Aan ’t eind van de week sta ik stil bij het volgende:
24-11-2012
Mia
Taal Ik ben de laatste tijd in mijn pluimpjes-stemming. Gul delen we schouderklopjes en doe-zo-voortjes uit. Nu weer chapeau voor Mia Doornaert. In de week dat De Standaard uitpakt met een reeks bijlagen over taal, een reeks waarin een grote tolerantie doorklinkt voor alles wat fout is (u kent de traditionele items wel: noemen ipv heten; groter als ipv dan; hij loopt sneller dan mij ipv ik; ..), verdedigt ze in haar opiniestuk van donderdag dat men zijn taal moet respecteren door ze correct te hanteren, dat correcte taal ook een kwestie van opvoeding is, dat ... enfin, leest u het artikel maar eens. Onze barones heeft 200% gelijk.
Elio Ook chapeau voor Elio. Het wordt tijd dat onze politici die neo-vlaemsche arrogantie eens deftig de mantel uitkloppen. Jan Hesp jammerde dat de vlaamsche spaarder getroffen wordt door de budget-maatregelen. De anderen niet soms? Inzake verantwoordelijkheid opnemen zijn daden inderdaad belangrijker dan woorden.
Tiens Waar bleef de verontwaardiging over het gooien van bommen op onschuldige slachtoffers (vooral kinderen) in de Gaza-strook? Ik hoorde weinig protest van al die goedmenenden die een tweetal weken geleden zo te keer gingen tegen het gooien van katten.
Uitsmijter vd week: En wees voorzichtig, Rudy, daar. (diverse vrt-ankers)