Van de meeste mensen die hier op onze aarde leven kan men moeilijk zeggen dat ze écht Leven;waarbij we hier met écht leven bedoelen;
Zelf-bewust-het eigen-unieke-leven-beleven.
Veel mensen vertoeven hier op aarde,en spannen zich in om(al dan niet reële)verlangens te bevredigen,of om te beantwoorden aan de normen die gelden in de maatschappij waarin ze leven,zonder zich echter vragen te stellen over de zin en de bedoeling van hun leven.
Anderen leven hier en trachten te voldoen aan de voorwaarden die het één of ander religieus stelsel verbindt aan het verkrijgen van een beloning ná dit leven,of in een eventueel volgend leven,ofwel laten zij veel dingen na(die ze in feite liever wél zouden doen)om te ontsnappen aan de één of andre straf na hun dood;maar evenzeer als de eerste groep,zonder zich écht af te vragen over de werkelijke zin van hun leven hier;ze leven maar,en leven maar voort....tot ze sterven.
Doch er zijn ook mensen die zich op een bepaald moment in hun leven wél vragen beginnen te stellen over de werkelijke-diepere zin van het aardse leven.
Dit gebeurt vaak na een aangrijpende gebeurtenis,zoals b.v. het overlijden van iemand van wie men houdt,een zware ziekte of een ongeval met ernstige gevolgen,van zichzelf of iemand uit de naaste omgeving,of wat voor ergs dan ook.
Men heeft echter geen dramatische gebeurtenissen nodig,om over het leven na te denken;bij sommigen gebeurt het zomaar,vaak gebeurt het reeds met een kontact met een "reeds nadenkende",maar het kan evengoed door het lezen van een boek.
Voor mij is dus onderhand gebleken dat dit ook echt werkt
Eén van de voornaamste bedoelingen van dit boek is:
bij de mens het geloof in zichzelf wakker te maken en de mens ertoe aan te zetten te leven vanuit het vertrouwen in zichzelf.
De mens zit eigenlijk heel diep vast in een vicieuze circel: omdat de mens niet in zichzelf gelooft en zijn eigen natuur niet vertrouwt
Niet zo verwonderlijk,daar we leen in een maatschappij die gebaseerd is op instellingen,die deze kringloop in de hand werken.
bijvoorbeeld:
De religies,die de mens opzadelen met een aangeboren zondigheid en nietigheid,wat beslist niet bevorderlijk is voor het zelfvertrouwen-en daarbij ook nog eens zou de redding van de mens afhankelijk zijn van iets ..buiten zichzelf,wat ook het geloof in jezelf nu niet echt stimuleerd.
Geneesheer...genees uzelf; daar wordt dus geen aandacht aan besteed en ook niet in het hoe en waarom iemand een bepaalde ziekte oploopt en wat de les hieruit en me is-en helemaal niet, wat hij of zij hiermee zou kunnen doen.
In feite kan de mens alleen zichzelf genezen,omdat de oorzaak van de ziekte in de mens zelf ligt..bv:
Griep:
Het krijgen van griep heeft niets te maken met dat men toevallig heeft ontdekt dat het veroorzaakt wordt door een virus,het gaat hier om het feit dat die bepaalde persoon met een virus wordt bedacht(terwijl zoveel anderen van het griepvirus geen last ondervinden).
In feite kan de mens alleen zichzelf genezen, omdat de diepste oorzaak in de mens zelf ligt dus.
Alles heeft te maken met het werkelijk geloven in jezelf-doe je dit niet-heeft je immuumsysteem het veel te zwaar en kan je van alles en nog wat krijgen.
Door dit boek wat beter te gaan lezen zal het u allemaal wat simpeler worden en heb je er ook echt wat aan.
Het helpt ook mee-om jezelf te gaan leren ontdekken en kennen.
Voor mij was het een heel duidelijke les en heb ik er persoonlijk ook best wel veel aan gehad.
Elke keer wanneer ik weer over mijn eigen grenzen en wensen heenstap-ten koste dus van mijzelf en voor anderen-dan wordt ik steeds weer bij de les geroepen en kan ik hierdoor weer beter aan mijzelf werken ben snel gezond.
Na voltooiing van elke levenspanne ....uit: de Kracht
drijft het spirituele deel van je dat zich van het "Hogere Zelf" heeft losgemaakt om je lihaam binnen te gaan, terug naar zijn bron, onderwijl zijn opgedane ervaringen beoordelend. Deze opname,of demensie, tussen het fysieke vlak en de wederopname van je energie in het "Hogere Zelf" wordt soms de geestenwereld genoemd. De geesteswereld bestaat uitgedachtenvormen en energie van de "kracht" die ze vitaliseert. De gedachtenpatronen die je in de geesteswereld projecteert,zijn hetgeen je zult ervaren. Wanneer je "Hogere Zelf" (na conceptie door de ouders) een mogelijk lichaam kiest,bekijkt het in detail alle omstandigheden van de komende geboorte. Het kan zien welke lichamelijke zwaktes zijn toekomstige lichaam eventueel vertoont en kan dat acepteren als onderdel van zijn karmische evolutie. Want binnen de het "Hogere zelf" is ziekte geen negatieve ervaring; ziekte is een groeiproces. Om je evolutie er doorheen te voltooien, dien je het aardse vlak te ervaren in totaliteit. Oorlog,honger en ziekte maken stuk voor stuk deel uit van de karmische ervaring . Je "Hogere Zelf"kan niet tot inzicht in evenwicht op het fysieke vlak komen zonder te lijden onder enige bulten en builen of zere plekken van het leven op aarde. realisaties doen zich met ruwe abruptheid voor en dat stelt het "Hogere zelf"ertoe in staat snel te groeien. Negatieve ervaringen groeien uit tot positieve lessen als je ze in termen van je totale evolutie kunt zien.
Je levensdoel is het vergroten van de kracht in je,zodat je kunt waarnemen voorbij wat je nu bent. Eerst zul je moeten erkennen dat je een deel van de Levende geest in je hebt. Ongeacht hoe je lichamelijk bent, onder welke verstoringen je mogelijk lijdt, welke situaties je geschapen hebt: je bent nog steeds een deel van de Kracht. Als je dat erkent en je intrinsieke goedheid of heiligheid aanvaardt,zal de Kracht in je in omvang toenemen, omdat je je erop concentreert en accepteert dat je er een deel van bent. Door de kracht te erkennen en je positie onomwonden te stellen, ga je een bijzondere energie binnen,die het mogelijk maakt dat Licht van binnen in je naar buiten stroomt,naar de mensen met wie je omgaat. Anderen gaan deze energie aanvoelen en een inmense kracht komt in beweging, en allen gaan rechtop zitten en letten op. Wanneer je genoeg van de Kracht in je hebt,ben je er klaar voor vanuit je innerlijk naar buiten te treden. Je kunt nieuwe betrekkingen en posities met vertrouwen aanvaarden,en omdat je ten volle de verantwoordelijkheid voor jezelf draagt,zullen anderen de energie aanvoelen en je vragen ook de verantwoordelijkheid voor hun projecten op je te nemen,enz. Je kunt nooit zonder werk komen te zitten,want de meeste mensen schuwen verantwoordelijkheid als betrof het een exotische ziekte! Heb je eenmaal erkend dat je deze Kracht in je draagt,dan ben je klaar voor de volgende stap. Het gaat er nu om dat je je fundamenteel vertrouwd maakt met je "Hogere Zelf"en zijn energiestroom in je leven. Terwijl je de wereld leert zien als je leraar,zul je vaststellen dat je "Hogere Zelf"je zachtjes naar jezelf terugleidt. Door ernaar toe te werken en de verantwoordelijkheid voor je leven te dragen voltooi je je volgende stap. Het is een kosmisch feit,dat je eerst jezelf moet genezen, alvorens je van nut kunt zijn voor anderen. Eerst je eigen negativiteit opruimen en je energie hiermee verhogen,niet reagerend op de emoties van anderen. Ware bovenzinnelijke waarneming gaat gepaard met het vermogen tot zwijgen. Veel moderne paranormaalbegaafden houden enkele luttele vluchtige indrukken voor alles-wat uit hun vermogen te halen is en branden, door voortdurend hun energie aan anderen te geven,zichzelf op een innerlijk niveau op,waardoor ze later manifest kan worden met ziekte. De volgende keer dat je iemand bezoekt die al jaren lang actief is als paranormaal begaafde of medium,moet je eens naar zijn of haar lichaam kijken om te bepalen of het leven van een gedachtenlezer het waard is . Een hoog percentage van dat soort mensen is totaal versleten. Mensen kunnen in de val lopen van de stommiteiten van het ego.
Het begrijpen van de "Kracht"houd in,dat je leert omgaan met evenwicht en beheersing,in condities die op jou afgestemd zijn....
Je dient haar bestaan te erkennen.
Begin met de energie van jouw leven te bekijken.
Ga na wat jou terughoudt:
oude banden,negatieve manieren,slechte eetgewoonten,een gebrek aan doel,misschien een tekort aan moed,.
Naarmate je meer puin opruimt,schijnt het licht sterker en sterker en wordt je aangemoedigt dieper en dieper te gaan.
Doorbreek de routines,Sta onophoudelijke verandering toe frisheid om je heen te creëren.
Zodra je eenmaal je verstand diciplineerd en je emoties in bedwang hebt,zal je energie van het "Hogere Zelf"doorstromen en hoe meer je dat doet,hoe meer licht je zult hebben op je pad;moeilijkheden zullen als sneeuw voor de zon smelten en je zult ten volle begrijpen wat er met "De Gouden Eeuw"bedoeld werd.
Zonder dicipline zijn je kansen gering,sterker nog;ze zijn nihil!
Het geheim van het zaad. Ooit werd je voor elkaar gezaaid. Je ontkiemde, kwam aan het licht, droeg vrucht. wonder boven wonder werd je brood voor elkaar.
Jezelf niet onderschatten. je bént iemand. Mens,herkend en bevestigd. Mens,gedragen en bemind. Eén,die onvoorwaardelijk in je gelooft. Eén,die onvermoeiaar ja tegen je zegt. Mens die je beaamt, mens die je viert. Je bént iemand. bevriend ben je.
Vriendschap is ongevoelig voor eventuele gevolgen, positieve of negatieve. Grandioos overstijgt ze al die belangen en prioriteiten, die altijd wer de dienst uitmaken.
een passant,een nummer,een functie- Dat je niet berust op een toevalligheid, maar dat je bestaat zoals alleen jij bestaat, onvergelijkelijk,onvergetelijk, het is een vriend, een vriendin die je dit zegt.
Mensen die als bomen naast je staan, schouder aan schouder, lijf aan lijf, ziel aan ziel. Als bomen zo standvastig en begrijpend, zo opbeurend. Vrienden,vriendinnen voor elk seizoen. Vrienden,vriendinnen in weer en wind. Bomen van mensen.
Ergens iemand die hoger reikt,dieper gaat. Je ontdekt in je laatste gestalte, je noemt bij je uiteindelijke naam. ergens een vriend,een vriendin. Een mens,die je ontmoet op de bodem van je bestaan.
Vriendschap is een warmte,die je bestaan op temperament brengt. een waarde,die er een heel verrassende dimensie aan verleent. Vriendschap geeft je leven niveau, maakt het tot bij uitsek menselijk leven.
Vriendschap is een zaak van onomwonden,niets achterhoudende mensen. Mensen,die zich tot het laatste uitspreken. Want vriendschap is een zaak van mensen, die zich tot het laatste geaccepteerd weten.
Wat vriendschap is-herkenning. Een allsomvattende saamhorigheid. Je hebt dezelfde hartslag, je wortelt in dezelfde aarde, je drinkt hetzelfde licht. Of vraag het de bomen. Vriendschap is verwantschap, stamverwantschap. Je had familie kunnen zijn.
Je kunt wérken aan een vriendschap. Je kunt bewust naar iemand toeleven. Maar uiteindelijk is vriendschap iets, dat jou en die ander ten deel valt. Vriendschap is een verrassing, een geschenk. Vriendschap is geluk hebben. Het had net zo goed niet kunnen gebeuren.
Niet gemaakt,maar gekregen. Niet ontdekt,maar onthuld. Zomaar op je weg gekomen. Zomaar met je mee gelopen. Wonder boven wonder zomaar een vriend,zomaar een vriendin.
Je laten kennen-zoals een kind zich laat kennen. Ogen,die niet misleiden. Een gezicht als een helder landschap. Je niet verbergen,je niet anders voordoen. Geen mens ,die je dan ontdekt.
Vriendschap betekent onderdak, vertrouwdheid,geborgenheid. Een klein universum van intimiteit. Je voelt je thuis bij elkaar, loopt in en uit bij elkaar. Vriendschap is: Altijd welkom, altijd bereikbaar,volledige acceptatie. Wonen in elkaars ogen, wonen in elkaars ziel.
'k voel jou nog immer in mijn hart al kan ik jou slechts zelden zien toch wil 'k 'genezen' van deez smart en niet alleen 'misschien' dat 'k effe met je praten mag om aan je stem te horen hoe het gaat te weten dit is weer een dag dat jij niet naast me staat 'k wil niet meer slaaf van mijn gevoelens zijn en enkel hunkeren naar jou al doet de amputatie nog zo'n pijn het moet, omdat 'k nog altijd van je hou zal ik mijn dromerijen stoppen al weet ik dat het is verkeerd gevoelens weg te stoppen dat heb ik nooit geleerd.
********** sunset 07-07-2003 **********
de hunk'ring brandt
Twijfelend mijn ziel de hunk'ring brandt al eeuwen loop ik alleen in 't dorre niemandsland
wij leven werelden gescheiden ieder voor zich, alleen is 't beter voor ons beiden dat ik bitt're tranen ween
jij had op elke vraag jouw antwoord klaar dat toch nooit werd gegeven de liefde duurde even maar in plaats van heel ons leven.
********** sunset 07-07-2003 **********
In 't schemerdonker
In 't schemerdonker van de nacht strelen mijn vingertoppen je gezicht en vederlicht signeren hete lippen heel jouw lichaam
In 't schemerdonker van de nacht voel ik de spanning van jouw lijf jouw smekend: 'blijf!' in mij welt d'overwinnaarslach
In 't schemerdonker van de nacht denken wij enkel nog aan lust en aan ons liefdesspel tot 't passievuur voor even is geblust.
********** sunset 08-07-2003 **********
Als ik niets vragen mag
Mijn mond verstomd en huilend nu mijn lach Elk antwoord is verdomd als ik niets vragen mag
Mijn hart dat zwerft in wanhoop gevangen En bloedend sterft mijn eeuwig verlangen.
********** sunset 09-07-2003 **********
zelfgeschapen stilte
ik ken jouw gevoel door iedereen verlaten de mensen doen koel je gaat je zelf haten
je vloekt deze dag en wilt hem begraven van niemand een lach want enkel maar slaven van 't eigen genot
je hebt je gekleed in tule van tranen jouw innerlijk leed zijn nu de granen van jouw stil verdriet
nu voel je de kilte in zelfgeschapen stilte en hoor je zelfs niet de zang van jouw levenslied.
Kun je in mijn dromen zeggen dat je me vertrouwt? Gewoon naar mij toe komen omdat je van me houdt?
Samen met mij wand'len tussen sterren, maan? Liefde laten vonken als vlinders ontstaan?
Durf jij vlinderdromen laten groeien in je hart? Tot werk'lijkheid doen komen niet alleen bij nacht?
Zul jij mij in droefheid laten gaan, voor eeuwig ons verliezen? Of zou je niet liever naast me staan als j'enkel maar durfde te kiezen?
********** sunset 06-07-2003 **********
paradijselijke liefde
dwaal met me mee door 't mulle, warme zand op 't maagd'lijk strand van onze levenszee
nooit lopen wij alleen de zon zal ons verwarmen beter dan in elkaars armen smelten de schaduwen ineen
daar op ons eigen strand waar wij voor eeuwig blijven en paradijselijk de liefd' bedrijven op 't mulle, warme zand.
********** sunset 09-07-2003 **********
Ik denk aan je
kijkend naar sterren voel ik jou heel diep van binnen zo nabij, en toch zo verre
tranen vloeien uit mijn ogen, in mijn hart watervoedsel voor een liefde die niet echt wil bloeien en je zo verwart
liefde: onontkoombaar levenslot ultiem mens-zijn
lijkt geluk soms onbereikbaar denk niet aan jouw eerdere pijn wees voor elke liefde dankbaar blij dat 'liefde' er voor jou mag zijn.
********** sunset 27-06-2003 **********
Hem ... mij
Ik heb jou 'gelezen' Je gevoelens vol smart Jij hebt niets te vrezen Eens opent jouw hart
Dan komt in dit leven Jouw liefde voorbij Wacht nog maar even Op hem ... of op mij
Je hoeft niet te vragen Naar vroegere pijn Want die zal vervagen Als je verliefd blijkt te zijn
Je kunt je weer geven Je bent eind'lijk vrij Denk dan heel even Aan hem ... of aan mij.
********** sunset 09-07-2003 **********
steeds maar heel even
mijn harte gegeven en ik in dit leven heel even door jou onverwacht toegelacht
tranen die kussen het leed willen blussen en ik die heel even jouw pijn wat verzacht
jij hebt niets te vrezen emoties geschreven al was 't maar voor even in jouw dromen vannacht
liefde is geven en nemen en leven steeds maar heel even zoals jij nooit gedacht.
********** sunset 30-06-2003 **********
De kern van jouw bestaan
Zou jij echt zoveel anders zijn Dan alle mensen om je heen Als mens ben jij net zoals zij En sta je niet alleen
Het innerlijk is wat anders maakt Al denkt men soms van niet Dat zit niet aan de buitenkant Waar iedereen het ziet
Eerst als je naar jezelf durft gaan En aan je eigen went Raak jij de kern van jouw bestaan Ben jij pas wie je bent.
********** sunset 03-07-2003 **********
Reik naar ...
Reik naar de maan en hoor de stilte tussen sterren bezingen in koor de nietigheid van ons bestaan
Reik naar een ster die bloeit in 't hemels veld herinnering aan hen die ver in het verleden heengegaan zo wordt verteld
Reik naar de zon die gloeit als god'lijk vuur en ons het leven schenkt de aarde warmt, uur na uur waarmee het allemaal begon
Maar reik naar mij, naar hem, naar jou vergeet nooit wat belangrijk is en voel de menswaar ik van hou want zonder hem, de schepping een gemis.
********** sunset 08-07-2003 **********
licht in het duister
maan, sterrenlicht als nachtogen waken plukken de wolken en scheren de daken priemen als dolken
donker hemelgewelf omhelst door stralen en zichzelf kathedralen van onnoemelijke pracht
zonder pralen in eeuwige jacht naar licht en zon begeleiden hun stralen de donkere nacht.
********** sunset 08-07-2003 **********
Even dichtbij
Dwalend in nachten en door je gedachten 'lees' ik beknopt wat jij hebt verstopt
Gevoelens geboren jouw pijn nu verloren kun je je schenken je hoeft niet te denken
Plots, heel verschrikt 'Heb ik echt ja geknikt?' 't verstand neemt het over en breekt de betover
Jij vlucht uit ons leven en 'k mag je niet volgen toch was je even voor mij heel dichtbij.
********** sunset 27-06-2003 **********
Wij beiden, drijvend elk voor zich in de imense levenszee kwamen elkaar voorbij En dreven samen 'n eindje mee op het gelijke gevoelsgetij
In 't eeuwige bestaan van eb en vloed zal eens ook deze pijn vergaan Niet omdat het kan, maar moet
nu eenzaam weer mijn weg vervolgen Mijn weg naar 't eeuwig duister Misschien dat 'k eens je ooit in al je luister niet zelf bedroefd, gewond, verbolgen weer wil zien.
********** sunset 30-06-2002 **********
Niemand weet
Laat me je liefde, jouw gevoel Laat me je 'ik' - Jij weet wat ik bedoel -
En met een snik kun jij je, eindelijk, laten gaan Afrekenen met het verleden En in die diepe duisternis zal ik dan naast je staan
Leer wat vertrouwen is en openheid, en tederheid Misschien heb ik 't wel mis Maar jouw gezochte zekerheid, ben jij daarmee gebaat?
Vertrouw jezelf en luister naar de stem in jou Want niemand weet wat morgen hem te wachten staat.
********** sunset 02-07-2003 **********
Zelfs met gesloten ogen
Ik knijp mijn ogen dicht Wil zinken in het duister Vergeten levenslicht Als jij niet 'voelt', niet luistert
En tranen wassen mijn gezicht Want 'k blijf jou zien, en telkens weer ondanks mijn ogen dicht doen mij die beelden zeer
Geen schuilplaats kan mij aangeboden - Alsof ik schuilen wil voor jou - Zelfs met mijn hart en ogen nu stijf dichtgesloten Blijf 'k weten dat ik eeuwig van je hou.
Een zonnestraal weerkaatst in't water en't klinkt banaal dat even later jouw lippen mij nu laven
De hitte van de zon verbrandt mijn huid en wat in lente eens begon die warmte van binnen uit koestert mij nu alle dagen
Ik laat de stilte tot mij komen hoor in de rust de vogels zingen de afstand laat mij enkel dromen en 'k moet de hunkering bedwingen alleen t'gevoel kan stromen
een zonnestraal weerkaatst in't water van mijn ogen ik ween voor, nu en later en ken geen mededogen. ********** sunset
01-06-2003. **********
Jij draagt "jouw"lasten met je mee
Jij draagt jouw lasten met je mee Die zwaar als steen, of licht als veren Maar wandel door jouw leven, wel te vree Het leven kan j' alleen maar leren
Maak toch je reisgoed niet te zwaar Je hoeft niet echt eraan bezwijken Neem enkel t'essentiéle maar Laat al't onnodige wijken En "toon" hetgeen je heeft belet te zijn waar jij voor staat Als dan jouw reis wordt voortgezet Het merk'lijk lichter gaat. ********** sunset
24-05-2003 **********
Heel helemaal
Ik voel jouw liefde mij omarmen je kijkt me adorerend aan Mijn kilte wil ik bij je warmen maar mijn gevoel heeft je ontsteld doen staan
Als ik je meeneem naar mijn pijnen en hopend toon al mijn verdriet Dan antwoord jij door te verdwijnen en niemand die mijn tranen ziet
Soms wil zelfs ik niet verder leven omdat mijn smart mijn vreugde wurgt en ik mij enkel zo kan geven
totaal
want die je ziet en voelt ben ik heel echt, heel helemaal. ********** sunset
10-04-2003 **********
Roos van liefde
Het geluid van't stromend water zingt zijn eigen levenslied rode rozen,nu en later Eens voor vreugd, nu voor verdriet
Tranendruppels uit mijn ogen als een voile voor mijn gezicht warmte die mij heeft belogen 't smartenduister kent geen licht
In de stilte van de morgen komt het weten van wat was ligt, voor eeuwig weggestorven Roos van liefde, geknakt in't gras. ********** sunset
22-05-2003 **********
Ik luister naar het zingen van mijn hart
Ik luister naar het zingen van mijn hart de melodie van leven, ontsproten uit mijn smart Gecomponeerd door elke traan die ooit geplengd Waar nu én liefdesvuur én hunkering verzengd De pijn, die gisteren nog geleden
Ik luister naar het zingen van mijn hart en laat het levenslied cresendo nu weerklinken Vergeten al die eeuwen leed en pijn 'k Kan mij voor euwig in gevoel verdrinken Eindelijk ZIJN, wie ik mag zíjn. ********** sunset
04-05-2003 **********
In jouw orkest van klanken ben ik maar slechts een 'toon' Eén van de spelers op de banken en veelal droevenis mijn loon
'k Wil echter solo spelen met enkel jou als dirigent aandacht met niemand delen 'k wil dat je er voor mij bent. ********** sunset **********
ik zal mijn liefd' verstoppen
ik zal mijn liefd' verstoppen verstommen mijn gevoel ik laat me nimmer meer bedotten zeg nooit meer wat 'k bedoel
van honderdduizend levens heb ik dees les geleerd je toont je steeds vergevens en eerlijkheid...dat is verkeerd
dus zal 'k mijn liefd' verstoppen verstommen laten mijn gevoel ik zal mijzelf nooit meer bedotten alleen ik weet wat ik nog voel! ********** sunset ***********
