Aan ’t eind van de week sta ik stil bij het volgende:
11-08-2012
Hans
<di> Politiek Een mens moet sterven voor men de goede dingen ervan inziet. Het is weer eens bewezen nu Michel Daerden overleden is. De pers heeft er zowaar leedvermaak in. Men smeert zijn fratsen breed uit, en in een klein paragraafje voegt men er wat lovende woorden aan toe. Men begrijpt niet dat die man in zijn contreien op handen werd gedragen. Een beetje de omgekeerde situatie met een paar jaar geleden toen de verering van Morelleke over de taalgrens ook niet begrepen werd. Maar m.i. toch nog een groot verschil van kaliber!
<do> Sport Is het jullie ook opgevallen hoe de mogelijke medaillekansen worden opgeklopt, hoe het behalen van het edele metaal wordt aangekondigd en als verworvenheden worden voorgesteld? De pers is weer ijzersterk in het verkopen van het vel van de beer. Gelukkig schoot Lionel wel raak.
<zat> Pers. Nog van hetzelfde. In de 10 km zwemmen maakten we een goede kans! In Peking eindigde de man zevende . In Londen ging het zeker beter gaan! We mogen uiteindelijk al blij zijn dat hij niet verdronken is! Maar ja, een dorp Afrikanen kopen en naturaliseren om medailles te behalen, zoals Nederland doet, dat hoeft het natuurlijk ook niet. En toch verdiende Van Alphen beter!!!
Uitsmijter vd week: De Kenianen voelen zich kip-lekker!