Aan ’t eind van de week sta ik stil bij het volgende:
07-01-2012
Cindy
We hebben ons weer eens laten vangen. Op Sylvesteravond: lekker eten en tussendoor tv zien. Dat was ons plan! Maar niet dat van de vrt. Wel lekker eten, maar geen tv maken! Op canvas hadden ze een aantal dingen uit de jaren 80 aan mekaar gelast, en hop de eter in gejaagd (ik had bijna geschreven: de etter in - lapsus dus). En toppunt: om middernacht (geen aftellen tot de magische seconde) maar ... datzelfde programma start opnieuw. Is het echt de bedoeling met de mensen hun voeten te rammelen? We hebben dat natuurlijk niet de hele avond volgehouden. Bijlange niet. Op buitenlandse (o.a. de Franse) zenders waren leukere en meer feestelijke programma's te zien.
Nog op tv. Die verschrikkelijke fouten bij de ondertiteling. Vorige donderdag bv., het ging over de salduz-wet. Bulthé had het over een canif, dat wordt plompweg "vertaald" door wapen. Waarschijnlijk wist de ondertitelaar niet eens van toeten, laat staan van wanten.
En kan er iemand op de vrt eens een cursus "leren ademen" aan de medewerkers geven? De meesten staan (of zitten) letterlijk naar adem te happen als ze spreken. Wij hebben vroeger geleerd te ademen door de neus. Dat is geluidlozer! En daarenboven interessant als er een micro vlak voor je neus staat. We hebben vroeger ook geleerd dat te doen waar er een punt staat in de tekst. Dat is namelijk het einde van de zin. Nu hapt men naar adem op het einde van de regel, en dat is dan meestal midden in de zin.
En wie kan mij uitleggen waarom de reporter ter plaatse in de storm aan zee buiten moet staan om ons te zeggen dat het stormt aan zee? We kunnen dat ook simpelweg zien van achter glas. Bijkomend voordeel: het meisje in kwestie zou minder kans maken op een valling.
Allez, genoeg gezaagd voor deze week. Ik ga de takken uit mijn tuin verwijderen.
Uitsmijter vd week: Men zegt dat de Lijn moet afslanken.