren kan ik mijn agenda niet bijhouden. mijn dokteres zegt dat ik het wat kalmer aan moet doen. de afglopen zes maanden één man 'gelukkig' kunnen maken. toch maar liever in m'n eentje zwemmen en in het weekend vliegen met frank. senioren, schiet eens wakker !!! binnen dit en korte tijd is het onmogelijk om nog eens met een old-timer (een oude veilige piper met staartwiel ---wat ik aanbied) in de lucht te gaan! of gaan we het hebben over ons hondje of de kat? of de kanarie, of hoe van het vuil van de kattenbak vanaf te raken? de zakjes voor de hondenpoep? opvallend dat in de stad (antwerpen bvb.) heel wat minder mensen paraderen met hun huisdier, omdat het oprapen van een warme stinkende hondenstront toch nogal wat braakneigingen met zich meebrengt.
misschien een tijdelijk afscheid van het seniorennet. geen tijd meer, m'n visakaart deze morgen ingeleverd bij de bank omdat ze "'"'"" gecomprommitteerd is '"'"'. (wat dat ook mag betekenen?) dat is niet de reden hoor, maar vanwege ander werk, of dubbel werk, is er geen tijd meer om een blogje te maken; hopelijk wel nog om eens te vliegen. stoppen met matrassen en dekbedden en kussens en bedlinnen verkopen (volgend jaar eind april), maar als bediende zwembaden verkopen enz. het is een hobby, heb net mijn baantjes gezwommen. alles is nog onzeker, maar nog een tiental jaar meedraaien in een bedrijf dat leeft van dromen; dat zie ik wel zitten, al is de stress in het begin zeeeeer hoog. http://www.idealpool.be/ ik heb zelf vorig jaar mijn zwembad bij hun aangekocht, maar ik laat nu een ander stukje van mijn idealen zien !!!! ik heb er nog meer hoor. maar niet alles tegelijk he. mijn slaapwinkel blijft nog zeker een jaar onder mijn beheer, dus problemen? stel me gerust vragen en ik sta steeds klaar om deskundig vrijblijvend advies te geven. bovenal: vlieg eens mee he zeg. dat is toch de hoofdzaak !!!!! als een vogel in de lucht, daarna wat moe en dan lekker slapen op een volwaardige matras en een goed kussen en een goed dekbed of donsdeken. en dan een lekkere duik in een zwembad van ideal pool !
Ik had aan Ben een vlucht met zo een oldtimer gevraagd en dat is altijd speciaal.De Piper is uitgerust met een Lycoming van 100pk zodat trekkracht verzekerd is.Oorspronkelijk was de Piper J3 uitgerust met een Continental van 65pk.Het weer was doenbaar. Het veld is schitterend gelegen,vlak in de bossen en oogt zoals dat moet ogen (de vliegtuigen zijn aanraakbaar).Op de grond is het vliegtuig "clumsy" maar eens van de grond wel in zijn element.De lucht was turbulent dus "the stick was heavy". De vlucht duurde een 30min en ging langs het veld van Zoersel.Navigatie was geen probleem want er was een ingebouwde GPS (niet goed zichtbaar van op de achterbank).Ter bestemming dronken wij iets op het terras en keken naar het schouwspel dat de zwevers opvoerden. In de heenreis had ik gevlogen,nu nam Ben over en kon ik op mijn gemak volgen op de kaart Low Air.Vroeger gebruikte men autokaarten en moest men ook nog vliegen (die bakken vlogen niet zo soepel of nu).Pet af voor die mannen.(Mermoz,Saint-Exupéry,Lindbergh...).Ben rondde af met een perfekte driepuntslanding op het terrein van de EBBT.
blog.seniorennet.be/vliegen
08-05-2006 om 18:51 geschreven door newman
toch fantastisch he. als je de kans krijgt om met een echte old-timer in ons landje wat rond te vliegen !!! 1000-maal dank voor je blogje ernest. ben. bezoek blog.seniorennet.be/newman
vandaag naar keiheuvel gevlogen met dhr. newman met de piper OO-ATY. heel toffe en gedreven man en duidelijk dat hij van vliegen houdt. het was enorm druk in keiheuvel en het terras zat propvol met bezoekers die op zondag naar de vliegtuigen gaan kijken gekoppeld met een drankje... dankzij de gps onnodig te navigeren. heel veel zweefvliegtuigen, dus opletten bij de landing want die krijgen natuurlijk op alles voorrang. in short final daalde een zwever door mijn daalhoek zodat we bijna tegelijk konden landen. geen gevaar omdat ik hem in zicht had en dus iets verder de piper aan de grond kon zetten. trouwens bij de landing in brasschaat waren we ook met drie toesellen tegelijk in final, zijnde de harvard van vormezele, de piper LGB en wij met de ATY. traffic in sight en geen probleem.
om zeven uur uit de veren, terwijl 90% van de belgen warm onder een dekbed of een oud versleten deken liggen (een solomio) naast een 'warme' partner... naar koblenz...om 06.45 uur voor de eerste keer m'n ogen open. gisteren naar het weerbericht 'geluisterd' en vooral 'gezien' van sabine hagedoren, een storing vanuit het westen naar het oosten, dus vanaf de zee naar duitsland, dus weinig te beleven bij onzere oosterburen, want wieder kunten nicht zuruch nar house fliegen wen das geet sjtoermen. (zie woordenboek pfaff) iedereen aanwezig, frank, willy, david en ikzelf. alle mogelijkheden bespreken in de kantine. naar saint-ghislain. vallanciennes. maubrai, saint-hubert namur.
geleuter en geleuter een koffie of twee
de vliegtuigen buiten zetten, wij gaan naar hier en daar en ginder, een vlucht van een uur, en landen in oostmalle, andere piloten kiezen ook een bestemming en vliegen ook naar hier en ..... maar zoals gewoonlijk speelt het weer niet mee, dus, frank en willy en david en ik als pilot in command, voor de gelegenheid, met een cessna C-172 OO-VRE stijgen op, goed geladen en voorzien van brandstof van hier tot zuid-frankrijk en vliegen richting west, vanwaar de 'storing' voor vandaag zal komen. nog geen tien minuten in de lucht en ik moet proberen boven alles uit te raken, naar 2000 dan 3000 voet en hoe hoger hoe slechter. geen enkel zicht naar buiten, dus gewoon computertje spelen, dus op instrumenten verder vliegen, en na enkele minuten besluiten dat er geen uikomst is naar boven, dus op instrument maar terug naar beneden en tegelijkertijd naar 'bravo charlie' , baken 366 en het circuit vervoegen en terug landen op brasschaat. geen paniek, gewoon leuk spelletje. op de teller 28 minuten. maar je leeft he. thuis in bed doe je dat wat minder of soms wat meer. david heeft er van genoten. toffe pee. willy ook. daar moet ik geen reclame meer voor maken, want zie vorige blogs. frank is altijd mee. hij is mijn safety pilot. omdat hij naast brasschaat woont, en altijd stand-by is om alles in goede banen te laten verlopen....
soms maak ik een blogje, en verzamel alle gegevens in mijn brein, tik alles zorgvuldig op het klavier en dan druk ik op toevoegen, en loopt alles in het hondert en heb ik zin om mijn pc uit het raam te gooien, en dan kan ik dagen geen seniorennet meer zien. dit is laatst ook gebeurt, en wou frank voorstellen met zijn nieuwe look, hij spaart voor een staart, waarvoor alle respect! ik denk aan samson. alle kracht in het haar, en twintig jaar geleden wou ik ook een staart, maar om een of andere reden is het er nooit van gekomen, maar ja, omdat alles tijdelijk is, ben je jezelf in de spiegel na een tijdje met de staart ook beu gekeken en doe je weer iets anders. in alle geval positief als je kan doen waar je zin in hebt en dat als goed ervaren kan worden. frank is één van de toffe ervaringen in mijn leven. hij heeft steeds wel een of andere verrassing, is het niet uiterlijk dan wel vanbinnen. ik vind het steeds aangenaam in de omgeving van mensen te zijn met hoge levenswaarden. overmorgen naar koblenz? het weer zit niet echt mee zoals gewoonlijk dit jaar, maar als het van mij afhangt, gaan we.
gisteren naar keiheuvel gevlogen met frank. ik heen en hij terug. het zicht aan de grond was eerder beperkt door een heiige mist, maar eens buiten de tma van brussel (begint aan 2500 voet) vlogen we 'on top' boven het wolkendel op 3000 voet. omdat we vroeg waren vertrokken leek het eerst alsof keiheuvel ebkh gesloten was, maar overhead het vliegveld, kon ik toch zien dat het open was omdat één been van het kruis was verwijderd, dus opnieuw contact opgenomen en runway 25 was in use, en een opening gezocht om het linkse circuit te vervoegen. het vliegveld was in feite een tiental minuten voordien geopend, en wij waren de eerste vliegbeweging van de dag. voor de rest heel veel zwevers en die worden daar net zoals bij ons in brasschaat zowel met de lier als met een motorvliegtuig in de lucht gebracht. we werden vriendelijk verwelkomd en uitgenodigd om met de piper oo-lgb naar hun feest te komen in augustus. het 50-jarig bestaan van een en of ander. de lgb is een echte oldtimer en dus een graag geziene gast bij evenementen. low level (op 500 voet) terug gevlogen naar brasschaat, met deze keer frank als pilot in command. de plannen besproken om op 1 mei naar koblenz edrk te vliegen met de cessna 172 oo-vre. een tweetal uur vliegen en als laatste stuk een kwartiertje langs de mosel, de luchthaven van koblenz ligt er trouwens vlak naast, een mooiere manier van navigeren is er niet. de vre is niet uitgerust met een gps, dus waarschijnlijk zal frank hier of daar een gps lenen of in het slechtste geval doen we klassieke radionavigatie, maar alhoewel we dit uiteraard kunnen, is het behoorlijk stresserend en tijdrovend. zeker minder geniet van het landschap! je moet bovendien een goede radioverbinding hebben of de naalden gaan alle kanten uit, behalve de juiste. frank en ik vliegen elk een stuk en we nemen twee passagiers mee, willy en david. hopelijk zit het 'weer' mee, want voor zo'n reisje is dat niet onbelangrijk. het is de bedoeling om dezelfde dag terug thuis te raken.
dit is on top vliegen, boven de wolken met hier en daar een opening om visueel terug naar beneden te raken. zoals je kan zien op de hoogtemeter vlieg ik op 2900 voet met een toerental van 2300 en een snelheid van 90 mph, ongeveer 150 km per uur...rechts de gps, eronder de radio afgesteld op de frequentie 119.20 van keiheuvel en als tweede brasschaat 122.90.
koud vandaag. maar morgen vliegen we (frank en ik) naar keiheuvel. vorige afspraken zijn in de mist gegaan door slecht weer maar zoals de kaarten nu liggen is het morgen niet al te warm spijtig genoeg, maar veranderlijke wind enz. dus eigenlijk kan het niet misgaan. reeds eerder toonde ik een foto vlak voor de landing te keiheuvel ebkh maar deze is dan weer nog een beetje vroeger genomen. de afspraak met dhr. newman is verschoven naar 7 mei, en dus niets verloren. ondertussen reeds heel veel genoten van de serre. is het buiten dan koud en winderig, in de serre is het aangenaam en meestal heel wat graden warmer dan buiten. bij mooi weer veel te warm natuurlijk! in alle geval is zowel nadine als ikzelf ongelooflijk blij met deze investering. deze zomer niet op vakantie, maar alle luxe thuis, en op vakantie dikwijls wat meer ergernis. laatste keer, een tiental jaar geleden, een hotel op de balearen, vooral bezocht door engelsen. verschrikkelijk. heb ik me beklaagd geen 1 of 2 sterren meer te zoeken, sindsdien eigenlijk niet meer weg geweest. gewoon geen zin meer. we besteden die paar duizend euro liever thuis aan wat extra, en hebben daar het hele jaar geniet van. thuis 5 sterren, alle dagen van het jaar.
ondertussen is de serre klaar. geen ding om zomaar even tussendoor in elkaar te zetten maar het resultaat is des te beter. de laatste lopende meter is benut voor wat te zien is op de foto, en dat zal, als het mogelijk blijft; een heel intens gebruik blijven. buiten 14°C. binnen bij een waterzonnetje: 20°C. geen tekeningetje bij maken? kunnen we gaan vliegen...dan is de keuze vlug gemaakt!
morgen gaan we vliegen. het zal deze nacht met bakken tegelijk regenen, maar het moet eens stoppen. zitten de weermannen al jaren te zeveren over een broeikast-effect, maar als je het mij vraagt hebben we eerder een probleem met een ijskast-effect. de lente wil niet beginnen, de zomer is straks voorbij en we zitten maar binnen en gaan vliegen, vergeet het. pulserende dinges, vanuit de gsm-masten, daar zullen ze het nu over hebben. we wonen inmiddels in een microgolfoven. kanker hier en daar en ginder. heb een artikel gelezen in humo daarover. ben ik blij al wat op leeftijd te zijn bij de senioren, maar onze kinderen en kleinkinderen? loop maar met je gsm-etje in je linkerhand. bij sommige mensen lijkt het wel een vergroeiing. alsof ze ermee geboren zijn. als een ziekte. maar toch kijken ze er altijd heel gelukkig naar. alsof het een hondje is of een ander troeteldier. dan zijn er die zo een ding aan hun oor hebben zitten, een soort spin, of oorlikker. die praten tegen hunzelf, en soms met veel verbale gebaren en luid en maken zich kwaad en staan soms te zoenen. sorry, ik dwaal af, ben ik normaal zou herman brusselmans vragen aan zijn vrouw. ik praat de hele dag tegen mezelf en mijn dode hond en dode moeder enz. en zijn vrouw zegt dan steeds ja. ben ik normaal? voor mijn part zijn er dan zware kosten aan. alhoewel ik ook tegen mezelf praat, en tegen mijn dode moeder en dode vader en dode vrienden. ben ik normaal? voor mijn part mag jij zware kosten doen, maar ik heb er geen problemen mee. ik geniet ervan. maar wees gerust, zie ik iemand tegen zichzelf een uitleg doen, ik hou me klaar om te vertrekken. ik voel me er niet bij thuis. de foto? net opgestegen in brasschaat.
als er niet te vliegen is, en het regent niet, dan maar in de tuin werken. in dit geval ben ik bezig met het plaatsen van een serre. a green house. nadine wil tomaten etc. kweken, maar de laatste meter van de 4 en een halve lang, hebben we reeds gereserveerd voor eens rustig te zitten op een luie zetel met een tafeltje en een duvel of een glas wijn of een koffie of thee. we zitten dan binnen, maar ook buiten en hebben zicht naar boven, dus ook naar de overvliegende vliegtuigen, en die passeren er nogal bij ons vanwege een airway, of zelfs kruisingen van meerdere airway's. o ja, de serre, puzzelen en met veel geduld alle stukjes op de juiste plaats monteren, en alles controleren en nog eens controleren. net zoals vliegen. elke piloot stapt pas in het vliegtuig als hij vrijwel zeker is er veilig terug mee aan de grond te raken. een serre bevat zoveel glas, in ons geval 118 stukken, dat je heel voorzichtig moet zijn, want elke fout krijgt een bestraffing. maar geen nood. daar heb ik het geduld wel voor, als het maar niet te zwaar en te lomp is, en zo'n serre is fijn prutswerk, zoals een modelvliegtuig ineen steken. behalve dan dat de serre buiten moet gemonteerd worden in weer en wind, en dit jaar is dat volop aanwezig. veel 'weer' en veel wind. teveel.
eens eentje van mezelf op bestemming st-ghislain. zelf fotograferen. toestel naar jezelf richten en op het knopje drukken. heb dit meerdere jaren als beroep gedaan. heb veel uren in de donkere kamer gezeten. trouwreportages...etc. heel frustrerend. tegen de tijd dat je 'het boek' gaat 'leveren' of 'vrijgeven 'zijn een aanzienlijk percentage van de koppels al terug bijna uiteen.......dus beter even oefenen zeker.