Aan ’t eind van de week sta ik stil bij het volgende:
04-08-2012
Lionel
<di> Schuld en boete Veel commotie om de vervroegde vrijlating van Michelle Martin. In geval van werkelijke spijt (of berouw), in geval van "fundamentele verandering", in geval van "goed gedrag", tja, ja, dan kan iemand vervroegd vrijgelaten worden. Hoe zwaar de criminele feiten ook geweest zijn. Indien die voorwaarden voor Martin vervuld zijn, indien een objectieve commissie daar in eer en geweten over oordeelt, mag Martin vrijkomen, net als elke andere gestrafte. Ze komt niet vrij op straat, maar wordt onder toezicht in een klooster opgenomen. Al mijn respect voor deze nonnen die de christelijke naastenliefde bedrijven (in de geest van een van de werken van barmhartigheid). Aan de anti's zou ik zeggen: het is niet door Martin in de gevangenis te houden dat de vermoorde meisjes terugkomen. Aan hen kan inderdaad geen tweede kans gegeven worden. Voor Martin kan dat wel.
<do> Schuld en boete (2) Ook veel te doen om de zes verpleegsters die in Aalst ontslagen werden. Met zessen twee flessen cava drinken. En dan ontslagen worden! Komaan zeg. Daar schuilt iets anders achter. Ik zou de mensen niet te eten willen geven (al was het maar één dag) die een paar flessen op hun werk kraken voor een verjaardag, of een andere gelegenheid. Als ik het goed begrijp is er toch geen orgie geweest, waardoor de goede werking van de nachtdienst verstoord werd? Of wel?
<zat> Olympische Spelen Karabijnschieten, 50 meter, liggend. Dat is een geweldige sport. Goed voor het concentratie-vermogen. Goed voor de spierbeheersing. Goed voor de ontwikkeling van het zicht. Goed voor de verfijning van de rekenkunde. Die sport moet een verplicht lesonderdeel worden op school. En na Charline, hebben we weer een held bij.
Uitsmijter vd week: Is deze week een voetnoot: de voetbalcompetitie is weer begonnen.