Ik ben Ludo Geens
Ik ben een man en woon in Stekene (Belgiƫ) en mijn beroep is ex-magazijnier in de Antwerpse haven.
Ik ben geboren op 15/04/1947 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: varen in de zeeuwse delta, wadvaren, fotografie en camperreizen.
Bergumermeerkotter, thuishaven Burghsluis, Zeeland.
12-03-2012
JUNI - JULI 2009 NAAR DE NED. EN DUITSE WADDEN (DEEL 7)
Norderney is het eiland waar ik al zo lang van droom...en nu zijn we er...met eigen schip nog wel !! Door het lezen van "The riddle of the Sands" van Erskine Childers ben ik ernaar beginnen te verlangen. Dat boek , "Het raadsel van de Wadden" is een must voor elke watersporter, in ieder geval voor elke wadvaarder.
In de namiddag laten we een mekanieker komen om het vetkoord aan de gland van de schroefas te vervangen. Deze man , Dieter, wordt bijna lyrisch over ons scheepje, hij is er op slag verliefd op......we zullen hem later nog tegenkomen : Dieter Wedermann. Eerst maar eens wat bubbels uitschenken op onze behouden vaart op Norderney en daarna eten in het "Bootshaus" met zicht op het wad. De vakantie kan niet meer stuk.......heerlijk Norderney !!
-We fietsen 's avonds nog naar het Noordzeestrand om foto's te maken. -In het dorp proberen we te telefoneren vanuit een cel; dit lukt niet en vragen hierover inlichting aan een eilandbewoonster , die laconiek zegt " Ja, auf Juist ist Alles ein bisschen Anders !! "...........
Men voorspelt voor de hele volgende week lagedruk gebieden die over het Friese landschap zullen trekken. Daarom besluiten we om voor een weekje naar huis te gaan en de "Catharina" hier een beetje rust te gunnen. We bellen een collega uit Burghsluis die ons morgen reeds komt ophalen. Ondertussen vermaken wij ons op de visserijfeesten in Lauwersoog.
Een week later zijn we terug aan boord, een blij weerzien met ons scheepje. Proviand wordt ingeladen terwijl het drukkend warm is. In de namiddag vertrekken we over het Lauwersmeer naar Zoutkamp en de dag erop naar de Groningse Oosterhaven. Het is eind juni en volop zomer, ook op maandag als we op Delfzijl aansturen. Daar aangekomen kiezen we voor de binnendoor vaarroute naar Termunterzijl omdat de zeesluis lange wachttijden voorspelt.
We varen door de Oosterhornhaven met automatisch bediende bruggen naar Termunterzijl, echter bij het laatste bruggetje worden we opgehouden door vijf jonge snaken. Omdat we hier een sleutel nodig hebben zullen zij die wel even halen en als ze ermee voor de dag komen willen ze eerst geld zien (E 5,-) en dan gaan ze de brug draaien; dit ruikt sterk naar chantage !! Omdat er geen aanmeerplaats is geven we ze hun zin maar en een kwartier later liggen we aan de steiger van de binnenhaven. We moeten hier wegkruipen voor de hitte !! Met de sluismeester spreken we af om ons 's morgens om 09.00h op de Eems te zetten. Precies op tijd worden we door deze zeer behulpzame man geschut, met nog wat goede raad op zak.
De zon straalt over de Eems, de wind is NW 3 Bft en de golfhoogte 0,50 m. Met de ebstroom varen we naar het Dukegat en stuurboord langs de Emshornplate en Emshornrinne naar het wantij in de Osterems waar we tijstoppen en wachten op de vloed. Na 3 uren gaat het anker op. De zeehonden die op de zandbank liggen te zonnen steken lui hun kop op bij het geratel van de ankerketting....
We varen probleemloos door de Ley naar de sluis van Greetsiel, daarna volgt nog een 6 zeemijlen lang "schiffartskanal" naar Greetsiel, onze eerste Duitse waddenhaven, zij het nog aan de vaste wal. Greetsiel is een schilderachtige mooie waddenhaven met nog authentieke houten visserschepen en we worden ontvangen met accordeonmuziek op de kade. Dorpelingen groeten ons met "Moin, moin". We blijven hier in zomerse temperaturen en dan....op naar ons eerste Duitse waddeneiland : Juist !!
JUNI - JULI 2009 NAAR DE NED. EN DUITSE WADDEN (DEEL 4)
AMELAND - LAUWERSOOG
Bij het weerbericht geeft men voor vandaag een verlaging van het waterpeil op het wad bij deze ZZO-wind 3-4 Bft later draaiend naar ZW-W 4-5 Bft. We steken de koppen bij elkaar en berekenen de diepte op het wantij van de Zuiderspruit. De minst gelode diepte is 7 dm NAP + rijzing 6,6 dm = 13,6 dm - 3 dm verlaging = 10,6 dm. Met onze diepgang van 10 dm zouden we er dus net overheen kunnen schuiven. De "Peer" moet met 12 dm diepgang voorlopig achterblijven.
Wij gaan het erop wagen....en vertrekken op de vloed door het Veerbootgat naar de Zuiderspruit voor het eerste wantij. Af en toe de bodem scherend zijn we om 16.15h in het Pinkegat en varen door de Holwerderbalg naar het Friesche Wad voor het 2e wantij waar we met 5 dm onder de kiel over geraken.
Dan beginnen we aan het ondiepe Wierumerwad waar we af en toe de bodem raken maar we hebben voortgang. Bij de WW 11 lopen we zachtjes vast, een paar meter uit de geul. Bijna pal op hoogwater en dat is altijd tricky business....we moeten hopen dat de voorspelde westenwind een verhoging zal meebrengen om ons in het volgende HW vlot te krijgen. Hoe dan ook: we staan als een huis en ik breng alvast het anker uit naar dieper water. Om 20.30 h staan we helemaal droog en kunnen we zien op welke grote zandbult we zijn terechtgekomen. Nu nog ervaren we de stilte van het wad maar gaan al vlug te kooi, wetende dat de nieuwe vloed er al voor het ochtendgloren zal zijn.
Om 01.00 h trekt de wind hard aan uit het westen...dat is het goede nieuws !! Het slechte nieuws is het kabaal van de wind en de opkomende vloed die golven als hamerslagen tegen het vlak doet klinken. Alles siddert en beeft, de wind fluit door het want en de ankerbol breekt uit de mast. Rond 03.00 h houd ik ankerwacht en geef onze positie door aan de verkeerscentrale Schiermonnikoog op VHF 5 en blijven stand-by. We moeten zien te vermijden dat ze op het harde zand gaat bonken, daardoor kan de scheg verbuigen en kan er roerschade ontstaan. Daarom trek ik om de tien minuten de ankerketting strak bij en geholpen door de wind belandt ze beetje bij beetje terug in dieper water.
In de ochtendschemering drijven we weer, de motor gaat aan en het anker op. We varen weer, af en toe nog over de bodem schuivend maar langzaam maar zeker zien we de dieptemeter opschuiven naar 1,5 m - 2 m - 2,5 m naar 4 m diepgang. We zijn nu in het diepere water van de Paesensrede en roepen de verkeerscentrale op die antwoorden dat ze ons zien varen op de radar. Een hele geruststelling. In de brede Zoutkamperlaag hebben we de vloed mee en 6 Bft-westenwind op de kont met achteropkomende golven.
Aan de dukdalven van de Robbegatsluis in Lauwersoog maken we vast om 06.30 h en wachten voor de schutting van 07.00 h, een mooie tijd voor sterke koffie in een warm ochtendzonnetje.....
Fw: JUNI - JULI 2009 NAAR DE NED. EN DUITSE WADDEN (DEEL 3)
JUNI - JULI 2009 NAAR DE NED. EN DUITSE WADDEN (DEEL 3)
VLIELAND - AMELAND
Onder een hoog wolkendek varen we samen met "Peer den Schuymer" op de vloed door het zeegat naar de Vliestroom. Onze route loopt door de West-en Noordmeep en de Noorder Balgen waar we af en toe een zeehond nieuwsgierig de kop zien opsteken. Op het Oosterom passeren we het wantij waar nu amper 1 m water staat. We schuiven dan ook met de kiel over de grond maar vinden direkt iets dieper water. De "Peer den Schuymer" moet met z'n 1,20 m diepgang hier een kleine tijstop maken. Ook in de Blauwe Balg treffen we een wantij maar hier staat nu genoeg water en op de zandplaat van het Borndiep liggen een honderdtal luierende zeehonden in de nu doorgebroken zon. Als we het Molengat indraaien is het nog een heel eind tegenstroom naar de haven van Nes. We maken vast op Ameland na deze schitterende en spannende tocht. Bij een weldadige zon zien we een uurtje later ook de "Peer den Schuymer" binnenlopen. We blijven 2 dagen !!
-in de namiddag nog naar Nes gefietst, zeer goed weer !! -naar de boekwinkel geweest en eten op de "Oude Steiger". -bij Jenny en Gerard aan boord gezeten voor een gezellige babbel tot 22.15 h -we willen uitslapen maar een luidruchtige kraan in de haven denkt daar anders over... -na 't ontbijt naar 't dorp om boodschappen en een mooie fietstocht langs de dijk gemaakt. -'s middags komen J.& G. op de koffie en we werken samen de kaarten bij. -fietstocht naar het Noordzeestrand, Buren en Nes. -'s avonds lopen 7 schepen van de bruine vloot binnen. -aan boord gegeten, zeer goed weer, veel zon maar stijve bries !
JUNI - JULI 2009 DE NED. EN DUITSE WADDEN (DEEL 2)
DEN HELDER - VLIELAND
Na drie dagen Den Helder komt er schitterend weer met veel zon en een te verwaarlozen windje ZW 0-2 Bft. Sonja belt eerst de haven van Terschelling maar krijgt te horen dat die overvol is en zelfs gesloten voor alle recreatievaart i.v.m. het Oerol-festival waar jaarlijks zo'n 50.000 mensen op afkomen. Dus wordt het voor ons Vlieland en daar zijn we niet rouwig om...
We maken los om 08.50 h en melden ons bij de verkeerstoren Den Helder VHF 62. Op de Texelstroom lopen we 8,5 KN en zijn om 10.25 h bij de ingang van het Scheurrak. Voor ons uit vaart de Engelse cat "Moonshine" en we vermoeden dat die onwetend op Terschelling koerst. Onze route loopt door het Oude Vlie, het Inschot en we krijgen wat stroom tegen bij de Wolfshoek. In de Vliestroom roepen we de "Moonshine" op en ons vermoeden wordt bevestigd. Daardoor veranderen zij ook hun koers naar Vlieland.
We kiezen ervoor om door het zeegat, buiten de Richel om, Vlieland aan te lopen en krijgen hoge deining door de opkomende vloed die zich met alle geweld door het zeegat tussen Vlieland en Terschelling wil persen. Met de kop schuin op de golven en daarna kort keren met achteroplopende golven is een truc die we al eerder toepasten. Zo stuiven we onder het eiland door de Vlieree om met "vol vooruit" de neer te ontwijken die voor de haven staat. We maken vast om 14.45 h en iets later volgt ook de "Moonshine".
- met de fiets naar 't dorp geweest voor koffie en cranberrytaart !! -boodschappen gedaan. -'s avonds aan boord gezeten van de "Moonshine" . Gezellige, goedlachse mensen !! -de "Peer den Schuymer" uit Middelburg ook nog binnengelopen. -we blijven twee dagen. -op zondag naar "'t Posthuys" gereden voor reuze-ijs en cranberrytaart met slagroom !! -Jenny en Gerard uit Middelburg gesproken, we zagen hun reeds eerder in Gouda. We spreken af om samen een eindje op te varen.
JUNI - JULI 2009 NAAR DE NED. EN DUITSE WADDENEILANDEN
VAN BURGHSLUIS NAAR DEN HELDER
De tijd van het grotere werk is aangebroken !! Afgelopen winter hebben we een reis gepland naar de wadden, van Vlieland tot Wangerooge, waarbij we gaan proberen zo veel mogelijk eilandhavens aan te lopen. De wintermaanden hebben ons de gelegenheid gegeven om kaarten te verzamelen en routes te bestuderen. Voor de terugtocht hebben we besloten om Willemshaven aan te doen en door het Ems-Jade kanaal naar Emden te varen omdat de getijde uitstroom op de wadden van oost naar west 2 uren korter loopt en we ook 2 uren korter hebben om de wantijen over te steken.
We hadden 27 vaaruren nodig om in 5 halve vaardagen van Zeeland tot in Den Helder te geraken. We bleven ook 3 dagen in A'dam.
Een wantij is de plaats onder de eilanden waar de getijstroming zand afzet en zo ondieptes veroorzaakt die bij LW moeilijk of niet te passeren zijn. Bij LW is een tijstop, dus ankeren, hier meestal op zijn plaats.
Het is een feit.....Jan en Marinus houden ermee op. Jarenlang hebben zij het "Oliegeultje" uitgebaat, het ons zo vertrouwde clubhuis. Jan deed de toog en Marinus de keuken. Ze vinden het welletjes, ze gaan op pensioen. Wat zullen we ze missen : Jan die altijd een grapje met je maakte en waar je alles tegen kon zeggen en de goedlachse Marinus die heerlijke sliptongetjes bakte en lekkere mosselen kookte. Ze verlaten zelfs Nederland en gaan volop genieten van Gran Canaria en komen alleen terug naar Zeeland "op bezoek".Daarom is er een receptie voorzien om ze te eren voor al het knappe werk dat ze in het Oliegeultje geleverd hebben. Ze worden in de watten gelegd met allerlei kado's en het geestrijk vocht vloeit overvloedig zodat de stemming er al vlug inzit. !!Ondertussen is er al een nieuwe uitbater gevonden maar eerst wordt het "Oliegeultje" met de grond gelijk gemaakt en komt er een nieuw, moderner clubhuis met vergroot terras plus havenkantoor en toiletten annex stortbaden. We staan er allemaal een beetje onwennig tegenaan te kijken.....we zullen al die spulletjes uit ons oude clubhuis missen zoals het naambord van hun vroegere schip de "Marinus-Jan 's Gravendeel" en het bordje waarmee ze hun verrekijker aanprijsden en ook het bordje "bal gehakt - dagprijs" was goed gevonden !! Ook de grote ronde tafel waarover menig pilsje heeft geschoven zal er niet meer zijn. We kijken nieuwsgierig uit wat het allemaal zal worden. Adieu Jan , adieu Marinus, het ga jullie goed : bedankt voor alles !!!
11/12 okt.: Op deze zonnige najaarsdagen varen we nog eens uit alvorens de "Catharina" wordt opgelegd voor de winter. Sonja stuurt haar de haven uit op de vloed naar Zierikzee met een ZZW 3 Bft. Om 12.30 h draaien we de geul in en vinden nog een plaatsje tegenover "Boa Tarde". We staan versteld dat het nog zo druk is, zo laat op het seizoen. Tegen de avond is de haven overvol en sommigen liggen "7 dik". 's Avonds weer lekker getafeld in "Boa Tarde", ook al overvol.
Om 08.30 h opgestaan voor de laatste trip van het jaar. Sonja gaat van boord om de auto op te halen en in de plaats komt Ad om mee over te varen naar de winterstalling in Yerseke. De laatste reis is traditioneel voor de mannen alleen. Rond 11.00h zijn we uit de geul en op de Oosterschelde richting Zeelandbrug. We treffen het niet.....mist !! De verkeerspost geeft "zichtbaarheid 1000m" maar dat is hier duidelijk minder en de plotter wordt bijgezet. De wind is Z 2-3 later ZO 2 en we volgen de tonnenlijn naar Kats met hulp van de plotter. Bij Wemeldinge de post opgeroepen terwijl het zicht beter wordt.
We lezen nog wat, drinken koffie en genieten van het mooie nazomertje. Sonja valt uitgeteld in slaap ! Met de kentering laten we "onze Peer" weer brommen om even later op de stroom naar Burghsluis te drijven. 's Avonds eten we pasta i pesto met een glas frisse Picpoul de Pinet.
Hoge bewolking en zon, goed zicht en een ZO-windje kracht 4. Dat zijn goede voorwaarden om nog een najaarstocht te maken, een rondje Oosterschelde, zeg maar. Langs de Hammen en de Overloop van Zierikzee belanden we aan de overkant in Colijnsplaat. Grote haven, klein dorp. Enkele beroepsvissers hebben hier nog hun thuishaven. Achter de dijk ligt het oude gedempte haventje, nu een mooi grasplein. De havenpalen heeft men in de grond laten zitten.De zon heeft het ondertussen gewonnen van de wolken, daarom beleven we hier nog een mooie namiddag.
10 sept.: we maken los in Colijn en tuffen zachtjes de haven uit, de zon op zak !! In de verte zien we de buien landinwaarts trekken. De nu lopende vloed zal ons bij hoogwater afzetten in St. Philipsland dat helemaal aan het einde van de Krabbekreek ligt. Het is een goed betonde, kronkelende kreek met droogvallende platen aan beide kanten. Ook in het kleine haventje zullen we bij laagwater met de kiel op de grond staan. St. Philipsland wordt weinig bezocht door watersporters omdat er niets te zien is en de haven slecht toegankelijk is vanwege de diepgang. Maar MOET er eigenlijk wel iets te zien zijn ?? Niet voor ons....wij komen hier voor de stilte en de natuur. En daarin is VEEL te zien !!!
Als we aanmeren hebben we de hele kaaimuur voor ons. De eb is begonnen, de "Catharina" zakt langzaam mee en zet zich zachtjes in het slik. Sonja gaat zwemmen aan het nabijgelegen strandje maar er is wat bewolking gekomen en dat maakt het toch wat fris! Een warme douche aan boord doet goed en ondertussen is er koffie. 's Avonds zitten we samen onder de plaid naar de avondlucht te kijken en luisteren naar de fouragerende vogels op de zandplaten........Zeeland op z'n mooist !!!
Op de terugtocht zijn we weer met ons twee. We hebben veel condenswater aan boord, de voorbode van de herfst, maar een weldadige zon doet zich al voelen en het belooft een prachtige dag te worden. We treffen een bomvolle Zandkreeksluis maar we passen er als laatste nog net bij. Op de Oosterschelde zit het tij tegen. Sonja stuurt door de tonnenlijn richting Zierikzee. We kachelen drie uren tegenstroom tot Burghsluis. Ook heb ik het steunzeil niet bijgezet (gemakzucht) want die had ons nog een duwtje in de rug kunnen geven met deze oostenwind. Stom, stom !! Maar ach, morgen is het weer een mooie dag en ideaal om mosselen te trekken.
Begin augustus, we zijn weeral op het water met een matige ZZW 3 Bft. Aan de Schelphoek zetten we het steunzeiltje bij. Eigenlijk meer voor de show dan voor het nut, maar ja, het oogt ook mooi !! We stuiven met de vloed door het Keeten en als de wind helemaal wegvalt haal ik ook het zeiltje terug weg, anders wordt het belachelijk !!
We draaien stuurboord de Krabbekreek in en meren 20 min. later in de haven van St.Annaland. 's Avonds aan boord gegeten en nog naar 't dorp geweest voor koffie en ijs. Tot donker aan boord buiten gezeten in deze zachte avond.
23 juli : de zomer heeft eindelijk z'n intrede gedaan, zij het schoorvoets. Eerst maar eens een paar emmers mosselen rapen aan de Westbout. In de late namiddag vertrekken we nog onder een stralende zon en met weggevallen wind naar Stavenisse. Enkel aan te lopen vanaf 3 uur voor tot 3 uur na hoogwater dus met de vloedstroom varen we door de Hammen richting Zeelandbrug. Sonja is roerganger. Bij de Witte Tonnen Vlije laten we ons verrassen door de hekgolven van een raceboot en verliezen daarbij 2 schone glazen. Ik maak me kwaad.....maar ook op mezelf; de kombuis moet altijd opgeruimd zijn tijdens het varen.
Met mooi weer, goed zicht en inkomend tij verlaten we onze thuishaven voor een tochtje naar de Grevelingen. In het Keeten verliest de voor ons varende mosselvisser BRU 19 een ijzeren kor maar vist die even later weer op. Een knap staaltje vissermanswerk !! Na een vlotte schutting in de Grevelingensluis varen we langs de Geul van Bommenede en Dwars in de Weg naar Brouwershaven waar we aanmeren in het centrum. We maken een praatje met de schipper van de Belgische "Kancho" . Die blijkt de familie Meeusen uit Essen goed te kennen en ook onze Zweedse vriend Pelle maar die is inmiddels overleden.
In Rotterdam eten we 's avonds in een gezellig Marrokaans restaurant met zicht op de haven. De gastvrouw verwoordt op de menukaart haar gevoelens voor Nederland als volgt :
"Ik woon in een land door mensenhanden gemaakt" "dat de zee en woeste winden steeds willen heroveren" "waar de zon achter grijze en witte wolken verscholen gaat" "groene weilanden zien geel van paardebloemen" "Nederland, mijn thuis, heeft mijn hart gestolen."
Na een vlotte bediening van de Binnenhavenbrug vertrekken we in R'dam om via Dordrecht terug naar Burghsluis te varen. We draaien stuurboord de Nieuwe Maas op in de sector "Maasbruggen" met tegenstroom. We passeren het Prinsenhoofd, het Antwerps Hoofd en de Feyenoordkade en komen in de sector "Brienenoord". We roepen op : "opvarend en doorgaand naar de Noord" . Via het scheepskerkhof van de Rietbaan ( een goede binnendoorvaarweg ) komen we in Dordrecht waar we ligplaats krijgen bij de Kon. Dord. Roei-en Zeilvereniging. Dordrecht is ook een gezellige stad met veel winkels en binnenhavens. De doorgebroken zon dwingt ons naar een terrasje...we laten ons gewillig meevoeren. In de Wolwevershaven bewonderen we veel historische gebouwen en stoomslepers, we bezoeken de Grote Kerk en vlooien in de boekhandel. 's Avonds eten we-met voorbedachte rade-in het beste Mexicaans rest. van uren in de omtrek: "Pablo's Cantina" .
En nu : huiswaarts. We draaien de Kil op naar het Hollands Diep en Volkerak en op de Oosterschelde varen we via Zijpe en Keeten naar de Zeelandbrug. De zonsondergang is ongekend mooi....!!
Het zijn stormachtige zomerdagen. Terwijl de regen tegen de ramen striemt, probeert de "Catharina", geholpen door een zware storm die over Burghsluis raast, zich los te rukken van haar lijnen. We wachten op beter weer om naar Rotterdam te vertrekken. Door deze wereldhaven varen is niet weggelegd voor beginners want men moet goed op de hoogte zijn van marifoonkanalen en verkeersposten. De haven is onderverdeeld in verkeerszones waarbij men zich telkens moet aan-en afmelden.
Wanneer de storm is uitgeraasd vertrekken we met een weldoend zonnetje naar Dintelsas en Middelharnis. We varen onder de Haringvlietbrug door langs Tiengemeten naar de aanloop van Middelharnis. In het centrum maken we vast en de zon laat zich van z'n beste kant zien....tijd voor een gezegend abdijbier onzer monnikken !!
In een zijarm van de Seine, de Bras de Marly, brengen we de nacht door aan een steiger te Reuil Malmaison. De nieuwe dag kondigt zich weer 's zomers aan en in de voormiddag draaien we reeds de kronkelige Oise op. In Cergy ontdekken we een mooi haventje met terrassen rondom. Het is nu 30Ā°C ! , zelfs te warm om te varen dus nemen we hier een extra dag erbij.
Als we 's avonds nog zitten te puffen van de warmte komt er nog een klein rood zeilbootje binnengevaren dat zich prompt vastvaart in de modder op een paar meter van ons. Met wat gewroet en gesleur krijgen we ze toch langszij. De Deense vlag met koninklijke kroon hangt slap op hun achterschip. Anna en Kristian Kristiansen....Deenser kan niet !! Ze komen ook van Parijs en wonen op het eiland Aero onder Funen. Bij een koel biertje wordt er heel wat bijgepraat en uiteindelijk duwt Kristian ons een gids van hun eiland in de handen en nodigt ons uit om hun eiland te bezoeken. Daar moet ik toch even van slikken....'s morgens, terwijl wij de slaap nog uit onze ogen wrijven maakt de "Anna" al los met de woorden "See you in Soby..." en weg zijn ze, zonder de bodem te raken, overigens !!
Een dag later zetten ook wij onze tocht verder, stroomopwaarts over de Oise. In Creil moeten we het doen met een roestige en verbogen steiger. Het gaat ook nog regenen, het begin van een neerwaartse spiraal !!! In CompiĆØgne tanken we aan een bunkerschip annex watersportwinkel. Sjiek spel en te onthouden : Magasin Max Guerdin. Het haventje ligt verscholen achter struikgewas onder een roestig bruggetje en het centrum is 20 min lopen. 's Nachts klettert de regen op ons dak en vanaf nu blijft het 20 uren onafgebroken regenen. In een supermarkt zien we op acht plaatsen het water door het plafond lekken, 's namiddags duiken wij in de kooien met een goed boek, we drinken koffie en een aperitiefje, naar buiten kijkend.....je kan je hoofd niet eens buitensteken, je kan je net zo goed door de brandweer laten natspuiten.
Op naar Cambrai....de "Nord" tout court !! Als we in de haven liggen zien we in de avondschemering dat de haven vergeven is van de ratten!! Alle ramen en patrijspoorten dicht en ook de uitlaat van de motor dichtgemaakt....als we in bed liggen horen we ze over dek lopen....slaapwel
Op de Place du Tertre ziet het zwart van de toeristen die door kunstenaars worden aangetrokken. Op een nogal verlaten pleintje daar niet ver vandaan ontdekten we het standbeeld van Dalida. Enkel haar bronzen borsten glommen in de zon....blijkbaar willen velen die nog eens aanraken.
We hebben het hier fantastisch naar onze zin gehad en daar heeft de zomer goed aan meegewerkt. Altijd buiten zijn, in een bistrotje op het terras kunnen eten en 's avonds een koel wijntje aan boord met zicht op de verlichte Bastille. Met spijt in het hart verlaten we op 18 juli Port Arsenal en Parijs. Maar niet zonder deze bruisende stad nog eens te bewonderen vanop de Seine, weeral zonovergoten. Afvarend passeren we Pont Sully, Pont de la Tournelle, Pont au Change, Pont de la Concorde, Pont des Arts, Pont Alexandre III en voor de laatse maal de Eifeltoren en daarna het administratief centrum van Parijs. Zo schuiven we langzaam de Seine af naar Conflans St. Honorine waar we de Oise zullen opdraaien.
JUNI - AUG 2007 MET DE CATHARINA NAAR PARIJS - DEEL 1
Begin juni wordt onze "Catharina " reisklaar gemaakt om samen met de "Kristi" naar Parijs te vertrekken. Plaats van samenkomst : Neeroeteren. Via Steenbergen, Tilburg over de Zuid-Willemsvaart zijn we bij Bocholt Belgie binnengevaren om ons even later bij de "Kristi" te voegen. Plannen zijn al lang voordien gemaakt om via de "zuidroute" naar Parijs te varen en langs "de Nord" terug in Belgie te komen. De gevaren zuidroute als volgt :
Bij de samenvloeiing van de Marne en Seine is het nog 4 km tot het kleine sluisje aan stuurboord, een beetje verdoken onder een brug. De sluis geeft toegang tot het Canal St. Martin en tegelijk Port Paris-Arsenal vlak aan de Bastille. Port Arsenal is de beste plaats om uw schip veilig achter te laten...de ene kant zijn zeer hoge muren en de andere kant is een omheind park waar de parisiens overdag wat komen eten, praten en zonnen. Om 23.00 h wordt iedereen aangemaand het park te verlaten en wordt het gesloten. Dan is er nachtbewaking door man met hond !! 's Nachts geen last van stadslawaai. Enkel 's morgens hoorden wij het knerpend geluid van de metrostellen. De sluis voor Port Arsenal wordt bediend vanuit de "capitainerie" Men kan zich melden via de VHF waarvan het nummer op een bord onder de brug staat. Plaats reserveren voor de haven is in principe niet mogelijk in de zomermaanden maar men zal U niet gemakkelijk weigeren. Het havenpersoneel is zeer vriendelijk en loopt met U mee om een plaats aan te wijzen. Electra aanwezig. Douches en toiletten onder het havenkantoor. Let op !! Het is niet goedkoop ; wij betaalden voor een 10m schip voor 7 overnachtingen 148,-euro. Het metrostation is vlakbij en ook de fietsverhuur van de stad bij de uitgang van het park. Een kleurrijke groente-en fruit markt is er een paar straten verder op de Place d'Aligre, alle dagen, ook overdekte hal voor vlees en vis. 's Zondags ook nog een grote rommelmarkt erbij. Gezelligheid troef. In een zijstraatje van de marktplaats bevindt zich "Le Baron Rouge" , een wijnproeverscafe met honderden !! soorten wijn. Van ver te herkennen aan de houten wijnvaten op de stoep.