Lieve bloggertjes,

Het is een onmogelijke taak om jullie allen afzonderlijk te danken.  Daarom zou ik dit willen doen via deze weg.
Jullie reacties, jullie meevoelen hebben me zo'n deugd gedaan.
Het zal nog maanden duren vooraleer ik hier bovenop kom, maar misschien met jullie hulp en de vele vrienden zal het me wel lukken.
Ik voel me verschrikkelijk eenzaam, zelfs de tuin kan me niet enthousiast maken om erin te vliegen.
De tijd moet de wonden helen.
De dag dat jullie terug een verhaaltje krijgen, weet dan dat ik terug ben opgestaan.
Ook Zoety zoekt haar baasje, zij is nog altijd van slag en 's nachts zoekt ze me op en krijg ik zo'n lieve kusjes van haar.  Hartverwarmend.
Sorry lieverds, dat ik niet zo vrolijk of optimistisch ben,.
Hou jullie taai, en geniet van alles wat jullie omringd.
Ik hou jullie op de hoogte van mijn ups-and downs.

Jullie Ninne.

17-03-2007 om 23:17 geschreven door Leona

16-03-2007 om 05:20 geschreven door Madammeke

15-03-2007 om 22:56 geschreven door Joël

Geef het wel de tijd.
Je moet dit echt niet onderschatten hoor zovele jaren samen, dit kost heel veel tijd.
Gelukkig is er die lieve Zoety ,die je nog kan steunen.Sterkte.
Ik denk aan je
Liefs Corry xx

08-03-2007 om 16:12 geschreven door corry

Lieve Ninne,
Je bent veel in mijn gedachten. Weet dat ik er voor je ben als je me nodig hebt. Maar hoe graag ik ook je pijn zou wegnemen, dan kan, zoals je zegt, alleen de tijd. Tot gauw, lieve schat. Viva xxx

08-03-2007 om 14:13 geschreven door Viva